Amaai mijnen amaai was me dàt een week zeg... en ze is nog niet voorbij... er zijn zo van die dagen dat je beter niet uit je bed komt omdat letterlijk alles je tegen zit... wel dat was en is er zo eentje... om te beginnen computer die zware kuren  kreeg en het uiteindelijk opgaf... zoonlief kwam... bekeek het... krabte in zijn stekeltjes en begon aan de operatie... na uren gezoek en gekrab dacht hij het gevonden te hebben en vertrok naar huis... toen ik blij gemoed dat ding opende kwam ik tot de ontdekking dat ik niet op het net geraakte... de volgende dag weer gebeld... zoon stak hier en daar een nieuwe kabel en weer hetzelfde... uiteindelijk kwam hij tot de constatie dat het alleen nog aan de devolo kon liggen... hij gooide dat onding eruit en verving het door een of ander mysterieus stuk en... JOEPIE... ik ben weer bij... gelukkig dat ik op mijn tablet alle nuttige zaken en contacten had overgeheveld anders had ik zwaar in de shit gezeten omdat ik sinds corona alles thuis laat bezorgen via online bestelling.

Dat was één... moest naar de dokter voor mijn maag- en darmproblemen... een hele sympathieke dame die echt de tijd nam om naar mijn problemen te luisteren en naar de situatie thuis waarin ik me bevind... ik naar daar met een binnenwerk vol gerommel en gesteun... ze dacht dat het wel het prikkelbare darm syndroom zou zijn en gaf me  pillen om het boeltje daarbinnen wat te kalmeren... en weet je... ik ben tevoet terug naar huis gegaan en had zelfs de moed om nog langs de apotheker te gaan en dat is een heel eind nog... was wel moe toen ik eindelijk thuis was maar ook opgelucht... nu wachten of die pillen helpen... maar weet je ik heb vertrouwen in die dokter en dat is veel waard... ik ga nog niet juichen... misschien heel voorzichtig een joepie?

Tussen al dat geloop en gesteun in kreeg ik nog enkele opdoffertjes te verwerken... minieme maar wel vervelende... mijn betalingen met bancontact verliepen niet erg soepel... kaart eruit en nog eens proberen... kaart afvegen aan mijn jeans en terug een poging wagen... bij het afhalen van geld in de kliniek hadden ze nog maar weer eens en heel ander systeem geïnstalleerd... weer zoeken... kaart eruit en terug proberen met de schrik dat dat onding mijn kaart zou inslikken als het niet lukte... enfin het lukte uiteindelijk... dan kwam zoonlief opdraven met een nieuwe gsm die ik helemaal niet nodig had maar mijn protesten werden gewoon weggewimpeld... hij nam mijn oude en begon direct die nieuwe te installeren... wel met de basis en de mededeling dat ik de rest maar zelf moest doen... dus de volgende dag heb ik doorgebracht met zoeken naar dingen die ik ook op de vorige had staan... op dat ding staat alles er helemaal anders op dan op mijn oude en het is weer aanpassen... stresserend maar gelukt... joepie... vandaag ging mijn koffiezet in overdrive... toen ik in de keuken kwam lag de koffie over het aanrecht verspreid... dat is al enkele keren gebeurd en ik vertrouw dat spul niet meer... heb er mijn vinger aan verbrand ook... rotding!

Door al die computerproblemen en het volledige herprogrammeren moet ik hier weer beginnen met alles te hergroeperen en me overal aanmelden of ik mag niet binnen... pppwwwwfff... ik krijg ook geen mails meer binnen met mijn scarlet adres en ga nu iedereen verwittigen dat ze mijn ander gmail adres moeten gebruiken... een hele klus... geen rust voor een oud mens... en dat allemaal tussen de soep en de patatjes in... doet me eraan denken wat ik vandaag weer op tafel moet brengen... een vraag waar ik elke dag mee wakker word... wat gaan we eten... eigenlijk een luxe vraag want als ik een van die natuurfilms op TV heb bekeken heb ik altijd medelijden met die dieren die elke dag weer hun voedsel moeten zoeken of erop jagen terwijl ik een propvolle diepvriezer in de kelder heb staan... verwend nietwaar!

08-07-2022 om 11:48 geschreven door Dirk

05-07-2022 om 09:45 geschreven door Dirk

04-07-2022 om 14:37 geschreven door Natoken

04-07-2022 om 09:57 geschreven door ani

02-07-2022 om 10:55 geschreven door Dirk