De boerderij van Sil de Strandjutter uit de TV-serie
FRIEND'S FOTOARCHIEF 3
FOTO'S ZIJN DE SLEUTEL NAAR DE HERINNERING
25-05-2008
Groningen - Go China!
In het kader van de Olympische Spelen in China zijn er in Het Drents Museum en het Gronings Museum tentoonstellingen van Chinese kunst. De binnenstad van Groningen is daartoe voorzien van Chinese lampionnen, zoals op de foto de Oosterstraat met zicht op de Martinitoren. Er zijn plannen om deze toren geheel te behangen met lampionnen als het gemeentebestuur hiervoor toestemming verleent. Mocht dit gerealiseerd worden, dan tref je dan zeker een foto van de toren op mijn blog aan.
Tot slot een beeld, waardoor Zuidlaren op de 'wereldkaart' is gezet. Het is het beeld van Berend Botje , die uit varen ging met zijn scheepje vanuit Amerika naar Zuidlaren wilde varen, maar hij kwam nooit weerom........
In de Wachter is ook een winkeltje ingericht, waar de nostalgie hoogtij viert. Vele oude verpakkingsmaterialen, zoals blikjes tref je hier in grote getale aan. Het doet je teruggaan naar de tijd, dat je in je jonge jaren op bezoek ging bij de kruidenier.
Terug naar de molen, waar we in het bakkerswinkeltje een handgemaakte Zuidlaarder krentenbol kopen om thuis nog even na te genieten van ons bezoek aan deze bijzondere molen.
Evenals de klompenmakerij is in een naburig gebouw, behorend bij het molenmuseum in Zuidlaren, een zagerij gevestigd. Met deze machine worden uit bomen lange planken gezaagd. Op de ene foto een overzicht van het geheel, op de ander een min of meer CU-opname.
Wat vroeger met de hand gebeurde, wordt tegenwoordig door de machine grotendeels overgenomen, zoals op bijgaande foto de machinaal gevormde klompen naar een voorbeeld klomp.
In de 'Wachter' treffen we ook een vijftal stoommachines aan voor o.a. de bakkerij en smederij, een waterpomp en een voor de aandrijving van de specerijenmaalderij.
Zaterdag j.l. was het Nationale Molendag en die viel samen met een familiereünie van mijn vaders zijde. In dat kader bezochten we 'De Wachter' in Zuidlaren, de molen waar mijn overleden neef de zorg voor had als molenaar. Het is een koren- en oliemolen, die in 1851 is gebouwd in opdracht van de familie van Bon. In 1895 werd de molen verkocht aan Jan Medendorp en diens kleinzoon heeft de molen in 1989 overgedragen aan de Stichting Koren- en Oliemolen. De molen wordt nu door zo'n 100 vrijwilligers gerund om de cultuurhistorie en ambachtelijkheid te bewaren.
Op de foto: Het indrukwekkende mechanisme van 'De Wachter'
Op mijn tocht door het Groningerland kwam ik bijgaande zuil met het beeld van een koe tegen met het voor mij vreemde onderschrift 'koepon'. Mijn vader was schoenmaker en het woord coupon ken ik van de platen leer, die hij bij de groothandel kocht en waaruit hij dan de verschillende maten zolen en hakken stansde. Nu komt het leer wel van de koeienhuiden, dus daar zal de link wel liggen of zou er toch nog een andere uitleg voor koepon bestaan? Who knows!
Een idyllisch plaatje met prachtige wolkenlucht boven het Reitdiepdal.
Het drie eeuwen oude Waarhuis (Scheppershuis) staat op één van de mooiste plekjes in de provincie Groningen. Op de kruising van het tussen 1400 en 1430 gegraven Aduarderdiep en het oorspronkelijke Reitdiep, één van de oudste nog bestaande meanders in Europa.
Aanvankelijk in gebruik als rechtshuis (Scheppershuis) later dienst doende als sluishuis, café en kleinveebedrijf, is het sinds enige jaren omgetoverd tot een klein cultuurparadijsje, waar exposities, concerten, diners en kleinkunst voor-stellingen plaatsvinden. (Info: Internet
Het Reitdiepdal is het oudste cultuurlandschap in Europa. Het is ontstaan door de loop van de Drentse rivier de Hunze, die de stad Groningen verbond met de zee. De rivier was kronkelig, maar werd in de 17e eeuw deels recht getrokken. De Hunze heet nu Reidiep.
In het Reitdiepdal is de vroegere loop van de Hunze nog steeds terug te vinden. In het landschap ligt ook het beroemde 13eeeuwse kerkje van Oostum, het meest geschilderde en gefotografeerd kerkje van Groningen.
Ook het dorpje Garnwerd met zijn kerk, molen en smalle straatjes is een bezoekje waard, evenals het café Hammingh uit 1894 met zijn negentiende eeuwse inrichting.
