Een gedicht van Edgar du Perron  1899-1940

De nieuwe moord van Raamsdonk

Men had de man vermoord, hij was
bezitter van een hoeve.
En toen zijn jonge vrouw vermoord,
die hulp had willen roepen.

En toen hun dochtertje vermoord,
van even zeven jaren.
Haar bedje was doorweekt van bloed,
haar peluwtje vol scheuren.

Ten slotte nog de hond vermoord,
de hond had scherpe tanden.
Een groot portret van de andere drie
stond schrap in alle kranten.

De vrouw was ietwat krom, de man
besnord, kaal, bruut van poten.
Het meisje had de fronsblik van
beginnende idioten.