Een gedicht van Jules Schürmann 1873-1927
Oude visser
Waar avond-zon op 't koele blanke zand Goudene gloed in plassen blinken laat, Een oude visser onbeweeglijk staat, Turend naar zee, op het verlaten strand.
Het stompje pijp geklemd in grove hand, De helmhoed boven 't stoer, verweerd gelaat, Dat half in rode halsdoek schuilen gaat Staat hij daar groot in late zonnebrand.
D' oneindigheid van lucht en water leeft In zijn hemel-blauwe en vochtige ogen, Aandachtig naar onzichtbaar doel gericht.
Zoekt hij van ver blank-zeilig scheepje een licht. Of denk hij door 't zacht golf-gedein bewogen Aan doden, die de zee genomen heeft?
Onze Eeuw (1911)
Illustratie: 'Zittende oude visser' (1883) schilderij door Vincent van Gogh
|