Indien je een tuin bezit en je wilt wat meer leven in je tuin kan je best vogels lokken. Een manier om dit te doen is door de vogels te voeren. Maar let wel: ga pas voeren wanneer het echt nodig is, bij vorst of bij sneeuw. Voer regelmatig en op vaste tijdstippen. Houd ook rekening met katten, voer op een open plaats zodat de volgels het overzicht bewaren. Geef de vogels bij droge vorst te drinken en zorg er voor dat de vogels zich niet kunnen baden tijdens de vorst. Misschien wat laat op het seizoen, maar toch blijft het een aanrader, een voederplank maken...tegen het weekend, dan kan je ook VVB-en.
Hoe een voederplank maken? Benodigdheden: Een watervast plankje van 30 cm x 30 cm of 30 cm x 40 cm Latjes die iets hoger zijn dan de plank en langs de zijkant passen. Schroeven en spijkers. Paal van 2 m waarvan ongeveer een halve meter de grond in gaat. Montage: Maak de latjes aan de zijkant van de plank vast. Houdt ongeveer 1 mm ruimte over zodat het regenwater kan wegvloeien. Zet de plank goed vast op de paal. Plaatst de paal 150 cm boven de grond. Met wat haakjes in de zijkant van de plank te draaien heb je de mogelijkheid om een pindasnoer of vetbollen aan de plank te hangen. (info: het kofschip) de pimpelmees houdt van vetbollen.
V.V.B Vogels Voeren & Beloeren. * Vogels tellen in je eigen tuin. Op 4 & 5 februari 2006. * Voor meer info: klik hier.
In aansluiting op mijn log van 11 januari wil ik graag het volgende meegeven: "Voer en tel de volgels in jouw tuin op 4 & 5 februari 2006". Een organisatie van natuurpunt.be. Wat is dit? Een nationaal telweekend van vogels, je kan in je tuin de vogels voederen, beloeren en tellen. De meeste van onze tuinvogels zijn oorspronkelijke bosbewoners en in die natuurlijke omgeving vinden de vogels doorgaans voldoende voedsel. In onze tuinen is er minder aanbod van gevarieerd voedsel. Maar wij kunnen het de vogels gemakkelijk maken door hen te voeren. Weet je het is tevens leuk om die kleine gevleugelde aan het werk te zien. Vorig jaar deden er 4638 gezinnen mee met de telling, benieuwd wat het dit jaar wordt. Vorig jaar was de talrijkste vogel op de voederplaatsen de huismus. Koolmees, merel, Turkse tortel en pimpelmees vervolledigden de Top-5 Hoe je te werk kunt gaan kan je te weten komen door op de foto te klikken.
het kanaal tussen Leiden en Delft maakt sinds 1894 deel uit van het Rijn-Schiekanaal, maar voor het gedeelte dat door Rijswijk loopt wordt vaak de naam Delftsevliet gebruikt. De Delftsevliet is vanaf de Drievliet tot de Kastanjewetering (Delft) 4 km lang. We wandelen heel dat stuk af via de mooie Nassaukade met haar mooie elegante rijhuizen. In vorige eeuwen was het daar nog mooier. Zo omschrijftEdmondo de Amicis in 1873 de Vliet als volg: het is een landelijk paradijs, een idyllisch landschap vol liefelijkheid en geheimzinnigheid, een Chinees Arcadië vol kleine schuilhoekjes, kleine verrassingen, kleine onschuldige verfraaiingskunsten, die allen tesamen een indruk geven alsof zovele onzichtbare mensen fluisteren: wij zijn tevreden. Door de oprukkende bebouwing heeft het landschap om de Vliet in vorige en huidige eeuw grote wijzigingen ondergaan. Van het typisch Hollands landschap van weleer is weinig overgebleven. Met een beetje fantasie kunt u tijdens deze wandeling rond de Vliet toch nog de vroegere sfeer opsnuiven.
Delftsevliet, Nassaukade. Delftsevliet, jaagpad De Hoornbrug Delftsevliet per schip
Sneeuwklokje (Galanthus nivalis) is inheems in Midden- en Zuid-Europa en is een beschermde plant. Het plantje wordt ongeveer 15 cm hoog; uit elk bolletje ontwikkelen zich twee tot drie blaadjes. Het blad is smal lijnvormig en wordt tot 20 cm lang. Aan elke steel hangt een wit klokvormig bloempje, de binnenste bloemplaatjes zijn met groen afgezet. Bloeitijd van februari tot maart. Het plantje aard het beste op een halfschaduw, koele en humusrijke plaats. Sneeuwklokjes kondigen doorgaans de lente aan. Dit vaste plantje dat weinig onderhoud vergt wil het liefst met rust gelaten worden. Een aanbevolen cultivars is de 'Plenus'. (info: Lexicon vaste planten & archieffoto)
Sneeuwklokjes in het gezelschap van winteraconiet (voor meer nieuws over het sneeuwklokje: klik op de foto)
WISKE en VIFKE hebben mij gelijktijdig getagged. En aangezien er verondersteld wordt dat ik een beleefd iemand ben wil hier deze dubbele tagged beantwoorden en dan ook vier andere bloggers taggen. Braafjes heb ik dan ook de vragenlijst overgenomen. De antwoorden zijn natuurlijk niet dezelfde, dat begrijpen jullie wel zeker. Hopelijk begrijpen jullie wat ik bedoel, ik zelf niet helemaal Vier baantjes die je in je leven hebt gehad:
Bewaking en Logistieke diensten bij een meubelbedrijf, een vergane glorie.
A.S.M logistiek bij een metaalverwerkend bedrijf, eentje van Nederlandse oorsprong.
H.S.M logistiek bij een chocoladefabriek, dat was een lekkere job.
H.S.M logistiek bij een verdeelcentrum van huishoudlinnen.
Vier films die je niet vaak genoeg kunt zien:
Tarzoon (satire op de Tarzanfilm, animatiefilm)
Pool to Pool (documentaire van en met Michael Palin)
Het moet gezegd, wanneer we lang achter ons PéCéke zitten komt er van beweging weinig in huis. Dus wat doet uwe nederige dienaar dan, juist ja meer bewegen. Op de bloglaan aan bewegingsformules geen nood, je moet ze alleen weten te vinden. Nu zijn er bij die sportieve bloggers wel een heel klad voetballers bij, passief en actief, maar ook joggers, lopers, wandelaars, wielrenners en fietstoeristen. Zelfs vliegeniers vind je op de bloggenlaan en bloggers die het iets kalmer aandoen en langs de waterkant zitten te vissen. Paarden- en hondenliefhebbers lopen er kriskras door elkaar. Waar het nu om gaat is dat je beweging hebt, het stroeve uit je knoken halen, je uitleven op een gezonde manier Niet iedereen op de 50 plus leeftijd kan zich dit nog fysiek permitteren maar probeer dan toch al zittend uw stramme knoken wat te oefenen. Dit gezegd zijnde heb ik vandaag afspraak met enkele van de actieve bloggers. Aangezien ikzelf een fervent fietser ben, hup de fiets op en ga ik de bloggordel rijden en verplaats ik mij naar de Blogvelodrome, de plaats van het gebeuren, benieuwd wat en wie we daar krijgen
De sportievelingen van Bloggenland besluiten om allen de bloggordel mee te fietsen. Het wordt een lange maar mooie tocht. Onderweg komen we nog enkele oude bekenden tegen die van uit hun deurtjes staan of zitten te supporteren.
Er wordt honderduit verteld over de sportieve prestaties van vroeger en nu. Zo heb je Evert die de TOCHT der TOCHTEN - de Elfstedentocht -, de manifestatie van zijn leven, heel intens beleefd. Jammer voor Evert hebben we tegenwoordig zo weinig echte ijsdagen zodat hij voor zijn sport te beoefenen vaak moet uitwijken naar het Hoge Noorden of naar Oostenrijk. Evert doet ook zijn verhaal over de Friesche Elfsteden Vistocht en over zijn club AJAX. Aan de eerste helling van de dag snort Smieter ons voorbij op de derny van CHRIS2005. De dernycollega van Joop Zijlaard heeft een lange loopbaan gekend als wielrenner en dernygangmaker wat Smieter netjes illustreert in zijn eigenste plakboek. Er wordt tijdens deze fietstocht globaal met een compact peloton gereden, gelukkig niet het vuurpeloton van Zorro en Co. Af en toe gaat er een sportieveling zijn KOERS-IN-ZICHT etaleren. Cyclobob kan moeilijk blijven zitten zeker als je weet dat hij bezeten is van het cyclocrossgebeuren. We fietsen in een mum van tijd naar zijn wiel en vragen wat hem bezield. Ach ik wil wat fotos maken van het hele gebeuren zegt cyclobob, want alle fotos op mijn blog zijn eigenhandig gemaakt, dus deze moeten dat ook zijn. In zijn vrije tijd, dus altijd, schuimt cyclobob zowat alle veldritten af om unieke plaatjes te schieten. In ons zog rijdt LISATIM van de wielertoeristen Jodabo. Lisatim vertelt over de gereden tochtjes en bereden paden. Met veel tekst en weinig beeldmateriaal tracht Lisatim de wielertoerist mee te laten genieten van hun wekelijkse al dan niet dagelijkse fietstochtjes. De voetballende blogsportievelingen hebben het even lastig om in het wiel te blijven maar ook zij die elk weekend en ook tussendoor achter een bal aan hollen weten de bloglaan in hun ban te houden. KFCHEIKANT is er zo eentje van. Geel-rood, niet te verwarren met de Malinois uit Mechelen, praat niet alleen over de Zeelse voetbalclub maar biedt zelfs een huis te koop aan. Zaken zijn zaken volgens geel-rood. In de buik van het peloton tref ik de Guy aan. De man achter SUPPORTERSCLUB ONS VERMAAK. Supportersclub van KV Mechelen. Ons Vermaak geeft ons de uitslagen mee van Malinwa en etaleert eveneens belangrijke feiten uit de lange geschiedenis van de club. Guy zit ook niet verlegen om er af en toe een goeie mop door te weven. Ik laat me even uitzakken naar de staart van ons peloton en zie daar een rare snuiter op de fiets zitten, in Yogahouding notabene. WOMINGELS tracht mij duidelijk te maken dat dit een manier van doen is waarbij niet alleen het lichaam maar ook de geest baat bij heeft. Eigenlijk is Yoga geen sport maar zou iedere sporter het wel moeten beoefenen. Deze ex-staatsambtenaar op rust vertelt me tijdens onze zij aan zij het hoe en waarom van Yoga. Ik citeer hierbij volgend gegeven: Heb je ooit aan de rand van een veld gestaan waarop de boer aan het ploegen was? Snede voor snede en aan een gestadig tempo scheurt de ploeg de aarde open en keert ze om. Deze bewerking gaat door tot de ganse akker omgeploegd is. De bewerking gaat steeds rechtdoor a.h.w., met onverstoorbaar geduld .Zo dient het ook met de yogabeoefening te zijn. Steeds voortdoen .Met geduld het stijve lichaam soepel maken tot het los en ongedwongen kan neerzitten om de verdere treden van de yogabeoefening te kunnen aanvatten. Ook voor de yogabeoefening geldt het spreekwoord HAAST EN SPOED IS ZELDEN GOED . Langsheen het blogparcours kom je ook tal van maneges tegen. Dat zie je eerst wanneer je de natuur in gaat of door de natuur fietst.De opmerkelijkste is toch wel deze van JULIE, een 11-jarige die blijkbaar goed gedeisd tussen ons. Want al wandelend met haar pony Esperanza langsheen de drukke fietsweg weet zij haar pony goed onder controle te houden. Al geruime tijd vliegt daar boven onze hoofden een CESSNA. Je weet wel, loopings maken en keren en draaien. Eén van onze begeleiders weet me te vertellen dat Ben aan de stuurknuppel en dat Ben bezig is met luchtfotos te maken van Bloggenland.Na een lange en snelle tocht komt de velodrome in het zicht. Net voor het binnenrijden van de velodrome aan de sporthal wordt ik bijgehaald door Luc DE LEUKE FIETSER. Fietsen betekent voor Luc en vrouwtje Carine, genieten langs stille waters, kanalen, kerkwegels, onverharde dreven enz. Op tijd en stond houdt hij halt aan een bezienswaardigheid om op de gevoelige plaat vast te leggen. Tijdens een fietstocht halt houden aan een heerlijk terrasje is geen overbodige luxe en wordt dan ook regelmatig gedaan vertelt Luc me nog vlug alvorens de laatste meters aan te vatten. Luc is een levensgenieter op de fiets.
In ons wiel komt CHAREL over de meet. Charel de fietser heeft vorig jaar zon slordige 4000 km afgelegd met zijn stalen ros. Het is aan Charel te zien, getaand gezicht, armen en benen zo bruin als een kastanje en de rest zal wel wit zien zoals bij die echte renners. Charel deelt zijn fietsroutes in woord en beeld met alle bloggers.
We gaan de dorstige laven in de sporthal en daar begint net een basketbalwedstrijd van GRINTA, later op de avond komt daar ook nog hun minivoetbalploeg aan de beurt. grinta is blijkbaar ook geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Onderweg hebben we geen stops gehouden om alzo de biljarters niet te storen. Maar die komen op een andere keer wel in de kijker.
Wel, dat heeft deugd gedaan, daar is het iedereen mee eens. Beweging hebben we nodig, jong en oud. Nog even dit meegeven:
Lichaamsbeweging is erg belangrijk om een gezond lichaam in evenwicht te houden. In functie van gezondheid moeten volwassenen dagelijks minstens 30 minuten bewegen.
Kies activiteiten die je in het dagelijks leven kan inpassen en toch de gezondheid bevorderen, zoals wandelen, fietsen, zwemmen, stevig doorstappen, de trap nemen enz.
Ook heb ik even navraag gedaan of het mogelijk is wanneer men een chronisch pijnprobleem heeft zijn conditie toch nog te verbeteren.
Hier op kreeg ik volgende uitleg:
Ja, het is mogelijk mits bepaalde regels te respecteren. Raadpleeg uw arts om een plan op te stellen, aangepast aan uw problemen. Uzelf moet het probleem in handen nemen, gij moet het verwezenlijken. Neem volgend voorbeeld:
-Minimum 30 minuten per dag een gematigde activiteit hebben. (fikse wandeling maken)
-Het moet een regelmatige activiteit zijn d.w.z. het liefst alle dagen van de week.
-Op een geleidelijke manier de intensiteit en de duur opbouwen.
-Stel een doel voorop, maar let er vooral op dat het voor jou wel haalbaar is. Wees redelijk in je doelstelling. Weet je: doe je pijn geen pijn!
PieterVé
Om deze sportieve oufit, uit de collectie van Madammeke, te dragen op onze fietstocht was het netjes iets te koud hé Cooltje.
Om onze medebloggers nog beter te dienen en op algemene aanvraag wordt hier om de 14 dagen de top 5 per categorie gepresenteerd. Telkens zullen twee categorieën naar voor gebracht worden. Vandaag beginnen we met cat. dagboek en cat. dagboek-bedenkingen.
Donderdag26 januari, gedichtendag. Dit item is nu niet bepaald mijn ding, doch kan ik niet nalaten om vandaag een gedicht van Dolf de Jong te koppelen aan enkele tuinfoto's...
Spirea, ook wel "the Queen of the Prairie" genoemd is afkomstig uit Noord-Amerika. De Spirea wordt zo'n 150 cm hoog en groeit polvormig. In de zon of half schaduw aard deze plant het best, liefst op een voedselrijke ietwat vochtige bodem. Ideale plant om aan de rand van de vijver te plaatsen. Vermeerderen kan je door in het voorjaar de cultivars te delen, soorten kan je ook in het voorjaar zaaien. Het is een bijzonder decoratieve plant, na de bloei krijg je de bruinachtige dozen die zeer in trek zijn. Aanbevolen cultivars: 'Venusta' heeft roze bloempluimen. De compacte 'Nana' bloeit donkerrood en wordt slechts 30 cm hoog. (bron: Lexicon vaste planten)
De kogeldistel (Echinops ritro) is familie van de samengesteldbloemigen (Asteraceae), komt oorspronkelijk uit Zuid-Europa en het Balkangebied. De kogeldistel wordt 100-150 cm hoog. Het blad van de kogeldistel is diep ingesneden met een hoornige rand. De kogelvormige bloemhoofdjes schitteren met een staalblauwe kleur. Bloeitijd van juli tot september. Het beste aard de kogeldistel op een zonnige warme plaats en op een goed gedraineerde droge bodem. Snoeien doe je het best direct na de bloei of in het voorjaar. De kogeldistel is zeer sterk en vorstbestendig. Zeer geliefd bij wesp, bij en ook vlinders. Andere cultivars: 'Veitch's Blue' met staalblauwe bloemkogels boven een grijs blad.
Uitslag van de weekpoll: De meerderheid (54%) van onze bloggende senioren maakt nooit een back-up van hun blog. Als dat maar goed afloopt...?
Dagelijks
8 %
Wekelijks
15 %
Maandelijks
15 %
Jaarlijks
0 %
Zelden
0 %
Nooit
54 %
Wat is een 'back-up'?
8 %
Waarom een backup? Omdat ongelukjes kunnen gebeuren:
Harde schijven kunnen crashen
Gebruikers kunnen per ongeluk een bestand wissen
Een stroomuitval kan een bestand corrupt maken
Computers (met gegevens erop) worden gestolen
...
Van wat moet je (g)een backup maken? Dat hangt volledig van jou af. Wil je een backup van al je programma´s maken, zodat je ze vanaf de backup kan terugzetten. Of wil je de programma's opnieuw installeren? Wil je misschien een backup van de hele schijf, zodat je niet eens het besturingssysteem hoeft te installeren? (Opstarten van floppy en backup terugzetten.) De keuze is aan jou.
Over het algemeen is het een goed idee om backups te maken van:
De "/home"-directories, waar alle persoonlijke bestanden van de gebruikers staan
De "/etc"-directory, waar de meeste configuratiebestanden staan.
Configuratiebestanden die ergens anders staan
Bestanden die voor jou een grote waarde hebben, bijvoorbeeld: faxen, logfiles, ...
Het is GEEN goed idee om een backup te maken van de volgende directories/bestanden:
Walter van den Broeck(° 28/03/1941) schreef het boek: "Brief aan Boudewijn". In dat boek leidt de jonge Walter de jonge Boudewijn rond in zijn geboortedorp. Van die rondleiding is nu een wandelpad gemaakt: het Boudewijnpad. Dit pad krijgt een meerwaarde door de strategisch aangebrachte bordjes met typerende citaten uit het boek. Vertrek aan het station van Olen voor een 9,7 km lange wandeling langs de cité van weleer, de tuinwijk van de fabrieken van Olen (anno 1912). De cité was vroeger een pareltje van sociale woningbouw, bakstenen huizen met pannendak, stromend water, elektriciteit en voldoende ruimte voor een tuin. In 1922 werd op aanvraag van Jozef Leemans de cité uitgebreid om alle arbeiders te kunnen huisvesten. Heden ten dage wordt de cité nog bewoond en gerenoveerd. Via de fabrieken wandelen we verder door het bos waar onder de hoge bomen elk woord galmt als in een kathedraal. Via het jaagpad langsheen het kanaal Herentals-Bocholt wordt de wandeling verder gezet naar St Jozef Olen. Vandaar verder via de Leemanslaan door de mooie tuin naast het gebouw dat dateert van 1912, oorspronkelijk directeurswoning, en nu dienst doet als woning van het OCMW van Olen, tot we terug komen aan het station.
Station van Olen. De spoorlijn Antwerpen-Münchengladbach werd opengesteld in 1879. Citaat: "In de cité, de tuinwijk van de fabrieken, woont heidens getint werkmansvolk". Citaat: "De hijskranen voerden grote darmoperaties uit in de buiken van de reusachtige schepen". Kanaal Herentals-Bocholt. Villa Leemans (1912)
Beste bloggers, deze week wil ik graag mijn wandeling aanvatten met één minuut stilte. Dit ter nagedachtenis van schrijver Verdano die vorige week overleden is. Met een gedicht van Viktors log nemen we afscheid van zijn aardse werken:
Een laatste rustplaats
. één dezer dagen keer ik aardewaarts dan zoek ik mij als laatste rustplaats een linkeroever zonder stenen kade waar ook geen houten vlonder hoeft
'k laat er wel het schoeisel achterwege zodat het slib twee naakte voeten kust in gebed laat ik hier mijn sporen achter waar je straks bij laagtij de boot aanlegt
daar bouw ik op het droge een stenen tombe met zwarte letters en de datum jaren later dan vandaag, zodat de cijfers
zullen blijven hangen, aan de populieren eeuwen lang, ze groeien hard, ze ruisen want de veerman rust nu aan hun voet
(vers des espoirs bientôt anéantis, l'orgueil au vent, je suis parti. Emile Verhaeren zegt het goed)
Het leven gaat verder, ook in Bloggenland en deze week viel het op dat er toch nog enkele bloggers iets te veel olie gebruiken om hun blog klaar te maken. Het is maar wanneer je met de olie morst het vuur dan opnieuw oplaait en Suske kan niet alle branden blussen.
Om het deze week een keertje rustig en sereen te houden heb ik op mijn wandelingen tussen de schilderbedrijven door, vooral teksten gelezen die de vele blogetalages sieren. Onze weerman SWATJE weet ons het volgende mee te delen: Sebastiaan en was geen kniezer, maar blijft een goede vriezer. "OF......" Sebastiaan die het were maakt, doet het vriezen dat het kraakt. " En nog een bevestiging : "Met Sint Bastiaan, komen de harde koppen aan." Het wordt de komende dagen dus uitkijken, we zouden wel eens voor een erg koude periode kunnen staan aldus nog Swatje. Dus volgende week loop ik met een dikke jas, sjaal en muts door de bloggenlaan.
Bij een eigen hoekje ben ik even blijven stilstaan, dat van MYETTE34. Myette is zo een typeke dat geen typeke is en dat niet snel tevreden schijnt te zijn. Ik heb eigenlijk niks te vertellen want de laatste dagen zijn heel rustig verlopen... te rustig zelfs... hoe minder je doet hoe luier je wordt... ga straks eens al m'n moed bijeen garen en een wandelingetje in het park maken... tenminste als... de winter duurt me al te lang... ben helemaal geen wintertype... als ik er zo eens over nadenk ben ik helemaal géén type... hou niet van te koud... te warm... te droog... te nat... teveel wind... geef mij maar lente het hele jaar door... een zacht zonnetje... fris briesje... blauwe lucht met wat kleine donzige wolkjes... en ik ben volmaakt tevreden... geen blues meer... om van te watertanden wat ik hierbij dan ook doe... Erger nog, als Myette dan nog in een communicatiestoornis terecht komt wordt ze maar pas down
Enkele etalages verder las ik Kom maar binnen, hier is iedereen welkom . Laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. De deur stond open, dus kom ik even binnen. Ik ruik hier precies vers gebakken taart. Juist zegt FRIEDA de taart komt net uit de oven, dus ben je nog iets te vroeg voor een stukje. Geen erg met een tas koffie ben ik ook al tevreden. Frieda zit in de fase van de droomwereld volgens haar zeggen. Frieda zoekt teksten, prenten en tekeningen op en plaatst die dan te grabbel en te kijk, echter wel met toelating van de makers. Ook zij verlangt naar de zon, lees maar: Ik verlang zo naar een straaltje zon en naar de eerste warme lentedagen, naar witte wolken, die door 't blauw heen jagen op weg naar iets, die ik niet vinden kon. Ik wil de tulpen ruiken als ik ze pluk, ik wil de kersenbloesem weer zien zweven, magnolia's, de kelken opgeheven, of ze een dronk uitbrengen op 't geluk. Ik wil de knoppen weer zien opengaan van berken, mooiste onder alle bomen; Ik wil nu 'k de winter ben ontkomen, met nieuwe ogen in de wereld staan! t Wordt dus toch tijd dat de lente begint
MIEKE MOMA huist hier een paar blogs verder. Momas Place is the place to be wil je van alles wat meemaken. Zo stelt Mieke zich de vraag of de computer nu mannelijk of vrouwelijk is. Voor de gelegenheid laten we hier de vrouwelijke kant terzijde en legt Mieke je uit waarom zij denkt dat de PC een manneke is: Volgens de vrouwen is het echter ' mannelijk ' want: - Hij kan dagenlang niets uitvoeren en in een hoekje staan te 'snurken' en zichzelf toch nuttig vinden. - Hij barst zowat uit elkaar van data maar een beetje zelf nadenken is er niet bij. - Hij is bedoeld om je te helpen met het oplossen van problemen, maar niet zelden is hij juist zélf het probleem. - Zodra je je aan hem verbonden hebt kom je erachter dat, wanneer je een fractie langer had gewacht, je een jonger en veel krachtiger model had kunnen krijgen. Volgens onze goeie vriend uit Sluis, Van Dale is een PC inderdaad mannelijk
Terug op de bloglaan liep er mij een hijgende jogger voorbij. Niks speciaal ware het niet dat de hond nog fitter bleek dan het baasje zelf. De hond, uitgerust in jeans en pull zag er zeer afgetraind uit. NINJAZINAVINCENT legt in geuren en kleuren uit wat dit te beteken heeft, Canicross. Vincent meent het goed, heeft altijd een goed woordje over voor zijn collegas en toch beweren kwatongen dat hij zo lief is om bezoekers te ronselen. Vincent reageert op deze manier: Dag, beste Blogger, Deze morgen toch nog even de tijd gevonden om op een paar Blogs binnen te wippen. Tussen beeld en woorden in, Ging het soms niet alles naar je zin. Maar als je het positief bekijkt, Je Blog is zeer mooi, zoals uit de teller blijkt. Je inzet is terecht beloond, Om te doen wat je graag had willen doen, Je hebt heel wat moeten presteren, Om zo een mooie Blog te activeren. Je hebt geblogd en geknokt, Nu krijg je de bezoekers als beloning. Je Blog staat thans op het juiste spoor, Proficiat, doet zo verder en ga ervoor! Rubriek: sport Wel genegen. NOTA: Ik kan u wel verzekeren dat Uw Blog door mij persoonlijk werd bekeken en het geenpubliciteit stunt is zoals kwatongen willen beweren om mijn aantal bezoekers te verhogen met een tegenbezoek. U zult eventueel wel dezelfde tekst terugvinden In andereBlogs, maar het is oprecht.. Eerlijk duurt het langst .Dit gezegd zijnde. Gepaste repliek toch
Aan de overkant zie ik een bekende blik. Even dichterbij gaan en ja hoor, het is de tijgerblik van LOVELYTOSCA, alias Rita of Cooltje. Weet je Cooltje schrijft zelf dat haar hart vol liefde zit maar niet voor jou wel voor de dieren der aarde dier in nood. Wil je hier meer over weten moet je eens chatten met Rita. Nog schrijft Cooltje het volgende in één van haar logs: Ik ben oud mijn benen willen niet meer mee. Mijn handen beven, Heb geduld met mij. Jullie wereld is zo snel, mijn gehoor is verzwakt, spreek niet te zacht als je met mij praat! Wees lief voor elkaar prijst Rita
Aan het einde van dit stukje bloglaan staat er een prent van een Reinaertje, VOSJE2005. De vos tussen de vlinders illustreert hoe Vosje omgaat met de teksten, dartel en speels maar wel met inhoud! Niet alle dagen zet Vosje iets op haar blog, neen maar wel op de juiste moment, volgens haar gevoel. Geluk is de kunst een boeket te maken van de bloemen waar je bij kunt. Gevoelige teksten en mooie fotos in de marge, eenvoud siert. Wie niet sterk is moet slim zijn zegt Vosje want je kan van haar log in één trek doorgaan naar "It Flinterhûs", het winkeltje van haar jongste dochter in Cornjum
Ineens dacht ik er aan dat ik nog een bestelling zou doorgeven voor Chia, een container met toiletpapier, weliswaar langs één zijde gebruikt, maar het zal Chia 'worst' wezen. Liever dat dan een veeg van de zwabber voor de blote billen toch Chia, en ik citeer: Een van de mannelijke schoonmaaksters gaf me met zijn zwabber een tikje op de billen, riep: "Prettige avond nog mevrouw!".. Het zal je maar overkomen hé
"De grasanjer". Dianthus, ook wel anjer genoemd heeft vele soorten binnen zijn geslacht. Een van de bekendste soort is de Plumarius groep. De Plumarius soorten houden van volle zon en houden van een goed gedraineerde kalkrijke grond. Het loof, dat grasachtig is, verraad de uiteindelijke nederlandse naam, nl: Grasanjer. De ronde bloemen in diverse kleuren zijn er in enkelvoudige maar ook als gevuldbloemige. Kijk daarom goed naar de specifieke kleuromschrijving per soort om een goede keuze te kunnen maken. Als u zorgt dat de stengel lang genoeg is kan hij zeker ook als snijbloem gebruikt worden. Deze veeleisende plant houdt niet van permanente bodemvochtigheid. Cultivars kunt u best in de herfst of vroeg in het voorjaar vermeerderen door deling. De anjer kan aangewend worden voor bloembakken, muren, borders of in trosjes verspreid in de tuin. De bloemvorm van de anjers is zeer geliefd bij vlinders. Enkele cultivars: 'Alba Plena' en 'Diamant' hebben witte, gevulde bloemen. 'Heidi' bloeit rood gevuld. 'Doris' bloeit zalmroze met een rood hart en de 'Munot' dieprood gevuld. (Info: Lexicon van de vaste planten) (Foto: zeutschergarten.de)
Einde van de schilderwerken in zicht... Gisteren de deuren voor de tweede keer afgelakt en vandaag wordt de vloerbekleding gelegd. Daarna nog enkele retouchen uitvoeren en alle meubelen terug op hun plaats. Ziedaar een mooi werk als het gedaan is wordt wel eens gezegd. Maar ho wee de wetten van Murphy spelen ook altijd mee. Als er iets fout kan gaan zal het ook fout gaan. Jawel, één deur die afgelakt werd volgens deskundige uitleg* vertoont blaasjes. Dus opnieuw afschuren en een 3de laag geven. Oké gedaan en laten drogen. Na de nodige droogtijd de moluren aflakken. Dus eerst en vooral rond het deurprofiel afplakken met schilderstape. Moluren aflakken en laten drogen. Gisterenavond nog de afplakband verwijderd...Murphy was er ook bij, ja de afplakband trok de verf mee van de deur. Heel even dacht ik met God te spreken maar bedacht me net omdat die er ook niks kan aan verhelpen. Alles even laten rusten en de nacht brengt wel raad. Vandaag kijk ik Murphy diep in de ogen vooraleer ik er opnieuw aan begin. Hij zal wel begrijpen dat hij niet met mijn voeten kan blijven spelen. * (Deskundige uitleg voor het aflakken van houtwerk) Voorbereiding Het hout goed ontvetten met een oplosmiddel, bv. wasbenzine of thrichloorethyleen. Voor eik gebruikt u best thrichloorethyleen. Ontglans de bestaande verf- of vernislaag met waterschuurpapier en water. Reinig het oppervlak nadien met zuiver water en ontstof. Afwerking Breng 2 lagen zijdeglans acrylaat lakverf aan, met een minimale wachttijd tussen de lagen van ongeveer 6 uur. Deze instructies werden stipt gevolgd, maar ik denk dat Murphy stiekem heeft meegelezen en een aanval had voorbereid... Het eigen leven van de wet van Murphy:
De eerste wet van Murphy stelt dat als er bij een experiment iets fout kán gaan, het ook daadwerkelijk fout gaat.
De tweede wet van Murphy stelt dat de fout altijd op het meest onaangename moment gebeurt.
De derde wet van Murphy stelt dat Murphy een grote optimist was.
De vierde wet van Murphy stelt dat hoe groter het wonder is, hoe minder mensen kijken.
Schoonmoeder-amendement op de Wet van Murphy: Als je wilt dat iets fout gaat, dan gaat het juist niet fout.
Via deze deur mag Murphy nu mijn terrein verlaten...
(Foto: tuintje in winterrust ÓPedro) De binnenskamerse werken kenden gisteren namiddag een stop omwille van het egaliseren van de vloer... Dus even tijd om in de zachte regen de tuin te inspecteren. De dikke ijskorst op het vijvertje smelt weg door de zachte regen. De door de vrieskou stil gelegen vissen komen opnieuw in beweging. En wat zien we, er zwemmen daar allemaal jonge sprotjes rond. Babygoudvissen, babyalgeneters, babygoudwinde en zelfs een sluierstaart. 't Is om stil van te worden...eigen kweek, ieder jaar opnieuw. De merels doen de eerste schifting door de allerkleinsten (enkele millimeters groot) uit de vijver te bekken. De reiger zal in het voorjaar de natuurlijke schifting verder maken tenzij de kat er het snelst bij is na de winter. Klinkt misschien luguber maar dat is het leven in en rond een vijvertje. Bemerk de luchtbellen in de ijskorst die de vissen in leven houden.
Info over de sluierstaart: Het lichaam van deze vis is ovaler, bijna even lang als breed. De aarsvin is lang en dubbel. De staartvin is groot en driedelig. Een deel steekt recht omhoog terwijl de andere langs weerskanten naar beneden hangen. Deze vissen zijn aanmerkelijk trager dan de meeste andere vissen
Mijn broodje is gebakken... ...in een volautomatische broodbakoven! In het mengketeltje doe je volgende ingrediënten: Tarwemeel, roggemeel, roggezuurdesem, zout, gist, lupinemeel, moutmeel, druivensuiker, voeg daarbij 340 ml water en na 2 uur en 53 minuten krijg je dit lekker boerenbrood.
Ik heb jullie vorige week echt verwaarloosd, ik weet het, maar...druk druk druk met dat behangen en schilderen. Weinig tijd dus om een wandeling te maken doorheen Bloggenland.
Zondag heb ik echter een halve dag vrij genomen, mijn moeder bezocht in het rusthuis en dan een wandelingetje gemaakt. Vrieskou of niet het heeft deugd gedaan. Kwam ik in ons dorp daar toevallig een bevriend vertegenwoordiger tegen van S., je weet wel HET grote schoenenmerk. Die presenteerde mij in zijn catalogus de nieuwe schoenen en laarzen voor 2006. Ik heb mijn keuze gemaakt. Ook al ga ik mijn klompen niet verloochenen, want die zijn uniek. Ten uitzonderlijke titel en speciaal voor de vrouwelijke bezoekers wil ik deze foto van de nieuwe laarzen-trend hier op mijn blog presenteren... Dat zal wel iets zijn zeker voor het mode-blog van Sj. Let wel: het inhoudelijk geheel van de laarzen is mij onbekend.
Informatie: "Vrouwen lopen er nu storm voor, maar eigenlijk zijn laarzen bedacht voor stoere mannen. "Er is geen schoen die mannelijker is dan de laars", zegt Paola Jacobbi, een modejournaliste uit Italië, het enige land in de vorm van de laars. Ze schreef het boek Waarom vrouwen zoveel schoenen kopen. "Soldaten, vissers en jagers droegen ze eeuwenlang. Tot in de victoriaanse periode, toen bloot vlees, ook al was het maar een blote enkel, taboe werd. Laarzen waren voor vrouwen toen de beste manier om zoveel mogelijk zondig been te bedekken. Ze zijn dus uitgevonden voor echte mannen en preutse dames." (Info: DM)
Drukke week achter de rug en nog een drukkere week voor de boeg. Arbeid adelt, wie zei dat ook al weer? Weinig tijd dus om mijn blog optimaal te verzorgen, laat staan bezoeken af te leggen bij de medebloggers.
"Wie niet werkt, zal niet eten", "arbeid adelt", "rust roest", "ledigheid is des duivels oorkussen".
Bij het lezen van die korte maar krachtige spreekwoorden bekroop mij het idee om de bewoners van de bloglaan te laten zien dat ondergetekende nog iets meer doet dan alleen maar achter zijn PC zitten... Van iets 'oud' iets 'nieuw' maken is moeilijk, maar moeilijk gaat ook.
Pedro vult de ledigheid en verjaagt de duivel met het uitvoeren van een schildersklus. P. zal dus eten krijgen. P. zal ook niet roesten en als arbeid adelt wat moet het dan nog meer zijn.
Het werkterrein met Lewiske als controleur en M. als occationeel hulpje. Behangen, schilderen, vloerbekleding...
Je werk of je leven! "En Hij gebood hen: 'Doe uw werk vol ontzag voor de Heer, in oprechtheid en met een onverdeeld hart'". (2 Kor 19,9)
Veertien dagen ver in het nieuw jaar 2006 en weeral hommeles in Bloggenland! Nu ontstond er een commotie rond de blogs van goeie vriend LANA en PIP. Voor en tegenstanders gingen met elkaar in de clinch om het behoud en verwijderen van de ludieke blogs van de man van De Klinge. We want war, is het dat wat sommige bloggers willen? Op de anders zo vredelievende en maagdelijke bloglaan kon je de brokken moeilijk ontwijken. Gelukkig maar dat de opruim-en ordedienst hier net passeerden en orde op zaken kwam stellen. Gelukkig ja, want net nu ik net met de helikopter uit Mazarron Murcia terug kwam. Enfin in onvervalste parastijl ben ik op de wei in de buurt van de bloglaan gedropt. Piloot Sanchez bedankte ik voor bewezen dienst en spoedde mij richting bloglaanpark. Blitz bezoek gebracht aan Ingrid en Frans, ons beter gekend onder de naam PACOOTJE. Zo snel had ik hun casa niet gevonden, ik vroeg waar Frans woonde maar die kende ze daar blijkbaar niet. Tot wanneer de piloot me vertelt dat Frans gelijk staat met Paco hier op de Spaanse prairie. Frans = Paco = Pacootje, nou ja Ingrid. Het was daar wel gezellig in het warme en voor de gelegenheid natte zuiden. Ingrid was net bezig haar rode string en ditokleurige BH te drogen, je weet wel samen met druiven eten is dat ginds een gewoonte bij de jaarwisseling om iets rood te dragen, en ik die dacht dat rood bedoeld was om te stieren af te leiden. Frans heeft een zon rode kousenband in de lade liggen, ook voor de stier? Maar het moet gezegd, ze hebben hun droom in pure waarheid weten omzetten. Nog gewend om te vliegen ben ik even een vlinder gevolgd. De veelkleurige vlinder hield halt bij MARLEENTJE en ging prompt op haar schouder zitten. Waarschijnlijk omdat Marleentje weer bezig was met het verzorgen van haar mooie plaatjes en zo haar aandacht even niet bij de liefde had. Ten huize van zou het vandaag worden. Ik klopte aan bij STEFFIE, deurke open en de geur van sterke koffie kwam zo in mijn neusgaten gekropen. Gezellig zo in haar rommelkotje, tas koffie, vers gebakken koekje en kletsen over de heisa op Bloggenland. Ring ring,de bel, onverwachts bezoek Steffie? Jaja eentje van haar zeven zonnetjes kwam memeetje bezoeken en dook alras achter de PC. Geen probleem voor Steffie want ze had net haar logje afgemaakt en dat wil ze dagelijks blijven doen heeft ze mij verzekerd. Ik steek de bloglaan over met de bedoeling om Klerk nog een bezoekje te brengen. Deur gesloten, geen gehoor op mijn aanbellen, dan maar weer stap. Even verder zie ik de blauwe signalisatie van een brandweerwagen. SUSKE, de voetbalfanaat en tevens brandweerman in zijn vrije momenten is daar samen met enkele collegas een nieuw blogbrandje aan het blussen.
De vermoeidheid in mijn benen (van de laatste dagen te behangen en te schilderen samen met mijn dagelijkse wandelingen op de bloglaan), zet mij er toe aan om de leesclub van KAFKAN op te zoeken. Daar even pauzeren met de mooie lectuur dacht ik, kom ik daar toch wel die driekwart Belgische-Zeeuwse CHIA tegen zeker. Het zat er onmiddellijk bovenarms op. Meneer als ik u zie heb ik zo'n zin in ruzie, zegt ze zonder schroom. Ja maar Chia zo heb ik het niet begrepen antwoord ik haar, ik wil geen ruzie maken over niemendalletjes.
En ben je nu ziek of niet? Je kunt de brave mensen ook wijs maken wat je wil hé! Zonder nog een woord te zeggen, maar met een glimlach tot achter haar oren vertrekt Chia in de richting van een antieke biechtstoel. Wat zie ik, jaja haar vriendje CAERWYN staat haar daar op te wachten. Wist je dat Caerwyn zowat alle leesgierige vrouwen van Bloggenland aan de haak slaat. Als daar maar geen ander brandje van komt. (Suske is met deze op de hoogte gebracht) Alles is levenslangs zegt Caerwyn maar hoelang het leven zal duren weet hij gelukkig ook niet. Ik laat het koppel verder biechten en begeef me naar de drukkerij van PAPACHARLIE. Ik wil wat meer te weten komen over het handschrift en letterzetters. Heb je een paar uur vroeg hij, want inderdaad bij papacharlie ben je aan het juist adres voor alle info over typografie. Bij het verlaten van de drukkerij liep ik een oude gekende tegen het lijf, Cyberfox wiens blog onder die naam niet verder actief schijnt te zijn. Wel wist deze slimme vos me te vertellen dat Klerk haar intrek heeft genomen bij EllenJoris. Na enig speurwerk blijkt dat in een ander blognatie te liggen. Ondertussen sta ik bij CHRISJE aan haar deur even aanbellen dacht ik zo. Geluk heb ik, Chrisje de Groot-Leuvense madam is thuis. Bij een tas java koffie vertelt Chrisje over haar doordeweekse gebeurtenissen. Alle fotos in haar logje heeft ze eigenhandig genomen vertelt ze mij met enige trots in haar stem. En weet je, haar gevoelens blijven steeds de hare, om het even wat een ander denkt of zegt.
In mijn agenda staat nu nog één bezoek, bij Giliokske. Helaas, Giliokskes blog startte op 23/12, goed gedaan zeg, maar wanneer wordt er verder gebouwd Giliok? Wel, nu heb ik tijd om nog even langs HOTLIPS te gaan, 2hot2handle zegt ze altijd zelf, al stel ik mij de vraag wat ze hiermee bedoeld. Na wat zoeken vond ik Lipske in de stal. Ze zat daar net de koe te melken. Nee Lipske, dank je aan mij niet besteed
Oh ja, van Spanje heb ik twee lekkere speeltjes meegebracht en die ga ik nog afleveren bij Madammeke...Smullingerie...
Allé tot volgende week, tenminste als ik door mijn schilderwerken geraak zonder kleerscheuren.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
8 % 
15 % 
15 % 
0 % 
0 % 
54 %
8 % 
