Een gedicht van Jacob Israël de Haan 1881-1924

Aan Oscar Wilde

Reading: schrei niet, hier is het wreed gebouw
Waar een dichter in de tredmolen liep,
Dorst leed, honger, op een plankenbed sliep
Teedre handen stuk trok aan 't geteerd touw.

In een tredmolen: loop, dat niet de grond
Uw voeten breekt, die onder uw voet wijkt;
Kramp vast uw handen, als uw kracht bezwijkt
Slaan wentlende treden uw voeten wond.

Honger en dorst, altijd de strenge cel
Enge beklemming om uw hijgen heen,
Muur noch deur wijkt voor uw gesmoord geween
En waanzin wenkt naar zijn glimlachend spel.

Wat is hier hemel? Achter 't matte raam
Een grauwe plek, eender of de zon straalt
In lente, in zomer, één of 't najaar vaalt.
Wat is hier dag? Verneedring zonder naam.