God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Een tijd terug zag ik regelmatig jonge kerkgangers die me na de dienst vriendelijk begroetten, me soms een hand gaven. Op een dag vroeg ik van waar ze afkomstig waren. Ze antwoordden dat ze tot de oudste christenen behoorden, nl. uit Armenië. Ik moet toegeven dat ik met bewondering zag hoe zij de mis bijwoonden.
Dus maar even een plaatje inlassen ter gedachtenis aan allen die omwille van het geloof hun leven lieten.
Vrede en volharding wens ik jullie, Vrede en volharding wens ik mijzelf, Vrede en volharding op onze weg met God, in navolging van Hem: Jezus Christus. Dat wij samen verder gaan, waar nodig tegen de stroom in,... om Gods woord te leven, te doen vruchten uit te dragen tot lof van God en tot zegen van zijn schepping!
dank u Heer dat U me 60 jaar geleden het leven gaf!
"Kom, we zijn weg", zei Jezus. En Hij voer met zijn leerlingen het meer over... naar een eenzame plek om daar alleen te zijn en wat uit te rusten... Zo stond er in onze evangelielezing.
"Kom, we zijn weg", zegt Jezus, "vakantie is een tijd om ook eens dicht bij Mij te zijn."
Jezus werd gebroken op het kruis. Hij onderging Zijn lijden en dood niet als een onheil dat Hij tot elke prijs wilde vermijden,maar als een missie die Hij wilde omhelzen. Ook wij zijn gebroken mensen, we leven met een gebroken lichaam, gebroken harten, gebroken gemoed, of gebroken geestkracht. We lijden onder verbroken relaties.
Hoe kunnen we leven met onze gebrokenheid?
Jezus laat zien dat wij onze gebrokenheid kunnen aanvaarden zoals Hij het kruis aanvaardde,als een deel van onze missie. Hij vraagt ons om die gebrokenheid niet af te wijzen als een vloek waarmee God ons op onze zondigheid wijst, maar om het te aanvaarden. Dan kunnen we er door gelouterd en geheiligd worden,met Gods Zegen.
Zo kan onze gebrokenheid een doorgang zijn naar nieuw leven.
God en Vader, het leven is veel meer dan zorgen voor voedsel en kleding, meer ook dan werken en geld verdienen. Leven is ook rusten en spelen,... onbezorgd kunnen zijn, voluit genieten van alles wat mooi is: van de natuur, van vriendschap en liefde, van cultuur in al haar uitingen. Vooral in deze vakantietijd willen wij U danken voor al deze gaven uit uw hand, God en Vader, Gij hebt ons gemaakt tot uw volk, tot uw Kerk. Wij bidden U: waak over ons opdat wij niet ónze waarheid uitdragen maar de uwe. Maak ons tot verkondigers van uw Boodschap in woord en daad, zo dat anderen zich bij U kunnen thuis voelen.
Ik hoef geen holebi of kansarme te zijn om met hen te kunnen samenwerken en samenleven. Ik vind het bijvoorbeeld fijn dat mannen in ons land ongestoord hand in hand kunnen lopen. Ik maak op de bus met plezier plaats voor iemand in een rolstoel. Maar af en toe wil ik dan graag mezelf ook als gelovige kunnen outen zonder dat ik daarvoor scheef bekeken of belachelijk gemaakt word.
Misschien wordt het tijd dat er ook wat christenen uit de kast komen. Niet op een agressieve of fanatieke manier, maar gewoon omdat ze zichzelf zijn en omdat ze doen wat ze graag doen. Omdat hun geloof een stuk van hun leven is, dat zich ook buitenshuis afspeelt. Onze samenleving kan er alleen maar kleurrijker door worden.
