Een gedicht van Jacobus van Looy 18550-1930

Mijn alleroudst verhaal heb ik verzwegen

Gebeurd verhaal, verhaal van jaren hèr,
Wat zuster deed met mij? Hoe ik als kind,
Jongste van arm gezin, soms, vader blind
Geleidde door het stadje, her en dèr.

Hoe 'k op zijn schouders zat dan, hoog en vèr
Uitkeek, voor hem; voor gracht en stoep gezwind
Waarschuwen moest; en hoe zich vasthield 't kind
Lach-vrezende uit zijn oogjes als gestèr.

Oude geschied'nis door een brief aan 't gloren...
O leven waar niet veel raakt in te lore...
Herdenken wij de sprook van vader, zoon:

Zie me dat kind eens aan, zijn wonder-loon...
Dat zitten op de schouders van een blinde,
De lange weg door nacht en zon en winden.