HEIMELIJKE LIEFDE (Spaansch liedeken)

Toen 'k gister, als de nacht begon,
Zacht klopte aan liefjes deur,
Ontwaakte een bloem in haar balkon
En spreidde zoete geur,
Maar eer de liefde aan scheiden dacht
Bij 't scheemrend morgenlicht,
Sloot stil de priesteres der nacht
Haar purpren bloemkroon dicht.

Wanneer de zoete nacht verdwijnt,
De zon in 't Oosten gloort,
En heel de buurt opnieuw verschijnt
En snapt aan deur en poort,
Dan schenkt mijn liefste op markt en straat
Haar minnaar blik noch groet:
De schalke zegt, dat ze om de praat
Gelijk de nachtbloem doet.

Astrea, 1(1881)