Verborgene Liefde

Kein Feuer, keine Kohle kann brennen so heiss,
Als heimliche Liebe, von der niemand nichts weiss.

Des Knaben Wunderhorn.


O mocht gij in 't diepste
Mijns harten daar zien,
Mijn vurig verlangen
Mijn tranen bespiên!
Dan bleef gij niet langer
Zo koud als een steen;
Dan liet gij mij zeker
Zo lang niet alleen.

Want komt gij, van wijd nog
Erken ik uw stap;
En 't hart wil mij breken
Beklimt gij de trap;
En zie 'k u verschijnen
Ik beef als een riet;
En lacht ge mij groetend,
De ziel mij ontvliedt.

Eens hebt ge mij schertsend
Op 't voorhoofd gekust,
En 't vuur daar ontstoken,
Door niets meer geblust;
O mocht gij in 't diepste
Mijns harten daar zien,
Gij kustet mij nogmaals,
Uit meelij misschien.

Uit het hart! (1874)