Een gedicht van Jan Jacob Slauerhoff 1898-1936

Argentina

Eenzaam reed ik over de verbrande heide,
Waar de puinen der hoeven nog rookten,
Waar de schimmen der doden nog spookten;
Verschrikt sprong mijn paard soms terzijde.

Eindelijk stieten wij op een pulpero,
Waar men brood en olijven kon kopen
En de lucht uit de keuken deed hopen
Op een avondmaal van puchero.

'k Zat niet eenzaam in de avondstonde:
Met quichua's kan men niet praten,
Maar de samengezogen mate
Was een heet verbond onzer monden.

Boven de cypressen staat de maanschijf,
Sterrenbeelden: Perseus en Canopa.
Door het duister hoor ik: ‘Hopa! Hopa!’
De kreet waaronder men de ossen aandrijft.

Larrios, Dolores en Chiara,
Die voor eeuwig bij mij zouden blijven,
Kom, ik heb behoefte aan uw lijven,
Meer dan aan de Heilige Maagd Maria.

De pampero wakkert wolken aan.
De peones slapen in de tenten.
Ik zit huivrend bij de zerk der maan,
Heb geen warmte dan wat aguardiente.

-------------------------------------------
- mate - Deze kruidenthee is de nationale drank van Argentinië. Het is een  gezelligheidsdrank, die bijna overal gedronken wordt: thuis, op het werk en op feestjes.

- aguardiente - Aguardiente is de Spaanse verzamelnaam voor alcoholische dranken met een percentage van 40 tot 45 procent alcohol. Aguardiente stamt af van het Latijnse aqua ardens, dat brandend water of vurig water betekent. Deze drank brandt dan ook in de keel van de drinker.

Soleares