Primula veris.

Lief bloempje! dat met half-ontvouwde bladen,
Veelkleurig, door het groene omkleedsel breekt,
De tengre knop begerig opwaarts steekt
Om vroeg zich reeds in 't zonnelicht te baden:

Zeg, vreest gij niet, als zich de winter wreekt,
Dat hij, met sneeuw en stollend ijs beladen,
De sappen stremm' der pas ontloken bladen,
Wier tederheid een milder pleging smeekt!

Waarom zo vroeg uw stengels opgeheven? -
Wacht, kleine bloem! in 't groen, dat u omgaf,
Een luwer koelte en zoeler dagen af.

Maar neen, uw lot is een vroegtijdig graf! -
En 'k heb er vaak benijd, wie 't was gegeven
Te sterven in de lente van hun leven.

De Gids (1840)

Illustratie: Primula veris of gulden sleutelbloem