MIJN MOEDER

Mijn moeder was een heilige vrouw -
o daar ligt blijdschap in die rouw -
mijn moeder was heilig, en rein, en zoet
als de melk van haar borst... O mijn moeder was
goed!
En schoon, schoon oud! Niet één groef in haar
wang,
haar ogen al ziel en haar woorden al zang!
Gij hoordet, gij zaagt haar, en vroegt, mijn vriend:
ach, jongen, waar hebt gij zo'n moeder verdiend?
En toch, gij wist nog niet half wat ze deed
uit verborgen zorgen; hoe hard zij streed
in de nederigheid van haar weduwsmart,
met een roos op 't gelaat en een doorn in het hart!
Haar kinderen schonk zij het brood uit haar mond,
tot het laatste bloed uit haar warme wond....
Mijn moeder!... Zoete gedachtenis,
beheers wat er goeds in mijn leven is!