God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Een christen is eenvoudig iemand die stilstaat bij het nieuwe brandende braambos, dat wil, zeggen bij de openbaring van een God die niet schuilgaat achter een onuitsprekelijk raadsel, maar een God die aan zijn kinderen vraagt Hem aan te spreken met de naam Vader en zich te laten vernieuwen door zijn kracht en een straaltje van zijn goedheid te verspreiden in deze wereld die zo dorst naar het goede, zo uitkijkt naar goede boodschappen.
Men kan, met een totaal nieuw perspectief, de eigen echtgenoot of echtgenote beminnen, de eigen vriend, zelfs de eigen vijand: Maar ik zeg u: ‘Bemint uw vijanden en bidt voor wie u vervolgen, opdat gij kinderen moogt worden van uw Vader in de hemel, die immers de zon laat opgaan over slechten en goeden en het laat regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen’.
Een nieuw jaar ligt voor ons open. Als een strand waar nog niemand gelopen heeft. Een heel jaar en alles is nog mogelijk. Maar wij dragen gaten in ons hart, van verloren geliefden, gestrande plannen. Is alles nog wel mogelijk? Laten we een eerste stap zetten en nog één en nog één…
Daarbij vragen we aan God: Behoed ons voor het muren bouwen en afschermen, Maak ons open voor ongehoorde geluiden, ontvankelijk om het onverwachte, ongedachte een kans te geven, zodat uw schepping toegroeien kan naar voltooiing.
In je hart en in je huis de zegen van God In je komen en je gaan de vrede van God In je leven, op je zoektocht de liefde van God Bij het einde, nieuw begin de armen van God om je te ontvangen en thuis te brengen.
MOGE DE HEER U ZEGENEN EN U BESCHERMEN, MOGE DE HEER HET LICHT VAN ZIJN GELAAT OVER U DOEN SCHIJNEN EN U GENADIG ZIJN. (NUM. 6,22 – 27)
Is er een mooiere wens denkbaar bij het begin van dit nieuwe jaar, een jaar leven in het licht van Gods gelaat! Onder uw zegen en genade moge ons jaar beginnen, Heer, mag het vruchtbaar zijn voor allen die ons omringen, voor heel uw wereld, voor al uw mensen.
GOD, WEES ONS BARMHARTIG EN ZEGEN ONS, TOON ONS HET LICHT VAN UW AANSCHIJN OPDAT MEN OP AARDE UW WEGEN MAG KENNEN, IN ALLE LANDEN UW HEIL. (PSALM 67, 2 - 3)
Schenk mij, Heer, een goede spijsvertering, en ook iets om te verteren. Schenk mij een gezond lichaam, en het nodige goede humeur om het te onderhouden. Schenk mij een eenvoudige geest die de waarde kent van alles wat goed is En die niet snel bang is van het kwade, Maar die voor alles de juiste plaats kent.
Geef mij een ziel zonder verveling, gezeur, zuchten en klachten, En niet te veel stress omwille van dat hinderlijke ding dat we het ‘ik’ noemen. Schenk mij, Heer, een beetje zin voor humor. om met een grap vreugde in het leven te vinden, En die te kunnen delen met anderen.
Wanneer je het Kerstkind Jezus omarmt, en je iedere dag inspant en moeite doet om Hem steeds beter te leren kennen, dan mag je met vertrouwen en verwachting het nieuwe jaar 2019 beginnen. Wat het zal brengen is ons nog niet bekend. Maar de God die naar ons omzag in de geboorte van Zijn eigen geliefde Zoon, Hij zal ook in het nieuwe jaar naar ons omzien en voor ons zorgen. Jezus is onze door God gegeven Immanuël. God is met ons, ook in 2019!
Dat ik het geduld mag bewaren als ik word beproefd. Dat ik de waarheid blijf spreken ook als die pijnlijk is. Dat ik vrede mag stichten vanuit een liefdevol hart. Dat ik trouw kan blijven aan wie mij lief zijn. Dat ik het juiste inzicht krijg voor de weg die ik moet gaan. Dat mijn oren geopend blijven voor de stemmen van profeten. Dat ik het kind in mijn armen mag dragen net als Simeon op zijn oude dag.
Er zijn er niet zoveel als Johannes de Doper die de woestijn aandurven, de stilte, het alleen staan en het dorre eenzaam vechten met de diepste levensvraag: ‘Wat ga ik van mijn leven maken? God, wat wil je dat ik doe?’
Er zijn er niet zoveel die na de eigen ommekeer ook ommekeer bij anderen gaan vragen, en blijven doorgaan ook al gaat hun roep verloren in woestijnen van onbegrip.
Er zijn er niet zoveel als Johannes de Doper, zo gelouterd, zuiver van bedoeling, dat het waar was wat hij zei: ‘Ik doe het niet voor mezelf. Het gaat om Hem die na mij komt. Het gaat om beter leven met allen.’
Van zulke mensen zegt het evangelie: hij getuigde van het Licht, met woord en daad.
Dat is onze bestemming: Gods licht doorlaten, Hem laten schijnen in ons leven.
God, het moet toch mogelijk zijn, het was toch uw droom, uw visioen: de mens die onomwonden en consequent uw beeld vertoont. De mens die recht doet, vrede sticht, een mens die liefheeft. De mens die de nacht verdwijnt en een lichtpunt is. God, het moet toch mogelijk zijn, dat er zulke mensen bestaan. Al zo lang wachten wij, al zo lang wacht uw schepping erop dat wij mensen de wereld zullen maken tot een stad van vrede. Amen.
