God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Ik vraag U niet om vreugde en geluk, hoewel ik ernaar verlang, met heel mijn wezen, Ik weet te goed, de zoetste vreugd breekt stuk, en er zijn wonden die nooit meer genezen, Ik tracht te zeggen: "Wat God doet, is goed", maar geef mij toch een heel klein beetje moed.
Ik vraag niet om een leven zonder strijd, de vrede is het waard ervoor te vechten, als in mijn hart maar groeit de zekerheid, dat ik mij dan alles heen aan U ga hechten, Want als ik bij U ben, is alles goed. Maar geef mij toch een heel klein beetje moed.
Ik vraag U niet dat ik begrijpen mag, waarom U deze weg mij hebt gewezen, mijn denken is verward, elke dag, brengt twijfel, doet opnieuw mij vrezen. En toch geloof ik, U maakt alles goed, maar geef mij alstublieft een heel klein beetje moed.
Welkom in dit huis. Hier is een stoel voor wie moe is. Hier is hoop voor wie verdwaald is. Hier is liefde voor wie vol wrok is. Hier is geloof voor wie twijfelt. Hier ben je thuis. Hier ben je verwacht. Zoals je bent.
Want zo dikwijls heeft God naar jou gezocht. Zo dikwijls heeft Hij op jou gewacht. Uren, dagen, maanden, jaren misschien.
Sta even stil. Bewonder de schoonheid van deze kapel. Adem het verleden van dit huis. Je eigen nieuwe begin. Sluit even je ogen. Word even stil.
Want in de stilte hoor je de echo van Gods woord. Ga even zitten. Hol ook hier jezelf niet voorbij. Vouw je handen. Open je hart. Bid.
En als je dat niet kan, als je niet geloven kan omdat je pijn hebt, ga dan toch naar je eigen huis met de groet:
Als christen worden wij permanent uitgenodigd tot bekering. De sleutel tot vrede en verzoening ligt in de oprechtheid van het menselijke hart. Slechts vanuit nederigheid kan vrede in gerechtigheid gebouwd worden.
Verleden zondag besteedde paus Franciscus aandacht aan lichamelijkheid. In het evangelie volgens Lucas verschijnt de Opgestane Jezus "niet slechts als geest, maar het gaat hier om de werkelijke tegenwoordigheid met zijn opgestane lichaam", volgens de paus.
Volgens Franciscus is het menselijk lichaam "geen hindernis of gevangenis van de ziel", maar is "door God geschapen en de mens is niet volledig zonder de eenheid tussen lichaam en geest". Volgens de paus leert de Opgestande Jezus ons dat "we een positief idee van ons lichaam moeten hebben".
Natuurlijk kan het lichaam ook tot zonde leiden, zei Franciscus, maar dat wordt dan niet door het lichamelijke veroorzaakt, maar door onze "morele zwakte". Het lichaam moet gezien worden als prachtig geschenk van God. Het is samen met de ziel dat het lichaam de mens in staat stelt om "op God te gelijken".
Christenen zijn dan ook opgeroepen om niet alleen hun eigen lichaam, maar ook die van anderen te respecteren en er zorg voor te dragen. Franciscus wees ook in het bijzonder op kinderen, vrouwen en ouderen die lichamelijk mishandeld worden: "In het vlees van deze mensen zien wij het lichaam van Jezus: bespot, belasterd, vernederd en gekruisigd, toonde hij ons wat liefde is".
Met de liefde begint alles wat het leven de moeite waard maakt, ja, begint zelfs alle leven! Liefde is de IK BEN, is de weg, de waarheid en het léven!
Ik mag in liefde mens worden, de mens zoals God mij heeft bedoeld. En wat worden mensen mooi in liefde! Wat gaan wij schitteren en flonkeren in het licht van de liefde! Een mens die liefheeft, is een goddelijke mens, want de liefde van God woont in hem of haar.
Niemand is méér mens dan wie de liefde van God tot bron van zijn of haar leven heeft. Dat is een bron die nooit opdroogt en die je leven van dag tot dag vernieuwt. Mens, je bent niet bedoeld als een kip op stok, maar als een vogel die vliegt op adem van Gods Geest, gedragen door Gods liefde!
Mag God ons die Geest van Liefde inblazen in ons hart en mogen wij ons in ons leven, in ons doen en laten, door die liefde laten leiden. Soms een lichte bries, een zuchtje wind, soms een zuidwester storm, maar altijd vol in het léven! Want liefde doet léven! Liefde, daar wordt je méér mens van!
Soms komen wij mensen tegen die zich in uitzichtloze situaties bevinden. We kunnen een luisterend oor bieden en doen wat binnen ons bereik ligt, maar soms is dat niet genoeg en voelen we ons machteloos. Als we voor een ander bidden, staan we nooit machteloos, want we mogen weten dat ieder mens veilig is bij Hem. Bidden betekent dus loslaten en overgeven aan God die nooit zal laten varen wat Zijn hand begon.
Ik hoop dat deze gedachte je rust en moed geeft om open te staan voor de mensen om je heen. In goede en in slechte tijden. Ik hoop dat het je verlangen geeft om te verbinden en om voor de mensen om je heen te bidden. Vind je het lastig om je dierbare toe te vertrouwen aan God? Oefen dan met Hem te danken voor alles wat er in je op komt en ervaar hoe je vertrouwen zal groeien.
En in plaats van dat we mensen sterkte mogen wensen mogen we hen vertellen
