Een gedicht van Abraham van Collem 1885-1933

Blijf vrolijk, of het sneeuwt of regent

Blijf vrolijk, of het sneeuwt of regent, weest
Geneigd, u aan de blijdschap weg te geven,
De blijdschap is een kruid dat u geneest,
Wanneer gij vol en zat zijt van dit leven.

Ge moest zijn beker drinken tot de grond,
Maar ’t was niet louter wijn, dat gij mocht drinken.
Steek dan de vinger diep in uwe mond,
En werp uw inhoud weg met hoge krinken.

En kijk uw beker aan, zoals hij kijkt,
Die had te diep in ’t grote glas gekeken,
En wie een glimlach het gelaat bestrijkt,
’t Was wrang – en ’t had hem toch zo zoet geleken.