Gezinsuitbreiding deel 2

Het gaat goed op de kraamkliniek. Mijn vriendin heeft haar bib omgetoverd tot een poezenspoeddienst en een grote hondenbench geïnstalleerd. Daarin liggen nu drie miserabele kittens, amper vier weken oud. Maar alles gaat prima. De melk van de dierenarts gaf hen krampjes, dus moest er iets anders gevonden worden. Maar mijn vriendin, als volleerde poezenmoeder, gaat andere melk kopen, probeert nog eens, en wonder boven wonder: de kleintjes drinken. Heel gulzig,met hun kleine lijfje in haar hand. Ook ik krijg er eentje toegeschoven. Heerlijk dat lieve snoetje, dat warme lijfje…maar veel meer doen dan zitten, en voelen, kan ik niet. Ik kan niet helpen voeden, zie niet hoe hun buikje zich opspant als ze krampjes krijgen. Ik kan alleen maar hopen dat alles goed gaat. Ze krijgen het beste eten, de beste verzorging, het meeste liefde. Daar zorgt mijn vriendin wel voor.Die heeft de hele familie gemobiliseerd. Ook haar honden. De oudste hond, een pitbull, zorgt voor de massage. Als de katjes gegeten hebben, mag hij vakkundig de buikjes masseren met zijn dikke tong. En dat doet hij dan ook. Vol overgave.Mijn vriendin heeft een volle dagtaak aan het voeden en verzorgen van de kleintjes.Ik vraag me af of het niet allemaal te veel is, te vermoeiend. Maar stiekem denk ik ook dat ze ervan geniet,mijn perfecte poezenkraamkliniek verpleegstervriendin.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hier in huis heb ik Fluk ook verteld wat hem te wachten staat. Een zusje of broertje,nog heel klein, dat anders blaft als hij. Dat zal willen spelen, en op de meest onwaarschijnlijke tijdstippen in zijn oren zal komen bijten. Maar Fluk vind het allemaal niet zo spannend. Hij luistert aandachtig, zucht eens diep, en slaapt verder.De sofa ligt vol met zijn speelgoed. Misschien heeft hij dat voor alle zekerheid alvast veilig gesteld. Tja, een gewaarschuwde hond…

En dat is nog niet alles. Ookde aanvraag voor een geleidehond loopt verder. Nog maximum een jaartje en dan komt er weer een grote broer of zus bij. Die ook wil spelen, slapen, snurken…en ik die dacht dat dit een saai jaar zou worden.

Nu mijn dochter de deur zal uit gaan, dacht ik even dat ik me zou gaan vervelen. Dat het vreselijk stil zou worden in mijn huisje. Tja, daar heb ik me in vergist, besef ik nu. En als mijn dochter toch niet op kot zou gaan?Heerlijk, nog een man meer in huis.

Jaja, mijn grote gezin komt eraan, en ik ben er helemaal klaar voor…