God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Onze Vader in de hemel, wij bidden voor alle mensen die gestorven zijn. Mogen zij nu dicht bij U zijn en geen pijn, geen verdrriet, geen zorgen meer hebben, enkel nog vreugde, geluk en vrede ...
Goede God, die ons uit de duisternis
hebt geroepen tot Uw stralend licht, zegen ons en sterk ons in
geloof, hoop en liefde en maak ons ook tot ware getuigen van Uw
waarheid, om zo echte leerlingen van Christus te worden die als
lichten stralen in de duisternis. Door dezelfde Christus onze
Heer. Amen.
De Geest van God blijft! Of hebben we de 'courage' verloren?!
Wees niet bang om uit te gaan naar de straten en naar de openbare
plaatsen, zoals de eerste Apostelen, die Christus en de Blijde Boodschap van het
heil predikten, op de pleinen van de steden en de dorpen. Dit is geen tijd om
zich te schamen voor het Evangelie (vgl. Rom 1:16). Het is de tijd om het
Evangelie van de daken te verkondigen (vgl. Mt 10:27).
Deze tekst wordt naar mijn bescheiden mening te weinig gebruikt, en dan vooral nog bij uitvaarten. Daarmee wordt te kort gedaan aan de tekst. Want jij, jij en jij daar bent die sterke vrouw. Je hoeft maar aan je eigen moeder te denken die er altijd voor je was en nog is, de moeder die het beste wil voor haar kinderen, ook als ze andere wegen opgaan. De grootmoeder die blij is om het geluk van haar kleindinderen. Het is de vrouw die alles heeft overgehad vanaf het moment dat ze haar ja-woord gaf aan haar man.
De sterke vrouw, het is ook zij die, geroepen door de Heer, haar leven heeft gegeven ten dienste van ontelbare velen dicht bij en veraf, ook nu nog. Deze sterke vrouw vinden we in MARIA, die ook vaak 'een dwaze moeder' was, maar bleef geloven net zoals elke vrouw be-moeder-en, en dit in heel alledaagse dingen. Het is dan ook de moeite deze tekst integraal te lezen in de stilte van je hart. Misschien in dankbaarheid voor die eigen moeder(s) die nooit sterven kunnen!
Een jonge man vertelt hoe hij gevangen werd genomen en gefolterd. Hij zegt niet eens door wie, is spaarzaam met details. Daarna zegt hij:' Ik heb veel pijn gehad, maar echt geleden heb ik niet. Ik voelde dat ik niet alleen was: Jezus aan het kruis was bij mij en in mij. Ik heb geen medelijden nodig: ik had genoeg aan dat gevoel/ Wie wel moet geleden hebben, was hij die me folterde: hij was immers heel alleen. Hoe zou de Heer bij hem geweest zijn?
Die jonge man is nu in Israël of in India of in zo veel andere plaatsen waar christenvervolging hand over hand overneemt ... Waarom toch?
Velen kennen Nico ter Linden van zijn "Koning op een ezel" en Het verhaal gaat Wie daarin leest, ervaart dat de verhalen van de Bijbel niet verslijten. Hun themas en figuren zijn van alle tijden. Misschien eens tijd in deze dagen deze boeken ter hand te nemen en zo terug te gaan naar het Oude Testament. Wie dacht er ook weer over het tot (straks) zijn adventspunt te maken de Bijbel te gaan lezen in voorbereiding op Kerstmis? Misschien is het lezen van deze boeken een instap!
In de rij der heiligen, en dit zo kort bij het feest van Allerheiligen, ontmoeten we vandaag wel een heel bijzondere man die zijn naam heeft gedrukt tot ver buiten zijn gebooreplaats. En dan heb ik het natuurlijk over Sint-Maarten die we allen nog steeds als voorbeeld mogen nemen omdat hij de noden zag van de kleinen en geringen om zich heen. Hij deelde dan ook letterlijk zijn mantel, legde die op de duur af om 'heilig', zeg maar beter te worden, en dat in de naam van Jezus Christus. Deze man is veel meer dan een verhaaltje of een legende, of de kindervriend die men er in sommige streken heeft van gemaakt ...
Neen, hij is een echte leerling geworden van de Heer, getuige van barm- en warmhartigheid. Hij wilde het Evangelie heel concreet maken in woord én daad. Hij kon dit omdat hij nachten doorbracht in gebed. Plaatsen wij ons onder zijn bescherming, Hij die de beschermer werd van Europa. Laat ook ons onvermoeibaar delen met hen die omwille van welke reden dan ook niet genoeg hebben. Dat wij een warm huis mogen zijn voor hen die bij ons aankloppen.
'Heer, jij kent al onze problemen, onze ruzies, je weet wat ons verdeelt. Aan jou vragen we de echte vrede, die al onze inspanningen overstijgt en uit de hemel komt. Jij, Heer, breng vrede in de wereld.'
Twee dingen vraag ik
u, gun ze me zolang ik leef: Houd me ver van leugen en bedrog. Maak me niet
arm, maar ook niet rijk, voed me slechts met wat ik nodig heb. Want als ik rijk
zou zijn, zou ik u wellicht verloochenen, zou ik kunnen zeggen: Wie is de HEER?
En als ik arm zou zijn, zou ik stelen en de naam van mijn God te schande maken.
Als je wilt kun je bidden, maar alleen als je hetzelf wilt. Het geloof waar je behoefte aan hebt zit in jou en mij. God heeft geen geloof nodig om te overleven. Hij is hier, op dit moment, naast je, hoe je ook tegen Hem aankijkt.
Vooral laatste geeft me veel hoop nu vader een ingreep onergaat.
November, maand van de heiligen, iks een tijd om God lief te hebben én de mensen, tot over de grenzen wat redelijk is. We zijn immers geroepen tot een overvloedige gerechtigheid. De heiligen zitten niet in de hemel. Ze zitten op de banken van het stadion om ons aan te moedigen bij de harde competitie in een wereld van onverschilligheid en zelfs van duidelijk anti-religieuze gevoelens. Ze zijn ook niet louter 'kerkelijke BV's waar we naar opkijken. Ze zijn vurige supporters die ons stimuleren en zeggen dat ze dezelfde strijd hebben doorgemaakt. Maar ze hebben het uitgehouden doort te kijken naar die Ene die de mooiste getuigenis heeft afgelegd: Jezus Christus.Het is herfst, maar met heel die 'wolk van getuigen' krijgen we het vast niet koud.
"Mijn echte vaden en moeder beantwoorden niet aan het beeld dat ik van hem of haar wil bewaren. Als ik hem nodig heb, dan is het omwille van zijn hele persoonlijkheid, met zikjn wijze inzicht, maar evengoed zijn hebberigheid, zijn onmogelijkheden af en toe. Niet alleen de dingen die ik van hem verwachtte, maar evengoed het onverwachtte heeft hij nog altijd nu hij bij God is. Mijn moeder, mijn vader, de mens die jij nu mist, hebben sinds hun dood een nieuw adres. Ze wonen bij God, en hebben zo voortaan lief als God.
Kijken naar onze oveledenen is dus kijken naar God zelf. Hen graag zien is God zelf graag zien. Zoeken naar wie je verloren hebt, is de weg naar God zelf terugvinden. En velen onder ons hadden geen doden nodig om op die begripvolle God gefocust te leven. Hen noemen wij nu 'heiligen', het waren mensen zoals u en ik.
Maar ik heb op dit moment mijn vader nodig, niet zijn laatste mop. Ik heb mijn moeder nodig, niet het fragment. Daarom richt ik vandaag mijn ogen op Jezus.
Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
"Wie of wat je bent en welk geloof je ook belijdt, toon wie je bent en geniet van de goddelijke momenten want het zijn voortekenen van het hiernamaals. Wees dankbaar maar probeer ook om te gaan met tegenslagen. Ja, vraag dan maar Zijn beschermende hand. Want ik ben er zeker van dat Hij bij ons is en voor ons zorgt. En blijf ook het goede zien in de mens. Zie elkaar graag en neem het op voor mekaar. Dat is wat elke godsdienst ons leert."
Woorden van Stef Desodt bij de voorstelling van zijn boek: "Zo veel godsdiensten voor die ene God. Davidsfonds Leuven 2011. ISBN 978-90-5826-9
Voor zwaar zieke mensen, voor hun gezinnen en families, voor diegenen die hen omringen met zorg en dragende woorden: dat zij allen kracht engeduld puttten uit het gebed.
