|
Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899
Gebenedijd zijt gij
Gebenedijd zijt gij
en onder al de vrouwen,
't zij wie of waar dat 't zij,
eerbiedig aan te schouwen;
o Moeder Maagd,
die Jesus draagt:
eerbiedig aan te schouwen!
Gebenedijd zijt gij,
voor eeuwen uitverkoren,
gij Moeder, ook van mij,
daar God is uit geboren;
o Moeder Maagd
die Jesus draagt:
daar God is uit geboren.
Gebenedijd zijt gij,
en zalig zal 't u nomen,
dat is, van verre en bij,
uit Adam eens gekomen;
o Moeder Maagd
die Jesus draagt,
uit Adam eens gekomen!
Gebenedijd zijt gij:
naast u en is er gene
van zonde en schulden vrij,
o onbevlekte allene;
o Moeder Maagd,
die Jesus draagt:
o onbevlekte, allene!
Gebenedijd zijt gij
en boven u geprezen
moet God alleen, moet Hij,
de vrucht uws lichaams, wezen,
o Moeder Maagd,
die Jesus draagt:
de vrucht uws lichaams, wezen.
Gebenedijd zijt gij,
o, toevlucht van ons allen,
in zonde en slavernij
en laat ons niet hervallen,
o Moeder Maagd,
die Jesus draagt:
en laat ons niet hervallen!
Gebenedijd zijt gij:
de dood komt aangedreven,
o, Moeder, maak ons blij,
na dit, in 't ander leven!
o Moeder Maagd,
die Jesus draagt:
na dit, in 't ander leven!
1884-85
|
