Een gedicht van August van Clauwewaert 1885-1945

Draag me zacht...

Draag me zacht: door al mijn leden
Klopt het baemren van uw voet:
Draagt me zacht: bij iedre schrede
Drupt mijn klare, levend bloed.

Draag me zacht: door de ijle landen
Waait de nijd'ge wind zo koel;
Of zijn 't al uw kille handen,
Dood, die 'k om mijn slapen voel.

Draag me zacht, gelijk een blanke
Lampenvlam in woel'ge lucht,
Eer dees kostbaar-laatste spranke
Leven dove met een zucht.

Draag me zacht: hoe daalt zo dicht en
Hel de hemel over mij....
Ben ik reeds de sterrenlichte
Poort der eeuwigheid nabij....

Liederen van droom en daad (1918)