De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
12-10-2015
"Gij zijt niet voor Migranten"
Vandaag in m'n oude papieren gesnuffeld. Waar maakte ik me vroeger toch druk om. Als ik toen het spelletje meegespeeld had, en alle allochtoontjes in mijn hart gesloten had, hen doodgeknuffeld had en in de hemelse gewelven geprezen had, dan was er geen vijandigheid geweest jegens mij, geen boze blikken, geen haatdragende verwijten, inclusief lage beschuldigingen die samengebald kunnen worden in één zin: "Lieve, ge zijt een racist'.
Het was de tijd dat een 'racist' nog een slechte mens was. Nu ligt dat helemaal anders, nu is racisme een noodzakelijk zelfverdedigingsmechanisme om niet in de verdrukking te raken. Het is te laat, we hadden vroeger met z'n allen massaal de racist moeten uithangen, dan zouden we nu niet in een zwakke minderheidspositie zitten. We hadden 'de migrant' niet zo mogen aanbidden en verheerlijken, nietwaar Paula D'Hondt? Je kan iemand zodanig ophemelen dat ie zich verheven gaat voelen boven zijn oorspronkelijke medemens.
Al snuffelend kwam ik een oude brief tegen, getypt met een oud machientje. Datum: 13 december 1990. Geadresseerde: 't Kabouterke, directeur van een hopeloze concentratieschool met allemaal Turkjes die tegelijk en in grote hoeveelheden verwekt werden in de migrantenwijk rondom de school. Allemaal werkloos, dan kent de liefde geen grenzen... En die nieuwe kleine Turkjes volgden allemaal islamles. Islamleraars en islamonderricht werden op handen gedragen, Allah weet waarom.
Ik vond dus een oude brief, waarin ik 't Kabouterke wees op de massale afwezigheid van allochtone ouders toen ze de gelegenheid kregen voor een persoonlijk gesprek over hun kind in het derde kleuterklasje. "27 brieven zijn verstuurd naar de ouders van de geteste kleutertjes. Slechts één enkele reactie kregen we: de vader van Ahmed K. wenste een afspraak. Jammer, deze magere respons laat nog maar eens zien dat de mensen niet iedere gelegenheid benutten om naar school te komen, of om op een of andere manier over hun kind te spreken"...
't Kabouterke was het niet eens met de teneur van mijn klacht. En daar bovenop kaartte ik in meerdere gesprekken onderwerpen aan als: thuis Nederlands spreken, geen Turkse lessen meer volgen, Turkse taal en cultuur verhinderen goede schoolprestaties, Turks blijven spreken is hetzelfde als "neen" zeggen tegen iedere inspanning van de leerkracht... Ik bleef als een koppigaard hameren op het belang van de Nederlandse taal.
Het enige verweer van 't Kabouterke was: "Gij zijt niet voor migranten"...
Er ging een gloeilampje branden. Mijn geest verruimde zich en ik kreeg een visioen... Goedele Liekens!
Een idee dat misschien zou passen in het schema van de nieuwe onderwijsminister Kristof Oudenaert die volgend jaar aan zijn mission impossible begint. Kristof mag niet beginnen met miljoenen in het rond te strooien om anderstalige nieuwelingen Nedederlands te leren spreken. Die 18 miljoen euro die Crevits al voorzien had voor Nederlandse lessen, daar moeten we toch tot 2080 of nog verder in de toekomst mee toekomen...
Straks meer over Goedele Liekens.
Doordrenkte Middellandse Zeeërs willen helemaal geen Nederlands leren, ze zijn toch niet naar hier gekomen om een vreemde taal te leren, en zeker niet om te werken, of naar een job te zoeken. Hun ambities liggen in een heel andere richting. Zij willen eigen huis, eigen tuin, eigen geld... DAT willen ze als cadeau in ruil voor hun levensgevaarlijke overtocht naar onze contreien. De kapsones van onze dappere drenkelingen zijn niet te onderschatten, ze zijn niet naar hier gekomen om te werken, niet om te leren, niet om zich te laten bijschaven, niet om onze pensioenen te betalen, en zeker niet om morgen weer terug te keren naar vanwaar ze gekomen zijn. Digithalys noemt hen 'Blijvelingen'.
Terug naar Goedele Liekens.
Goedele Liekens moet ingeschakeld worden! Om seksuele voorlichting te geven aan allen die hier niet thuishoren, aan allen die er op los kweken als konijnen, aan allen die kindjes non-stop aan de lopende band maken, aan allen die kindjes aaneenrijgen en er een eindeloze ketting van maken... Waar ik naartoe wil, alle nieuwelingen, alsook gevestigde allochtonen, moeten duidelijke instructies gaan krijgen over geboortebeperking en gezinsplanning. Zo kan het echt niet verder. Er gaat toch ooit een eind komen aan het Belgische kindergeld dat kwistig rondgestrooid wordt aan alles wat uit vruchtbare schoten tevoorschijn gerold komt, aan alles wat toevallig voortspruit uit een exotisch rollebolletje, uit exotische hoogstandjes die WIJ mogen betalen... Zelfs kindjes in de verre buitenlanden krijgen hun deel van onze bodemloze gulle potten. Vorig jaar ging er voor meer dan 100 miljoen euro Belgische kinderbijslag naar buitenlandse kinderen!
Goedele Liekens en haar team wens ik veel succes bij haar aanpak van een Vlaamsbewuste en beschaafde gezinsplanning. Dank u Goedele, dat ik uw naam even heb mogen lenen, voor het goede doel.
Onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) wordt op 1 juni 2016 burgemeester van de West-Vlaamse stad Torhout. Omdat het ambt niet verenigbaar is met haar ministerschap wordt ze opgevolgd door Kristof Audenaert.
De naam Pascal Smet klinkt nog vers in de oren, en hop, d'r is alweer iemand anders om minister van onderwijs te spelen: Kristof Audenaert. Hopelijk heeft de man genoeg haar op zijn tanden om weerstand te kunnen bieden aan Groene en Rode dames als die bij hem aandringen op meer budgetten voor de schoolinfrastructuur om alle kinderen een plekje in de klas te kunnen geven. De Groene en Rode dames zouden haast alle drenkelingetjes zelf uit het water willen gaan opvissen om hen persoonlijk op een schoolbankje te gaan neerzetten.
Crevits zorgde al voor 7.300 nieuwe plaatsen (36 miljoen euro!), mobiele units t.w.v. 2,3 miljoen euro om capaciteitsnoden op te vangen... een fractie van wat allemaal nog moet komen, als we weten dat er in augustus al 5.237 minderjarige vluchtelingen geteld werden, en dat er nog veeeeeel meer gaan bijkomen. Vers uit het Middellandse Zeewater.
De impact van de vluchtelingencrisis op de Vlaamse scholen is enorm, de massale instroom van kindvluchtelingen was niet voorzien, scholen konden zich niet optimaal voorbereiden op de verrassingsAANVAL van vluchtelingen en hun nageslacht.
En dan vraag ik me af: welke aandacht gaat er nog naar het eigenlijke onderwijs, het onderwijs aan onze gangbare authentieke Vlaamse leerlingen?
Vlaamse scholen hebben hun handen vol aan eigen Vlaamse leerlingen met uiteenlopende problemen zoals mentaal gehandicapten, fysiek gehandicapten, autisten, leergestoorden, gedragsgestoorden... krijgen zij nog wel de nodige aandacht, nu dat alles draait rond de opvang van horden vreemde kinderen die hier plotseling neergedropt worden en het capaciteitsprobleem in de scholen opgeblazen hebben tot een ongeziene omvang?
Laat ons eindelijk eens inzien dat de capaciteitsproblemen in het onderwijs ONoplosbaar zijn zolang er rekening gehouden wordt met élk kind. Er moet geschrapt worden. Er moeten keuzes gemaakt worden. Er moeten selecties komen. Niet álle kinderen kunnen in aanmerking komen voor onderwijs. De schoolbevolking groeit vlugger dan de scholenbouw en zal in de toekomst zijn voorsprong op de scholeninfrastructuur alsmaar vergroten. Nieuwe plaatsen creëren is als dweilen met open kraan. Nieuwe plaatsen vragen om nóg meer nieuwe plaatsen. Een achterstand die steeds groter wordt...
Er zijn mensen die bezorgd zijn om mij. Fijn om te weten. Ze maken zich zorgen over mijn gehoor, of ik alles nog wel goed hoor en geluiden kan onderscheiden.
Vanmiddag lag er in mijn brievenbus een persoonlijke uitnodiging om gratis en voorniks mijn gehoor te laten testen. De tweede uitnodiging al. Waarschijnlijk omdat ik op de eerste niet gereageerd heb.
Da's toch een teken van medeleven met mij, die bekommernis om m'n oren. 't Zou misschien kunnen dat vrouwen met oorringetjes minder goed horen? En mannen die één ringetje dragen? Die missen dan maar de helft van de geluiden om hen heen?
Alle Wegen leiden naar m'n Stamcafé
De oproep voor de Gratis Hoortest kwam van 'AudioNova', de naam van het Hoorcentrum.
Nu wil het toeval dat het Hoorcentrum gelegen is op de weg die regelrecht naar mijn cafébazin Bertie leidt. Dan zal ik morgen toch maar eens binnenwippen, in het Hoorcentrum, om te zien hoe ze daar werken en wat de bedoeling is van een hoortest.
Als ze maar niet gaan onderzoeken wat er tússen mijn twee oren zich allemaal afspeelt, ze zouden schrikken.
En dan laat ik mijn oordopjes en passant ook eens testen, om te zien of die nog goed werken. Want ik WIL helemaal niet goed horen! Mijn oren zijn voor mij écht van bijkomstig belang. Ik snap niet dat mensen zo nieuwsgierig kunnen zijn om alles rondom hen te willen horen.
Ik ga vragen in het Hoorcentrum of ze m'n oren niet selectief kunnen afstellen, zodat ik alleen nog maar naar aangename geluiden kan luisteren die ikzelf uitkies, en dat m'n oren zich vanzelf sluiten als het me niet bevalt.
Ik wil alleen maar vogeltjes horen fluiten, of brave hondjes in de verte horen blaffen, of koeien die loeien omdat ze gemolken moeten worden. Mooie muziek wil ik beluisteren, en genieten van het geluid van kabbelend water, van knisterend brandend hout in de open haard. Hypnotiserende geluiden, rustgevend en niet storend... en last but not least... zwoele mannenstemmen!
Dus beste lezer, morgen ga ik met mijn oordopjes naar het Hoorcentrum om te zien of die nog goed marcheren. Om mij te kunnen afschermen van alle storende geluiden om me heen. In die zin ben ik wel een beetje autistisch, maar zelf heb ik daar geen last van. Anderen wel.
Mijn oordopjes bewaar ik altijd dicht bij me, ze hebben een vast plekje op de bodem van mijn handtas. Ze zijn een relikwie die ik zorgvuldig koester, ik gebruikte ze vroeger op m'n werk, om me te beschermen tegen het gekakel van mijn kwakende collega's die mij stoorden in mijn bezinningsmomenten.
Dat komt ervan als er geen avondklok ingesteld wordt voor allochtonen.
Antwerpen - Twee keer vlak na elkaar werd studente Noa Tuyaerts (19) ’s nachts lastiggevallen op straat. De blog die ze daarover schreef, wordt massaal gedeeld op internet. ‘Er is echt een probleem in Antwerpen, maar niet iedereen durft erover praten.’ Een stamp in haar onderrug en een stamp tegen haar linkerbeen, dat was het resultaat van een onverwachte ontmoeting in de Brederodestraat vorige week woensdag. ‘Ik rende rond tien uur ’s avonds naar mijn bus, maar miste die net’, vertelt Noa Tuyaerts op haar blog. ‘De man die voor me liep, draaide zich om en vroeg of ik soms een probleem had. Daarna deelde hij die stampen uit.’ Noa begon te huilen. Een andere man kwam hulp aanbieden en zette haar uiteindelijk veilig op de tram richting haar kot. ‘Als hij me niet geholpen had, weet ik niet wat ik had gedaan. Zo’n gebeurtenis slaat in als een bom.’
De bewustwording van het islamgevaar vind ik veel te traag op gang gekomen. Een eerste alarmbelletje hoorde ik rinkelen in 1974 toen een paar idioten hier de islam als godsdienst erkenden, want dat betekende dat scholen met moslimleerlingen een islamleraar toegewezen kregen. Mijn argwaan groeide, onbehaaglijke gevoelens bekropen me.
Vroeger kon ik bij niémand terecht met mijn mijmerijen over het stijgend aantal moslimleerlingen en islamleraars. Collega's en leerkrachten deden of ik spoken zag en namen een gelaten houding aan, "het loopt allemaal niet zo'n vaart', in die stijl. Er waren nochtans voldoende aanwijzingen om ons ongerust over te maken. Neem nu het aantal kinderen in een allochtoon gezin. Vijf, zes, zeven kinderen was heel gewoon voor een doorsneegezin. Het verontrustte me toen allochtone leerlingen op school talrijker werden, de gezinnen talrijker werden en in omvang toenamen. En al die talrijke moslimkinderen volgden islamles bij een islamleraar. En al die islamtoestanden spreidden zich uit als een boze inktvlek.
Ontwapening
Men heeft ons op allerlei manieren lamgelegd, weerloos, zwak, ongewapend, niet in staat om te vechten of om ons te verdedigen. Het lijkt er sterk op dat men bewust gewild heeft een minderheid van ons te maken, want een tamme minderheid is kwetsbaar en makkelijker te manipuleren. Het lijkt verdacht veel op een tactiek om eigen burgers met de rug tegen de muur te zetten om zich over te geven aan massa's nieuwelingen, aan het groeiend leger van jonge buitenlanders die zich hier niét komen nestelen voor het zonnige klimaat maar als mollen ons sociaal stelsel en maatschappelijke structuur naar de filistijnen komen helpen.
... Inlevering van vuurwapens en andere schietgeweren... afschaffing van de legerdienst... kweken van mietjes... oprichting van een Centrum dat met vergrootglazen de burger betrapt op racisme en discriminatie... de snel-belg-wet... massale regularisaties... vreemdelingenstemrecht... schandalige liquidatie van het Vlaams Blok... wat nog allemaal?... Het kon niet gek genoeg wat allemaal verzonnen en bedacht werd om de overweldigende intocht van alles wat vreemd en moslim is mogelijk te maken.
Die Houzee toch, die kan rapper schrijven dan ik kan lezen. Gisteren ging het op zijn blog over hoe Merkel haar eigen Duitsers in de steek laat ten voordele van asielzoekers. Er zouden 43.000 nieuwe woningen moeten komen voor nieuwe Afrikaantjes, terwijl 335.000 Duitsers geen dak meer boven hun hoofd hebben. Ook rusthuisbewoners moeten plaats ruimen voor asielzoekers. Dan wil Merkel ook nog alle verzet tegen islamisering bij 'terreur' onderbrengen. Mag Merkel haar gang blijven gaan?
Steeds meer mensen rijden rond zonder rijbewijs. Vorig jaar verschenen er voor die overtreding zo'n 15.000 bestuurders voor de politierechtbank, dat is een stijging van 57% ten opzichte van het jaar ervoor. Volgens politierechters zijn het vooral jongeren die betrapt worden.
WIJ rijden massaal zonder rijbewijs? WIJ? Toen ik de titel las dacht ik meteen aan anderstaligen die massaal rondtoeren zonder rijbewijs, rondtoeren met hun eigen cultuur zonder respect voor onze wetten en reglementen. Ze missen ook de feeling voor regeltjes en voorschriften en lappen er massaal hun laars aan. Ik heb het gezien in concentratiescholen zonder tucht en discipline, zonder orde en regelmaat, ik heb nonchalante migrantenjongeren zien lachen met instructies en voorschriften.
Als de journalist verzwijgt wie de overtreders zijn die massaal zonder rijbewijs rijden en doet alsof Vlamingen massaal in de auto kruipen zonder rijbewijs, zal ik het zelf maar vertellen. Het zijn ALLOCHTONEN die massaal zonder rijbewijs rijden, en NIET WIJ, Vlamingen!
Allochtonen struikelen over het theoretisch rijexamen, omdat ze de finesses van de Nederlandse taal niet goed bevatten. Om een theoretisch rijexamen af te leggen moet je 'begrijpend' kunnen lezen, en wat je te zeggen hebt, ook nog eens correct kunnen verwoorden. Deze vaardigheden zijn onvoldoende ontwikkeld bij allochtonen. Ze zijn er niet mee opgegroeid en de thuistaal is vaak niet het Nederlands. En dan is er de verbale communicatie met instructeurs en examinatoren die stuntelig verloopt.
In migrantenwijken heb ik moslimmadammen achter het stuur zien zitten waarvan ik zeker wist dat ze geen letter Nederlands kenden. Ondanks de vermomming op hun kop herkende ik een aantal van hen als de mama's van allochtoontjes in school. Van die mama's wist ik dat ze thuis Turks spraken tegen hun kinderen en dat ze geen flauw benul hadden van de Nederlandse taal. Ook dat ze hun kinderen nooit hielpen met hun huiswerk, omdat ze niets begrepen van de taal van hun kind. Dat wilden ze ook niet. Ik kon geen enkele bereidheid bij hen bespeuren om zich open te stellen voor het Nederlands, zelfs aan de meest elementaire taalbeheersing hadden ze geen behoefte. En tóch een rijbewijs? Welke waarde had dat rijbewijs? Hoe kunnen moslima's slagen voor een theoretische proef als ze niet eens hun eigen kinderen kunnen helpen met huiswerk?
Geachte Vluchteling, volg de rode pijl die je leidt naar een comfortabel leventje waar slaven klaar staan om je op je wenken te bedienen, waar het fortuin je gratis toelacht, waar je een huisje krijgt met veel geld, met boompje, beestje en een heleboel gezinsherenigers. Welkom Vreemdelingen. Europa houdt elke dag van het jaar Opendeurdag. De rode lopers zijn uitgerold om jullie allemaal te verwelkomen. Hoe meer, hoe liever. Lieve vluchteling, wij houden van u met heel ons hart en onze ziel. Uw liefhebbend, gastvrij en grenzeloos Europa.
“Waarom gaan de Syrische vluchtelingen niet naar de moslimlanden om hen heen, die het dichtst bij liggen, onder andere bijv. naar die van de ´Heilige Plaatsen´, zijnde Saoedi-Arabië, waar zich het graf van hun profeet bevindt?”
“Waarom sterven ze toch liever op zee, omdat ze proberen de kusten van de ongelovige Europese landen te bereiken?” Dit zijn toch de landen die hun imams, religieuze predikers, het Saoedische wahabisme en de “bebaarden” afwijzen en veroordelen?”
Ik neem nu mijn stoute blogpen in de hand en ga schrijven over een verachtelijk roddelwijf. Haar bijnaam was 'Zwarte L.', maar ik noem haar Zwarte Lola, dat klinkt ondeugender want het mens deugde helemaal niet.
Haar hobby's waren: intriges breien, liegen, fantaseren, insinueren, verdraaien, opruien, stoken, mensen tegen elkaar opzetten, hen bekladden en in een slecht daglicht stellen. Alleen in films kunnen ze die platvloerse dingen nog beter.
Zwarte Lola was een 'wolf in schaapsvacht' omdat ze empathisch en bedrieglijk-meelevend haar slachtoffers kon uithoren, om dan met die delicatie info te kunnen pronken bij haar luisterpubliek. Voor de lol rakelde ze kwalijke gebeurtenissen op uit iemands verleden en verzamelde alle pijnlijke details om ze te etaleren voor de naïeve luisteraars die voeding gaven aan het kankergezwel met haar verwoestende activiteiten. Geen mens die haar tegenhield, ook Horbert niet, allen waren zo links als links links kan zijn... 'Mijn Linkse Lulcollega's'!
Daar zaten ze dan met z'n allen te luisteren naar een gevaarlijke vrouw, een verpersoonlijking van Satan. Ze hingen geboeid aan haar lippen, als een stel schapen, slurpend aan een verslenste kop koffie en benieuwd naar haar nieuwste roddels. Honderden keren vertelde ze hetzelfde, maar dan telkens anders. Een leugentje hier, een lastertje daar, en haar eigen fantasie goot er een pikant sausje overheen. Zw... zw... en zo hield ze haar toehoorders in de ban van haar gevaarlijke verzinsels.
Haar meest gretige luisteraars waren migrantenwerksters, maatschappelijk werksters en uiteraard de Turkse tolk... Dat zegt genoeg over het peil van haar medewerkers... en het peil van Zwarte Lola kennen we nu al na dit stukje proza over een duivelse vrouw.
Gestalte geven aan een column veronderstelt dat je in een psychisch evenwichtige bui bent, zonder storingen, zonder weerbarstige ps's die last hebben van hun maandelijkse ongemakken, zonder vervelende karweitjes die steeds maar uitgesteld worden, zonder hongerige poesjes die aan m'n deur krabben met lange miauwkreetjes om mijn aandacht te trekken...
Vanavond kan ik er echt geen draai aan geven, aan een nieuw berichtje over een linkse lulcollega, verpleegster Zwarte Lola. Het lukte niet. Morgen beter, of overmorgen. Zeg eens Zwarte Lola, zet je schrap want je gaat er genadeloos aan.
Ik ben mijn rechtse engelbewaarder erg dankbaar, hij waakt over mij, houdt mij in de gaten, volgt me en moedigt me aan. Zo nu en dan geeft hij me zelfs tips om mijn blog aan te pakken. Een hele geruststelling, een bewaarengel die je een gevoel van geborgenheid geeft... hoewel het feest van de Engelbewaarders al een paar dagen voorbij is (2 oktober), is het toch nooit te laat om engelbewaarders in de bloemetjes te zetten.
Ik begin met mijn ergernis over het bezoek van Erdogan in Brussel.
Wat zijn we toch een flexibel volk, wij Vlamingen. Ons eigen Stefaniaplein in Brussel werd gisteren omgetoverd in een klein Turkije. Roodwitte vlaggen, roodwitte ballonnen en 3.000 roodwitte Turken. Alles bijeen om naar die ene man te luisteren waarvan we weten dat hij tegen integratie is van Turken in België.
Het gezever over één Europa begint rare vormen aan te nemen. De identiteit van Europese landen is aan het verbleken, en we beginnen het allemaal gewoon te vinden. Alle rariteiten en afwijkingen wennen wel bij meelopers. En wij, we trippelen mee op de weg naar onze teloorgang.
Waar ik mee in de knoop zit?
De Turkse president Erdogan ontmoet in Brussel de voorzitters van de Europese instellingen. Waarom nodigt hij zijn Europese metgezellen niet uit bij een theekransje bij hem thuis, of in een theehuisje om de hoek, lekker in Turkse zetels met zachte Turkse kussens, en met de voeten op Turkse tapijten en Turkse schilderijen tegen de muur? En Turkse dienstertjes die de heren in de watten leggen om hun gesprek meer diepgang te geven. Een gesprek op eigen bodem is vruchtbaarder en efficiënter dan op een buitenlands plein in Brussel dat voor de gelegenheid in een Turks kleedje gestoken moet wordt.
Erdogan wordt sentimenteel wanneer hij Europa oproept om "mensen die de oorlog ontvluchten niet aan hun lot over te laten." Tranen druppelen uit de ogen van zijn Turkse toehoorders.
En als dan onze trams tussen het Stefaniaplein en halte Louiza ook nog eens stilgelegd worden om nen Turk over vluchtelingen te horen leuteren, dan bekruipt me een overweldigend heimwee naar Vlaamse kermissen met frietkoten en schietkraampjes, met draaimolens en spookkastelen uit de oude tijd, met obscure kraampjes waarin zigeunermadammen onheilspellende toekomsten voorspellen... Vlaamse kernissen wil ik, waar ik kan kuieren met een suikerspin in de hand, waar ik als weleer in de botsautokes kan kruipen, de floche pakken op de paardjesmolen, worsten en wafels smullen, en als afsluiter genieten een verleidelijke Vlaamse pint bier met heel veel schuim.
Dát wil ik. En geen Brussels plein met Turkse allures.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel is topkandidaat voor de Nobelprijs van de Vrede, door haar aanpak van de vluchtelingencrisis. Dit meldt het Peace Research Institute in Oslo (PRIO).
D'r komt geen eind aan liefdevolle asielopvang. Nu komt er ook nog schoolse opvang.
Vanuit het asielzoekerscentrum in Helchteren zullen er dagelijks 42 kinderen per bus vervoerd worden naar hun nieuwe school in Houthalen, de Euroschool De Mozaïek. Een soort ankerschool voor asielkleuters en asiellagereschoolkinderen.
In het Helchterense asielcentrum wonen er nu 573 asielzoekers waarvan 140 jonger zijn dan 18 jaar. De puberzoekers kunnen terecht in Okan-klassen (Onthaalklassen Anderstalige Nieuwelingen), waarvan er zeven klassen verspreid zijn in heel Limburg.
Seyma en Kimberly, twee namen om te onthouden. Zij zijn de nieuwe juffen van de Euroschool De Mozaëk in Houthalen. Ook de naam van de directrice is er eentje om niet te vergeten: Janine Hanssen. Twee Vlaamse vrouwen die zich geroepen voelen om zich in te zetten voor vreemde nieuwe kindjes. Een speciale roeping. Vroeger gingen ze naar het klooster, nu houden ze zich bezig met vreemdelingenwerk, ik noem het missiezusters met een raar goesting.
Juf Seyma is een uitschuiver, die had beter in Marokko of Turkije de kleintjes leren lezen, schrijven en rekenen. Daar zijn er nog ontwikkelingsgebieden genoeg waar handenvol werk te verrichten is.
Het schooltje voor de verse asielzoekertjes ligt in de beruchte wijk Meulenberg, daar waar allochtonen de baas zijn, en dan weten we direct wat er allemaal gaat gebeuren. Dat begint al goed. Nauwelijks heelhuids en drooghuids de Middellandse Zee overgestoken, belanden ze al pardoes opnieuw in een brousse: Meulenberg, met een aanpalend schooltje voor Turken waar meisjes met hoofddoekjes op de speelplaats rondlopen... Exotische taferelen midden in ons Vlaamse Limburg!
Ik wens directrice Janine en juf Kimberly heel veel goede moed, 't zal niet meevallen, lesgeven aan kinderen die niet gewend zijn om naar instructies te luisteren, om nog maar te zwijgen over de inmenging van de asielouders. Juf Kimberly moet zich voorbereiden op islamitische aanvallen. Nog niet onmiddellijk, maar 't zal wel gaan komen. Remember, juf Magalie en die andere juf, beiden beschuldigd en belasterd door een meute uitzinnige moslims.
Ze zitten al op de goede weg naar de herrie en verwikkelingen, directrice Janine en de twee juffen. Ze hebben al toegevingen gedaan aan een moslimmadam met kapsones die er problemen mee had dat haar dochtertje geen hoofddoek mocht dragen op school. Directrice Janine zegt dat er een geleidelijke toepassing zal komen van de regel op het hoofddoekenverbod zoals in het Gemeenschapsonderwijs geldt.
"Geleidelijk"?... Om te laten zien wie er de baas is, is een kordaat en consequent optreden tegenover vreemde ouders noodzakelijk, en wel vanaf de eerste dag en zonder medeleven, zonder inschikkelijkheid. Dat is de enige manier om vreemdelingen hun plaats te leren kennen.
Beseffen die troela's wel dat ze het symbool 'hoofddoek' ridiculiseren, en zichzelf nog het meest. Ik denk dat ze de marionnetjes van GroenLinks zijn, die ook in het kanaal zouden springen als hen dat gevraagd zou worden.
LinksGroene vrouwen die zo krampachtig dwepen met De Vluchteling en zwijmelen bij de aanblik van wilde, jonge, viriele mannen, doen me onwillekeurig denken aan Freud die in zijn psychoanalytische praktijk ook te maken had met patiënten die hun duistere instinctuele energie verplaatsten naar een waardevol sociaal doel. Ze sublimeren en zetten hun onbewuste seksuele drijfveren om in hogere sociale doelstellingen. Sublimering.
Ook Nietzsche had het over "een gesublimeerde geslachtsdrift".
Ja, ik denk dat we het in die richting moeten zoeken, de verklaring van de blinde verering van vreemdelingen door vrouwen. Het is ook het soort vrouwen dat valt voor losers, voor zwakke mannen, mannen-in-nood. Gevangenen met een rij aanbidsters zijn een mooi voorbeeld. Vrouwen die een normale relatie met een normale man niet aankunnen zoeken een uitweg voor hun driften bij marginale mannen die ze liefdevol willen opvangen, een sociaal gebaar met maatschappelijk aanzien. En zo verloochenen ze zichzelf en hun eigen verlangens en driften.
Ik berichtte eerder al over scholen in Birmingham die in de greep van moslimradicalen gevallen zijn. Moslimradicalen infiltreerden zich in een aantal scholen waar meisjes achteraan in de klas moeten zitten, niet-moslims genegeerd worden en extremistische geestelijken doceren.
In de Park View-school bv kregen leerlingen een gastles van prediker Shady al-Sulaiman, een extremistische geestelijke die het stenigen van homoseksuelen propageert. Naam van het schoolhoofd: Tahir Alam. Dat zegt genoeg. En in de Nansen-basisschool, waar Arabische lessen verplicht zijn, werkt het schoolhoofd mee aan islamisering van het onderwijs in Birmingham.
De onderwijsminister onderzocht 25 scholen en stelde er slechts zes onder curatele. Deze afwachtende en milde houding is een stimulans voor sluipende islamisering. Het Engelse onderwijssysteem en de islam liggen met elkaar overhoop en toch werden er slechts zes scholen weerhouden. De 'Boko Haram' ("Westers onderwijs is slecht") dringt blijkbaar niet goed door tot de onderwijsmensen in Birmingham.
Onlangs kregen ze dan ook het deksel op de neus toen ze na lessen over homoseksuele relaties met de dood bedreigd werden en aan de schoolpoorten dode dieren vonden.
Scholen bedreigd na lessen tegen homofobie
Naast doodsbedreigingen werden er dode dieren gevonden. Schoolhoofden in het Britse Birmingham hebben dreigementen ontvangen nadat zij lesgaven tegen homofobie op hun school. Meerdere scholen hebben dode dieren bij de toegangspoorten gevonden, waaronder uiteengereten katten en honden die aan spijlen hangen. De scholen gaven les over homo's met een relatie. Er zijn petities buiten de scholen om gestart, waarin wordt geprotesteerd tegen leraren die les geven tegen homofobie. Daarnaast zijn er doodsbedreigingen via Facebook naar de betreffende scholen gestuurd. Dat weet The Telegraph.
Eergisteren schreef ik dat er bij E.J. Bron 's nachts een artikel stond over negers en 's anderendaags was het weg. Beste lezers, ziehier de tekst die via een reactie mij werd toegezonden door 'Middle finger is my name'. Mooie naam. Dank u Middlefinger.
30-09-2015
deze is het...
Onlangs las ik een passage in het boek met de titel: Albert Schweitzer, Het leven van een goed mens, uitgegeven door Scheltens & Giltay, Amsterdam 1955. Geschreven door Jean Pierhal. Hierin schrijft Schweitzer zijn bevindingen neer over zijn ervaringen met de negers. Zoals de lezer wel weet, heeft Albert Schweitzer zich tijdens zijn leven ingezet voor de negers in Afrika. Hij werd dan ook de oerwouddokter genoemd. Welnu, die ervaringen zijn niet best, er was geen beginnen aan. Zijn christelijke geloof deed hem bergen verzetten, doch het was water naar de zee dragen. Die negers waren nog te lui om te poepen.
Als ik dan lees: Een bittere teleurstelling betekenen voor hen echter de moeilijkheden waarop ze stuiten bij hun werk onder de negerbevolking. De onwil van hun zwarte helpers, van huisbedienden en arbeiders, die, zodra de blik wordt afgewend, niet meer werken, ontmoedigt hen zeer.
Wij beulen ons toch af om jullie te helpen, laat Schweitzer hen telkens weer via zijn tolk zeggen. Dan knikken ze lachend en beloven van alles. Maar zodra hij hen de rug toedraait, laten ze al het werk liggen.
En daar gaan onze miljoenen naartoe. Of het niks is. De hardwerkende Nederlander wordt tot de bedelstaf gebracht. En onze bejaarde medemens krijgt geen verzorging. Alles gaat naar de negertjes in Afrika.
De ziel van de luiaard is begerig, maar tevergeefs, Doch de ziel van de vlijtige wordt overvloedig verkwikt.
Ik heb ze gezien, de nieuwe bewoners van het asielcentrum in de kazerne van Helchteren. Ze slenterden langs de weg. Jonge mannen met een haarsnit volgens de laatste mode: boven de oren kaal en bovenop hun kop een hele bos haren, nog wilder dan de brousse vanwaar ze komen. En donker gekleed, gecamoufleerd, misschien om niet op te vallen, maar dat deden ze toch... Opvallend hoe mensen die hier niet thuishoren toch kunnen opvallen.
Onze Vlaamse straten wordt geweld aangedaan! Dit straatbeeld hoort hier niet, het is ongepast. Het is oneerlijk, het is onrechtvaardig tegenover de eigen bewoners die zich in hun eigen dorpje niet meer thuisvoelen.
Eigenlijk horen er op de fietspaden van de Kazernelaan alleen maar Vlaamse fietsers die even verderop op een bankje aan een veldkapelletje wat gaan rusten. Of Vlaamse wandelaars op weg naar een bushokje om naar een dorpje verderop te reizen. Of Vlaamse boeren die met hun tractor kuieren van de ene naar de andere akker. Of jengelende wittekopjes die op verlaten landweggetjes fietsen...
... Wie zijn eigenlijk die idiote vrouwen die hebben staan zwaaien met spandoeken "Welkom" toen de eerste asielzoekers arriveerden in de kazerne? Hoe komen ze d'r bij om vreemde snuiters welkom te heten? Perverse vrouwen moeten geïnterneerd worden.
Terug naar de lanterfanters op het fietspad van de Kazernelaan. Ze waren helemaal niet gehaast. Natuurlijk niet. Er waren geen plichten die hen riepen, alleen maar rechten die hen huiswaarts naar de kazerne riepen.
Nu lopen asielzoekers nog in kleine groepjes, maar als ze d'r allemaal zijn, binnenkort zo'n 600 nieuwe mensen in een klein dorpje als Helchteren, dan gaan hele karavanen zich begeven op onze Vlaamse wegen. Wat denken de eigenlijke inwoners erover?
We gaan overvolle bushokjes krijgen, geen plaatsen meer voor Jef, Pier en Pol. Bomvolle vuilnisbakjes en daar omheen rondslingerend vuilnis.
Vlaamse wegen bezoedeld door afval van andere landen...
Die lelijke landkaart van Afrika wou ik weg, en daarom hier een heerlijk 'slaapmutske'. Vanaf ongeveer 1 minuut 50 seconden komen er prachtige beelden van blank en zwart samen... Natuurlijk een sprookje.
