Dear Greet and Duxan,

It was lovely to hear something from you I am pleased to hear Duxan is getting more and more work as a dentist.Greet,Ithink you also have a lot of work with your husband and four lovely children,especially with the little twins Clara and Todor.

We are all well and enjoying our retirement.I still help where I can with our farmer Frank;it is a question keeping fit.My wife,your loving aunt,has also a lot of work you know:six children and ten grandchildren.

The weather here is always very bad,cold and rainy,and there hasn't been sowed or planted on the fields get.

It has been some time yet since we visited you in Belgrado together with Greet's parents,Then there was no war.We truly had a wonderful time.

Your hospitality and all the places youtook us to see.They were most interesting.I remember:the trips we made in busy Belgrado in the hot evenings ;the baptism of Jana and Duxan's friendly family and friends;the luxurious grave of Tito;the mount Avalo;the boatexursion on the blue Donau;the beau-tiful cities Dubrovnic and Mostar;pelgrimage-place of Metjogornië;the plidvice-waterfalls and so on ....

The pity of the war,who has divided your beautiful country.

Maybe this summer you spend your holidays in Belgium at uour parents then we going invite all of you to a magnificent summerparty!

We are really looking forward to seeing you and your children again.

Give our regards to Duxan's parents Milan and Liliane and on his

Brother Borislav.

Regards to you all

Joris and Ida

22-4-01.

28-05-2005 om 14:39 geschreven door joris

The first time.

I started of the farm with the tractor and a scattermachine filled with fertilizer towards a distant meadow for to manure it.

Arrived there I got off the tractor, and was between the tractor and the machine because to adjust the height of the machine,that I could make by put my hand in a opening.I pushed the button on high,but too much.The hydraulic arm came onhigh and my hand set firm vast in the opening and between the hydraulic arm.I hadn’t so much pain but I didn’t manage to deliver with my left hand my right hand; and what now?I watched round over the fields,but nobody to see.It is a strange feeling to be alone and helpless.I tried again an attempt to deliver my right hand,and with an extreme effort I could push down the button and I was saved.But what would be happened if I didn’t managed to deliver myself?It would be lasted hours before anyone came to me.

Years later came the second time.

The same case in the same opening behind the tractor,but nowI had pushed the handle higher and my right wrist was pinched between the sharp edge of the sheet iron opening and the hydraulic arm;I had a lot of pain.I thought if I now came unconscious my arm will be broken.This time I was close by the farm,about 50 m and also close by the way.With somewhat difficulty I could beckon with my left hand to the passed cars,but seeming nobody saw it.A neighbour had marked something and had returned with her car.At last saving of two sides.My son Frank had also heard my cry for help,and came fast.Now was my greatest worry,Frank would push the button of the hydraulic lift in the good direction,to below.I called to him “the button on below”!.A secnd later my arm was rescued and not broken.I massaged my wrist because to abate the pain.I thanked the neighbour for her return with the car.she asked if she should inform a doctor,butI assured her it wasn’t need. Thus Icould again drive the tractor.Frank said he should one day weld this opening,but it is not still happened.I need this opening still always,but I am very prudent when I use it.

It is now 12-4-2000 ,but the first time happened 11 years ago and the second time 3years ago.

Well, so much for that.

- ----------------------------------------------------------------------------

28-05-2005 om 14:21 geschreven door joris

It's about Eva or Evita Duarte,an Argentinian politician born in 1919.

She worked as actress for Radio Belgrano in inferior rolls in 1942.

When Peron had to give up his function under the pression of the army,

Evita managed to win the workers to choose openly for Peron;

so that the government was obliged to restore the restoration of Peron.

Evita got married Peron in oct.1945.After Peron became president of the Republic

in1946,Evita played a big roll in the politics and social live of Argentinië.

She became minister of social affaires.In the beginning she fought for the

women-vote-right,wich came in1947.Evita was the protector of the

Descamisados( de hemdlozen),a big group of poorest workers.

She set up a lot of shools,hospitals,rest houses and she supported trade-unions.

Evita started the Maria-Eva Duarte-welfarefund to move up the social

level of the population.She made different speeches to the Argentinuan's

people,and wrote the book "LA-RAZON-DE-MI-VIDA.

An incurable disease manifested on her in 1951,and she died a year later,

hardly 33 years old.Evita's body has been embalmed and showed in a glazed

coffin on the trade-unionhouse.She was very much loved by the Argentin's,

only the Jet Set disliked her. Later when Peron was banished, Evita's body

moved to Italy,Espain and at last again in Argentië when Peron became president

a second time in 1973.

I told you this story because I like the song and the music of

"Don't cry for me Argentina".

28-05-2005 om 14:10 geschreven door joris

a14-12-2001.

The offensive of the liberation in 1918.

On the 28 september 1918 at 5,30 u.,after some hours firing cannonades of the artillery,the Belgian army started the offensive of liberation. The first German position succumbed after two hours of fight.In the evening the Flandern ||-Stellung was pushed in here and there,the wood of Houthulst captured and the castle and the lake of the Blankaart invested.The first division of infantry(second,third and twenty-second lineregiment)was departed on De Kippe on the way Diksmuide-Ieper.The twenty-second line had already gone at quarter before ten,across the Klerken-Riegel and captured Houthulst.The quick march forward has been stopped by violent fire of machine-gunners from the height Terrest.

Soldiers of the third line reached at half past ten the way Klerken-Houthulst.They also have been stopped by machine-gunners that came from

the hill top Klerken-Smisse-Terrest.

Here I want to bring in a tragic detail:

The brother of my mother,Omer DeJonckheere was present by these attack and has been killed in the battle.

On his dead-print is to read:

Omer DeJonckheere son of Jules and(then already)deceased maria-Theresia Hoflack--soldier by the third lineregiment--born at Boesinghe the 5 juli 1890 and has been killed in battle in Clerken the 28 September 1918 and ceremonial buried at Oostvleteren on the 5 October 1918.

My Mother always told:"Us omer has been hit by mitrailleuse-bullets.She had sewed in 20 fr.pieces of money in a band around his middle, so that he was able to cut each piece of money when he had need it.Somebody was in the know where Omer was situated and informed his Father and family.Omer's brother Louis fetched him at Clerken with horse and cart to Oostvleteren.

-------------------------------------------------------------------

27-05-2005 om 13:42 geschreven door joris

1914 -------------1918

Mijn Moeder heeft ons dikwijls verteld over haar broer Omer,die wij nooit gekend hebben,omdat hij gesneuveld is op het laatste van de oorlog '14 -'18.Hij was van de klas 1910,en was nog niet lang af van zijn legerdienst toen hij tterug werdt opgeroepen in 1914.Destrijd tegen de duitsers begon in hetoosten van het land:Luik,Antwerpen enz...Het werdt steeds maar een terugtrekken na hevige strijd tegen een overmacht.Omer,zegde mijn Moeder,heeft nog thuisgekomen in verlof,en we moesten zijn onderkleeren verbranden:zo vuil enluizen.

Na heel België te hebben doorkruist belanden de soldaten dan in stellingen achter de IJzer.Ook drie andere broers van Omer:Cyriel,Camiel en Louis moesten het leger vervoegen in de volgende jaren.De grote leiding, of Moeder noemde het den Etat-Major van het leger of toch een deel ervan was gevestigd op de hofstede van mijn

Moeders Vader,Jules De jonckheere in Oostvleteren.Deze hofstede is nu bewoond door Gilbert Fortry.Jules De jonckheere was gehuwd met Maria-Theresia Hoflack en hun kinderen waren dus:Omer,Cyriel,Camiel,Irma(mijn Moeder),Rachel en Louis.Maria-Theresia Hoflack is gestoven in1917.De familie De jonckheereheeft gedurende die oorlogsjaren niet moeten vluchten en op hun hofstede kunnen blijven.Ze waren dus nogal goed op de hoogte van de toestand op het IJzerfront door liks en rechts nieuws te vernemen van soldaten op rust.Boodschappen kwamen van en gingen naar het front vanuit de hofstede.Vele groepen soldaten kwamen toe en vertrokken van hieruit naar het front,ook vele kwamen daar voor enkele dagen verlof na op het front geweest te zijn.Het front zelf was toch ook niet ver af:de drie grachten,steenstrate,diksmuide enz...

1918: In de tweede helft van dit jaar werden grote voorbereidingen getroffen voor een algemeen offensief der geallieerden tegen de Duitsers.Moeder vertelde ons dat het toen heel druk werdt op hun hof;Zeer veel aktiviteit van gaan en komen van soldaten.Hun hofstede werdt soms beschoten door Duitse kanonnen en er vielen soms gekwetsten.Op een keer waren ze aan het noenmalen en vluchtelingen werden gekwetst,een van hen is later aan zijn verwondingen overleden. Moeder zegde tegen haar broer Omer,toen hij na enkele dagen verlof terug naar het front moest fietsen:"Omer,ik zie en gij ook dat er een groot offensief op til is,ik zou als ik u was in Reninge mij van mijn fiets laten vallen en zo gekwetst raken en intussentijd zou misschien het ergste gepasseerd zijn".Waarop Omer antwoorde:"Ba nondequ,ik heb er mij nu al vier jaar dooreengesleept;het zal nu ook wel gaan".

De gote aanval werdt ingezet en de duitsers trokken zich hevig vechtend terug;ook de Belgische soldaten trokken vooruit, gebied veroverend.Omer en een Kameraad moesten eten aanbrengen voor de voouitgeschoven soldaten.En toen gebeurde het in Klerken bij Diksmuide.Met hun tweëen dwarsten ze een weg, een mitrailleursalvo en Omer en zijn kameraad lagen neergeveld.Een duits die achtergebleven was en zich schuil hield in struikgewas.Het droevig nieuws werdt overgebracht aan de familie DeJonckheere door soldaten.Omer's broers Cyriel en Louis hebben hun dode broer naar Oostvleteren gehaald met paard en kar.Een soldaat,die wist waar Omer in een obusput gelegd werdt,ging mee naar het front.Het eerste wat ze met een schop blootgraafden was zijn voet.Omer werdt in Oostvleteren begraven;Dit alles gebeurde op het laatste van de eerste wereldoorlog1914-1918.Vervolgens trokken de Duitsers overal terug en op 11 November werdt de wapenstilstand gesloten.

27-05-2005 om 13:35 geschreven door joris

26-05-2005 om 09:27 geschreven door joris

                                            Wijze  les

Tijdens een wandeling met mijn 5-jarige kleindochter stelde zij een vraag.Nadat ik uitgebreid antwoord had gegeven,keek ze me vol ontzag aan en vroeg hoe ik dat toch allemaal wist. Met een wijze blik in mijn ogen zei ik :"Heeft mama je dan nooit verteld dat ik alles weet?" "Nee,"zei ze,"maar wel dat je altijd alles vergeet!".

                                     Uitkijk

Leyza,mijn petekind,vertelde dat haar klasgenootjes heel stout waren geweest.Iedereen had op zijn stoel staan schreeuwen en dansen.

"En wat deed jij?" vroeg haar moeder.

 "Ik stond bij de deur om te kijken of er geen leraar aankwam".

            Aan de ontbijttafel zit een man de krant te lezen als zijn vrouw achter hem komt staan en hem een enorme dreun met een koekepan geeft."Waar was dat goed voor?"vraagt hij,terwijl hij over zijn pijnlijke achterhoofd wrijft.

"Dat was voor dat briefje dat ik in je zak vond met de naam Marylou erop,"antwoordt ze.

"Maar schat,"zegt hij,"ik ben twee weken geleden naar de renbaan geweest en Marylou was de naam van het paard waarop ik heb gewed."

 Zijn vrouw kan zich wel vinden in zijn verklaring en biedt vol schaamte haar verontschuldiging aan.

Drie dagen later zit de man wederom aan de ontbijttafel als zijn vrouw hem een geweldige slag met een nog grotere pan verkoopt.Bewusteloos smakt hij tegen de tafel.Als hij bijkomt, vraagt hij:"Waar was dit nu weer goed voor?"

"Je paard heeft gebeld,"antwoordt devrouw.

25-05-2005 om 20:40 geschreven door joris

The two little children of the brother of my son-in-law look silent on,when one of their cows was getting a calf.Their mother asked herself what there happened in those

small heads and said:"So your also were born,did your know that?. They looked at her with big eyes of astonishment."Didn't it then pain"asked one of the two,"When they attached your head on the railing?.

25-05-2005 om 20:02 geschreven door joris

25-05-2005 om 13:42 geschreven door joris

                                        My little War,

It was a beautifull day ending May 1940.The sun was shining,I don't know if the birds were singing,because of the war.

But what Iknew:it wasn'tschool! I was eleven year,and looking on the English soldiers who were destroying their cars and materials.

They smashed the car-windows with pickaxes,started the engines without coolingwater,then the soldiers standed inthe row and the light things landed in the well of water.When they had finished their destructions,they taked off with a few motor-trucks direction the coast.

Meanwhile it became night and a terrible long-standing bombardment started.There were a lot of fugitives on our farm and everyone ran to the cellar.Our not firm cellar was brimfull,the projectiles passed continuous above the farm with a whistling and cutting sound.Sometimes the ground was shaking when a nearby-shrapnel drove in.

But what a mess in the cellar! Men were calling together,children crying,women praying loudly the rosary,I also prayed,but silently.

A Popering's woman continual called aloud:"Little holy Mary of St Juan,help us", An angry man silenced her with a laudness curse:"We cannot hear the projectiles!" he said.

When I heard and saw such a panic reaction by grown people,I was mortally afraid in these dangerous hours!

I awoke in the cellar the next morning;everyone already was got up,and the German soldiers were arrived.

The fugitives were allowed to return home, what they also did with a sigh of satisfaction.

Then,a for long years of occupation was starting.

                                                                           Joris

....;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

19-05-2005 om 22:32 geschreven door joris

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
SeniorenNet-team

19-05-2005 om 11:21 geschreven door