|
Ben momenteel het kot aan 't prepareren voor de poetshulp... d.w.z. alle niet direct te gebruiken spullen in kasten proppen met inbegrip van man's tanden... toen ik mijn ronde deed en hier voorbij kwam ben ik blijven plakken want het is alweer wat geleden dat ik mijn hart kwam luchten... ja dat is mijn blog... een hulpmiddel om de spanningen eraf te zwieren... sorry voor de onschuldige en toevallige lezers die hier terecht komen... neem ze niet mee naar jullie huis want dan heb ik niets meer om over te klagen.
Weer een onrustige nacht gehad... ik werd wakker van een bons en toen ik ging kijken zat man op het toilet... no problem... ik ging dan ook maar pipi doen en kroop terug mijn bed in om nog wat te liggen woelen... de verpleger zegde ons dat de wonden op zijn been dicht zijn en dat hij maar eerst vrijdag nog eens komt kijken... en ja dat is het moment om er een nieuwe bij te maken en dat is wat man deed vannacht en me bij het ontbijt vertelde... zucht van mij... nu is het een ontvelde elleboog die ik dan maar op eigen kracht heb ingesmeerd en ingezwachteld... met die man geen moment verveling zoals zoon me gisteren nog vertelde... "moeke gij hebt toch een spannend leven" jaja dat wel maar ik droomde wel van andere spannende avonturen toen ik jong was... helaas nooit uitgekomen.
Vandaag wordt mijn kot gepoetst na 6 weken zelfbediening... gisteren kwam de gezinshulp mijn strijkwerk doen... om de 2 weken een hele berg waar mijn rug luidkeels tegen protesteerde... de volgende dagen worden boodschappen geleverd dus druk druk... dan volgt er hopelijk een rustige week... ik moest vroeger lachen met la mamma als ze al de zenuwen kreeg toen haar ramenwasser een uur te laat kwam en nu ga ik verdorie dezelfde weg op... die zenuwen hangen soms aan een heel dun draadje... onze huisarts is ook gekomen en verzekerde me met een vette knipoog dat man minstens 100 jaar wordt... ik heb dan zo wel mijn bedenkingen maar hou ze binnen... die dokter zou al 2 jaar op pensioen moeten zijn maar blijft telkens nog een jaartje verder werken op aanvraag van de praktijk maar ik denk heimelijk dat zijn vrouw er ook achter zit... wat denk je... een man die je de hele dag voor de voeten loopt... diezelfde dokter heeft me indertijd van mijn te hoge bloeddruk afgeholpen toen man pas op pensioen was dus hij kent het hele plaatje... hij blij met 2 dagen werk en zijn vrouw blij met haar overige vrije dagen... iets wat ik toendertijd niet had... lang geleden alweer.
Gisteren nog een documentaire gekeken van Arnhout over de bevrijdingsfeesten in Antwerpen en omgeving in '45... hij vond nog enkele mannen en vrouwen die het hele gebeuren hebben meegemaakt... zelfs een oude knar die in de weerstand zat toen en nog heel helder van geest zijn verhaal deed... en een Antwerpse dame die als 12jarige een zoen kreeg van een van de Engelse soldaten op een tank... ze bloosde nog bij de herinnering eraan... mooi toch!
Man komt me halen... heeft weer een probleempje... tot ziens.
|
