Een gedicht van E.Laurillard 1830-1908

SONATE IN WOORDEN

Vader! zo gaaft Gij
'k Dank er U voor,
Aan mijne bede
Heerlijk gehoor.
Wat hij toen uitte,
't Klonk mij zo zoet;
Naklinken blijft het
In mijn gemoed.
Hoe hij bij 't heengaan
Worstelde en streed
En niets kon zeggen,
Wat hij ook deed,
Dan slechts dit ene,
Bevend, maar blij:
'k Min u, mijn engel!
Mint gij ook mij?