Ik ben allom tegenwoordig, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Agaath.
Ik ben een vrouw en woon in sky is the limit () en mijn beroep is mijmeren.
Ik ben geboren op 26/10/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, keramiek, muziek, dieren, mijn dochters, van't leven genieten....
Ik ben vier jaar geleden plots blind geworden. Sinsdien bekijk het leven door een roze bril, ik werk in het zwart en tast in het duister.
Dit is wat ze noemen prettig gestoord.
Ik zal het al maar zeggen: ik ben niet gelovig. Ben ook niet gelovig opgevoed. Maar ik kreeg wel godsdienst in school. Gewoon, omdat al mijn vriendinnen ook godsdienst volgden. Dus ik ook... Ik ken de verhalen van de bijbel en ging in mijn jeugd biechten. Maar ik ga niet akkoord met de paus. Kan er niks aan doen, ik moet de mens en zijn beweringen niet. Ik heb nooit gehouden van mensen die mij proberen te verplichten, tot wat dan ook. Alle respect voor mensen die wel geloven, het is een mooi ding om zoveel vertrouwen te hebben. maar ik dus niet. Maar ja, mijn schoonmoeder wilde dat we in de kerk zouden trouwen, zo was dat toen. En de kinderen moesten worden gedoopt, vraag me niet waarom. Ik, zo braaf en meegaand als ik was, toen nog wel, gaf toe. En de pastoor kwam langs. Ik knikte maar, de doop werd gedaan, mijn kindjes zouden naar de hemel gaan ... Bij de voorbereidingen van de communie werden we uitgenodigd op een info avond. Het is daar dat ik meneer pastoor leerde kennen. Een mooie prater, jongens, wat kon hij het uitleggen maar verder niks. Ik ging ervan uit dat de communie een dag voor de kinderen was. Maar daar zat ik fout. Kinderen moesten mooi bij de ouders bijven zitten, zwijgen en vooral mooi wit zijn. Tja, zo werkt dat niet meer, meneer pastoor.... De ouders mochten bij het kind zitten. De rest van de familie, dus ook de broers en zussen, moesten elders plaats nemen en als er geen plaats meer was, jammer... Toen mijn oudste dochter haar plechtige comunnie deed, was de jongste pas zes. Die laat je niet alleen in de kerk, tussen vreemden, ahteraan in een hoekje. dat vertelde ik de pastoor dan ook, maar nee, hij bleef bij zijn besluit. Vanaf toen zijn we geen vriendjes meer. Mijn dochters deden hun comunnie, allebei. Ze waren zelfs bij het toenmalig koor, omdat ze graag zongen. Maar de pastoor en ik? Nee, dat wilde niet lukken. Als ik hem al eens tegenkwam in de één of andere zaak, hij heeft een droge lever, keek hij snel de andere kant op. Mij niet gelaten, anders moest ik hem nog een Duvel betalen ook. Jarenlang ben ik niet meer naar de kerk geweest, behalve voor een begrafenis. Maar nu schoonmoeder, nog altijd een katholiek, vond dat we nog wel eens mee mochten doen. Ze was alleen, de dochters zijn groot en het zou wel leuk zijn om samen weer eens naar de een viering te gaan. Ik ben niet meer zo meegaand, ik geef het toe, maar dacht: "Ach, wat kan mij het schelen? Ik zie hem tcoh niet..." Opgedirkt, neus gepoederd, voeten gewassen en benen ingesmeerd met Vicks, vertrok ik, samen met mijn dochter, richting mis. Schoonmama zou plaats houden. Nu moet ik erbij vermelden dat het eigenlijk wel meeviel. Ik kon niet worden afgeleid door rare hoedjes en scheve snuiten, dus mijn aandacht bleef bij het verhaal. Ik stond mooi op, nam mijn zangboek en begon mee te zingen. Die liedjes ken ik nog van de tijd dat de meisjes thuis zaten te oefenen. Mijn dochter stootte me aan. Ik reageerde niet en zong vrolijk verder, mijn boekje in mijn handen. Mijn dochter stoot opnieuw en fluistert: "Mama..." Ik begrijp het. "Mama; omdraaien." Zegt ze met een lachje in haar stem. Ik draai me om. Zing verder. De mensen rondom mij zwijgen. Het liedje is nochtans niet gedaan. Mijn dochter laat een bulderende lach horen. Een echte schaterlach. "Niet jij ... je boek..." roept ze en krijgt de slappe lach. "Tja, dat krijg je als je niet duidelijk bent, " zeg ik. Maar de pastoor zal me nu zeker niet meer graag zien... hopelijk is Jezeke een humorist...
Reacties op bericht (2)
11-04-2007
Jezuke...
... kind toch, die rolt van de éne wolk op de andere van het lachen. Hopelijk zijn de pampers in de afslag, want zo'n onbedaarlijke lachbui werkt nogal activerend op de piesblaas. Ik zal ook maar eens... voor het te laat is. Groetjes, Affodil.
11-04-2007, 19:39 geschreven door affodil
10-04-2007
leuk verhaal
Ik zag het helemaal voor me ... jij met je gezangenboek! Eerst omdraaiend naar de volle kerk met een verkeerd gedraaid boek.
Wat zal je dochter een pret gehad hebben en heus ... Jezuke zal vast en zeker ook gelachen hebben, want volgens mij houdt die ook wel van grapjes. Groetjes Thea.
