“De verzelfstandiging van Vlaanderen stuit op allerhande grote belangen die in dit land aan de macht zijn en die macht niet vrijwillig zullen prijsgeven.”
De herwonnen arrogantie van de traditionele partijen
Karel De Gucht en slechte manieren
28-08-2012
Michèle Martin: Rik Van Cauwelaert (Knack) snoeihard voor Wetstraat
De superieure reactie van moeder Eefje Lambrecks
De pen van Van Cauwelaert zoals we ze kennen.
Naar aanleiding van de voorwaardelijke vrijlating van Michèle Martin laakt Rik Van Cauwelaert, strategisch directeur bij Knack, in een scherp opiniestuk vandaag terecht de lafheid en de hypocrisie van de politici.
Tegelijkertijd merkt hij - zowat als enige journalist op dat de moeder van Eefje Lambrecks (Rachel Vanderhoven), blijk gaf van meer rechtszin dan de verzamelde Wetstraat, die niet durfde verdedigen wat het eerder (in 2006) goedkeurde.
Na de voorwaardelijke vrijlating van Martin liet Mevrouw Vanderhoven via haar raadsman weten:
Er zijn regels opgesteld om de individuele rechten van burgers te beschermen tegen het optreden van de overheid. Helaas profiteren daar ook mensen van die daar strikt genomen geen recht op hebben, maar daarom moet het hele systeem niet worden afgeschoten. Als Martin aan de wettelijke voorwaarden voldoet, gelden die regels ook voor haar en moeten wij dat kunnen respecteren."
Volledig in tegenstelling met deze serene reactie van een slachtoffer, stelt Van Cauwelaert dat de politici die in mei 2006 nog, onder Paars, zelf de wet op de strafuitvoerinsrechtbanken hadden goedgekeurd, plots hun kritiek spuien op de aanpak van de strafuitvoeringsrechtbank in Mons.
Enkele uittreksels uit het opiniestuk van Van Cauwelaert:
Over paars: politici die in mei 2006 nog, onder Paars, de wet op de strafuitvoerinsrechtbanken hadden goedgekeurd, waren plots niet zuinig met hun kritiek op de aanpak van de strafuitvoeringsrechtbank in Mons.
Over Open VLD: zelfs Annemie Turtelboom die als minister van Justitie in delicate kwesties als deze niet genoeg terughoudendheid aan de dag kan leggen, beloofde prompt, na een gesprek met de ouders van de slachtoffers, werk te zullen maken van het verstrengen van de wet op de voorwaardelijke invrijheidstelling.
Over de PS: Zij werd daarin nagepraat door premier Elio Di Rupo. In het regeerakkoord stond overigens de intentie om de wet op de voorwaardelijke invrijheidsstelling te verstrengen en op de onsamendrukbaarheid van bepaalde veroordelingen (veroordelingen die niet in aanmerking komen voor strafvermindering).Maar daar kwam al die tijd niets van in huis.
Over de Spa: Vicepremier Johan Vande Lanotte, jurist en hoogleraar, vond plots dat 16 jaar toch wat weinig was voor een misdadigster als Martin. En helemaal over de schreef ging zijn partijgenoot, het Brugse SP.A-Kamerlid Renaat Landuyt, van wie geen verzet tegen de wet op de strafuitvoeringsrechtbank was bekend.
Nog over Renaat Landuyt (Spa): Landuyt stelde dat de jury die destijds Michelle Martin tot 30 jaar cel veroordeelde wellicht nooit heeft gedacht aan een vrijlating na 16 jaar. Als toonbeeld van politieke praatjesmakerij heeft de uitspraak van Landuyt geen gelijke. Om te beginnen hoort deze jurist te weten dat de assisenvoorzitter aanwezig is wanneer de jury zich over de strafmaat uitspreekt. En de voorzitter heeft de jury zeker op die mogelijkheid gewezen. En als het al zo zou zijn dat de jury dit niet besefte, dan wordt een Kamerlid als Landuyt precies verkozen en betaald om dat te weten. Want hij is deel van de wetgevende macht.
In haar eentje gaf de moeder van Eefje Lambrecks blijk van meer rechtszin dan de verzamelde Wetstraat, waar niet één politicus de moed vond om te verdedigen wat hij of zij zes jaar geleden heeft goedgekeurd.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Michèle Martin,Rik Van Cauwelaert, Knack, Eefje Lambrecks, Rachel Vanderhoven, Annemie Turtelboom, Elio Di Rupo, Johan Vande Lanotte,Renaat Landuyt, Addertje, Spa, Open VLD, PS
Michèle Martin: merci Laurette !
MR acht PS verantwoordelijk voor mogelijke vrijlating Martin
Terwijl het Hof van Cassatie de voorwaardelijke invrijheidstelling van Michelle Martin behandelt, legt MR-voorzitter Charles Michel de politiekeverantwoordelijkheid voor die vrijlating impliciet bij de PS.
Michel was vanochtend te gast op de Franstalige radio-omroep Bel-RTL. Hij legde er uit dat de Franstalige liberalen al jaren vragende partij zijn voor straffen die het onmogelijk maken dat veroordeelden vervroegd vrijkomen. Mocht dat op tijd in voege geweest zijn, "had dat kunnen vermijden dat Michelle Martin maar 16 jaar moet uitzitten van de 30 waartoe ze veroordeeld is". Dat zulke straffen nog niet uitgesproken worden, is te wijten aan de PS, zei Michel. "Al jarenlang is het de partij van mijnheer (Thierry) Giet, en dan vooral vicepremier Laurette Onkelinx, die zich verzet tegen niet-reduceerbare straffen", laakte Michel. Dat het principe van zulke straffen in december opgenomen werd in het regeerakkoord, voegde hij eraan toe, is te danken aan de MR, "die daarvoor gevochten heeft". Van de waarschijnlijke vrijlating van Martin wordt Michel "misselijk", zei hij nog. Het justitiële systeem stuurt volgens hem een "shockerende" boodschap naar de samenleving.
In het kader van het pestgedrag van de Franstaligen door het verstoren van de Gordel is vandaag op de Standaard.be een lezersreactie te lezen van een zekere Johan V. in de vorm van een mooie quote. Een waarheid als een koe !
Om in te kaderen:
Dit 'spijtig incident' toont de Belgische logica aan: Waar de Franstaligen in de minderheid zijn daar moet er 'dialoog' zijn. Waar ze in de meerderheid zijn kan de minderheid de pot op.
Beke, De Croo en C° zullen het echter nooit begrijpen, ondanks de verwoede pogingen om zichzelf te overtuigen dat het voor de Vlamingen een goed BHV-akkoord zou zijn. Intussen is het kalf verdronken Vergrendeld en nooit meer te ontgrendelen zonder het akkoord van diezelfde Franstaligen.
Vandaag in alle kranten: De Gordel vertrekt niet in Sint-Genesius-Rode.
Communautaire pacificatie ? Mijn oor! En daar hadden die (fiere) traditionele partijen al die Vlaamse toegevingen voor over. Vandaag reeds zien we het resultaat van het schandelijke BHV-akkoord.
De volgende pacificatie-test is heel binnenkort wanneer de inwoners van de faciliteitengemeenten hun oproepingsbrief voor 14 oktober in de bus zullen krijgen. Dit mag enkel in het Nederlands. We zijn héél benieuwd. De Bekes en Decroos en de Van Rompuys en Doomststen van deze wereld ongetwijfeld nog iets meer
En kort daarna zal de nieuwe regeling voor de benoeming van de burgemeesters uit de Vlaamse Rand al getest kunnen worden.
De pers
Ondertussen is het de taak van de regimepers om het incident te minimaliseren en bijna te ridiculiseren:
Commentaar vandaag in De Morgen:
"Je kon er gif op innemen dat het nog een keer goed raak zou zijn bij de Gordel. Omdat het de laatste keer is dat het evenement wordt georganiseerd. Omdat Brussel eindelijk van Halle-Vilvoorde afgesplitst is geraakt. En vooral: omdat er gemeenteraadsverkiezingen op het programma staan.
En dus is het vanzelfsprekend dat er in de Rand een Franstalige burgemeester zou opstaan die zich als een overjaarse Don Quichot in het harnas zou laten hijsen om ten strijde te trekken - terwijl het natuurlijk gewoon een platte manier is om bij de eigen kiezers onder aandacht te komen."
Op de website van die andere Belgicistische krant Het Laatste Nieuws was het bericht van gisteravond op hun homepagina deze morgen al verschrompeld tot een klein kadertje
Addertje
Hieronder een aantal quotes van enkele vurige pleitbezorgers van een BHV-splitsing. Ze stemmen tot nadenken. De CD&V en Open VLD tenoren staan vandaag alvast met de broek op de enkels. Maar 14 oktober is nu echt niet meer veraf.
Even terug in de tijd:
27 februari 2012 - Benweyts (N-VA) op zijn blog:
"De voorliggende akkoorden zorgen niet voor minder communautaire heibel in onze Rand, maar wel voor meer."
"Met het huidige BHV-akkoord wordt die Nederlandstalige rechtbank opzijgeschoven. Ze velde immers arresten die de Franstaligen niet aanstaan. En dus wordt ze vervangen door een tweetalige rechtbank die volgens Milquet en co wél objectief recht kan spreken. Want er zijn Franstalige rechters bij. Eigen volk, weet je wel. Van die rechtbank verhopen de Franstaligen dat ze een ander oordeel velt over de omzendbrief Peeters."
De agenda van de rabiate Franstaligen wordt alsmaar duidelijker. Wanneer gaan ook de ogen van CD&V en Open VLD open?
17 juli 2012, WouterBeke(CD&V), een van de vaders van het akkoord over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, in de VRT-studio van Terzake:
"Ik kan niet ontkennen dat ik gelukkig ben"
"De keuze is aan de kiezer", aldus de CD&V-voorzitter. Hij is voorstander van pacificatie in de rand.
15 september 2011 op Brusselnieuws.be: reactie van Michel Doomst (CD&V):
De titel: "Doomst: "Een geweldig gevoel van verlossing" "
"Deze deblokkage zal de verhoudingen op het terrein zeker verbeteren." .
Ook voor de faciliteitengemeenten ziet Doomst verbetering. "Dit akkoord sluit aan bij de geest van de uitspraak van het Grondwettelijk Hof. Het blijft een moeilijke kwestie, maar dit akkoord zorgt toch voor een zekere pacificatie."
26 oktober 2011 - een twitter van CD&V:
"BHV: AUB! Akkoord BHV cruciaal vr pacificatie Rand, ook vr pacificatie hele land. Iedereen heeft er belang bij dit akkoord nu uit te voeren."
Juli 2010: Eric Van Rompuy (CD&V) op zijn blog:
Op 11 juli 2011 moeten de bouwstenen van een nieuw confederaal België klaarliggen en moet in de Vlaamse Rand door de splitsing van BHV de basis worden gelegd van een communautaire pacificatie: daar zullen de Vlaamse christendemocraten aan meewerken als volwaardige partners en in volle loyauteit (geen politieke spelletjes) maar wij zullen ook voor onszelf wel bepalen hoe hoog de lat moet liggen. ( )
Ik heb mij jaren ingezet voor de Vlaamse strijd. Soms is het frustrerend omdat het al te vaak blijft bij woorden en beloftes zoals BIG BANG, SPLITSEN NU! Gaan we nu eindelijk kunnen zeggen dat al die inspanningen tot iets hebben gediend?
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:BHV, B-H-V, N-VA, CD&V, Open VLD, De Morgen, Het Laatste Nieuws, Ben Weyts, Wouter Beke, Michel Doomst, Eric van Rompuy, pacificatie, communautair, Addertje
23-08-2012
Paul Magnette (PS) : alles kaat koet !
Deze morgen op Radio1 in De Ochtend: Paul Magnette (PS), Minister van Overheidsbedrijven, Wetenschapsbeleid en Ontwikkelingssamenwerking, belast met Grote Steden (die mogelijks uit de regering stapt indien hij na de gemeenteraadsverkiezingen burgemeester wordt van Charleroi):
Magnette over de schuld van de NMBS (die afstevent tot het gigantische bedrag van 4 miljard, vorige jaar 3 miljard):
De financiële geloofwaardigheid blijft stabiel en dus is er nog geen groot probleem.
(nvdr.: De totale schuldenlast van de NMBS-holding bedroeg eind 2009 2,73 miljard euro, in 2010 was dit al opgelopen tot 3,08 miljard euro, in 2011 bedroeg ze 3,29 miljard euro. Nochtans hadden de drie spoorentiteiten - NNMS, NMBS Holding en Infrabel - zich in 2010 geëngageerd om hun schulden tegen 2012 te stabiliseren. Ter herinnering: Magnette is minister van Overheidsbedrijven, waaronder de NMBS)
Magnette over deze (federale) regering:
Ik ben trots lid van deze regering te zijn. Ik vind dat het een heel goeie regering is, op het gebied van hervormingen: we hebben een staatshervorming, we hebben een saneringzonder te strenge maatregelen voor de mensen te moeten nemen, we zijn nu met een relanceplan begonnen. En een jaar geleden dacht iedereen overal in Europa: Dat is het einde van België. België zal het slachtoffer van internationale speculatie zijn, enz. Vandaag is België een gestabiliseerd land. Een gezond land op socio-economisch vlak , op internationaal vlak. En nog: 80% van mijn job is al gedaan.
De Minister van Justitie in deze federale regering, Annemie Turtelboom (Open VLD), is een straffe madam. Tenminste, daarvoor geeft ze zich uit. Maar het valt te vrezen dat het bij perceptie zal blijven. Als justitieminister heeft ze al een fraai palmares op haar actief... wat haar aankondigingspolitiek betreft (of is het steekvlampolitiek ?). In die zin is de paarse periode weer helemaal terug.
Turtelboom wil van alles en nog wat. Onderstaande bloemlezing is hiervan het ontegensprekelijke bewijs. Ondertussen tikt de klok, ze heeft nog een kleine 2 jaar de tijd Het is dus hoog tijd voor ernstiger zaken. De tijd dat de burger kon worden gesust met dit soort spelletjes (met de medeplichtigheid van de kritiekloze (Vlaamse) pers) is voorbij. Dezelfde burger verwacht al jàààren dat er eindelijk in dit onland een heus justitiebeleid met enige visie wordt opgestart. Maar driewerf helaas. Eerst zijn er daar natuurlijk nog de gemeenteraadsverkiezingen! En Turtelboom is lijsttrekker voor Open VLD in Antwerpen. Dus nu even geen tijd voor bijkomstigheden.
Besluit: deze Minister van Justitie vervalt tot nader order in dezelfde schandelijke fouten (of zijn het "oude gewoontes) als haar voorgangers: PAROLE, PAROLE, PAROLE
Addertje
Een kleine bloemlezing van de titels in de media sedert de start van deze regering (6/12/2011) en dus het aantreden van Annemie Turtelboom als Minister van Justitie:
Turtelboom (Open VLD) wil debat over de procedures van een voorwaardelijke invrijheidstelling (11/8/2012)
Turtelboom wil meer gevangenissen met open regime (9/8/2012)
Minister Turtelboom wil veiliger gevangenissen (9/8/2012)
Minister Turtelboom wil Sharia4Belgium verbieden... (11/5/2012)
Turtelboom wil tuchtstatuut voor magistraten (29/4/2012)
Turtelboom wil jonge "primo-veroordeelden" in Tongeren (26/4/2012)
Turtelboom wil tegen 2014 kruispuntbank justitie (25/04/12)
Turtelboom wil geen cipiers laten verdwijnen (25/4/2012)
Turtelboom wil veiligheid in gevangenissen verbeteren (18/4/2012)
Turtelboom wil één rechtbank per provincie (17/4/2012)
Turtelboom wil gevangenen scannen na wandeling (15/4/2012)
Turtelboom wil naar 12 gerechtelijke arrondissementen (14/4/2012)
Turtelboom wil meer gevangenen aan het werk (2/4/2012)
Turtelboom wil Pro Deo-systeem herbekijken (31/3/2012
Turtelboom wil kosten om rechtszaak te beginnen verhogen (27/3/2012)
Turtelboom wil enkelband tijdens voorlopig hechtenis (20/3/2012)
Turtelboom wil meer processen afkopen (10/3/2012)
Turtelboom wil Phenix-rechtszaak deblokkeren (8/3/2012) (Nvdr: Phenix is het grootschalige informatiseringsproject van Justitie dat in 2001 met veel bombarie werd gelanceerd door toenmalig voogdijminister Marc Verwilghen. Het project liep al vanaf 2004 volledig scheef)
Turtelboom wil gevangenis opschuiven (6/3/2012)
Ook Turtelboom wil naamwetgeving wijzigen (16/2/2012)
Mario Danneels, Vlaanderens meest bekende auteur van boeken over het koningshuis, presenteert op 12 september een biografie van 520 paginas over prins Laurent. Mario Danneels (31) maakte naam toen hij in 1999 uitpakte met een biografie over Paola en daarin onthulde dat koning Albert een onechte dochter, Delphine Boël, heeft.
Hieronder een interview (vrije vertaling) met Danneels, dat vandaag in Le Soir verscheen, over zijn nieuw te verschijnen boek.
Ik hield niet van Laurent
Mario Danneels maakt zich al op voor een nieuwe golf van kritiek. Zijn boek dat in september verschijnt is gewijd aan de meest mediatieke persoon van de koninklijk familie: prins Laurent.Het is een vraag van mijn uitgevers in de periode van zijn niet-toegelaten reis naar Congo die voor heel wat polemiek zorgde. Eerst heb ik geweigerd. Vooral omdat prins Laurent mij als persoon niet interesseert. Ik hield helemaal niet van hem! En ik schrijf niet graag over mensen die ik niet waardeer, want dat lijkt me niet eerlijk. Toen ik het boek over Paola schreef had ik een zekere liefde voor haar. Ik vond haar fascinerend, interessant. Ik was geboeid. Dat ben ik niet voor Laurent. Maar de uitgevers zijn er toch in geslaagd mij te overtuigen.
En ik moet bekennen dat ik, hoewel het moeilijker was om dit boek te schrijven, hem geleidelijk beter ben gaan begrijpen. Ik heb naasten van hem geïnterviewd, intimi van Laurent en Claire, die nochtans ook kritisch zijn. En nu ik hem beter ken in al zijn facetten, zowel zijn goede als minder goede kanten, heb ik een zekere sympathie voor hem. Laurent heeft geen gemakkelijke kindertijd gehad. Hij werd zeer jong geconfronteerd met de afwezigheid van een echt familieleven. Vooral Laurent voelde zich weinig geliefd. Hij is een gekwetst wezen dat, voor hij Claire kende, nooit liefde heeft gekend. Al zijn blunders, zijn uithuizigheid zijn een roep gericht aan zijn vader. Hij wil zich laten opmerken. Zoals een klein jongetje dat aan het zwembad op de springplank staat en aan zijn vader wil tonen dat hij in het water kan springen. Maar de vader kijkt de andere kant op Wat niet wil zeggen dat Laurent voor gans zijn leven een rebel moet blijven en de fratsen moet opstapelen. Hij is nu bijna 50 jaar. Hij moet dat alles overstijgen, niet ? Ook voor Philippe en Astrid was het niet gemakkelijk. Maar zij zijn daar makkelijker overheen geraakt. Enfin, tenminste Astrid!
Claire, de kostbare schat !
Mario Danneels ziet echter vooruitgang: Laurent heeft eindelijk stabiliteit gevonden binnen zijn eigen kleine familie. Hij heeft, zoals zijn vriend père Gilbert het zegt, een echte kostbare schat gevonden in de persoon van Claire. Het respect dat ik voor de echtgenote van de Prins heb sedert ik dit boek schreef, is ontzettend groot. Eerlijk, men zou haar een standbeeld voor het koninklijk paleis moeten geven. Laurent is een goede vader, maar geen gemakkelijke echtgenoot. Dat zal de lezer merken in mijn boek. En Claire heeft niet de gemakkelijkste weg gekozen door met hem te huwen. Zij had een veel minder ingewikkeld leven kunnen hebben ! Bovendien, het is niet voor de titel van prinses dat zij dit gedaan heeft hij is twaalfde in de orde van opvolging voor de troon ! Neen, Claire is verliefd. Hij ook en hij houdt van zijn vrouw. Hij ziet in haar een steun en de laatste muur tegen externe aanvallen. Maar de dingen zijn niet zo eenvoudig
Religie aan het Hof
In zijn boek komt Mario Danneels terug op de recente polemieken omtrent de jongste zoon van de koning, zoals zijn reizen naar Congo of in Libië - Ik heb de getuigenissen van de mensen die daar met hem waren. De terugkerende geldproblemen van Laurent Het is veel voorkomend in de familie. Ik geef details over het voorgeslacht. En zelfs tot en met zijn ouders toen die nog prinsen van Luik waren. Albert zei dan dat hij niet wist van welk geld hij een nieuw dak op zijn huis in Châteuneuf moest betalen!. De zaak van de meubelen van de zeemacht. Danneels heeft begrip: Laurent zegt dat men voor hem nooit iets gedaan heeft. Hij heeft gelijk ! Hij kreeg nauwelijks 75.000 BEF (1.860 euro) per maand. Dat is peanuts om een prinselijke vertegenwoordiging te verzorgen. En men heeft hem gehuisvest in een villa zonder meubelen in Tervuren, terwijl voor zijn zuster een prachtig kasteel werd gebouwd met zwembad, meubelen, die werden betaald door de koninklijke schenking.
Maar Danneels zal vooral de wortel van het probleem aantonen. De moeilijke kindertijd van de prins. Zijn familie, hij had er genoeg van. Vooral van koning Boudewijn, die hem uit het Hof verbande en hem in ballingschap naar de Verenigde Staten stuurde. Ik heb de gaten in het curriculum vitae van prins Laurent, zijn eerder vage door het Paleis opgestelde biografie, opgevuld. Wat dat betreft kan, in primeur, een tip van de sluier worden gelicht: de grote verzoening van de Koninklijke familie door koningin Fabiola !
Meer en meer landen uit de eurozone die het beu zijn om op te draaien voor het wanbeleid van andere lidstaten, vooral dan van de zuidelijke landen, komen uit hun catacomben. Zij zijn zeer pessimistisch over het gevoerde Europese beleid en lijken hiermee meer en meer de Duitsers een steun in de rug te geven. Zij zetten hierdoor de eurocraten - nog steeds met de kop in het zand een hak. Bestaan er dan toch nog politici met gezond verstand ?
Gisteren eiste de Oostenrijkse regering minister van Buitenlandse Zaken dat het mogelijk wordt om landen uit de eurozone te zetten indien deze zich niet aan de gemaakte afspraken houden.
Vandaag is het de beurt aan Finland: de Finse minister van Financiën stelt in The Daily Telegraph onomwonden: We moeten openlijk rekening houden met het uiteenvallen van de eurozone. 'In Finland dringt niemand aan op het einde van de euro ( ), maar we moeten erop voorbereid zijn. Finland is daarmee al begonnen: de Finse ambtenaren hebben een plan van aanpak dat voorbereid is op elke mogelijkheid.
En nog: "Er zijn nu geen regels die aangeven hoe een land de eurozone kan verlaten, maar dat is slechts een kwestie van tijd". "Of het zuiden of het noorden zal breken met de munt, want deze dwangbuis veroorzaakt ellende voor miljoenen mensen en vernietigt de toekomst van Europa. Het is een totale catastrofe."
Sterker nog: het opbreken van de eurozone betekent volgens de minister niet het einde van de Europese Unie. "Het zou de EU beter kunnen laten werken",
Het wordt hoog tijd dat Verhofstadt (Open VLD) en andere dromers het mulle zand uit de ogen wrijven en hun euro-obligaties opbergen. Door euro-obligaties worden niet enkel de schulden van de zuiderse landen over de andere (sterke) landen uitgesmeerd. Maar vooral en dat is nog vele malen erger nemen zij bij diezelfde landen de druk op de ketel weg voor de dringende herstelmaatregelen, noodzakelijk voor het overleven van de euro.
Een Europarlementslid verdient maandelijks 13.500 euro (= 544.600 oude BEF), voor een eurocommissaris is dat een schandelijke 24.000 euro (= 970.000 oude BEF). Waarom ? Om de Europese burger met steeds hogere schulden op te zadelen die vooral leiden tot bodemlozen putten ? Toch blijven zij nog steeds de problemen relativeren en willen ze niet toegeven aan de bedreiging voor het voortbestaan van de euro. Gisteren berichtten we nog over de catastrofale situatie waarin Italië beland is.
Het uiteenvallen van de eurozone zou voor alle Europese landen negatieve gevolgen hebben. Verder boeren zoals nu is echter geen optie, het is enkel het voor zich uitschuiven van de problemen. Waarschijnlijk hebben sommige landen uiteindelijk geen andere keuze dan de zone te verlaten. Om te vermijden dat de ganse zone wordt opgeblazen.
Op een blauwe maandagochtend zullen we het geweten hebben. Wait and see
Lettre au roi sur la séparation de la Wallonie et de la Flandre (Brief aan de koning over de scheiding van Wallonië en Vlaanderen). De auteur van deze politieke bombrief (aan de koning) was de Waalse socialist Jules Destrée, een van de opmerkelijkste politici in de vaderlandse geschiedenis. We schrijven 15 augustus 1912.
Zijn brief aan de koning schreef Destrée omdat de Walen zich bedreigd voelden door de Vlaamse, overwegend katholieke meerderheid die steeds verder ging met haar eisen. De Gelijkheidswet van 1898, maakte het Frans en het Nederlands op gelijke voet verplicht voor alle wetgevende handelingen en voor officiële bekendmakingen. Daardoor hadden de Walen al het gevoel gekregen dat Vlaanderen hen werd ontstolen waardoor het Belgische project op slag veel minder interessant werd.
Maar misschien is alles nog niet verloren. Wie weet, als de Franstaligen een beetje aandringen kunnen ze het van Beke, Decroo en C° - weliswaar met enige compensatie - misschien nog gedaan krijgen dat alle wetten en akten opnieuw enkel in het Frans worden bekendgemaakt
Addertje
Uittreksel uit 'Zij hebben ons Vlaanderen ontstolen...' Rik Van Cauwelaert, Knack
Zijn brief aan de koning schreef Destrée omdat de Walen zich bedreigd voelden door de Vlaamse, overwegend katholieke meerderheid die steeds verder ging met haar eisen. Een meerderheid die nog was versterkt door de verkiezing van 1912. De nationale eenheid werd door de Waalse Beweging verdedigd, zolang Vlaanderen tweetalig bleef. Twee jaar na zijn brief aan de koning herhaalde Destrée: De dag waarop het Frans uit Vlaanderen wordt gebannen zullen wij ons er als vreemdelingen voelen.
Met de invoering van de Gelijkheidswet hadden de Walen al het gevoel gekregen dat Vlaanderen hen werd ontstolen Destrée schreef ook letterlijk: Zij (de Vlamingen) hebben ons Vlaanderen ontstolen. , waardoor het Belgische project op slag veel minder interessant werd. En Destrée kondigde een nog groter onheil aan: De kroon op dit werk, dat zij (de Vlamingen) met hun onvermoeibare vasthoudendheid volbrengen, zal de verdwijning zijn van die laatste haard van Franse cultuur in Vlaanderen, de Gentse universiteit.
Toen Bart De Wever, tijdens een van de eerste ontmoetingen na de verkiezingen van juni 2010 tegen Elio Di Rupo begon over de Waalse regionalisten, haalde de PS-voorzitter gelaten de schouders op en zei: De Waalse regionalisten? Ce sont des vieux messieurs Een van die vieux messieurs, zij het een gezaghebbende, is ongetwijfeld gewezen PS-voorzitter Guy Spitaels. Die zou in 2011, tijdens de aanslepende regeringonderhandelingen, nog eens uit de coulissen treden en aantonen dat de Waalse idee van Jules Destrée nog altijd leeft. In een opgemerkt gesprek met Le Soir zei Spitaels: België is een verloren zaak en wij hebben niet veel tijd meer om op een andere entiteit te wedden. Wat later benadrukte de veel jongere Waalse PS-minister Jean-Claude Marcourt, ook al in Le Soir, dat de Walen veel te lang in het Belgische project hebben geloofd.
De historici Jean Stengers en Eliane Gubin trachtten in hun Histoire du sentiment nationale en Belgique de impact van de open brief van Jules Destrée wat te milderen. Het is juist dat Destrée zelf, zeker tijdens de Eerste Wereldoorlog en daarna, minder scherp uit de schors kwam. Maar de veenbrand die de Waalse socialist had aangestoken, bleef smeulen en zou gaandeweg naar Vlaanderen overslaan. Omdat de Vlamingen Destrée op zijn woord namen.
Lees hier het volledige artikel van Rik Van Cauwelaert
In het eurofeuilleton gaan de schijnwerpers richting Italië, want het land is er een stuk slechter aan toe dan algemeen werd gedacht. Zó slecht zelfs, dat het in rampzaligheid Spanje kan doen vergeten. Is het echt zo erg? Het lijkt er wel op.
Cijfers
De Italiaanse staatsschuld is opgelopen tot 1875 miljard euro, en stijgt steeds sneller. In 2010 and 2011 steeg de Italiaanse schuld met 6 miljard per maand, hetgeen dit jaar al bleek te zijn opgelopen tot 9 miljard. Per maand. Aan het eind van 2012 is de Italiaanse staatsschuld dan weer met 110 miljard euro opgelopen. Maar de Italiaanse economie, die alleen met groei die staatsschuld enigszins beheersbaar zou kunnen houden, kromp dit jaar tot nog toe met 2.5%, terwijl de schuld dus met 5,8% groeide. Dit is een trend die niet vol te houden zal blijken.
Erger nog: de Italiaanse industriële productie is 8.2% lager dan een jaar terug. Alleen al de laatste maand ging dat -1.4% ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar.
Het enige dat mee lijkt te vallen is het leengedrag van de Italiaanse banken bij de ECB. De laatste vier maanden heeft zich dat vrijwel gestabiliseerd op ruim 280 miljard. Maandelijks. Dit in tegenstelling tot de Spaanse banken (rode lijn), die afgelopen maand een recordbedrag van 375,5 miljard euro leenden. Grafiek: leningen door Italië (zwart) en Spanje (rood) bij de ECB (Eurpese Centrale Bank):
In een staafdiagram:
De Italiaanse situatie laat zien, dat de volgende fase van het eurodrama op het punt staat te beginnen, als zij al al niet is ingegaan. Ongetwijfeld zal de Italiaanse premier Monti bezweren dat er weinig aan de hand is, dat Italië altijd ... afijn, die riedel kent U net zo goed als ik. Met vrijwel de gehele Eurozone lijdend onder een krimpende economie (wie de Nederlandse onder de loep legt, ziet dat er van herstel echt geen sprake is), is er simpelweg onvoldoende perspectief op een gezond herstel.
Waarom Italië rampzaliger uit kan pakken dan Spanje? Omdat voor Italië zelfs geen illusie van een reddingsplan zal worden gepresenteerd. Bam! en zo. Als het met Italië mis gaat, gaan de Europese banken een weekje dicht, en kunt u daarna uw nieuwe E-marken aan het loket komen afhalen. Tot die tijd zullen de Eurocraten ons in alle toonaarden blijven bestoken met geruststellingen.
Jean-Marie Dedecker (LDD) klaagt vandaag in een column in De Standaard de mediocriteit (middelmatigheid) aan van de Belgische topsport. Terecht. Oorzaken: Politisering, gepamper, versnippering van financiële middelen en subsidies, verkeerde mentaliteit, slecht werkende (gepolitiseerde) instanties als BLOSO (de sportadministratie van de Vlaamse overheid) en BOIC (Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité).
En dan hoor je deze morgen journalisten nog verklaren dat de Belgen het nog niet zo slecht hebben gedaan. Tja, 3 medailles. Meteen de bevestiging dat ook de politiek en de media zich ook al jaren kenmerken door een hoge mate van mediocriteit. Kortom, het is huilen met de pet op in dit pamperland.
Addertje
Pamperland
Jean-Marie Dedecker
Zestigste op de olympische ranking, na grootmachten als Litouwen, Letland en Denemarken. Onze grootste delegatie ooit werd gedegradeerd tot de status van dwerg. De enige balans die positief doorweegt is die van het Belgium (Beer) House. Een verzamelplaats voor natiebrede blijheid en verbondenheid, opgeklopt door peptalk voor hooggespannen verwachtingen die niet werden ingelost.
Een flop is leerzamer dan routineus succes. Hij kan je behoeden voor eigenwaan, op voorwaarde dat je er de nodige lessen uit leert. Maar dat weigert men te doen. Een afrekeningscultuur bijvoorbeeld is inherent aan de topsport. Trainers die falen, wordt de rekening gepresenteerd, atleten gedegradeerd tot de reservestatus.
Niet zo in ons pamperland. Mocht er een olympische discipline zittenblijven' bestaan, dan stond de BOIC-staf op het podium. Sommige bobo's zitten al dertig jaar vastgeroest in hun functie. Ze zijn meer bekommerd om het communautaire selectie-evenwicht dan om het sportief resultaat. De voorzitter wordt steevast beloond met een adellijke titel. We leveren de paus van de wereldsport, maar de priesters van onze sportkerk zijn uitgebluste onderpastoors.
Aan geld is er geen gebrek, aan versnippering al evenmin. De subsidiemachine voor sport is een kluwen, gestuurd door het Bloso en het BOIC, maar ook door de onzichtbare hand van toppolitici die het manna van de Lotto rondstrooien voor hun favoriete sportclub. We hebben meer sportministers dan medailles. Het sportmandaat is hoogstens een bijsluiter aan hun ministeriële portefeuille, met als hoogste voldoening een dagje meezeulen in de volgwagen van de Ronde van Vlaanderen of een ticketje voor de openingsceremonie op de Spelen. Noblesse oblige.
Dezelfde lethargie bij de begeleiding. Onze hockeymeisjes werden van het veld gespeeld en eindigden voorlaatste. Bondscoach Pascal Kina liet zijn beste speelster, Sofie Gierts, uit rancune thuis. Sportieve klaploper met de pretentie van een moraalridder. In Nederland word je dan met pek en veren over de plas gezet. Hier krijg je nog geen kritische vraag onder je neus. Er is al een journalistiek hoera-sfeertje voor een olympisch diploma. Als er geen brood op de plank is, wordt er gejuicht om de kruimels. Wie innig getroost wordt bij verlies, wordt geconditioneerd op verliezen. Je wint geen zilver, je verliest goud.
Nochtans is het goed in eigen boezem te kijken. Het ligt niet aan onze sportinfrastructuur. We hebben meer zwembaden per capita dan Nederland, een indoor-atletiekpiste en op onze wielerbanen zitten meer konijnen dan pistiers. We beschikken al een paar decennia over topsportscholen, maar dat is meer bezigheidstherapie voor schoolmoeë atleten dan kweekscholen voor elitesporters. Kostprijs: twee miljoen euro per jaar.
Elite is een beladen woord in een schoolsysteem waar de nivellering omlaag tot norm verheven wordt. Topsport is per definitie elitair. Het is meer dan de zweetgeur onder de oksels van een Lacoste-polootje. Het is lijden als levenshouding. Op de loonlijst van het Bloso staan tientallen atleten met een ambtenarenstatuut en dito mentaliteit.
Sporttalent wordt evenredig geboren over onze planeet. Het spurtgen komt evenveel voor in Europa als in Jamaica. Het is de sportcultuur die de ontwikkeling ervan bepaalt. Voor de 30-jarige tienkamper Hans Van Alphen, onze revelatie in Londen, staat een 20-jarige Thomas Van der Plaetsen klaar. De eerste paste een paar jaar geleden niet in de ontwikkelingslijnen' van de atletiekfederatie en onze Europese kampioen bij de beloftes moet het doen met een tweedehandspolsstok. Daar precies wringt het schoentje. Wie het maakt in de sport, doet het ondanks en niet dankzij ons systeem. Het zijn oases in een sportwoestijn. De nv Borlée is een efficiënte sportmachine die navolging verdient, maar die stootte op de grenzen van de natuurwetten.
De oplossingen liggen nochtans voor de hand. De topsportfederaties moeten professioneler worden en geresponsabiliseerd worden. Depolitiseer en centraliseer de financiële middelen. Begeleiders, trainers, coaches en sportbobo's moeten verloond worden per prestatie en in een afrekeningscultuur terechtkomen. Eén elitaire topsportschool volstaat. Minder zelfgenoegzaamheid en meer durf en ambitie. If you can't stand the heat, stay out of the kitchen.
Als we over vier jaar de lat van onze ambities opnieuw op limbohoogte leggen om onze faalangst in te dekken, mogen we in Rio nog aan één discipline deelnemen: de vijftig meter platliggen op de Copacabana. Zonder karabijn.
Europese lonen: decadent, of hoe kan je dat anders noemen ?
Onlangs zond Terzake (Canvas) een RTBF-reportage uit over de lonen en pensioenen van de Europarlementsleden en Commissarissen. Hallucinant.
Hieronder twee voorbeelden ter illustratie.
Voorbeeld 1:het pensioen van een Europees commissaris
Louis Michel (MR) was Europees commissaris van 2004 tot 2009.
Zijn pensioen als Europees commissaris ? Volgens de Europese pensioenregeling gaat hij volgend jaar (op zijn 65 jaar) met pensioen:
Hij ontvangt gedurende 5 jaar: 4.717 euro per maand (= 190.000 oude Belgische franken). NB: het gemiddelde pensioen in België na 45 jaar beroepsactiviteit bedraagt 1.100 euro per maand (= 44.300 oude BEF).
Even choquerend: voor dat royale pensioen hebben de Europese commissarissen geen eurocent bijdrage moeten betalen. Het is dus voor hem totaal gratis ! Want de Europese belastingbetaler betaalt: dus u en ik.
Reactie van Louis Michel in de reportage:
Men moet weten wat men wil: als je een lakse overheid wil, waar eindigt het dan? Dan moet 500 euro per maand voor een politicus volstaan.
In 2009 werd Michel opgevolgd door Karel De Gucht (Open VLD):
Zijn wedde:
20.300 euro per maand (= 819.000 oude BEF)
Zijn woonvergoeding:
3.000 euro per maand (= 120.000 oude BEF)
Zijn representatievergoeding:
700 euro per maand (= 28.000 oude BEF)
TOTAAL:
24.000 euro per maand (= 970.000 oude BEF)
Voorbeeld 2: de wedde van een Europarlementslid
Het Europees Parlement telt 736 Europarlementsleden. Guy Verhofstadt, Ivo Belet, Jean-Luc Dehaene, Kathleen Van Brempt, Louis Michel, Marianne Thyssen ... Het zijn maar enkele van de 22 politici die België vertegenwoordigen in het Europees parlement.
Wat verdient een Europarlementslid ?
Wedde: een Europees Parlement krijgt maandelijks 6.200 euro (= 250.000 oude BEF) netto op zijn rekening gestort.
Per vergadering dat hij/zij bijwoont (tekenen aanwezigheidslijst): 304 euro (= 12.000 oude BEF). Er zijn ongeveer 10 vergaderingen per maand = 3.000 euro extra per jaar (= 120.000 oude BEF).
Ieder Parlementslid ontvangt daarnaast nog 4.300 euro per maand (= 173.000 oude BEF) voor zogenaamde secretariaatskosten. Indien het op het eind van de maand niet volledig is uitgegeven vormt het een mooi supplementje aan zakgeld voor het parlementslid.
Samengevat:
Wedde:
6.200 euro
Vergaderingen:
3.000 euro
Secretariaatskosten:
4.300 euro
Totaal:
13.500 euro (= 544.600 oude BEF)
Bovendien wordter dan bovenop nog veel gecumuleerd. Die cumuls leiden in vele gevallen tot belangenvermenging. 1 op 7 parlementsleden bekleedt een tweede functie waarbij het risico op belangenvermenging zeer hoog is.
Jean-Luc Dehaene (CD&V) is naar verluidt de grootste cumulard. Tot vorig jaar brachten zijn verschillende mandaten in allerlei bedrijven hem meer op dan zijn salaris van Europarlementslid.
Vandaag gaat het nog altijd om 115.000 euro per jaar (= 4.640.000 oude BEF), waarvan 88.000 euro alleen al van DEXIA.
Klein detail: de aanwezigheidsgraad van JL Dehaene in het Europees Parlement behoort tot de laagste van het Parlement: 66% M.a.w. 1 op 3 maal is hij afwezig.
♥ ♥ ♥
Conclusie van de reportage: Europa staat voor geld, veel geld: royale salarissen, genereuze voordelen en pensioenen om jaloers op te zijn.
Bart De Wever: immens populair in Frantalig België ?
Een mens zou nog gaan denken dat Bart De Wever ook in Franstalig België de te verslagen kandidaat is voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Voor zover bekend werd in het zuidelijk landsgedeelte nochtans nergens een N-VA-lijst ingediend. Wat er ook van zij, het weekblad Le Vif (de Franstalige tegenhanger van Knack) telde in de voorbije maand juli niet minder dan 4 van de 7 opiniestukken waarin Bart De Wever en zijn N-VA het centrale onderwerp waren. De teneur waarin al deze columns zijn geschreven laat zich raden. Ook andere media kunnen hem niet verzwijgen.
Kortom, er wordt dezer dagen meer over Bart geschreven dan over de Franstalige Eerste Minister van dit tweelandenland. Waar het hart van vol is, . Of zou er toch nog een andere reden kunnen zijn ?
Letterlijk: De splitsing van B-H-V: schaamlapje om de Franstalige overwinning te bedekken
Wanneer je op 14 oktober aanstaande je burgerplicht volbrengt, denk dan in het stemhokje nog even terug aan het onderstaande.
"Brussel-Halle-Vilvoorde lijkt een dossier waarmee je verkiezingen verliest als je het niet kan oplossen, maar waarmee je niets wint als het wel lukt" (De Tijd, 14.7.12), en de reden is eenvoudig, iedereen kent ze: "De splitsing (van B-H-V) is duur betaald en brengt zeker geen langdurige pacifikatie" (Bart Maddens, in De Tijd, 14.7.12). Wie schrijft dat de splitsing gebeurde "vrijwel zonder enige tegenprestatie van de Franstaligen" (Luc van der Kelen, in Het Laatste Nieuws, 14.7.12) vertelt zijn lezers de waarheid niet. Dat doet evenmin wie schrijft "dat er in België geen communautaire akkoorden kunnen worden gesloten zonder toegevingen aan beide kanten" (Paul Geudens, in Gazet van Antwerpen, 13.7.12).
Hoe ziet de waarheid er dan uit? Opnieuw had de PS geld nodig voor Brussel en Wallonië. Onder Verhofstadt hadden ze dat een laatste keer gekregen zonder noemenswaardige Vlaamse tegeneis; de Franstalige toegeving bestond erin dat Verhofstadt eerste minister mocht worden, en zijn programma inzake euthanasie, homohuwelijk en andere onkristelijke zaken kon uitvoeren. Vlaanderen had nu gemakkelijk van meetaf aan aan Di Rupo kunnen zeggen (naar wat Dehaene hem publiekelijk toevoegde): "tu l'auras ton fric, Elio", maar slechts als de splitsing van B-H-V uitgevoerd wordt zoals in de Vlaamse kiesbeloften geformuleerd: zonder voorwaarden. Leterme, die ook deze belofte had gedaan, veranderde de kontekst van de communautaire dialoog door aan te kondigen dat hij zijn belofte niet hield en dat B-H-V niet zomaar gesplitst moest worden maar dat er zou worden over onderhandeld, d.w.z. dat de Franstaligen hun eisen zouden ingewilligd zien. Toen was de zaak voor Vlaanderen verloren, en van toen af ook stond in JOURNAAL te lezen dat men het tema B-H-V beter liet vallen. "Franstalige toegevingen in ruil voor geld" werd door de Vlaamse regeringspartijen zelf omgezet in "Vlaamse toegevingen in ruil voor splitsing van B-H-V, plus een pak geld (een half miljard euro) daar bovenop". Met andere woorden: de splitsing van B-H-V was een schaamlapje om de Franstalige overwinning over de hele lijn te bedekken.
Einde van het verhaal B-H-V, tot onze blijvende scha en schande. Een generatie Vlaamse politici heeft gefaald, en zou beter uit de cirkulatie verdwijnen.
(Bron: Journaal, Mark Grammens, nr 633/634, 26 juli en 9 augustus 2012)
De traditionele politici zitten zodanig verlegen met argumenten in hun verweer tegen Bart De Wever en de N-VA dat zij enkel nog de man spelen. Het gaat zelfs zo ver dat sommigen daarbij hun eigen gedachtegoed verloochenen. Uit puur zelfbehoud. Zelf zullen zij natuurlijk beweren dat zij gaan voor het hogere belang (lees: het behoud van België). Of hoe wanhopig en tegelijk zielig een politicus kan worden.
Pjotr illustreert dit treffend op zijn blog (anders-nieuws-extra.blogspot.be) met twee radeloze politici: Eric Van Rompuy (CD&V) en Patrick De Wael (Open VLD). De eerste confronteert hij met zijn eigen uitspraken. Voor de tweede verwijst hij naar zijn vroegere voorzitter en kompaan van het eerste uur, Guy Verhofstadt, en diens burgermanifesten. U leest beide illustraties hieronder.
Addertje
♦ ♦ ♦
De dixit een partijgenoot - chagrijnige Eric Van Rompuy heeft het over een arrogante De Wever die hem zelfs geen hand meer geeft. Zou het alleen mij opgevallen zijn hoe neerbuigend de lichaamstaal van Eric Van Rompuy soms is? Persoonlijke aanvallen in plaats van argumenten zoals bij Walter Pauli en zopas ook nog Patrick Dewael die in Knack N-VA de label van extreem rechts aanmeet, (inclusief een verwijzing naar WO II in De Morgen). Dat alles bij gebrek aan argumenten? Even twee reacties citeren op al dat verbaal geweld:
Omtrent Eric Van Rompuy (CD&V)
Eric Van Rompuy is niet alleen een slechte verliezer, ( ) met een kort geheugen. Wat volgt zijn uittreksels uit het boek van Ivan De Vadder "Het Koekoeksjong, Het begin van het einde van België". (Regeringscrisis 2007-8) Pag. 242: In mei 2008 wordt (Eric) Van Rompuy heel pessimistisch. 'De scheiding der geesten gaat verder. Over welke dingen zijn we het nog eens? Ligt hier niet de echte reden van de onmacht van de regering-Leterme en de niet-eindigende stroom van communautaire incidenten? Beste vrienden, chers amis: er ligt een staat te sterven, twee volkeren zullen erven.' ........... In juli 2008 schuift Van Rompuy op zijn weblog zelfs het idee van de Vlaamse onafhankelijkheid naar voren. 'Indien ik Vlaams parlementsvoorzitter was, dan zou ik mijn toespraak openen met: "Waalse vrienden, we staan op enkele dagen van een historisch rendez-vous. Besef dat dit één van de laatste kansen is op een grondige hervorming van deze Belgische Staat." En ik zou eindigen met: "Hopelijk zien we elkaar hier terug op 11 juli 2009 in een nieuw en hervormd land!" Zo niet zal de Vlaamse parlementsvoorzitter anno 2009 zijn toespraak moeten beginnen met het Plan B waar vandaag niemand over durft spreken: "VOLK, WORD STAAT!"..............Ivan De Vadder: "Het is een separatistische boodschap die je nergens in officiële documenten van CD&V zult terugvinden, ook het kartelprogramma tussen CD&V en N-VA heeft het separatisme niet opgenomen. Maar met deze boodschap staat de CD&V'er Eric Van Rompuy uit de gemeente Zaventem in de kieskring B-H-V volledig op de N-VA lijn" ......."
Omtrent Patrick Dewael (Open VLD)
"Reactie op Patrick Dewael: 'N-VA is nieuwe platform voor extreemrechts'
Kan Patrick Dewael niet beginnen met zijn eigen partij uit te zuiveren? Te beginnen met hardcore racist Guy Verhofstadt:" De vraag is of de islam wel in overeenstemming te brengen is met de liberale democratie en de vrijheid, de verdraagzaamheid, de verscheidenheid en het tegensprekelijk debat zonder dewelke geen open samenleving mogelijk is" (blz. 64 Burgermanifesten). En over de zaak-Rushdie zei hij: "Toont zij niet aan dat de islam in wezen een intolerante en totalitaire ideologie is, die botst met de culturele, morele en juridische voorschriften die gelden in een open democratische samenleving?". En nog "De islam is in werkelijkheid niet alleen een godsdienst, maar ook een ideologie, een sociaal-politieke leer die door de overheid wordt gecontroleerd. In wezen verschilt die toestand niet van het socialisme of het communisme dat aan de samenleving een bepaalde morele code en een manier van leven wou opleggen". En waarom zegt hij niets over hardcore racist Louis Tobback? : "Asielzoekers die hier als meeuwen op een stort komen zitten omdat dat makkelijker is dan thuis te vissen of de grond te verbouwen, dienen systematisch te worden uitgewezen"."
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Eric Van Rompuy, Patrick Dewael, Pjotr, Addertje, Guy Verhofstadt, Bart De Wever, N-VA
06-08-2012
'Walen zijn van harte welkom, mét vlag'
In de gemeenten waar N-VA mee bestuurt, zal geen verbod komen op een Waalse vlag. Dat zegt N-VA-ondervoorzitter Ben Weyts in een reactie op de heisa rond een Vlaamse vlag in het Ardens dorpje Jalhay.
In een Ardense kamp van de KSJ van Mopertingen werd vorige week de Vlaamse vlag gehezen, maar dat was in strijd met de regels in Jalhay. Omdat een Vlaamse vlag op haar eentje als provocerend wordt beschouwd, moesten de jongeren ook een Belgische driekleur aan hun mast hangen.
Na de Vlaamse volkbeweging, die Vlaamse gemeenten opriep om af te zien van ene gelijkaardig verbod op Waalse vlaggen, reageert nu ook de N-VA op het incident. 'In de Vlaamse gemeenten waar de N-VA na 14 oktober mee zal besturen, zullen er geen gemeentelijke reglementen komen die Waalse jeugdbewegingen verbieden om de Waalse vlag te laten wapperen', zo schrijft N-VA-ondervoorzitter Ben Weyts op zijn website.
Voor de N-VA zijn Waalse jongerenbewegingen 'van harte welkom in Vlaanderen, met vlag en wimpel', zegt Weyts. 'In de gemeenten waar de N-VA na oktober van dit jaar mee bestuurt, zal er van zulk gemeentereglement dan ook geen sprake zijn, daar mogen de Walen gerust van zijn. Wij respecteren hun identiteit en zijn niet bang van een vlag.'
'Wij zien identiteit als iets waardevols, niet als iets bedreigends. Wij hebben geen probleem met onze eigen Vlaamse identiteit en evenmin met de Waalse of deze of gene identiteit van andere mensen. Tonen wie je bent, van welke club of groep je deel uitmaakt, daar is helemaal niets provocerends of bedreigends aan, wel integendeel. Tonen wie je zelf bent, maakt het net makkelijker om met anderen te spreken', zegt Weyts.
"Slechts drie agenten gewond bij voertuigcontrole in Etterbeek". Dat zegt de burgemeester van Etterbeek, Vincent De Wolf (MR).
Agenten in Anderlecht twee opeenvolgende nachten doelwit van relschoppers
Cipiers leggen opnieuw het werk neer in Sint-Gillis (Een tiental agenten van de lokale politie neemt tot het begin van de namiddag het werk over van de stakers. Vanaf 14 uur worden ze afgelost door een twintigtal agenten van de federale politie.)
Is het te verwonderen dat Politie dreigt te staken na geweld" ? (Knack maandag 06 augustus)
Meer en meer worden de resultaten van het jarenlange pamperbeleid en de vrijheid,blijheid-politiek van de traditionele partijen zichtbaar voor de burger.
Zal deze regering dit weer afdoen als enkele faits-divers ? Want voor het overige gaat alles opperbest ? Wie rondom zich kijkt kan zich niet van de indruk ontdoen dat de traditionele politici ziende blind zijn en ingeslapen. Morgen zullen ze waarschijnlijk enkel weer eens fulmineren tegen die "enkele verzuurde burgers.
De politie is bij uitstek de autoriteit die de burgers moet beschermen. Zij verliest echter meer en meer de greep op de samenleving en daardoor ook iedere geloofwaardigheid. Ze slaagt er op bepaalde plaatsen nog nauwelijks in enig respect af te dwingen. Bovendien heerst er een sfeer van straffeloosheid. Door de incompetentie en het gebrek aan steun van de traditionele politici. Resultaat van jarenlang pamperbeleid. Hier en daar wat steekvlampolitiek is nog hun enige verweer. Er is hier sprake van grove nalatigheid.
Tijd voor een hardere aanpak zonder compromissen en een beleid met visie. Driewerf helaas, dat is onmogelijk met deze regering van socialisten en de anti-Vlaamse partijen die zich door hen laten meeslepen en zich god wanen in hun pluche fauteuils. Hun enige objectief is het behoud van België. Veiligheids-, justitie- en migrantenbeleid worden in dit land hoe langer hoe meer tot een puinhoop herleid. Voor zover dit nog niet het geval zou zijn.
Dit schreeuwt om verandering. 14 oktober a.s. is hiertoe de eerste aanzet.
Hoewel de nationale en europese instellingen half mei in hun prognose uitgingen van een krimp van de Belgische economie met 0,3%, toch paste het in zijn Goednieuwsshow dat Di Rupo voor de begrotingscontrole van net voor het verlof is uitgegaan van een groeiverwachting van 0,6%
Zeer eigenaardig: enkele dagen na de aankondiging door Di Rupo van de verwachte groei, deed de Nationale Bank - als bij wonder - een opmerkelijke bijstelling van haar verwachtingen (nl. ook een groei van 0,6% i.p.v. een krimp)
Nu blijkt echter dat die prognose nergens op sloeg. De Nationale Bank moest gisteren immers bevestigen dat de economie in het tweede kwartaal kromp met 0,6% tegenover het eerste kwartaal. Met een gat van 1 miljard euro tot gevolg. Benieuwd wat de Di Rupo en zijn leerlingtovenaars nu uit hun hoed gaan toveren om hier uit te raken.
De zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard vindt het blijkbaar niet nodig om op haar homepagina melding te maken van dit bericht.
Gelukkig is er echter nog Knack/Trends. In een artikel geeft Johan Van Overtveldt een chronologische analyse van de feiten. Er is echter meer: de auteur stelt openlijk de vraag naar de mogelijke medeplichtigheid van de Nationale Bank en het Federaal Planbureau, twee officiële instellingen, aan de Goednieuwsshow van deze regering.
Het volledige artikel van Johan Van Overtveldt leest u hier (Begroting van Di Rupo op losse schroeven).
Hieronder ook enkele reacties van Knack-lezers.
Addertje
johansamyn | 2 augustus 2012
Mijnheer Van Overtveldt. Houdt daar nu aub eens mee op. Met dat negativisme. Het wordt alsmaar zieliger. Je oogjes triestiger en triestiger. Het gelijk zal je nooit hebben: mensen zijn krachtiger, slimmer, creatiever dan jij kan vermoeden of misschien dan jij bent. Het wordt heus geen drama in ons landje, zij het Belgisch of Vlaams. Maar het hangt de meeste mensen wel de keel uit: die analyses van jouw en alle andere betweterigen, alle dagen op radio en tv, in de krantjes en zelfs in Knack, het ras van de economisten van vandaag. Als die allemaal even goed zouden boeren in financies en economie als wat in hun preekjes en rubrieken zou laten vermoeden zouden ze smoorrijk zijn, die betweterige analysten. Misschien zijn ze het. Smoorrijk. Proficiat dan. Geen rancune. Maar laat de gewone mens met rust.
flemishdream | 3 augustus 2012
Johansamyn : ik stel het op prijs dat je positief bent en dat je de moeite doet om het van de goeie kant te bekijken maar als 55 jarige ondernemer die al veel gewerkt heeft en nog wil werken, en die zichzelf terugvind in hetgeen je schrijft moet ik je zeggen dat we op een punt gekomen zijn waar ik er echt geen zin meer in heb want we gaan met dit land zonder enige twijfel de dieperik in. We worden als citroenen uitgeperst maar voor wat ? Om het begrotingstekort jaarlijks nog met 3 procent te zien stijgen ? Om te moeten aanschouwen dat er enkel wat lauwe structurele maatregelen worden genomen maar dat daarentegen het initiatief nog verder en zwaarder belast wordt ? Na 34 jaar ben ik op een punt gekomen waar mijn instinct mij zegt dat het met een ONDING als DiRupo niet meer verder kan en dat we recht naar een totaal debacle afstevenen. Een systeem waar de staatsruiverij in al zijn vormen een democratisch overwicht heeft zodat wie wat toegevoegde waarde binnenhaalt systematisch wordt kapot belast. Sorry, maar voor mij hoeft het echt niet meer en ik ga het voortaan op een ander gaan zoeken - jammer dat ze niet tevreden zijn met de vele miljoenen die ik tot nu toe bijgedragen heb en waar ze niets mee hebben uitgestoken buiten wat potverteer. DiRupo heeft het mij, met wat nog komen zal zo moe gemaakt dat ik vast besloten ben om dit Belgisch drama de rug toe te keren en zo zijn er zeer veel. Verwacht jullie maar aan nog veel slechtere cijfers - als schepper van veel toegevoegde waarde moet ik verplicht verkassen om het voortbestaan van mijn firma's te garanderen. laat ze maar aan Marxisme doen - wij hebben er genoeg van. Goed begrepen ? (mijn betoog is heus meer dan wat losse woorden)
Don Quichotte | 3 augustus 2012
@ johansamyn. Sommigen; zoals jij proberen bepaalde realistische (onderbouwde) standpunten te verwerpen onder de mom dat het negativisme is. Het hangt de meeste mensen niet meer de keel uit dat feitelijke gegevens (hoe pijnlijk ze ook mogen zijn) objectief worden voorgesteld. Het is dankzij de positieve goedpraters (van jouw kaliber?) dat de gewone mens al jaren wordt misleid en dat we aan de rand van een economische en financiële afgrond zijn gekomen. En deze gewone mens verwacht dan ook een eerlijke en genuanceerde motivatie wetende dat dit niet altijd rozengeur en maneschijn is.
van deze regering krijgt - voor wie er in gelooft - een deuk door een Foutje van 1 miljard, aldus de Tijd vandaag.
Di Rupo en zijn vicepremiers beroemden er zich net voor de nationale feestdag nog op dat België, van zieke man getransformeerd was tot gezonde vrouw van Europa.
Nu blijkt dat over het groei- en begrotingsluik deze ploeg te vroeg victorie gekraaid heeft. De begroting 2012 moest niet worden bijgestuurd op basis van 0,5 procent groei, wel op basis van zon 0,3 procent krimp over heel het jaar. Uitgaande van dat voorlopige cijfer ontstaat een gat van zon miljard euro in de begroting.
Benieuwd of Di Rupo en zijn leerling-tovenaars het nog vóór de gemeenteraadsverkiezingen zullen aandurven om orde op zaken te stellen dan wel dat ze dit foutje laten voor wat het is tot na 14 oktober 2012.
De Tijd vraagt zich terecht af of de Nationale Bank de plotse forse terugval van onze economie echt niet vroeger heeft zien aankomen. Midden juni leek er immers geen vuiltje aan de lucht. Toen sprak de Nationale Bank nog de verwachting uit dat de economie dit jaar met 0,5 procent zou groeien. Voor de regering-Di Rupo was dit een godsgeschenk.
Met andere woorden: is hier meer aan de hand ? Wordt de burger hier nog maar eens gemanipuleerd door deze regering ?
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Di Rupo, regering, Nationale Bank, Addertje, De Tijd, begroting, gemeenteraadsverkiezingen
De Goednieuwsshow van De Standaard
Vandaag in de pers:
De Franse bank BNP Paribas heeft in het tweede kwartaal de winst fors zien dalen door de moeizame economische omstandigheden. BNP Paribas boekte een winst van 1,85 miljard euro, een afname van ruim 13 procent ten opzichte van dezelfde periode een jaar geleden. Analisten hadden een lagere winst verwacht, nl. van gemiddeld een winst van 1,65 miljard euro.
Voor wie een artikel niet leest kan de titel die er boven staat soms zeer misleidend zijn.
Op de website van Het Laatste Nieuws luidt de realistische en logische titel boven dit nieuws:
BNP Paribas ziet winst fors dalen
Bij de zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard wordt dat:
Winst BNP Paribas hoger dan verwacht
Deze krant wil ongetwijfeld de Goednieuwsshow van deze regering een duwtje in de rug geven.
t Is inderdaad maar hoe je het bekijkt. Misschien bekijken enkel de verzuurden de wereld op een iets meer realistische manier.
