God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Eenzaamheid mag niet direct vergeestelijkt worden. De nood aan de andere vraagt door iemand gezien te worden, aangesproken, gestreeld te worden. Maar toch dien je te leren alleen en eenzaam zijn. Eenzaamheid behoort tot het menselijk bestaan, op alle leeftijden. Een existentiële eenzaamheid (eigen aan het menselijk bestaan) moet je toelaten en leren dragen: het zoeken naar de weg van levenszin en het levensmysterie dat we God noemen op het spoor komen. Mijmeren kan betekenen stil verwijlen bij het wonder van het leven dat stilaan zijn geheim prijsgeeft. 'Het zien versmelten van heden, verleden en toekomst in de eeuwigheid van God, die ten volle 'aanwezig is" . Eenzaamheid als een woestijn, een plek van verlatenheid en nood, maar ook de plek waar God spreekt tot het hart van de mens.
In het boek Prediker wordt het verouderingsproces van de mens beeldrijk beschreven. Eer je Schepper zolang je nog jong bent, voordat de kwade dagen komen en de jaren dat je zegt: "Het bevalt me niet meer. " Voordat het zonlicht verduistert, de maan en de sterren verbleken, en de wolken na de regen blijven hangen. Als het zo ver is, staan de huisbewakers te beven ( = handen) en lopen de sterke mannen gebogen ( = benen). De weinige maalsters die er nog zijn, staken hun werk ( = tanden), de vrouwen aan het venster zien alleen maar duisternis ( = ogen). De huisdeur valt in het slot ( = isolement), het geluid van de molen vervaagt ( = verlies van kracht, van werk), het gefluit van de vogels verstomt, alle tonen sterven weg ( = gehoor). Onderweg is men overal bang voor, en iedere helling schrikt af ( = angst). De amandel smaakt niet langer, de sprinkhaan ligt zwaar op de maag en de kappervrucht helpt niet meer ( = impotentie): de mens is op weg naar zijn laatste verblijf, de rouwklagers staan op straat al te wachten ( = dood). (Prediker 12, 1-5 )
ALLERLEI ZIEKEN VERDRONGEN ZICH OM JEZUS AAN TE RAKEN, WANT HIJ HAD AL VEEL MENSEN GENEZEN. (MARCUS 3, 7-12)
Het optreden van Jezus trekt veel mensen aan. Zij dringen zich aan Hem op en Hij dreigt onder de voet te worden gelopen. Is het uit sensatiezucht, uit enthousiasme, uit geloof? Het zal wel allemaal meegespeeld hebben. Ik denk: ‘Zou al dat aangeraakt worden door mensen Jezus niet dikwijls teveel geworden zijn?
Heer Jezus, op zo´n momenten zocht U de stilte op om alleen te zijn met uw Vader. Dat wil ik nu ook doen stil worden, tijd maken om te bidden en mij aan U toevertrouwen.
Ik heb liever een kerk die gewond en vuil is omdat ze de straat is opgegaan dan een kerk die ongezond is omdat ze zich heeft afgesloten en vasthoudt aan haar eigen veiligheid.
´DE SABBAT IS ER VOOR DE MENS, EN NIET DE MENS VOOR DE SABBAT. (MARCUS 23-28)
Dit is één van Jezus´ grondhoudingen tegenover voorschriften, wetten, vrijheid en gezag. Het was Hem te doen om de mens. Heel zijn manier van leven laat zien dat wetten nooit opgaan als ze menselijk geluk in de weg staan.
Heer Jezus, dit vind ik zo geweldig van U. In alles wat U deed, gaf U voorrang aan het geluk en de vrede in iedere mens. In dat voetspoor wil ik leven!
God is geen mens, dat hij zijn woord zou breken of terug zou komen op zijn besluit. Zou hij beloven en niet vervullen, zijn woord geven en het niet gestand doen?
Ook Christus immers heeft, terwijl hij zelf rechtvaardig was, geleden voor de zonden van onrechtvaardigen, voor eens en altijd, om u zo bij God te brengen. Naar het lichaam werd hij gedood maar naar de geest tot leven gewekt.
Er is een groot verschil tussen zeggen dat er ergens een God is en de zekerheid van zijn Aanwezigheid proeven. Pas als je een relatie met God beleeft, verandert je leven. Daarom blijf ik je uitnodigen: zoek die Levende God en leef vanuit Hem.
Ik vergeet nooit dat de Russische kosmonaut Joeri Gagarin van een ruimtereis terugkwam en zei, dat hij God daar niet gezien had, terwijl God toch wel overal is, dus ook in die ruimte waar hij geweest was, maar Joeri had geen oog voor God. Je hoeft zelfs niet eens zo ver on de ruimte te zijn, want God is ook al in je eigen hart, als je God maar wilt en kunt zien met de ogen die op God gericht zijn.
Laten we doen wat de wijzen deden, en dat is het licht volgen van de Heer, en Zijn weg gaan. Die weg loopt niet over rijkdom en macht, maar over geloof en eenvoud. Laten we het, zoals die wijzen, nooit opgeven te blijven zoeken naar die weg van God de Heer. Om hem, net zoals zij te vinden in dankbaarheid en nederigheid. En laten we zeker nooit vergeten dat God ons in ons zoeken zal blijven helpen, zoals Hij die wijzen heeft geholpen. “Ga niet terug naar Herodes”,zei Hij “want die is slechte dingen van plan”. Tegen ons zegt Hij:"ga geen andere wegen dan de weg die Ik zelf ga".
God, het lijkt wel of veel schitterende woorden hun glans verloren hebben. 'Vrede op aarde', 'God met ons', oude woorden die met kerst in onze kerken klinken. Maar wat zeggen ze ons nog in een wereld vol geweld, waar mensen vol zijn van zichzelf en waar geen plaats is voor God? Hoe kunnen we voorkomen dat ze afgezaagd klinken? Hoe kunnen we ze weer iets van hun oude glans terug geven? Hoe kunnen we ervoor zorgen, dat mensen erdoor geraakt worden, licht zien en hoop krijgen? Misschien door ze nieuw leven in te blazen met daden? God, help ons om het niet bij woorden te laten. Geef dat er iets zichtbaar wordt van uw licht in de wereld van nu voor ieder die in het donker zit.
'Mensheid heeft 2017 verspild met oorlogen en onrecht'
Naar aanleiding van de Wereldvrededag (1 januari) blikte de paus terug op 2017 en klonk behoorlijk somber. Wij mensen hebben het afeglopen jaar te vaak en op vele manieren verspild met leugens en onrechtvaardigheden, oorlogen, maar ook kleine en grote vergrijpen tegen het leven, de waarheid, broederschap, het samenleven en de aantasting van het milieu.
Paus Franciscus riep alle mensen van goede wil op om in het nieuwe jaar hun verantwoordelijkheid op te nemen tegenover God, hun broeders en zusters, en de schepping. Hij drukte zijn grote achting uit voor ouders, leerkrachten, opvoeders en alle mensen die proberen om kinderen en jongeren burgerzin, verbondenheid, zorg en een ethiek van verantwoordelijkheid bij te brengen en die hen leren oog te hebben voor de werkelijkheid die hen omringt.
Heer Jezus Christus, Die gezegd hebt: "Vraagt en gij zult verkrijgen; zoekt en gij zult vinden; klopt en u zal opengedaan worden", wij smeken U, ontsteek in ons het vuur van uw goddelijke liefde, opdat wij U met heel ons hart, met woord en daad beminnen en nooit ophouden U te loven. Heer, maak dat wij steeds Uw heilige Naam niet alleen vrezen maar ook beminnen, want Gij onttrekt nimmer Uw leiding aan hen, die Gij in de hechtheid van Uw liefde bevestigd hebt. U, Die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen.
'Driekoningen', 'Epifanie' of 'Openbaring van de Heer' is een christelijke feestdag die elk jaar op 6 januari wordt gevierd. Op deze dag vieren de christenen het bezoek van drie wijzen aan het kind Jezus in Bethlehem. Een wonderlijke ster heeft hen tot hem geleid.
'Driekoningen' is een typische benaming van het volk. Het wijkt af van hetgeen er in het evangelie volgens Matteüs staat. Hierin is geen sprake van koningen maar van wijzen, en bovendien wordt er geen aantal genoemd.
In de negende eeuw kregen de drie 'koningen' ook een naam: Gaspar, Melchior en Balthazar. Zij werden als vertegenwoordigers van de drie mensenrassen en van de drie toen bekende werelddelen aangezien. Dit is in overeenstemming met het evangelie, immers niet alleen het oude Godsvolk, de joden, maar alle volken, dus ook de heidenvolken, zijn geroepen tot de heerlijkheid van het beloofde Godsrijk.
Dat de Heer Zijn genade aan u betoont, dat het licht van Zijn aangezicht uw gids zal zijn, dat Hij u bewaren en ondersteunen zal, dat Zijn Geest altijd aan uw zijde zal zijn, dat Zijn engelen over u waken, wanneer u slaapt, en als u ontwaakt, dat Hij u zal vervullen met zijn genade dat u Hem zult liefhebben en dienen al uw dagen. Dan zult u in de hemel Zijn aangezicht zien.
Jezus spreekt krasse taal. Er zijn plaatsen op de wereld waar mensen zwaar te lijden hebben omwille van hun geloof. Bij ons loopt het meestal niet zo’n vaart. Al moeten we toegeven dat een christelijke visie op het leven niet door iedereen met sympathie wordt onthaald.
Heer Jezus, uw woord overvalt mij. het nodigt mij uit om na te denken over mijn leven als christen. het daagt mij uit om consequent te zijn in al mijn doen en laten. het zet mij aan om bewust christelijk te leven.
HANNA LOOFDE GOD EN SPRAK OVER DE JONGEN TEGEN ALLEN DIE DE BEVRIJDING VAN JERUZALEM VERWACHTTEN. (LUCAS 2,36-40)
Simeon en Hanna een profeet en een profetes: twee merkwaardige figuren die in deze kersttijd op het toneel verschijnen. Zij ‘zien’ blijkbaar meer dan anderen, zij staan open voor het mysterie.
Heer Jezus, de zorg voor het gezin, de drukte van het werk, de jacht van het leven, dreigen ons te overspoelen. Laat uw licht ons hart verlichten zodat wij niet voorbij lopen aan het wondere mysterie van dit leven.
In een wereld waarin mensen medemensen doden, wijst U, Heer, ons de weg naar echte vrede. Als een verre stem klinkt U in ons bestaan, roept U ons om niet ons eigen heil te zoeken, maar warmte te geven en onderdak, om zelf licht, hand, wegwijzer, broer en zus te zijn. Wees de bron die het kind in ons wakker houdt. Dan zullen wij klein kunnen worden aan onszelf en groot aan overgave aan anderen, en zal er toekomst en vrede mogelijk zijn voor iedereen op aarde, een huis voor iedereen, samen op weg in de voetsporen van Jezus, Uw mens-geworden Zoon. Amen
WIE ZIJN VADER HOOGACHT (…) EN WIE ZIJN MOEDER EERT, IS ALS IEMAND DIE SCHATTEN VERZAMELT.( SIR.3,3—4 )
In onze maatschappij met zijn vele samenlevingsvormen is het gezin nog altijd de meest veilige plek waar mensen mens worden met en aan elkaar. Gelukkig zijn er vele goede gezinnen waar kinderen geborgen zijn.
Heer Jezus, zelf bent u opgegroeid in het gezin van Nazareth. Vandaag bidden wij met velen om zegen over onze gezinnen. Bevestig het goede dat gebeurt, schenk hulp waar het moeilijk gaat. Laat de liefde tussen de ouders vrucht dragen in het leven van hun kinderen.
GELUKKIG IEDER DIE ONTZAG HEEFT VOOR DE HEER EN DE WEG GAAT DIE HIJ WIJST. ( PSALM 128 )
