Ik ben allom tegenwoordig, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Agaath.
Ik ben een vrouw en woon in sky is the limit () en mijn beroep is mijmeren.
Ik ben geboren op 26/10/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, keramiek, muziek, dieren, mijn dochters, van't leven genieten....
Ik ben vier jaar geleden plots blind geworden. Sinsdien bekijk het leven door een roze bril, ik werk in het zwart en tast in het duister.
Dit is wat ze noemen prettig gestoord.
Ik ben nu toch al even bezig met mijn blog. het wordt dus echt tijd om eens bij de buren gaan te kijken. Al een paar keer heb ik daartoe een poging ondernomen, maar vermits ik alleen pijltjestoetsen kende, was dat een onbegonnen zaak.... Ik ga naar seniorennet en madam begint de mogelijkheden op te noemen: Veilig op het internet, vrije tijd, groene zaken, huis, tuin en keukenweetjes... Eén voor één passeren ze mijn koptelefoon. Maar het is best leuk, wat een mogelijkheden. En ik heb tijd... Een uur later ben ik waar ik wil zijn: blogs. Mijn oren zijn rood, madam is hees maar ik ben er. Ik druk op enter en hup, daar gaan we weer. Ik zit blijkbaar op de blogs, maar hoor alleen maar: veilig op internet, groene zaken, ... Ik begin als een gek op mijn pijltjestoetsen te rammelen, madam moet een versnelling sneller lezen. En dat vertikt ze. Mijn pc klapt dicht, potvast zitten de bullen. Ik houd het voor bekeken, morgen is er weer een dag. Dit gaat zo ongeveer een week door. Ik surf, rammel op mijn toetsen, vloek en weet dat seniorennet een blog heeft. Verder kan ik maar niet geraken... en dan ontdek ik de tabtoets. Jongens, wat gaat dat snel! Ineens kan ik de blog vinden, op enter drukken, weer van voor af aan beginen zoeken en waarempel, als je al die dingen achter de rug hebt vind je de blogs. De top honderd, jawatte. Moet ik dat echt allemaal lezen? Spontaan beginnen mijn oren weer te gloeien. Met de tabs als mijn trouwe metgezel trek ik door de wereld van de schrijvers. tenminste, dat is mijn bedoeling. De eerste blog die ik aanklik, heb ik al prijs. Alleen maar fotootjes, van god mag weten wie of wat... Tja, niks voor mij. Naar de volgende dan maar. Ik selecteer op de naam van de blog. Je moet ergens beginnen... en ik heb weer prijs. Fotootjes en hier en daar een opmerking. Ik sluit mijn pc, kruip in mijn bed. Eigenlijk wel jammer dat ik blind ben, wie weet wat had ik kunnen bekijken. En dan: wonder boven wonder, ik het een page up en een page down. Nooit geweten dat die dingen zo handig zijn. Ik glijd nu losjes door de homepage, door de zijstroken van elke blog. Die zijn toch bij iedereen hetzelfde, dus die ken ik ondertussen wel met mijn ogen dicht En dan vindt ik de mails die ik zoek. Veel woorden, weinig tralala... Ik zet ze dadelijk bij mijn favorieten en neem me voor een berichtje te plaatsen. Maar daar sta ik weer: als je wil reageren op een bepaald item, moet je een code ingeven. Antiespam ... en ook antiblinden, merk ik. Met veel uitleg staat erbij dat je moet blijven proberen, tot je de cijfers of letters kan lezen. Tja, dat ken wel even duren, vrees ik. Ik besluit dan maar om een e-mailtje te sturennaar al die blogs die ik zo geweldig vindt. Hoe meer ik lees, hoe meer ik denk: "Ach Agaath, geef het op, dit schrijven is toch niets voor jou... Maar het is zo leuk. En degene die me niet leuk vindenn, tja, je kan niet voor iedereen goed doen, hé? Nu ik met de tab, de pijltjestoetsen en de page gewapend ben, is geen enkele blog nog veilig voor mij. Behalve dan de muzieksites. Toevallig ben ik ze op het spoor gekomen. Prachtig allemaal. Ik ben een groot muziekliefhebber, hier kan ik mijn gading wel vinden. Maar, madam is er ook nog. Onvermoeibaar gaat ze door met alle letters, vraagtekens en punten te lezen. En als je moet kiezen tussen een meeslepende melodie of een trien die haar mond niet kan houden, wat doe je dan? Juist, ik leg madam het zwijgen op, geniet verder van de muziek. En dan moet ik verder surfen ... zonder madam. Onmogelijk. Ik activeer haar weer, duw op pijltjes en ... de muziek begint opnieuw... Hier heb ik niet om gevraagd, hoor! Ondertussen ben ik weer wat wijzer geworden. Naar het schijnt kan je de muziek stoppen met een sneltoets. Met welke toets? Tja, niet teveel vragen in één keer, hé. Maar ik ga ook dat mysterie ontrafelen. En dan kan ik echt alle blogs bezoeken ... Maar het kan nog even duren.... Voor alle mensen die hier een woordje achterlaten, bedankt. Ik ben ervan overtuigd dat jullie allemaal een pracht van een blog hebben. En ik kom hem bezoeken, reken maar. Agaatje is niet zo snel en nog niet zo handig.
Ik doe een plechtige belofte, met witte stok en al hetgeen ik nog kan gebruiken, ik kom eraan, nog even geduld...
Reacties op bericht (3)
03-05-2007
Hey agaathje...
Ik kom al een paar weekjes bij jou rondneuzen en ik moet eerlijk zeggen: ik voelde me direct thuis in jouw schrijfstijl. Als je eens zin hebt om bij mij langs te komen, dit is mijn adres: http://blog.seniorennet.be/affodil/ . De virtuele koffie staat altijd klaar. Ik heb geen muziekjes en slecht seen paar fotootjes in de kantlijnen.
Ik heb je eigenlijk gevonden dankzij Lieve en haar adres is: http://blog.seniorennet.be/zabrila_en_konstantijn/ . Groetjes, affodil.
03-05-2007, 14:02 geschreven door affodil
18-04-2007
hihih agaath
geloof het of niet maar heb echt zitten lachen met jouw schrijven hier, vond het grappig verwoord en ik zou zeggen... niet opgeven hoor, het loopt allemaal wel los als je er de tijd en geduld voor neemt... weet dat ieder van ons heeft moeten leren, dus.. als je vragen hebt kom maar op.
wens je nog een fijne avond en tot ziens
18-04-2007, 19:56 geschreven door hartendame2
Hoi Agaath
Sorry hoor, ik kan het niet helpen, maar ik heb genoten van je verslag over je zoektocht op seniorennet. Tja, het zal voor jou inderdaad wel een wereldreis lijken.
Maar wanneer je aangeeft wat voor soort blogs jouw belangstelling hebben, wil ik je wel een paar namen doorgeven, die je vriendin of dochter misschien wel voor je bij je favorieten kan zetten, zodat je gemakkelijker alles kunt vinden wat je wilt.
En een reactie per email is toch zeker ook al prachtig!
Die codes ja ... die zullen een struikelblok voor je blijven. Ikzelf heb een tijdlang zonder codes gewerkt, maar dat zorgde weer wel voor heel veel ongewenste bezoekers in mijn gastenboek. Firma's die reclame achterlieten voor de meeste vreemde zaken en daarmee mijn hele blog probeerden te bevuilen.
Die codes zijn dus echt wel nuttig, maar wel hartstikke lastig ook regelmatig voor mensen die wel kunnen zien.
Mijn eigen blogje draagt de naam thea en wanneer je het bij je favorieten toevoegt krijg je ALTHEA te zien. Dus allebei is goed. Ikzelf het merendeels geschreven tekst, geen muziek en hier een daar foto's.
Ik wil wel eens bij jouw reacties gaan kijken, om te zien wie jouw blog bezoeken en dan eventueel hun namen aan je doorgeven, die je dan ook weer bij je favorieten kunt laten zetten. Dan hoef je in elk geval niet alle blogs af, want ik geloof dat het er meer dan duizend zijn, dus maak je borst maar nat. Groetjes Thea.
