Eengedicht van Jacqueline van der Waals 1868-1922

Acaciabosje

Klein, fris plekje
      Groen gras in bronzen heide,
Teergroen bosje
      Van lichte acacia's,
Omringd door donker dennenhout,
      Hoe slaat mijn hart zo blijde!
Hoe slaat mijn hart zo lustigjes,
      Zo jolig en zo dwaas!

Bén ik een kind?
      Mijn jeugd moest lang voorbij zijn,
Mat ik mijn ouderdom
      Naar mijner jaren tal.
Bij grijzend haar,
      Hoe kan het hart zo blij zijn
Met zulk een kleinigheid,
      Een niets, een niemendal?

Lief, klein bosje
      Van jong acacialover,
Lief, blij weitje,
      Omringd door sombre hei!
Hoe wordt mijn hart zo stil, zo blij,
      Zoo dwaas-gelukkig over
Een bosje groene acacia's,
      Een kleine, groene wei!

Nieuwe Verzen