Een gedicht van Johannes Reddingius 1873-1944
Nooit heb ik je lippen gekust
Nooit heb ik je lippen gekust
Zo eindeloos lang was mijn zwerven,
nooit heb ik je lippen gekust,
nooit aan je boezem gerust.
Nooit heb je alles gezegd,
zo eindeloos lang was mijn zwerven,
nooit heb ik je alles gezegd,
noch mijn hand op je lokken gelegd.
Nooit riep ik door lach of door taal,
zo eindeloos lang was mijn zwerven,
nooit riep ik door lach of door taal,
of vreemd verhaalÂ….
En daarom kan ik stervenÂ….
----------------
uit: Regenboog
|
