Een gedicht van Fracois Pauwels 1888-1966

Het schelpenhuis

Met aller stranden kleurige trofeeën
heeft men, in schelp naast schelp, mijn steen bezet,
ik heb de gratie van een pronk-salet,
maar in mijn hart de diepe stem der zeeën.

wie 't oor leent aan mijn wand ontwaart armeeën
die voorwaarts ruisen met een eendre tred
en 't masker van een teer getint palet
omhult een klacht van nameloze weeën.

Ten avond kozen in een bleke maan
gelieven op mijn bank.... Ik zie het aan
met dromen in mijn perlemoeren ogen,

dan roer ik zacht de snaren van mijn veêl
en, met de stem van 't zomerse struweel,
zing ik de lof der allerzoetste logen....

Erts, Letterkundig jaarboek. Jrg. 4 (1930)