Ik ben allom tegenwoordig, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Agaath.
Ik ben een vrouw en woon in sky is the limit () en mijn beroep is mijmeren.
Ik ben geboren op 26/10/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, keramiek, muziek, dieren, mijn dochters, van't leven genieten....
Ik ben vier jaar geleden plots blind geworden. Sinsdien bekijk het leven door een roze bril, ik werk in het zwart en tast in het duister.
Dit is wat ze noemen prettig gestoord.
Voor de laatste keer op bezoek. Morgen is het zover. Van de kraamkliniek is nu niets meer over. Mijn kraamkliniekverpleegstervriendin Fiep is veranderd in een opvoedster. Gedaan met flesjes geven, al een paar dagen eten ze zelfstandig en vavaf vandaag krijgen ze ook geen melk meer. Jongens, wat verandreren ze snel. Van hulpeloze bolletjes haar zijn ze alle drie uitgegroeid tot nieuwsgierige en speelse dreumessen. Mijn oudste dochter is vandaag haar katerbeest gaan halen. De middelste van de hoop, lief, aanhankelijker en vrij rustig. Dat wordt een kater die aan je benen plakt. Ze noemt hem Frits. En Frits vindt het allemaal goed. Als we hem gaan halen heeft hij net een vleesfestijn gehouden. Zijn snoet zit vol vleesjus, hij ruikt een beetje naar stoofvlees. Maar mijn dochter is helemaal gek van hem. Ze krijgt hem in haar armen, laat hem niet meer los. Kan niet snel genoeg naar huis gaan, naar haar vriend die ook zit te wachten op de kleine. Nog twee pluizebollen blijven er over: Enrique en Harry. Enrique is nog een beetje achter, dat was de minste van de bende. Die krijgt nog steeds het flesje, heeft minder tandjes, begrijpt het allemaal nog niet zo goed. En dan is er nog Harry. De stoere kater. Hij is niet bang, van niks. Hij heeft altijd honger, wil altijd spelen. Overal het eerste zijn, alles gezien en gehoord als Fiep hem weer bij zijn eten zet omdat hij blijkbaar nog altijd honger heeft, duikt hij gelijk het schoteltje in met zijn vier kleine pootjes en gaat bijna kopje onder in zijn eten.Maar hij kijkt vrank rond; riskeer het niet om hem uit te lachen. En eet verder. Als de rest al lang ligt te slapen, komt hij ook tevoorschijn, buikje vol, even verteren voornamelijk op mijn schoot. Nog een beetje spelen, nog wat spinnen en al snel oogjes dicht. En dan is het bezoekuur alweer voorbij. Mijn oudste dochter draagt Frits naar de auto, ik neem afscheid van Harry. Morgenvroeg gaan we naar de dierenshop. Eetbakje, reiskoffertje, kattenbak ;;; en dan is het zover. Harry komt eraan
