|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Stijn Streuvels staat dit jaar opnieuw in de schijnwerpers naar aanleiding van erfgoeddag. De erfgoedcel Kortrijk herdenkt dat Stijn Streuvels honderd jaar geleden zijn meesterwerk De Vlasschaard publiceerde. Van 31 maart tot 26 mei 2007 loopt in het Nationaal Vlasmuseum in Kortrijk een tentoonstelling, waarop ook de verfilming in 1942 van het Vlaamse boek onder het nazi-regime speciale aandacht krijgt. Parallel met de cyclus van de vlasverwerking doorloopt de tentoonstelling de bloei en de bewerking van het literair fenomeen.Streuvels.
In augustus 1942 zakte een Duitse filmploeg af naar bezet België om in de vlasregio Kortrijk opnames te maken voor Wenn die Sonne wieder scheint. Over deze voor Streuvels controversiële medewerking aan de film gaat de publicatie De Vlasschaard 1943 van Roel Vande Winkel en Ine Van Linthout. De film zelf werd gerestaureerd en gedigitaliseerd uitgebracht op DVD. Er zijn ook heel wat nevenactiviteiten als projecties in dienstencentra en RVTs, wandelingen, fietstochten, een herwaardering van de Streuvelsroute. Voor verdere informatie hierover verwijzen we naar www.erfgoedcelKortrijk.be
André Demedts publiceerde verschillende bijdragen over Stijn Streuvels. Hij was niet alleen een streekgenoot van Stijn Streuvels, maar ook een vriend aan huis op het Lijsternest van Stijn Streuvels. Streuvels stond ondermeer aan de wieg van het Frans-Vlaamse engagement van Demedts en de oprichting van het Komitee voor Frans-Vlaanderen. Van André Demedts verschenen ondermeer werken over Stijn Streuvels in de reeks prominenten (1955), het standaardwerk Stijn Streuvels, een terugblik op leven en werk (1971) en in de reeks grote ontmoetingen (1977).
In deze laatste monografie stelt Demedts op blz. 69 over Stijn Streuvels :
Zijn worteldiepe waarachtigheid heeft gemaakt dat hij het essentiële, het innigst menselijke, dat in zijn tijd bij de landelijke bevolking van Zuid-West-Vlaanderen leefde, op een oorspronkelijke manier in schoonheid van taal vastgelegd heeft. Voor ons behoren zijn verhalen bovendien niet alleen tot de letterkunde. Het zijn eveneens bijdragen tot de geschiedenis van ons volk, met alles wat de geschiedenis aan denken en doen, feiten en gebeurtenissen, verhoudingen en toestanden insluit
Het valt op hoe sterk de raakpunten zijn tussen de persoonlijkheid van Streuvels en Demedts, en hun veruitwendiging van de Oud-Germaanse wereldbeschouwing, met haar pessimistische kijk op de ontwikkeling van de geschiedenis, en haar verheerlijking van moed en trouw zonder beloning. Streuvels heeft misschien Demedts schrijversschap niet beïnvloedt, maar wel vallen een aantal affiniteiten op. Met Streuvels heeft hij het streven gemeen naar een betere wereld, op basis van een rechtvaardige sociale ordening, zonder daarom wat goed was in het verleden prijs te geven. Met Streuvels deelde Demedts het geloof, dat de industrialisering en de daaraan verbonden welvaart de mensen niet gelukkiger heeft gemaakt, omdat de eenheid van alle dingen, onderworpen aan dezelfde kosmische wetten was verbroken.
Evenals Streuvels is Demedts een mens van het platteland, die gelooft in een hoger ordescheppend beginsel, waaraan de mens onderworpen is en dat hij niet ongestraft doorbreekt. Die wetmatigheid wordt weerspiegeld door de eeuwige wederkeer van de seizoenen. Maar uiteindelijk is hun schrijverschap te ànders geaard en is Streuvels veel meer de objectieve uitbeelder van het leven en de werkelijkheid, terwijl Demedts zijn (hoofd)personages altijd opnieuw kleurt met zijn subjectieve visie op wat hem in de werkelijkheid van het leven beroert.
Info : Rudolf van de Perre, monografie André Demedts, stichting Mercator-Plantijn 1984.
|
