Een gedicht van J.P. Heije 1809-1876
De schoonste bloem
Hoe schitteren duizend bloemen in heid' en veld en woud hier bloeiend aan de glooiing daar slingrend om het hout.
Maar niet alleen daar buiten bloeit menig bloemelijn: de lieflijkst aller bloemen bloeit in ons huisje klein.
Die bloeme heet de liefde van moeder tot haar kind. Een bloem die ieder onzer thuis altijd bloeiend vindt.
Een bloem, die, hoe de stormen ook buldren in de hof haar blaadjes nooit laat vallen of neerstrooit in 't stof.
Een bloem die voor geen winter, voor vorst, noch hagel vreest, maar fleurt in onze woning als op een lentefeest.
De leliƫn en rozen zijn wel der hoven roem, maar kindren, Moeders liefde dat is de schoonste bloem.
|