Een gedicht van W.L. Penning 1840-1922

KLEIN EN KLEINST WAARDERING

Welk beeld, welk boek, welk lied,
En wat voor zang, wat wijs,
Ik 't meest geniet,
Ik 't hoogste prijs?

Mij gaat 't dáármee als met bloemen,
Verzameld tot een blij geheel;
Als fraaist van al laat zich geen deel —,
Als fraaist laat zich alleen de volle ruiker roemen.
En niet slechts lelie, roos en tulp
En al wat bloem heet, kwam te hulp
En was van dienst bij kleurenschikking:
Zou deze ook zonder 't stemmig groen
Van mos en blad en spriet voldoen?
Waar weeldegloed verrukt, schenkt eenvouds lach verkwikking.

Niets kan er in de tuil gemist,
Noch iets er uitgelicht zó boeien zonder 't ander;
Meer dan verdragen, mild vervullen doen ze elkander, —
En om geen voorrang wordt getwist.

Levensavond (1921)