Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924
De lucht was geel als gele chrysanthemen
De lucht was geel als gele chrysanthemen - weien goudgroen in fonklende atmosferen - van misten - goudgesmolten horizonnen - door goudzongloedend miststrooigoud verduisterd.
Een gouden licht ter wereld, gouden twijfel, overal, overal, koninklijk twijfel, twijfelend goud, gouden vertwijfeling.
Troonden onz' harten in het gouden duister, in 't goud onz' ogen als kristallen kronen.
Uit de bundel: Verzen
|