Een gedicht over de gebrokenheid van de samenleving!

Gebroken

De gebroken wereld

De wereld waar onvrede heerst

Een wereld waar het menselijk leed wordt verzwaard

Omdat men bezig is met dingen vanuit de onderaard

Dingen die niet passen in liefdevolle kringen

Maar het meest worden deze mensen omringd

Met een geest die niet zo is welgezind

Het leven verliest glans

En zo heeft men vaak een gemiste kans

Een kans om oprecht in vrede te kunnen wandelen

Maar de mensen misbruiken het goede handelen

En zo moet de liefde vaak in een hel wandelen

Omdat de leugen zo graag ver van de waarheid wil wandelen!

Zo krijgen we een gebroken bestaan

Dat eenieder verdeeld door het leven doet gaan

Leven met vaak heel veel pijn

Al  lijkt het voor de buitenwereld een schijn

Een schijn van gelukkig zijn

De medemens is soms het ravijn

Het ravijn van de ander

En zo vergaat menige levenswandel!