God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Maria-tenhemelopneming is het feest van alle christenen. Net als Maria dragen ze Jezus, die Gods liefde is. En die liefde is sterker dan de dood. Een leven rond Jezus gaat niet verloren.
Maximiliaan Maria Kolbe, oorspronkelijke naam: Rajmund Kolbe (Zduńska Wola, 8 januari 1894 - Auschwitz, 14 augustus 1941) was een Pools franciscaans conventueel, katholiek priester en martelaar die vanwege journalistieke verzetsactiviteiten gevangen werd gezet in het naziconcentratiekamp Auschwitz I.
Op 17 februari 1941 werd Kolbe door de Gestapo ingerekend en naar Warschau overgebracht. Vanaf mei 1941 zat Kolbe in het naziconcentratiekamp Auschwitz I. Na een vermeende ontsnappingspoging van een gevangene uit de barak van Kolbe werden tien mannen veroordeeld tot de hongerdood in een bunker. Kolbe bood zich aan als plaatsvervanger voor een vader van twee kinderen, genaamd Franz Gajowiczek. Het tiental werd op 31 juli 1941 ingesloten. Toen op 14 augustus nog steeds vier mannen, onder wie Kolbe, in leven waren, kregen zij een dodelijke injectie met fenol.
Paus Paulus VI verklaarde Maximiliaan Maria Kolbe op 17 oktober 1971 zalig. Op 10 oktober 1982 verklaarde paus Johannes Paulus II hem tot martelaar en werd hij heilig verklaard. Franz Gajowiczek overleefde uiteindelijk de oorlog en was tijdens de heiligverklaring aanwezig in Rome. Kolbe geldt als beschermheilige tegen drugsverslaving en is patroon van de journalistiek en de mobiele telefonie. Zijn gedachtenis wordt gevierd op 14 augustus.
Paus Pius XII benoemde in 1958 Clara van Assisi tot patroonheilige van de televisie omwille van een visioen op kerstavond.
In 1958, toen televisie aan zijn opmars als massamedium begon, werd de Heilige Clara van Assisi aangesteld als patroonheilige. De keuze voor de 13de-eeuwse heilige die de orde van de clarissen stichtte en voor een leven van armoede koos, was niet zo vreemd als je zou denken.
De reden was dat Clara tijdens haar leven een ‘tv-ervaring’ beleefde, al drukt het Duitse woord ‘Fernsehen’ het misschien nog beter uit.
Volgens de legende was Clara op het eind van haar leven te ziek om de kerstmis bij te wonen, maar zorgde de Heilige Geest ervoor dat beelden van de misviering in haar kamer werden geprojecteerd, zodat ze vanuit haar ziekbed toch kon meevolgen.
Om dezelfde reden wordt de voorspraak van de Heilige Clara van Assisi (feestdag: 11 augustus) ook ingeroepen tegen oogkwalen.
Velen zijn geschokt door de twee brandweermannen in Beringen die omkwamen. Diep respect voor wat onze brandweer telkens doet. Het is goed om dat eens te zeggen.
Moge de H.Barbara, hun patroonheilige, voor hen bidden.
Liefde is niet betaalbaar, geluk soms onbereikbaar. Vriendschap zo kostbaar..echter een ding hebben ze gemeen, in moeilijke tijden houden ze je op de been.....Bergtoppen en/of valleien, met de Allerhoogste als onze Leidsman, zijn wij meer dan overwinnaar....
God, Uw hand nodigt mij uit: Kom! Uw hand laat mij merken: wees niet bang! Uw hand schenkt de zekerheid: ik hou van jou! In uw hand ben ik geborgen en bewaard voor altijd. En mocht ik toch in een afgrond storten ik weet, op de bodem van die afgrond wacht uw hand op mij, uw goede, alles behoedende hand. Aan uw liefhebbende hand kan niemand mij ontrukken.
God, in uw hand leg ik alles. Uw hand laat mij niet los. Dank U goede tedere hand. Dank U
God, ik zoek een hand die me vasthoudt en moed geeft, die mij rustig maakt en beschermt. Ik tast naar een hand die mij leidt en voert, die mij heelt en redt. Ik heb een hand nodig, die sterk is en die mij draagt, die mij vastpakt, mij niet meer loslaat. Ik zou zo graag een hand hebben, die het goed met mij voorheeft, die zacht op mij wordt gelegd. Ik verlang naar een hand waaraan ik me -onvoorwaardelijk- kan toevertrouwen, die trouw is, die mij liefheeft.
schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient
MARTA WERD HELEMAAL IN BESLAG GENOMEN DOOR HAAR GASTEN (LUCAS 10, 38-42)
Nogal wiedes als je onverwacht zo’n dertien man over de vloer krijgt. En dat die zus zomaar aan Jezus’ voeten zit zonder een poot uit te steken, zou mij ook op mijn zenuwen werken!
Heer, ik ben als Marta. Maar wat wil je? Ik voel me overvraagd door de zorg voor mijn kinderen en kleinkinderen, het huis dat op orde moet en het eten dat elke dag klaargemaakt moet worden. En toch zegt U dat Maria het beste deel heeft gekozen. Komt U ook eens bij mij op bezoek? Dan wil ik graag Maria zijn.
ISRAËL, HOOP OP DE HEER! (PSALM 130)
Het komt er uiteindelijk op aan dat wij zowel Maria als Marta moeten zijn. Van allebei moeten wij iets hebben. Maar de gelovige mens is eerst een Maria en van daaruit een Marta. Als wij bidden, ons bezinnen, groeit ons geloof. Als ons geloof groeit, groeit onze liefde. En als onze liefde groeit, zullen wij steeds meer dienstbaar zijn aan onze medemensen, zullen wij steeds meer belangeloos naaste willen zijn van al de mensen, die God onze levensweg laat kruisen.
'Heer blijf bij ons, de zon gaat onder.' Wij boden dan het avondbrood den vreemden man, die langs de baan met ons was meegegaan. En wijl hij, 't zegenend de oogen sloot, gebeurde het: Zijn aangezicht verklaarde in een hemelsch licht, waarin hij plotseling verdween Dit was het wonder. Wij stonden weer alleen, doch vouwden blij onz' handen. Het was alsof Hij door ons heen verdween en t licht in ons is blijven branden. Blijf zoo in ons, o Heer, de zon gaat onder!
Er is iets in de dingen dat ontroert : Het is de schoonheid niet der bloemen, noch het glanzen van een blad, noch 't roepen van de roerdomp in de nacht. Het is daarin, maar ook daarachter en daarboven en daaronder, dieper in de grond, die warm en geurig is als versgebakken brood.
Het zijn de sappen die onzichtbaar blijven, diep in de wortels en het hart waarin het leven roert. Het zijn de klanken en geluiden die een kind kan horen als het zijn oor te luistren legt dicht aan de grond. Het is het trillen van de wingerdrank wanneer uw hand haar aanraakt, en het beven van de kever op het blad, dat groeit en zwelt. Het is het dons der distelbloemen en de pijn der wonden die uw vlees doorsplijt. Het zijn de tekenen van Gods aanwezigheid.
Dank U, Vader van ons leven en ons zozeer toegewend dat U, eeuwig, hoog verheven, elk van ons bij name kent. Dank U, dank U, Heer der Heren, dat U onze Vader bent.
Dank U, Christus, met ons lijden en de dood zozeer begaan, dat U ons daarvan bevrijdde met een mensenlichaam aan. Dank U, dank U, Jezus Christus, broeder-God in ons bestaan.
Dank U Geest, voor alle gaven aan ons hart en ons verstand; die ons hoop geeft op de haven van ons ware vaderland. Dank U, dank U, Geest van liefde, voor het vuur dat in ons brandt.
