God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Ik geloof in God. Ik hoor Hem: Hij roept mij om steeds het goede te doen. Ik geloof in Jezus. Ik zie Hem: Hij gaat mij voor en wijst mij de weg. Ik geloof in de Geest. ik voel Hem: Hij geeft me kracht om door te gaan. Ik geloof in de gemeenschap van deze kerk en ben blij dat ik er bij hoor. Ik geloof in Gods Koninkrijk en ben berreid om mijn steentje bij te dragen.
Wanneer IK bepaal waar God te vinden is, dan zal ik daar altijd een god vinden die afgestemd is op mij, die mij welgevallig is. Maar wanneer GOD bepaalt waar hij te vinden is, dan is die plaats het kruis van Christus. En wie God wil vinden moet mee onder dit kruis.
Op Witte Donderdag heeft Jezus de voeten gewassen van zijn leerlingen, niet als knecht maar als dienaar. Hij heeft er aan toegevoegd: Doen jullie dit nu evenzeer. Was elkaar de voeten. Wees dienstbaar. Zo werd de diaconie, het priesterschap ingesteld.
Bij het breken van het brood en het delen van de wijn heeft Jezus evenzeer gezegd: blijf dit doen tot mijn gedachtenis. En zo heeft hij de Eucharistie ingesteld.
Nog een derde 'gebod' liet hij ons na doorheen zijn prediking: Hij leerde ons het Onze Vader bidden.
Voel je de vraag? Zeker bij de vaststelling dat de praktijk van de misviering zienderogen achteruitgaat .. 'Moeten wij dan niet eerder onze naaste helpen dan wel naar de wekelijkse Eucharistie gaan?" Moeten wij niet eerst de voeten wassen dan he tbrood breken en delen?
Ik maak een vergelijking: Een vogel heeft twee vleugels om doorheen de lucht te vliegen. Met slechts én vleugel zou hij algauw ergens tegenaan vliegen en sterven. Als mens kregen wij twee benen om te stappen. Wanneer je de ene voet vooruit plaatst volgt de andere.
Zo is het ook met de eucharistie en de dienstbaarheid. Beiden kunnen niet zonder elkaar, meer nog: ze bevruchten elkaar.
PASEN Het is KERK zijn; en KERK zijn is MARIA zijn: is gemeenschap zijn die in haar leven draagt, het leven van de Verrezene; gemeenschap van mensen die zwanger van Hem, hun hele doen en laten afstemmen, zodat Hij kan herleven en telkens opnieuw kan geboren worden en verrijzen in onze praktijk van goedheid, van inkeer en inzet.
PASEN: een op weg gaan van veertig dagen om het te wagen midden het bestaan naar bekering toe te gaan. Veertig dagen genadetijd op zoek naar echtheid. Van Asdag tot Pasen, door de woestijn op zoek naar oasen, de weg gaan van herinnering en komen bij de verrezen Heer.
Pasen, doortocht naar het leven. De Heer is voorgegaan. Hij is waarlijk opgestaan! Met Pasen wordt het mysterie van heil en verlossing niet opgeheven, maar worden christen naderbij het mysterie geleid:
"HEER JEZUS, WIJ VERKONDIGEN UW DOOD EN WIJ BELIJDEN TOT GIJ WEDRKEERT, DAT GIJ VERREZEN ZIJT!"
Waar was jij, toen men Hem gekruisigd had? Waar was jij, toen de zon niet langer wilde schijnen? Waar was jij, toen Hij in zijn graf gelegd werd?
Wij kenden U niet, wij zochten onszelf.
Op Paaszaterdag, ook Stille Zaterdag genoemd, eindigt de vastenperiode die op Aswoensdag begon. De liturgische plechtigheden van de dag voor Pasen worden op de avond van Paaszaterdag gehouden. In de paaswake wordt doorheen de schriftlezingen herinnerd aan God begaan zijn met zijn schepping, wordt het doopwater gewijd en de paaskaars aangestoken ten teken van de verrijzenis van Jezus.
Een bijzondere groet aan allen die door ziekte genoodzaakt zijn van hieruit deze Paasnacht te vieren!
Genegen en alvast een Zalig heilvol Paasfeest gewenst!
Witte Donderdag is de dag van het Laatste Avondmaal en de instelling van de Eucharistie, met Jezus' voorbeeld tot gave en dienst in het gebaar van de voetwassing. Jezus viert met zijn leerlingen en vrienden het Joodse Pesachfeest, maar geeft er een nieuwe dimensie aan: Hijzelf wordt het Paaslam, geofferd voor verzoening en vergeving van zonde:
"DIT IS MIJN LICHAAM VOOR IEDER GEGEVEN, DIT IS MIJN BLOED VOOR IEDER VEGOTEN".
Pasen vieren is geen ééndagsgebeuren. In de joodse traditie was de Pesach-viering ook een pelgrimstocht naar Jeruzalem om daa de uttocht uit Egypte te vieren en te gedenken. Eigen aan elke pelgrimstocht is het gaan naar een heiligdom waarbij gaandeweg de bekering, de zuivering, de zucht naar authenticiteit, het herbronnen en herleven zich voltrekt.
Zo zijn er ook pelgrimageaccenten bij het vieren van Pasen: een op weg zijn naar Pasen dat helend werkzaam is. Doorheen de tijd ontwikkelde zich een soort paaspelgrimmage ter innerlijke voorbereiding en persoonlijk engagement naar de paasviering toe.
Immers, veel christenen bereiden zich voor op het vreugdevolle Paasfeesst door een veertigdaagse periode van matigheid. De veertigdagentijd begon met Aswoensdag waar in de kerk een kruiske op het voorhoofd aangebracht werd ter herinnering van de kortstondigheid van het leven.
Niemand zal ontkennen dat deze week, deze dagen anders zijn dan alle andere dagen doorheen het jaar. Het doet me denken aan het Bijbelfragment waar de jongen op het Joodse paasfeest vraagt aan zijn vader: "Waarom is deze avond zo gans anders dan alle andere avonden?"
Toen men Teresa van het Kruis, door velen onder jullie beter bekend als H. Edith Stein, vroeg naar de wortels van haar blijheid gaf ze volgend antwoord:
"GELIED DOOR GODS HAND, GODS WIL BOVEN JE EIGEN WIL STELLEN, ALLE PERSOONLIJKE EN TOEKOMSTIGE ZORGEN EN ALLE HOOP IN GODS HAND LEGGEN: DAT IS DE BASIS VAN DE VRIJHEID EN DE BLIJHEID VAN EEN KIND VAN GOD."
Een wondermooie betrachting die we mogen probreren te beleven in deze dagen naar Pasen toe, maar waarom niet een voornemen ook voor morgen en alle komende dagen en weken!
Het ontbreekt ons inderdaad zo vaak aan HOOP en VERTROUWEN!
Heer, wij vragen vergeving voor onze droge, koude beoordelingen. Voor onze opinies en alle vooroordelen die vaak blind zijn. Leer ons uw gelaat te zien in hen die niet meer herkenbaar zijn door lijden, kwaad en zond.
Ik knielde neer maar niet voor lang. Ik had nog zoveel te doen. Ik moest me haasten. Er was nog werk te doen. Rekeningen betalen. Zo, ik knielde neer en zegde haastig een gebed. Ik sond terug op, mijn christelijke plicht was volbracht. Mijn ziel kon in alle rust zich neerleggen. De ganse dag had ik geen tijd een vriendelijk woord te spreken, noch minder tijd om over Christus te spreken met vrienden. Zij zouden wellicht met me lachen; zelf ben ik eigenlijk ook een beetje bevreesd. Geen tijd, geen tijd, geen tijd. Het werd mijn dagelijkse kreet. Geen tijd om me te bekommeren over de zielepijn van anderen ... tot ik ten slotte kwam te overlijden en voor de Heer verscheen. Ik stond daar voor Hem met neergebogen hoofd en gesloten ogen. Hij hield een boek in zijn handen, het boek van het leven. God keek in het boek en toen keek Hij naar mij. "Ik zocht je naam in het boek, maar die kon ik niet vinden; ik zou hem ooit wel eens opschrijven, maar ik had geen tijd".
Dit is inderdaad de titel van een boekje rond de nieuwe kruisweg te Lourdes. Dit in aansluiting van het artikel rond de kruisweg dat ik heb geplaatst op 15 maart ll.
De Kruiswegmeditaties in dit boekje zijn door Mgr. Jozef De Kesel speciaal geschreven bij de nieuwe kruisweg die voor het jubileumjaar te Lourdes is uitgebeeld door de Franse kunstenares Maria de Faykol. In de nieuwe kruisweg van Lourdes wordt de vijftiende statie over de verrijzenis opgesplitst in drie beelden: Maria wacht bij het graf (de Hoop); de verrijzenis zelf (het Geloof); en de ontmoeting met de leerlingen te Emmaüs (de Liefde).
Het boekje bevat 17 bezinningteksten. Het kan dan ook in elke parochie worden gebruikt, en natuurlijk te Lourdes zelf. Ideaal om er naar terug te grijpen in de Goede Week!
Heer Jezus, geef ons de vreeugde van de hoop, in de seizoenen dat voor de kerk op de winter lijkt. Toon ons overal de tekens van leven en opstanding die wijzen op de lente van vernieuwing en evengelisatie. Zend ons uw Heilige Geest en het vuur van Pinksteren opdat de zomer zou komen, die onze harten verwarmt en die een overvloed van vruchten laat rijpen bij ons en heel de kerk. Heer God, zuiver de blik van ons geloof, vermeeerder onze liefde, maar voor alles: geef ons de genade van vreugde en hoop. Want als de mens een vraag is, bent u, Heer, het antwoord. Gezegend bent u, Heer, nu en altijd. Amen.
Waar was jij, toen men Hem gekruisigd had?
