Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
10-11-2006
* De grond onder haar voeten * van SALMAN RUSHDIE
Oorspronkelijke titel : " The Ground Beneath her Feet "-1999 Uitgeverij : Contact - paperback ,620 blz.
" Een verbale rollercoaster die zich langs India, Engeland en Amerika slingert om uiteindelijk driedubbel over de kop te gaan in de wereld van de rock-n'-roll " *** Op Valentijnsdag 1989 verdwijnt zangeres en megaster Vina Aspara spoorloos tijdens een aardbeving in Mexico. Vanaf dat moment zal niemand haar nog zien. Ook haar minnaar niet, Ormus Cama. Als een moderne Orpheus probeert hij haar in zijn muziek weer tot leven te wekken, maar net als de oude Orpheus faalt hij op een tragische manier. Het verhaal van Vina en Ormus wordt verteld door de fotograaf Rai, Ormus' jeugdvriend en Vina's minnaar. De grond onder haar voetengeeft een prachtig beeld van de veranderende tijdgeest, van de verschillen tussen oost en west ,het is een onstuimige liefdesgeschiedenis tegen de achtergrond van de wereld van de popmuziek. Het boek werd zeer goed ontvangen door de pers.
Het is een verhaal over liefde,dood,kunst en rock-'n-roll, en tegelijk een briljante hervertelling van de mythe van Orpheus en Eurydice. Kortom , een vliegend tapijt, waarin liefde en muziek kleurrijk verweven zijn met Griekse mythologiëen en oude sagen,en dat rakelings langs verschillende tijden en werelden scheert.
Salman Rushdie : 1947 ***
Ahmed Salman Rushdie werd op 19 juni 1947 geboren in Bombay. Op vroege leeftijd verliet hij India en hij woont nu al meer dan dertig jaar buiten zijn geboorteland. De rode draad in zijn werk is zijn haat-liefdeverhouding met India en zijn vertrek naar het Westen. Rushdie zegt door zijn schrijven zijn geboorteland te willen beschrijven en doorgronden. Rushdie groeide op in een anglofiel Indiaas middle-class milieu. Zijn vader was een in Cambridge geschoolde islamitische zakenman die de Britse beschaving als superieur beschouwde. Rushdie begon zijn opleiding aan Bombay's Cathedral School en ging vooral om met kinderen van verschillende nationaliteiten. De goede herinneringen die hij heeft aan Bombay komen terug in het beeld dat hij van de stad schetst in zijn werk. Op 13-jarige leeftijd vertrok hij naar Engeland om daar aan de privéschool Rugby zijn opleiding voort te zetten. De overgang naar Rugby School was lastig; aanpassen aan de Britse samenleving bleek moeilijker dan verwacht, zeker voor een intelligente, Indiase jongen die niet erg bedreven was in sport. Rushdie vervolgde zijn opleiding aan King's College in Cambridge waar hij geschiedenis studeerde. Tijdens zijn studie was hij betrokken bij verschillende toneelvoorstellingen. Na zijn afstuderen in 1968 werkte hij als acteur bij theatergezelschap Oval House in Kennington. Rushdie besloot geen carriére te ambitiëren als acteur omdat hij zichzelf niet goed vond en liever schrijver wilde worden. Hij werkte later onder meer voor de Pakistaanse televisie en als freelance tekstschrijver voor reclamebureau Ogilvy & Mather en Charles Barker. Rushdie debuteerde in 1975 met de roman Grimus, gebaseerd op het gedicht The Conference of Birds uit de 12e eeuw. De titel van het boek is een anagram van de naam Simurg, een reusachtige en wijze vogel uit de Perzische mythologie. In 1976 huwt hij met Clarissa Luard. Zijn volgende boek,Midnight's Children (1981), een episch verhaal over een bijzondere familie in het net onafhankelijke India, kreeg veel publieke aandacht. Dit boek won de Booker Prize en de James Tait Black Memorial Prize en later de 'Booker of Bookers', de prijs voor de beste winnaar van 25 jaar Booker Prize. MetMidnight's Children was zijn naam als vooraanstaand schrijver gevestigd. In 1983 werd hij door het literaire tijdschrift Granta gekozen als een van de 'Best Young British Novelists', samen met onder meer Martin Amis, Kazuo Ishiguro en Julian Barnes. In datzelfde jaar werd zijn boek Shame(Schaamte), dat zich afspeelt in Pakistan, genomineerd voor de Booker Prize. Zijn vierde boek, De duivelsverzen (The Satanic Verses), won The Whitbread Novel Award in 1988. Dit boek was aanleiding voor Ayatollah Khomeini van Iran een fatwa uit te roepen over Rushdie in 1989. Hij werd beticht van het beledigen van de islam, de profeet en de koran. De Ayatollah loofde een bedrag uit van drie miljoen dollar voor zijn leven en Rush die moest zich een aantal jaren terugtrekken uit het publieke leven. In 1988 huwt hij Marianne Wiggings. Salman Rushdie ,een van de grootsten in de wereldliteratuur , is ondanks zijn literaire verdiensten vooral bekend geworden vanwege de politieke commotie rond dit werk.De schrijver vluchtte en leefde 10 jaar ondergedoken ; publiekelijk verscheen hij slechts met een flinke partij lijfwachten om zich heen. Zijn religieuze vonnis, de fatma , is inmiddels opgeheven Rushdie hield echter niet op met schrijven. In zijn verhalenbundel Oost,West vat Salman Rushdie het hoofdthema van zijn werk samen: 'Ik werd dat jaar Brits staatsburger (. . .). En het paspoort was in vele opzichten een bevrijding. Ik kon gaan en staan waar ik wilde, keuzes te maken die niet mijn vaders keuzes zouden zijn geweest. Maar ook ik heb touwen om mijn nek, tot op de dag van vandaag, ze trekken me naar links en naar rechts, oost en west, de stroppen worden strakgetrokken en gebieden: Kies, kies. (. . . ) Ik kies geen van jullie, en allebei. Hoor je? Ik weiger te kiezen.'
Reviews :
'Rushdie's kracht is dat hij erin slaagt de verscheidenheid waarvan hij de ondergang betreurt ook daadwerkelijk vorm te geven - op een sublieme manier.' - NRC -Handelsblad
Quotations van Rushdie :
"I don't think there is a need for an entity like God in my life."
"What is freedom of expression? Without the freedom to offend, it cease to exist."
"Now we saw, as clearly as the fireworks in the sky, that the defining struggle of the new age would be between terrorism and security. "
"I do not envy people who think they have a complete explanation of the world, for the simple reason that they are obviously wrong."
" De Seizoenen " : 1972 Uitgeverij : Hadewijch nv, Schoten -5e druk (1984) Ontwerp omslag Loek Lafeber -ISBN 90 70876-12-4 Verspreiding voor Nederland : Bosch & Keuning nv- Baarn
*** Treurend om een mislukte liefde ontvlucht de schrijver Anton Zevenbergen de stad. en begeeft zich in vrijwillige ballingschap. Hij trekt zich terug in een klein, wit huisje op de weidse, verlaten vlakte van de Cayenne. Acht jaar later, in 1980, vertelt Schouwenaars in zijn autobiografische triptiek EenMorgen in de Moeren, dat het hier gaat om het landschap rondom Lampernisse in de Westhoek, het meest westelijke, aan Frankrijk grenzende deel van West-Vlaanderen. Bij zijn aankomst is het herfst. Hoe doorleeft hij dit jaargetij en de drie andere die erop volgen ? Wat zijn de eenzaamheid en de wanhoop, de ontberingen en de uitbarstingen van levensdrang voor hem waard ? Wat heeft deze man in zichzelf te overwinnen ? Het antwoord wordt in De Seizoenen gegeven. Het is een voor elke lezer meeslepend verslag van een manier van leven en overleven. Schouwenaars blijkt een scherp waarnemer van het landelijke leven en van de natuur te zijn. Centraal staan echter de mensen met hun familieclangeest, hun verhouding onderling en met de natuur. De Seizoenen is een van de meest gelezen en besproken romans van de auteur. Het is een bevrijdende lofzang op het leven, groots en authentiek. Het is de eeuwige waarheid van de vierde beweging van het leven: vergeet verleden en toekomst en leef ; pas als je de dingen en jezelf gering vindt, kun je ze openen en ervan genieten.
Clem Schouwenaars : 1932 -1993
****
Clem Schouwenaars werd in 1932 in Mortsel geboren, een randgemeente van Antwerpen Hij groeide op in een katholiek gezin, waar hij overigens een allesbehalve gelukkige jeugd had. Drie van zijn broers en zusjes stierven op jonge leeftijd en het enige zusje dat hij nog had, kwam om bij een bombardement van de Amerikanen op Antwerpen in 1943. Het meisje werd door Clem en zijn vader dood onder het puin van haar school vandaan gehaald. In 1960 overleed zijn moeder en kort daarna schoot zijn vader zichzelf met een pistool door het hoofd. Al deze heftige ervaringen werkten door in het latere werk van Schouwenaars. Clem bezocht achtereenvolgens drie middelbare scholen en de Vrije Universiteit van Brussel, waar hij na drie jaar zijn studie opgaf. Hij ging in de Public Relations werken, werd daarna journalist en ten slotte leraar. Nog weer later leefde hij uitsluitend van dichten en schrijven, tot zijn te vroege dood in 1993. Hij noemde zichzelf vrijdenker, sinds hij de vrijmetselarij de rug had toegekeerd. Met de Katholieke kerk had hij daarvoor al gebroken. Clem Schouwenaars debuteerde met romantisch-esthetische poëzie. Zijn eerste serie gedichten, Het Woud van Licht en Lommer, verscheen in 1955. Later vond hij zelf van deze gedichten, dat hij ze beter niet had kunnen uitgeven.
Vervolgens verschenen de poëziebundels Albasten Amforen (1956), Onvoltooide Executie (1958), De Vrouwelijke Verzen (1960) en De Schaduwdrager (1963). Wie een goed overzicht van Schouwenaars' gedichten wil hebben, kan proberen de in 1984 verschenen "Verzamelde Gedichten" te pakken te krijgen. Dit werk omvat door de auteur zelf geselecteerde gedichten uit zijn hele oeuvre, chronologisch gerangschikt.
Zijn eerste prozawerk was een novelle, Jij, een Meermin? (1959), waarin al elementen aanwezig zijn die we later in zijn hele oeuvre tegenkomen, zoals de afkeer van alles wat bekrompen en burgerlijk is en het besef van de onmacht zich aan die burgerlijke moraal te onttrekken
.Zijn eerste roman, Dokter Simon Falbeck (1963), leverde hem de debutantenprijs "Leo J.Krijnprijs" op. In 1972 verscheen De Seizoenen, de definitieve doorbraak van Clem Schouwenaars in de Vlaamse literatuur.In Lampernisse , waar het boek zich afspeelt had Schouwenaars een grote voorliefde gekregen voor het wonen buiten de stad, in de ruimte en de vrije natuur. Hij zou dan ook een groot deel van zijn verdere leven op het platteland doorbrengen. Dit boek wordt wel als zijn standaardwerk gezien.
Met Rotraut, hun dochtertje Jessica en adoptief-zoontje Thomas woonde hij in het stadje Lo. In 1979 beschreef Clem Schouwenaars in de roman Bougainvillea (1979) een bekrompen burgerlijke gemeenschap, waarin de kerk en de industrie het voor het zeggen hebben en waarin de hoofdfiguur, een kunstschilder, nauwelijks wordt geaccepteerd De auteur werd verweten dat hij de gemeenschap van de stad Lo had beschimpt en dat Schouwenaars zelf eigenlijk model stond voor die schilder. Hij ontkende dat. Zijn aanklacht gold niet speciaal welk stadje of dorp ook, maar de maatschappij in het algemeen. Toch bleven bepaalde kringen in Lo hun (ex-)stadgenoot het boek kwalijk nemen. Na vertrek uit Lo betrok het gezin Schouwenaars de fraaie, gedeeltelijk 200 jaar oude hoeve "De Fonteynehof" bij Houtem in de gemeente Veurne , vlak bij de Franse grens.
In 1981/82, na een inzinking wegens oververmoeidheid,schreef hij zijn omvangrijkste werk: de tetralogie Emily Beyns, of het Heilig Zwijgen, over een Antwerpse familie in het katholieke bourgeois-milieu, die (in deel vier) voor pijnlijke onthullingen komt te staan. Zelf noemde hij dit werk "Een aanklacht tegen de verrechtsing en het fascisme." In 1988, toen hij bezig was met het schrijven van Oktober-Maud Folcke, verliet Clem met de zijnen na een verblijf van bijna twintig jaar het vlakke land van de Westhoek en vestigde hij zich in de "Laterhof" in Lubbeek, in het heuvelachtige Hageland in Vlaams-Brabant. Hij woonde daar tot het einde van zijn leven.
De laatste romans die Clem Schouwenaars schreef, waren Het Manuscript van Villabrune (1991) en Het Loofhuttenfeest (1993). "Het Loofhuttenfeest" maakte hij af terwijl hij al leed aan longkanker, de ziekte die hem uiteindelijk zou vellen. Kort na het voltooien overleed hij, op 10 september 1993. Hij liet en zeer omvangrijk oeuvre na. Niet al zijn werken hebben dezelfde hoge kwaliteit, maar er zijn genoeg hoogtepunten om Clem Schouwenaars een belangrijk schrijver te kunnen noemen. Behalve eigen werk zijn er van de hand van Clem Schouwenaars nog tal van vertalingen verschenen van gedichten, luisterspelen en toneelstukken. Bovendien verzorgde hij de bewerking van "Baas Ganzendonck" van Hendrik Conscience voor de Vlaamse televisie. Voor de opera in Antwerpen vertaalde hij "Carmen". Jarenlang ook schreef Clem Schouwenaars recensies voor de radio, en voor de dagbladen De Nieuwe Gazet en Vooruit. Voor deze twee kranten schreef hij ook cursiefjes.
Bibliografie :
Proza
(1959) - Jij , een meermin ? (1963) - Dokter Simon Falbeck (1964) - De Zeven Nachten (1966) - Beminnen (1966) - De Man van Mos (1968)- Tweemaal Leven (1968) -Kamers voor Reizigers (1969)- Een Nacht op Elba (1971)- Een Krans om de Maan (1972)- De Seizoenen (1972)- De Boer van Tienen in "Elfstedentocht door Antwerpen" (1973)- Uit het Gareel (1973)- Antichambre (1973)- Oog in Oog (1975)- Baldriaan (1975)- Bezoek aan de Dodengang (1976)- Cresus (1977)- De Stervende Galliër (1977)- De leden van de Jury (1979)- De Werken van Barmhartigheid (1979)- Bougainvillea (1979)- Middernacht en meer (1980)- Het Waanbeeld (1980)- Een Morgen in de Moeren (1980)- Winters Verweer (1981/1982)- Emily Beyns of Het Heilig Zwijgen(tetralogie) (1982)- Gras (1983)- Naschrift voor Jessica (1983)- Liliane of de Spiegelingen van Leugen en Liefde (1985)- Rozenkranz (1986)- Prometheus (1986)- De Reiziger (1987)- Beminnen (1988)- Oktober/Han Poorter (1989)- Oktober/Maud Folcke (1989)- La Comtesse de Sallac (1989)- Afscheid van Fonteyne (1989)- Een Dageraad (1990)- Oberon (1991)- De Drie Gratiën (1991)- Het Manuscript van Villabrune (1993)- Het Loofhuttenfeest
Toneel
(1965)- De Lente van Jonathan. (1966)- Eluard Lezen (1966)- Eten met Evert (1967)- Ergens in Europa (1969)- Witte Wolken, Groene Wolken (1974)- Echtelieden
Poëzie
(1955) - Het woud van licht en lommer (1956)- Albasten Amforen (1958)- Onvoltooide Executie (1960)- De vrouwelijke verzen (1963)- De schaduwdrager (1964)- Etudes voor de rechterhand (1966)- Frescobaldi sonnetten (1970)- Leda of het herleven (1972)- Doodsdomeinen (1972)- Een ring van granaat (1972)- Een zachte Saraceen (1974)- Schaduw der dwaling 1974)- Jongste gedichten (1975)- Het gezicht in de ruit (1975)- Rotraut (1976)- Cantata Mea (1978)- Ijzertijd (1979)- Winter in Reninge (1984)- Verzamelde gedichten (1985)- Liefdeshalve (1987)- Eurydike (1989)- Verdagen
* Waar liefde woont -Het geslacht Mallen* van CATHERINE COOKSON
Waar Liefde Woont ( Het geslacht Mallen )-1973
** De getekenden -deel I Oorspronkelijke titel : The Mallen Streak(1973)
** Barbara -deel II Oorspronkelijke titel : The Mallen Girl(1974)
** Het erfdeel-deel III Oorspronkelijke titel : The Mallen Litter(1974)
Uitgeverij :Amsterdam, De Boekerij, 1979. 1ste druk, 588blz., ISBN 901002989 1
"I was a story-teller from the time I could talk, and if I could get an audience, if I could get someone to listen to me... I used to pass the time, telling myself wonderful stories about us living in a nice house with lino on the stairs... one of the best ones I've ever told was about the wee folk, the little green men talking to me."
Waar liefde woont is de warme en trefzekere beschrijving van het leven en denken van het geslacht Mallen., waarin we kennis maken met de dramatische vertelkunst van Catherine Cookson, die met deze wereldberoemde roman een hoogtepunt in haar carriére bereikte. ***
Met de beroemde trilogie over het geslacht Mallen treedt Catherine Cookson wel heel bijzonder naar voren met haar uitzonderlijke vermogen om levende mensen te creeren met al hun verborgen schuilhoeken in hoofd en hart, verstand en gevoelens. In het eerste deel , De getekenden ,maken we op indringende wijze kennis met de hoofdpersonen van het geslacht Mallen. Thomas Mallen van High Banks Hall had vele zonen, voornamelijk onechte kinderen, maar aan allen gaf hij zijn kenmerk door : een opvallende lok wit haar die naar de linkerslaap liep en aangeduid werd als het Teken van de Mallens. In de omringende streek van Northumberland werd gezegd dat zij die dit teken vertoonden zelden oud werden en dat uit een Mallen nooit iets goeds kon groeien. Hoofdpersonen zijn Thomas Mallen, diens zoon en erfgenaam die jammerlijk mislukte ; Barbara en Constance Farrington, zijn twee jeugdige beschermelingen, en hun onbuigzame gouvernante Anna Brigmore. Het tweede deel, Barbara ,beschrijft de jaren dat ' het meisje Mallen ' van kind tot vrouw rijpte. Haar schoonheid werd overschaduwd door een rampzalige aandoening : ze werd doof. Maar juist die doofheid beschermde haar tegen een nog grotere ramp - de waarheid over haar afkomst. In de vastberadenheid waarmee Barbara haar zinnen had gezet op haar knappe neef Michaël Radlet spreekt haar trots en eigenzinnig karakter, een regelrechte erfenis van de oude Thomas Mallen die de scepter over High Banks Hall had gezwaaid totdat hij zijn goede naam verspeelde. Het erfdeel ,is de triomfantelijke afsluiting van dit imposante drieluik. Barbara is met Dan getrouwd na te zijn afgewezen door Michaël Radlet. Toch konden beiden de herinnering aan hun jeugdliefde niet vergeten, wat moest leiden tot een levensgevaarlijke situatie. Ook ziet Barbara geen kans aan de schaduwen van haar eigen zo gevreesde en gehate Mallen-erfdeel te ontkomen- zij vindt het 'teken' terug in haar zoon Ben. De uiteindelijke oplossing van het Mallen-conflict ligt bij de jongste generatie, in het bijzonder bij Ben en Hannah. Deze machtige en meeslepende roman geeft ons een warme en trefzekere beschrijving van het leven en denken van de Mallens. Het verhaal is rijk aan karakterbeschrijvingen en dramatische vertelkunst. Bovendien bergt het een even waar als ondoorgrondelijk thema in zich, namelijk dat het patroon van het leven- als dit eenmaal is vastgelegd- niet meer gewijzigd kan worden.
Catherine Cookson : -1906-1998 Zij schreef ook onder de pseudoniemen: Catherine Marchant en Katie McMullen.
** Catherine Cookson is geboren op 27 juni 1906 in Tyne Dock, South Shields , een industriële regio in het noord-oosten van Engeland.( Durham County) Zij was de onechtelijke dochter van Kate McMullen, een verarmde , aan de drank verslaafde en bijwijlen gewelddadige vrouw van wie ze geloofde dat zij haar oudere zus was. Van jongsaf aan leek ze reeds voortbestemd om schrijfster te worden. Catherine was een verwoede lezer en schreef op elfjarige leeftijd haar eerste kortverhaal : ' The wild Irish girl ' en stuurde het op naar de South Shields Gazette, die het haar na drie dagen terugstuurde. Op dertien jaar verliet ze de school en ging als meid werken. Van 1924 tot 1929 werkte ze in een wasserij en spaarde zo genoeg geld om een hotelkamer te huren in Hastings .Een van de gasten in hetzelfde hotel was Tom Cookson, een schoolmeester waarmee ze , op haar vierendertigste in 1940 zou trouwen. Na verschillende miskramen , werd ze depressief en om haar herstel te bewerken begon ze te schrijven.en werd zo lid van de lokale schrijversgroep. Cookson's eerste boek, KATE HANNIGAN (1950), was gedeeltelijk autobiografisch. Haar buren trachten de publicatie ervan te stoppen omdat Catherine het waagde in de eerste bladzijden ervan , in detail de geboorte van een baby te beschrijven. Veel van Cookson's romans vertellen van de armmoedige toestanden in het Noord-Oosten van Engeland, en spelen zich af in mijnen en scheepswerven, of op de boerderijen en het omliggende landschap in verschillende periodes van de negentiende eeuw.De historische achtergrond is meestal zorgvuldig weergegeven.De schrijfster put ook veel uit haar eigen lotgevallen en verzamelingen van famile en vrienden. Verscheidene van haar romans vormen een serie ,waarin ze de levensverhalen van éen enkel personage of een familie naar voor brengt. Zo verschijnt . Mary Ann Shaughnessy, een dappere en warmhartige heldin in vele van haar boeken. Haar andere succesrijke series zijn :The Mallen Family, Tilly Trotter, Hamilton, en Bill Bailey.
Cookson ontving volgende prijzen en onderscheidingen :
* -the Freedom of the Borough of South Shields *-een eredoctoraat aan the university of Newcastle. *- the Royal Society of Literature's award -voor de beste regionale roman van het jaar *-The Variety Club of Great Britain , bekroonde haar tot schrijfster van het jaar, en ze werd verkozen als . Personality of The North-East. *- In 1933 werd ze geadeld als Dame (Ann) Catherine Cookson. Ze overleed kort na haar tweeennegentigste verjaardag , op 11 juni 1998 , in haar huis bij Newcastle-upon-Tyne.
Uitgeverij : Het Spectrum b.v.-Utrecht 413pag., 23cm, ISBN 90-274-3414-X, 1e druk, hardcover met stofomslag vert.van: Black Blade (1992, Londen: HarperCollins), vert.uit het Engels: Henk Popken, omslag: Sjef Nix, illustraties: Bill Schmidt
"There are plots within plots, circles within circles....Lustbader fans will lap it up."
*** In New York wordt een serie brute moorden gepleegd... In Washington beramen belangrijke machthebbers binnen de Amerikaanse regering een komplot om de economische gigant Japan op de kniëen te krijgen... In Tokio is een hevige machtsstrijd aan de gang om de leiding van het mysterieuze Genootschap van het Zwarte Zwaard, een politieke organisatie met ver reikende tentakels... Dit zijn de explosieve elementen van Het Zwarte Zwaard, een roman van de Meester van de Oriënt-thriller : Eric Lustbader. Het Zwarte Zwaard is een briljante combinatie van avontuur en romantiek,intriges en seks.Als geen ander slaagt de auteur erin de Oosterse denk-en leefwijze te verwerken tot een weergaloze roman.
Als hoofd van een speciale Newyorkse moordbrigade, bezit Wolf Matheson een fijnere neus voor het opsporen en grijpen van moordenaars dan wie dan ook. Daarom krijgt Wolf opdracht de gruwelijke moord op een bekende, schatrijke Newyorkse makelaar op te lossen. En binnen een mum van tijd zit Wolf gevangen in en web van verraad en hebzucht : een doolhof waarin niets is wat het lijkt en niemand te vertrouwen valt. Wolf ontdekt dat deze moord slechts een klein schakeltje is in een groot, levensgevaarlijk komplot. Hoogverraad, spionage en een verbeten zoektocht naar onsterfelijkheid dreigen een nieuwe wereldoorlog in gang te zetten... In een heel nieuwe arena; groter en angstaanjagender dan hij ooit heeft meegemaakt, moet Wolf optornen tegen een eeuwenoud, sluw brein. Hij ziet zich genoodzaakt een bondgenootschap te sluiten met de onbetrouwbare, beeldschone Japanse Chika, een vrouw die zowel zijn redster als zijn moordenares kan worden ... Want in Japan is het Orakel geboren: een nieuwe vorm van leven die het flinterdunne machtsevenwicht in de wereld voor eeuwig uit balans kan brengen. Wolf, Chika en de leden van het Genootschap van het Zwarte Zwaard raken verwikkeld in een dodelijke race tegen de klok en .. tegen elkaar. Ieder heeft zijn eigen redenen om als eerste het Orakel te willen vinden. De zoektocht leidt tot een ontketening van mystieke krachten, waanzin en geweld bij alle deelnemers aan deze moorddadige wedloop ...
Eric Van Lustbader:1946
Eric Van Lustbader ( hij liet sinds jaren zijn middennaam Van achterwege, omdat die aanvankelijk verwarring wekte met zijn achternaam ) is geboren in Greenwich Village (U.S.A.). Van zijn hand verschenen een indrukwekkende lijst bestsellers, waaronder De Ninja , waarin hij ons liet kennismaken met Nicholas Linnear, éen van de meestgeliefde helden van de moderne fictie-romans. Hij gradueerde aan het Columbia College in de Sociologie. Alvorens hij zich volledig zou wijden aan het schrijven kende hij reeds een succesvolle carriére in the New York City Public schoolsysteem en ook in de muziekwereld , waar hij werkte voor Elektra Records en CBS Records..Zo was hij de eerste schrijver in de V.S. , die aandacht schonk aan Elton John, aan wie hij een schitterende loopbaan voorspelde. Hieruit volgde een blijvende vriendschap met Elton en zijn song-schrijver Bernie Taupin. Verder schreef hij in " Cash Box" Magazine en voorspelde hij het succes van groepen als Santana, the Jimi Hendrix Experience en The Who.
UITSPRAAK :
"I have had a problem with two short stories ...where it seemed to take forever to get the idea right. I never think it's a good idea to force the issue so I go off and do something else, usually physical, like prune my Japanese maples or work out.... I find that if my forebrain is taken up with doing something physical, my unconscious is freed to work on the problem."
" ALASTOR -OMNIBUS " Meulenhoff Science Fiction & Fantasy SF 287 -ISBN 90 290 44977
De drie " ALISTOR-romans verschenen oorspronkelijk als afzonderlijke pockets bij Meulenhoff Nederland b.v. als Trullion: Alastor 2262 (1981) -Ballantine Books 1973 Marune: Alastor 933 (1982) Ballantine Books 1975 Wyst: Alastor 1716 (1979) DAW Books 1978
*** Van buitenaf bezien is " ALASTOR " een flamboyant complex van sterrenstromen, schitterende webben, vonkende trossen licht. Wolken sterrenstof hangen tussen de fel brandende regionen en de sterren achter die wolken stralen met een roestbruin, lichtrood of gelig schijnsel. Donkere sterren dwalen onzichtbaar tussen de ontelbaar vele subplanetaire brokken ijzer, sintels en ijs, de zogenaamde ' sterrementen'. Door de Groep verspreid bevinden zich drieduizend bewoonde planeten met te zamen een menselijke bevolking van vijf biljoen. De werelden zijn van zeer uiteenlopende aard, de bewoners ervan evenzeer ....
Trullion - Alastor 2262 Zoals alle welvarende werelden staat ook Trullion bloot aan de vermetele roofovervallen van de stermenters, de genadeloze ruimtepiraten die worden bestreden door de Whelm. Glinnes Hulden , die na tien jaar genoeg heeft van zijn beroepsbestaan, neemt ontslag uit de Whelm. Tijdens zijn afwezigheid blijkt zijn voorouderlijk huis echter verkocht en - slechter had hij het niet kunnen treffen - kort daarop slaan de stermenters meedogenloos hard toe ...
Marune - Alastor 933 Een van de vele werelden van de Alastor-groep is Marune; een van de bewoners Pardero. Twee levensdoelen heeft hij zich gesteld: zijn geheugen terugvinden, en de vijand die het heeft gestolen...
Wyst - Alastor 1716 Jantiff Ravensroke , een jongen die van tekenen houdt, is naar Wyst gegaan op zoek naar avontuur en om het bijzondere licht van de ster Dawn. Zonder het te beseffen brengt hij enkele nietsontziende Arrabijnen met zijn tekeningen op een slecht plan. Al gauw moet hij als gevolg daarvan vluchten naar de barbaarse Griezellanden in het zuiden, en daar blijft het niet bij ...
Jack Vance: 1916
pseudoniem voor :Alan Wade, Peter Held, John Holbrook and John van See.
(John Holbrook Vance) is geboren op 28 augustus.1916 in San Francisco, Californië,en is een Amerikaanse science-fiction- en Fantasyauteur met een zeer omvangrijk oeuvre dat meer dan 50 boeken en ongeveer 100 korte verhalen omvat. Hij studeerde mijnbouw en natuurkunde, en tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij in de internationale koopvaardij. Ook na de oorlog bleef hij veel reizen Zijn hobby's zijn o.a. zeilen, muziek maken (hij bespeelde de kornet) en pottenbakken. Zowel het reizen als de genoemde hobby's zijn terugkerende elementen in zijn werk. Zijn vroegere werken missen echte diepgang, maar in de rijpere elementen van zijn oeuvre toont hij zich een literair meester.Het meest opvallende kenmerk van het werk van Vance is zijn bijzonder taalgebruik. Hij is een meester in de subtiele weglating, en zijn suggestieve schrijftrant is fenomenaal. Vance schetst de contouren, en de lezer vult ze moeiteloos in. Soms, echter, gaat hij heel gedetailleerd te werk, haalt hij de beschrijving uit een "Intergalactische encyclopedie" aan of gebruikt hij voetnoten om een en ander duidelijk te maken. Vance heeft een rijke fantasie, hanteert een grote verscheidenheid aan onderwerpen en laat zijn hoofdpersonen er vaak een laconieke levensfilosofie op nahouden. Ook schuwt Vance het gebruik van demonen, magiërs,magie en bijgeloof niet, maar nergens krijgt de lezer het gevoel dat het overdadig is of ongeloofwaardig is. Daar is Vance een te grote woordenkunstenaar, een taalvirtuoos voor.
Jack en Norma (gehuwd in 1946) leven reeds vele jaren in de heuvels van Oakland, California. Alhoewel hij nu blind geworden is , gaat hij verder met werken met behulp van een sprekende computer. Laatst nog voltooide hij zijn roman 'Lurulu' en maakt zich reeds klaar voor een volgende. Zijn werk wordt sinds 1968 in het Nederlands vertaald en uitgegeven bij uitgeverij Meulenhoff. Vance is in Nederland, anders dan in zijn eigen land, één van de populairste Fantasy-schrijvers. Hij heeft zelf altijd bezwaar gehad tegen het etiket van SF-schrijver.
the Edgar Award in 1960, the Hugo Award in 1963 and 1967, the Nebula Award in 1966, the Jupiter Award in 1975, the Achievement Award in 1984, the GilgamXs Award in 1988, the World Fantasy Award in 1990, and the Grand Master Award in 1997.Guest of Honour at the World Fantasy Con 1980 and the Magicon World SF Con 1992.
" Een hilarische satire, een perfecte thriller en een absoluut meesterwerk. "
***
De kleermaker van Panama : 1997
Nederlandse uitg.: Amsterdam : Luitingh-Sijthoff, 1997. Vert. van: The tailor of Panama. - Cop. 1996
" Le Carré 's mooiste boek in jaren - de Volkskrant.
In 1999 loopt het Amerikaans 'huurcontract' voor het Panamakanaal af en staat het de machthebbers vrij de toekomst van hun land aan de hoogstbiedende te verkwanselen. De Britse inlichtingendienst wil daar tijdig een stokje voor steken en dwingt Harry Pendel, een nietsvermoedende kleermaker, tot spionage... Want Harry Pendel kent iederéén in Panama. En Harry Pendel wil tot elke prijs zijn verleden geheimhouden...
John Le Carré : 1931
John Le Carré heet eigenlijk David John Moore Cornwell en is geboren op 19 oktober 1931, in Poole , in het graafschap Dorset in Engeland. Tijdens de 2e wereldoorlog bezocht hij de kostschool Lincoln College, Oxford. Toen hij 16 jaar was, vertrok hij naar Zwitserland , waar hij Duits aan de Universiteit van Bern studeerde. Na deze studie moest hij in dienst en kwam hij terecht bij de militaire Inlichtingendienst. Daar was zijn werk het verhoren van vluchtelingen uit het door Russen bezette deel van Oost-Europa. Tussen 1956 en 1958 gaf hij Duitse les aan Eton. Hierna werd hij diplomaat in Bonn(1960-1964), waar hij ook werkte voor de militaire Inlichtingendienst, M15. Le Carré begon te schrijven in de vroege jaren 60, toen hij werkte voor de Britse geheime dienst. "Ik maakte deel uit van die grote schaduwwereld die de Koude Oorlog met zich meebracht. Ik zat in MI5 toen de grote heksenjacht begon". MI5 zou geïnfiltreerd zijn door Moskou. Dat bleek maar al te waar: de spionnen Philby, Burgess en Mclean werden ontmaskerd. "Ik was getuige van de claustrofobische sfeer", zei le Carré later. "Mijn schrijven was een geheime bezigheid, om mijn saaie bestaan op te fleuren. Ik ontsnapte in een verzonnen versie van mijn eigen wereld".
Zijn eerste twee boeken schreef hij onder pseudoniem. Daar was George Smiley al de hoofdpersoon. In zijn derde roman, de spionagethriller Spion aan de muur (1963), vielen de angstige binnenwereld van le Carré en de claustrofobische buitenwereld volmaakt samen. Dit boek maakte hem in een klap beroemd. Hij ontving hiervoor de prestigieuze 'Gold Dagger'. Hierna zouden nog vele boeken, artikelen en andere publicaties volgen.
Slechts op één terrein was hij niet succesvol: zijn roman The naive and sentimental lover (1971) flopte. "Ik kon het niet, ik brandde mijn vingers en het applaus bleef uit". De wereld mist een morele kern. Trouw is een woord zonder betekenis. De mensen die je het meest vertrouwt, zijn de mensen die je verraden. De verbeelding maakt het leven draaglijk, maar werkt destructief als ze in aanraking komt met de realiteit. Het dilemma van verscheurd worden tussen enerzijds loyaliteit en anderzijds afschuw van onbetrouwbaarheid komt in al zijn boeken terug, net als het leven op de Public School. Er zit veel woede in zijn boeken. Over de wereldwijde hebzucht, over het cynisme van westerse politici, over de leugenachtigheid van de media. "Grootmoedigheid is een essentieel onderdeel van de overwinning", meent hij, En juist die grootmoedigheid ontbreekt in het Westen op dit moment. "De hebzucht is de god van het Westen geworden". Veel boeken van le Carré zijn verfilmd, zowel voor bioscoopfilms als voor TV-series. Telefoon voor de dode (1967), Spion aan de muur (1965), Spion verspeeld (1970), De lokvogel (1984) en Het Rusland Huis (1990) zijn als biooscoopfilm verschenen. Van Voetsporen in de sneeuw (1991), Edelman, bedelman, schutter, spion (1980), Smiley's prooi (1982) en Een volmaakte spion (1987) zijn televisieseries gemaakt door de BBC.
"Simply the worlds greatest fictional spymaster" (Newsweek)
" Een thriller-achtige roman en een gedurfd egodocument "
"Verre weiden lijken groen, gelukkige mensen lopen niet weg."
*** Het is één roman , Rozen op ijs ,maar het lijken er wel drie. Het is het verhaal van een ongewenst kind, het meisje Perla dat liefdevol door haar grootouders en tantes wordt opgevoed, maar zich altijd onecht en overbodig zal voelen. Het is bovendien de geschiedenis van een uitzichtloze liefde, tussen een bezitterige, jaloerse man,en een zelfstandige,intelligente vrouw. En ten slotte is deze roman een soort milieuthriller. Perla neemt afscheid van haar familie en stapt in een geheim netwerk van activisten die de aardbol willen behoeden voor de nucleaire ondergang...
Wat afscheid nemen betreft mag Perla zich een deskundige noemen; strijdlustig vertrekt zij naar de Noordpool. Maar zoals de draden die Gulliver vastklinken, dreigen de herinneringen haar in te spinnen. Er zijn de grootouders, er is de dochter, en de mannen die zij zich als vader, vriend en minnaar had voorgesteld. Er is het land van herkomst en er zijn de reizen naar Mexico en Amerika, die zij als milieu-activiste heeft ondernomen. Er is het geweld en het gevecht met de tijd. Zal zij in het Hoge Noorden al deze elementen tot een bevrijdende symbiose kunnen verbinden en in het kielzog van de walvissen de leugens van macht en politiek ontmaskeren? Rozen op ijs is een fascinerende roman met thriller-achtige aspecten die als een wonderboeket ook een beeld van deze wereld en onze tijd geeft. Rozen op ijs is een filosofische roman, die aanzet tot nadenken. Belangrijk is hoe het verleden, heden en toekomst met elkaar in verband staan. Vooraleer aan de toekomst te denken, moeten alle problemen uit het verleden opgelost of verwerkt zijn. Dit ondervindt ook Perla, de hoofdfiguur: "De vrolijke kindertijd, altijd op weg naar later. Later dat nooit komt, of te laat komt. Als een ezel achter een onbereikbare biet aandraven."(p. 26) Qua stijl valt in deze aanhaling de vergelijking op: de schrijfster gebruikt erg veel beeldende taal, en we merken een beetje een dichterlijk aspect. Het probleem hier is dat Perla altijd maar wacht op een betere toekomst, maar hierdoor de goede kanten van het heden niet ziet, en de toekomst op die manier niet rooskleurig kan worden. Wanneer in het begin alle personages voorgesteld worden, hun karakter en hun band met Perla duidelijk gemaakt worden, merken we met hoeveel problemen Perla wel te kampen had: ze stond onder grote druk, Charles en Sido wilden dat zij de fouten van de vorige generaties goedmaakte: " Het was niet voldoende dat ze haar best deed, ze moest beter zijn, een modelkind, het was alsof de grootouders haar met perfectie wilden wapenen.
De schrijfstijl is erg mooi: ondanks het filosofische aspect blijft alles duidelijk.
Op liefdesgebied kent Perla ook problemen: ze zoekt een vaderfiguur in mannen, maar tegelijk ook een minnaar en vriend. Schijnbaar wordt ze altijd verliefd op mannen met bindingsangst, die niet overweg kunnen met hun gevoelens. Lev is een van die mannen, de vader van Isabelle, die intussen volwassen is. Isabelle vlucht ook naar het noorden omwille van Lev, die vrijheid wil. Perla ziet de kans om haar eigen leven te leiden, maar ze ontvlucht haar problemen gewoon. Hier is ook een motief: Lev bedroog Perla en wou vrijheid, Perla zoekt vrijheid op de Noordpool en begint erg veel kortstondige relaties met andere mannen, die telkens mislopen omdat Perla nog van Lev houdt.
Perla hoort bij een groep milieuactivisten o.l.v. Guy. Hier wordt ze geconfronteerd met haar verleden: zelfmoord van een groepslid, een poging tot verkrachting, de moord op Guy, Ze beseft dat de toekomst ook niet uitsluitend positief kan zijn, en dat Martha gelijk had: vluchten lost niets op. Ze zal haar verleden moeten verwerken. Guy werd vermoord omdat hij politieke belangen, macht en geld belangrijker vond dan het redden van walvissen, de missie van de idealistische leden. Zonder Guy zetten ze hun missie verder, ze redden walvissen, overtuigen de Inuit van hun goede bedoelingen en Perla maakt schoon schip met haar verleden: zo kan ze haar leven voortzetten. Als na een prachtig schouwspel aan de hemel de nacht valt, eindigt het verhaal.
Monica Van Paemel heeft een zeer realistisch verhaal geschreven. Ze geeft een beeld weer van de moderne tijdsgeest en bekritiseert die. We bemerken hier een referentiekader, vb. bij het redden van de walvissen door idealistische mensen, en wanneer blijkt dat hun leider enkel interesse heeft voor geld en macht. Haar schrijfstijl is gevarieerd: dialogen en doorlopende tekst worden afgewisseld.Ook maakt ze veel gebruik van flashbacks, die soms vermengd worden met het heden. Dit geeft een verwarrend effect, maar maakt dikwijls motieven duidelijk. Ze heeft haar roman, een spannende psychosociale thriller, geschreven , gezien uit het standpunt van Perla, wiens emoties dus uitgebreid beschreven worden.
Monika van Paemel:1945
De schrijfster werd geboren ,op 4 mei 1945 ,in Poesele een kleine gemeente in Oost-Vlaanderen. Ze groeide hoofdzakelijk op bij haar grootouders en andere familieleden. Haar omgeving bestond vooral uit volwassenen. Van de grootouders aan moederskant leerde ze het boerenleven kennen, van die aan vaderskant dat van de burgerij.
Op negenjarige leeftijd kreeg ze een hersenaandoening als gevolg van een verkeerde medische ingreep kort na haar geboorte. Ze herstelde lange tijd in het ziekenhuis, waarna ze verhuisde naar Espen-Nissen, waar ze bij nieuwe pleegouders terechtkwam. Om niet aan haar ziekte te hoeven denken begon ze veel te lezen en ook gedichten te schrijven. Op haar veertiende ging van Paemel op kostschool in het Heilig Graf in Turnhout, waar ze tegen haar wil handelswetenschappen studeerde. In 1963 huwde ze met Theo Butsen, van wie ze intussen gescheiden is. Ze heeft twee dochters, waarvan een op 17-jarige leeftijd overleed. Ze debuteerde in 1969 met twee gedichten, die in Het Nieuw Vlaams Tijdschrift gepubliceerd werden. Haar eerste roman was Amazone met het blauwe voorhoofd (1971), waarvoor ze in 1972 de prijs voor het beste literair debuut kreeg. In 1973 kreeg Monika van Paemel in Oost-Vlaanderen de literaire prijs voor letterkunde voor haar novelle Marguerite. Voor haar meesterwerk De vermaledijde vaders, een autobiografische roman, werd de schrijfster in 1986 bekroond met de Dirk Martens prijs en de prijs van de Vlaamse provincies.
Op 16 juli 1993 kreeg ze de titel van barones. Na Cyriel Buysse
in 1932 is Monika van Paemel de tweede auteur uit het Land van Nevele die in de adelstand werd verheven. Naast haar literair leven is van Paemel ook bekend voor haar sociaal engagement. De feministische schrijfster zet zich voor vele organisaties in. Zo is ze bij voorbeeld erelid van het Koerdisch Instituut in Brussel.
Van Paemel schreef enkele romans in een experimentele, associatieve stijl - met een voorkeur voor het cyclische structuurprincipe - waarin het verhaal en subjectieve ervaringen en beschouwingen tot een hecht geheel worden versmolten. Steeds ligt de klemtoon op een geobsedeerd zoeken naar de eigen identiteit: als individu in de gemeenschap, als vrouw in een mannenmaatschappij, als auteur. Van Paemel kreeg in 1972 de prijs voor het beste debuut voor Amazone met het blauwe voorhoofd (1971) en in 1975 voor Marguerite (1976) de literaire prijs van de provincie Oost-Vlaanderen.
Bibliografie :
*1971 Amazone met het blauwe voorhoofd 1974 De confrontatie 1976 Marguerite 1985 De vermaledijde vaders 1988 De eerste steen 1993 Het wedervaren 1997 Rozen op ijs 2000 Het verschil 2004 Celestien; de gebenedijde moeders 2006 Te zot of te bot
De regenmaker is een ronduit schitterend boek een beklemmend mooie roman over de louterende kracht van de liefde.
**
Al vier jaar lang lijdt de kleine plattelandsgemeente Goodlands onder extreme droogte. Aanvankelijk waren de verhoudingen tussen de plaatselijke bevolking en Karen Grange, filiaalhoudster van de enige bank ter plaatse, allerhartelijkst. Maar in de afgelopen dorre twee jaar moest Karen het ene na het andere bedrijf failliet verklaren en sluiten. Wanneer ze nu over straat loopt, willen haar voormalige klanten boeren, winkeliers, graanhandelaren haar zelfs niet meer groeten.
Ooit heeft Karen op televisie een interview gezien met een man die beweerde dat hij het kon laten regenen. In een opwelling van wanhoop heeft ze hem toen geschreven. Nu, een jaar later, wanneer ze haar brief allang weer is vergeten, staat hij op een avond vuil en slonzig op haar stoep. Tom Keatly, de regenmaker, is gekomen.
Maar Tom wil geld, want voor niets gaat de zon op. En dat geld kan Karen, die zelf in een triest verleden al aanzienlijke schulden bij haar werkgever heeft opgebouwd, niet betalen. Tenzij ze bereid is zichzelf voor Goodlands op het spel te zetten. En voor Tom Keatly...
Susan Moloney tekent het portret van een jonge vrouw die, dankzij haar vertrouwen in de liefde, een ongelooflijke kracht vindt in zichzelf en daarmee de weg tot heling en genezing.
De regenmaker is een overrompelend liefdesverhaal. Tegelijkertijd is dit een schitterende vertelling over het monumentale gevecht om een getekende en uitgeputte gemeenschap te redden.
REVIEWS :
'Mysterieuze man ... maakt diep indruk op zijn omgeving en op een eenzame vrouw in het byzonder.' Leeuwarder Courant
'Als je houdt van romantiek en een mystiek sfeertje, zit je met dit boek goed.' Yes
'Fascinerend.' People
Susie MOLONEY -
De schrijfster groeide op in Winnipeg (Canada) en woont er nog steeds met haar echtgenoot en twee zonen.
" Alleenstaande rijke vrouwen zijn hun leven niet zeker ! "
*** In een Mechelse flat wordt in de badkuip een ontzield vrouwenlichaam gevonden. De autopsie brengt aan het licht dat het lijk eerst ingevroren is geweest. Bovendien blijkt na intensief speurwerk dat er zelfs sprake zou kunnen zijn van een persoonsverwisseling. Op dat ogenblik raken de speurders Jos Bosmans en Dirk Deleu het spoor helemaal bijster. Van één ding zijn ze echter zeker : deze moordenaar , die het gemunt heeft op alleenstaande , rijke vrouwen , zal niet ophouden met moorden. Nooit !
Tijdens hun zoektocht komen Bosmans en Deleu in een spiraal van waanzin en geweld terecht. In de garage van een dure callgirl treft de politie het lichaam aan van een aangebrand francofoon politicus. Overleden aan een hartstilstand? Of door dezelfde dader uit de weg geruimd? Bevroren hart dompelt de lezer met huid en haar onder in de stresserende wereld van speurders die een eind moeten maken aan een ijzingwekkende reeks moorden, terwijl de moordenaar hen voortdurend dat ene stapje voor blijft.
Luc Deflo: (Mechelen)27-02-1958
...
De in 1958 in Mechelen geboren Luc Deflo schreef aanvankelijk vooral toneelstukken (Home Sweet Homo, Mannen en vrouwen, De ontspoorden,Slakken) voor amateurgezelschappen en scenario's. De schrijversmicrobe - zelf heeft hij het over een passie - had hem meteen te pakken. Zo waagde hij zich aan een kortverhaal, een luisterspel, een scenario. Een boek was de volgende uitdaging.' Met Naakte zielen (1999) debuteerde hij als misdaadauteur. Hij is gehuwd met Maria Marchan uit Caracas(Venezuela) en woont in Brussel.( Elsene). Hij heeft twee dochters, Tess en Tris, zeven en vijf jaar oud en sinds 17 oktober 2006 heeft zich zoon Alessandro bij het Deflo-legioen gevoegd. Deflo is organisatie-adviseur in KBC maar is momenteel in loopbaanonderbreking om zich fulltime aan het schrijven te wijden. Hij heeft onlangs aan Erwin Provoost (producer van ondermeer Flikken en Windkracht 10) de filmrechten voor "Naakte Zielen" en "Sluipend Gif" verkocht.
BIBLIOGRAFIE
...
Naakte zielen (1999)
Bevroren hart (2000)
Lokaas (2001)
Kortsluiting (2002)
Sluipend gif (2003)
Onschuldig (2004)
Weerloos(2005)
Copycat (2005).
Ademloos (2006)- Nominatie voor Hercule Poirot Prijs
The Nazi Officer's Wife How One Jewish Woman Survived the Holocaust By Edith Hahn Beer with Susan Dworkin
De joodse bruid. Vianen, The House of Books, 2000. 8vo, pp. 236, [16]. Paperback. Geïllustreerd met foto's. Tweede druk. Vert. van: The nazi officer's wife. - New York: Weisbach Books, 1999
'For years I couldn't say what I thought, I could only think'
*** De joodse Edith Hahn studeert rechten in Wenen wanneer Oostenrijk door de Duitsers wordt ingelijfd. Haar studie wordt stopgezet, omdat joden niet langer mochten studeren. Edith moet van de Duitsers een contract tekenen, waarin staat dat ze voor zes weken op het land in Noord-Duitsland moet gaan werken Ze wordt geplaatst in Osterburg. Hier wordt ze hecht bevriend met Mina Katz. Vanaf Osterburg ( en ook vanuit het andere kamp ) stuurt Edith brieven naar haar moeder en haar geliefde Josef Rosenfeld, die iedereen Pepi noemt. Na ongeveer zes maanden worden Edith en nog een aantal vrouwen overgeplaatst naar een werkkamp in Aschersleben. Hier moeten ze in een papierfabriek werken. . Na maanden van onmenselijk zware arbeid kan ze eindelijk weer naar huis. Uit angst om opgepakt te worden, besluit Edith niet terug te gaan naar het joodse getto. Ondertussen dat ze in de trein zit, haalt ze de gele Davidster van haar kleren. Op het station ontmoet ze haar geliefde Pepi en zijn moeder, die haar vertellen dat haar moeder zojuist op transport is gesteld naar een concentratiekamp in Oost-Europa. In Wenen is de situatie voor de joden dramatisch verslechterd. Uit angst om gezien en opgepakt te worden door de Duitsers, besluit Edith niet terug te keren naar het joodse getto waar ze geboren is. Ze zwerft door de straten van Wenen op zoek naar een plekje om te slapen. ( Pepi kan haar niet helpen, vanwege de jodenhaat van zijn moeder: hij doet alles wat zijn moeder zegt.)
Ze gaat op zoek naar een vriendin van Mina ( degene met wie zij in het werkkamp zat ), Maria Niederall ( ook wel Frau Doktor genoemd, omdat ze de vrouw is van de Dokter). Ze zegt dat Edith toe is aan vakantie. Edith gaat naar een oom van de assistente van Frau Doktor en probeert hier weer een beetje op krachten te komen. Maar dat lukt niet. Edith heeft wel honger, maar krijgt geen hap door haar keel. Ze is dan ook snel terug in Wenen. Edith is aan het eind van haar Latijn. Ze besluit om met het eerste het beste transport naar het oosten te gaan. Dan komt Frau Doktor met een idee. Edith krijgt via via nieuwe identiteitspapieren en hiermee weet ze uiteindelijk naar Munchen te ontkomen. Hier krijgt ze werk bij het Rode Kruis. Daar ontmoet ze Werner Vetter, een nazi-officier die op slag verliefd op haar wordt en haar ten huwelijk vraagt. Ondanks het enorme gewetensconflict en de angst om haar grootste geheim - haar joodse identiteit - te moeten prijsgeven , beseft Edith dat dit aanzoek haar redding kan betekenen... Ze gaat bij Werner inwonen en vertelt hem dat zij onder een valse identiteit leeft. Dit is echter voor hem geen probleem, aangezien hij ook niet helemaal eerlijk tegenover haar is geweest vanwege zijn eerste huwelijk. Edith wordt zwanger en nu besluiten ze om te trouwen. Werner hoopt dat er een zoon geboren wordt, maar helaas voor hem wordt het een dochter: Maria Angelika.
Werner wordt in september 1944 opgeroepen voor het leger. Edith blijft alleen achter met Angelika. Op een dag moeten Edith en haar dochtertje weg uit hun huis, omdat de hele stad geevacueerd wordt vanwege een Russische doorbraak. Ze vluchten weg en de volgende dag is de stad ingenomen door de Russen. Twee maanden hierna onthult Edith haar echte identiteit. Edith gaat in 1945 aan het werk bij de rechtbank in Brandenburg. Ze moet hier oude zaken bestuderen om de juridische kennis weer op te frissen. Edith vindt dat haar dochtertje een speelkameraatje nodig heeft en gaat naar het weeshuis. Ze nemen een klein meisje in huis, genaamd Gretl. In 1947 komt Werner terug. Alleen vindt hij de nieuwe situatie maar niets. Volgens hem moeten vrouwen het huishouden doen en mannen moeten werken. Nu is Edith aan het werk. Hij vindt dat zij hem moet gehoorzamen en stoppen met werken, maar Edith wil dat niet en zodoende vertrekt hij naar zijn eerste vrouw, waarvan hij gescheiden was toen hij Edith ontmoette. Edith besluit om naar Engeland te gaan naar haar zus Hansi en moet daarom Gretl weer afleveren bij het weeshuis. Ze vindt het heel erg. Samen met Angelika vliegt ze naar Engeland. In 1957 trouwt ze met Fred Beer, ook een Weense jood. Na het overlijden van haar man in 1984, verhuist Edith in 1987 naar Israel waar ze eindelijk te midden van joodse mensen kan wonen.
Edith Hahn Beer -1914
werd in 1914 in Wenen geboren en woont tegenwoordig in Netanya,Israël .Na de oorlog werd ze onder de Russische bezetting als rechter in familiezaken en in de zomer van 1947 , ondanks haar verleden ingezet als rechter bij de Nazi-processen.Maar als men haar enige tijd later dwong om voor de Russische geheime politie KGB te gaan werken, emigreerde ze naar Engeland Ze zou heel graag in Oost-Duitsland gebleven zijn , maar ''I couldn't have done that - it would have been like joining the Gestapo.', zei ze. Van Werner Vetter, die in haar, toen hij uit Russische krijgsgevangenschap weer thuiskwam, "seine Grete" niet meer terugvond , liet ze zich in 1947 scheiden. In. 1957 huwde Edith Hahn ,Fred Beer, een joodse juwelier. Na diens dood in 1989 trok ze naar Israël. Ze heeft haar echte en valse identiteitspapieren weten te bewaren, samen met haar oorlogsbrieven en vele foto's. Deze documenten zijn ondergebracht in het Holocaust Museum in Washington D.C. en zijn opgenomen in haar boek.
DE LAATSTE MAN (2002) Uitgeverij : Utrecht: A.W. Bruna, 544pag., ISBN 90-229-8582-2, 1e druk januari 2002 vert.van: Last Man Standing (2001) Uitgeverij : Columbus Rose Ltd vert.door: Rogier van Kappel, Mieke Vastbinder, omslagontwerp: Myosotis Reclame Studio
*** FBI-agent Web London heeft een vlekkeloze reputatie en een uitstekende staat van dienst. Maar tijdens een inval van zijn eenheid in een drugspand gaat het helemaal de verkeerde kant op. Het blijkt een hinderlaag te zijn en het complete team komt om het leven... met uitzondering van London. Londons mysterieuze ontsnapping aan de dood roept nogal wat vraagtekens op binnen de FBI. Is hij een lafaard die zijn collega's in de steek liet, of, nog erger , een verrader die ze in de val heeft gelokt ? Vastberaden om zijn onschuld te bewijzen stelt London een eigen onderzoek in en gaat op zoek naar de enige getuige , een tienjarige jongen Kevin Westbrook, die kort na de schietpartij is verdwenen. Maar de FBI en London zijn niet de enigen die op zoek zijn naar Kevin...
Reviews :
'Baldacci toont zich een waardige opvolger van Ludlum ' -De Volkskrant.
David Baldacci -1960
De auteur werd geboren in Richmond (Virginia -U.S.A). Hij studeerde politieke wetenschappen aan de Virginia Commonwealth Universiteit waar hij in 1982 magna cum laude afstudeerde. Daarna studeerde hij rechten aan dezelfde universiteit. Hij studeerde af in 1986. Tijdens zijn studie had David Baldacci verschillende baantjes, zoals verkoper van stofzuigers, beveiligingsbeambte en bouwvakker. Na zijn studie werkte hij als advocaat aan de rechtbank en was negen jaar bedrijfsjurist in Washington DC bij drie verschillende firma's
.Na het overweldigende succes van zijn debuutthriller Absolute Power (Het recht van de macht)-1996, waarmee hij de Britse W.H. Smith's Thumping Good Read Award voor fictie won in 1997 besloot hij zich fulltime aan het schrijven te wijden.Het boek behaalde ook nog een literaire prijs in Italië en werd verfilmd door Clint Eastwood. David Baldacci woont in Noord-Virginia met zijn vrouw en kinderen
DE VERGEVING-2000 Vianen: The House of Books, 416pag, gebonden vert.van: Redemption Blues (London: Headline, 1999) vert.uit het Engels: Mariëtte van Gelder.
" Een schitterende roman over de kracht van liefde , die zelfs het grootste verlies kan verzachten.
*** Na een knallende ruzie met zijn vrouw Lauren, verlaat de beroemde popartiest Matt Silver woedend het huis en rijdt, met zijn tweelingdochtertjes op de achterbank, de nacht in. Een vlucht die slechts kort duurt want niet veel later verliest Matt de macht over het stuur en stort hij samen met zijn dochtertjes in de Theems. Van de tweeling overleeft alleen de teruggetrokken Freya het ongeluk. Vreemd genoeg wordt het lichaam van Matt nooit gevonden. Politieagent Sam Cobb doet onderzoek naar het ongeluk. Als een van de weinigen is hij ervan overtuigd dat Matt niet verdronken is en hij zet een groot onderzoek op touw. Om achter de ware toedracht van het ongeluk te komen zoekt Sam contact met Freya, die doodstil in het grote ziekenhuisbed ligt. Lauren, die gebroken is door de dood van haar andere dochter, moet toegeven dat Sam veel beter in staat is contact te maken met Freya dan zijzelf. Als er tussen Lauren en Sam iets moois lijkt op te bloeien, staan beiden voor een groot dilemma; Sams vak gebiedt hem tot het bittere einde naar Matt te zoeken, maar persoonlijk hoopt hij Silver nooit meer te zien ... En kan Lauren haar echtgenoot vergeten ?
De Vergeving : is wereldwijd getipt als de bestseller van het jaar 2000- een overrompelend debuut van Tim Griggs.
Het is in alle opzichten een uitzonderlijk verhaal: meeslepend, ontroerend en spannend tot de laatste bladzijde.Bovendien is het een verhaal dat ons persoonlijk raakt : over de kracht om het leven met al zijn mooie en grillige facetten een nieuwe kans te geven.
.GRIGGS, Tim :Groot-Brittannië (London), 1948-
Tim Griggs begon zijn schrijverscarriére bij een lokale Londense krant toen hij zestien was. Na zijn universitaire studie werkte hij als verslaggever bij verschillende kranten en tijdschriften. Hij verbleef een paar jaar in Nigeria en Taiwan, en vestigde zich ten slotte in Australië . Daar oogstte hij succes met zijn korte verhalen en won hij verschillende schrijfwedstrijden. Onlangs keerde Griggs terug naar Engeland, waar hij zijn grote roman ' De vergeving' afrondde ; een ontroerende en meeslepende roman waarmee Tim Griggs in één klap internationaal doorbrak.
Oorspronkelijke titel : " 1 st to Die " -2001 Nederlandse titel : " De Eerstverlorene " 2002, Utrecht: A.W. Bruna, 316pag., 24cm, ISBN 90-229-8599-7, 2e druk augustus 2002 vert. van: 1st To Die (Suejack, 2001), vert.uit het Engels: Ineke van den Elskamp,
*** Slechts enkele uren nadat ze elkaar trouw hebben beloofd, worden David en Melanie op brute wijze in hun bruidssuite in het chicste hotel van San Francisco neergestoken en als aandenken worden hun trouwringen meegenomen. Inspecteur Lindsay Boxer heeft een slecht gevoel over de zaak en is bang dat dit slechts het begin is. Wanneer korte tijd later net buiten de stad een pasgetrouwd stel wordt vermist , worden haar vermoedens bevestigd ; ze heeft met een seriemoordenaar te maken. Helaas dreigt het politieonderzoek al gauw vast te lopen en Lindsay raakt gefrustreerd door het gebrek aan voortgang. Vier vrouwen,de inspecteur,Claire Washburn een patholoog-anatoom , een journalist Cindy Thomasen ,en. als openbaar aanklager Jill Bernhardt zich bij het drietal voegt, blijken samen over meer aanwijzingen te beschikken dan zij oorspronkelijk dachten. Vastbesloten om de moordenaar zo snel mogelijk te stoppen, besluiten zij hun krachten te bundelen en informatie uit te wisselen. Maar dat moet dan wel buiten het officiële onderzoek om gebeuren, en op eigen risico.
op 22 maart 1947 als zoon van een verzekeringsagent en een onderwijzeres. Hij behaalde een B.A. Engels aan Manhattan College en een M.A. aan de Vanderbilt University.
James Patterson is momenteel een van de best verkopende auteurs ter wereld. Zijn debuutroman, The Thomas Berryman Number, won de Edgar Award voor de beste debuut-detective. Het boek kwam in 1976 uit bij Little, Brown toen Patterson amper 27 was en al door tientallen andere uitgevers was afgewezen.
Sindsdien heeft hij een hele serie bestsellers geschreven waaronder de nu zes delen tellende serie rond rechercheur/psycholoog Alex Cross: Slaap kindje, slaap..., Meisjes plagen..., Pak me dan, Kat en muis, Wie het laatst lacht en Rozen verwelken. Van de Womens Murder Club-serie, die het eveneens heel goed doet, is inmiddels een deel in het Nederlands verschenen: De eerstverlorene.
De verfilming van Meisjes plagen... (Kiss the Girls) van Paramount Pictures (1997), met Morgan Freeman als Alex Cross, was een ware kaskraker. In de verfilming van het eerste deel uit de serie, Slaap kindje, slaap... (Along Came a Spider) (2001), zien we Morgan Freeman voor de tweede maal in de rol van Cross. NBC heeft de rechten van De eerstverlorene gekocht en heeft plannen om er een vier uur durende miniserie van te maken. Van Miracle on the 17th Green, een verhaal dat Patterson samen met Peter de Jonge schreef, is eveneens een televisiefilm gemaakt. De hoofdrol wordt daarin gespeeld door Robert Ulrich.
In zijn totaliteit is Wie Niet Horen Wil weer een klassieke Patterson geworden. Verplichte aanschaf dus voor alle liefhebbers van zijn boeken en dat zijn er inmiddels heel erg veel. Het lijkt ook wel of zijn boeken de laatste jaren steeds beter gaan worden en die stelling kan met dit achtste deel zeker weer onderschreven worden. Mijn advies is dan ook simpel: ga naar de dichtstbijzijnde boekwinkel, koop dit boek, begin snel met lezen
KUBAN, KARLA. Grenzeloos. [S.l.], Areopagus, 1998. 8vo, pp. 272. Paperback. Vertaald door Ineke van Bronswijk.
Oorspronkelijke titel : " Marchlands "
" PUUR en ELEGANT "
***
De 15-jarige Sophie Behr woont op een schapenranch in Wyoming , waar ze urenlang kan rijden op haar paard Pablo zonder een mens tegen te komen.Dat doet ze dan ook vaak , om na te te denken - over Dementrio , een knappe Mexicaanse arbeider van wie ze zwanger is ; over haar moeder die drinkt ; over haar broer in Vietnam en over haar vader die op een dag spoorloos verdween. Wanneer haar moeder ontdekt dat Sophie zwanger is , reageert ze zo wreed dat Sophie geen andere keus heeft dan te vluchten. Op zoek naar haar vader ontdekt Sophie dat de waarheid soms meer pijn doet dan leugens ooit zouden kunnen. Dit is een schitterende debuutroman waarin je wordt meegesleept . Karla Kuban heeft een veelbewogen jaar uit het leven van een vijftienjarig meisje beschreven. Feilloos weet Kuban dat kortstondige moment van jeugd naar volwassenheid te vangen. Met haar temperamentvolle karakter, haar seksuele nieuwsgierigheid en haar liefde voor haar omgeving is de jonge Sophie een onvergetelijke heldin. Haar moed spat van elke bladzijde.
Karla Kuban
:
De schrijfster is geboren in Minneapolis en behaalde haar M.A. aan the Johns Hopkins Writing Seminars en haar MFA als James Michener Fellow aan .the University of Texas. Ze schreef een 30-tal korte verhalen en ontving de Pushcart Prize.
Oorspronkelijke titel : " The Most Wanted " Signet Books Paperback :392 pages ISBN: 0451196856 Nederlandse titel : " Verbogen Tralies " Uitgeverij : ANTHOS
*** Als gevolg van een weddenschap met een vriendin schrijft de 14-jarige Arley Mowbray , een naieve teenager uit Zuid-Texas, een brief aan een gevangene. Hij , Dillon LeGrande, schrijft terug.En hoe , want in een vloek en een zucht is Arley dolverliefd. Dillon overreedt Arley in het geheim met hem te trouwen. Van een onschuldige tiener wordt zij tot de echtgenote van een misdadiger - en na hun enige nacht samen , de moeder van hun kind. Maar als Dillon uit de gevangenis ontsnapt en zijn vrouw en kind komt opeisen wil Arley nog maar één ding : haar dochtertje Desiree beschermen... Verborgen Tralies is nog gedurfder , intenser en krachtiger dan Mitchards briljante debuutroman Diep als de zee , die maandenlang op de internationale bestsellerslijsten schitterde en werd verfilmd. Miljoenen lezers hebben op Verborgen Tralies gewacht ; een uniek verhaal dat de term 'lovestory' een geheel nieuwe betekenis geeft.
JACQUELYN MITCHARD
Mitchard is geboren in Chicago, Illinois als oudste van twee dochters.Nadat ze in 1973 een B.A haalde in Engels aan het Rockford College ging ze in het onderwijs als lerares Engels. Haar professionele schrijversloopbaan begon echter in 1976 bij de Pioneer Press in Chicago.Kort daarop nam ze een job aan bij de Capital Times in Madison, Wisconsin ,waar zij haar latere echtgenoot , de uitgever Dan Allegretti ontmoette. In 1984 verhuisde ze dan naar The Milwaukee Journal-Sentinel, waarin haar wekelijkse columm "The Rest of Us", meer dan tien jaar lang nationale bekendheid verwierf. In 1993 stierf haar man . Ze had inmiddels vijf kinderen en ging noodgedwongen naar een writer's camp , waar ze de basis legde voor haar eerste roman :THE DEEP END OF THE OCEAN.( Diep als de zee), die meteen een New York Times bestseller werd. Van 1989 tot 1993 was Mitchard ook, de speech-schrijfster, voor de U.S-Secretary of Health and Human Services - Donna Shalala, toen die rector van de University of Wisconsin was. Sinds 1990 werkte ze ook mee aan de uitgave van Parenting magazine .Ze schrijft regelmatig columms voor TV Guide en is medewerkster aan nationale magazines als :Self, Money,en Women's Day. De schrijfster ontving meerdere literaire prijzen zoals : - de Maggie Award for Journalism. - de Anne Powers Award for fiction from the Council of Wisconsin Writers -1997 Ze leeft met haar echtgenoot en zes kinderen even buiten Madison, Wisconsin .
Sue Grafton werd geboren op 24 april 1940 in Louisville, Kentucky, als dochter van C.W. Grafton en Vivian Harnsberger. In 1961 studeerde ze af aan de universiteit van Louisville met Engelse literatuur als hoofdvak. Ze vond werk als medisch secretaresse in het St. Johns Hospital in Santa Monica en later in het Cottage Hospital in Santa Barbara, Californië. Het schrijven zat Sue Grafton echter in het bloed, aangezien haar vader naast zijn werk als advocaat ook een aantal romans op zijn naam had staan. Aan het eind van de jaren zestig schreef Sue Grafton zelf haar eerste romans, waaronder "Keziah Dane" en "The Lolly-Madonna War", beide inmiddels niet meer te krijgen. Het eerste succes kwam toen Sue Grafton begon met het schrijven van filmscripts voor de televisie en in 1979 won ze daarvoor de Christopher Award voor de film "Walking Through The Fire". Andere films die zijn schreef zijn ondermeer "Sex And The Single Parent", "Nurse" en "Mark, I Love You". Samen met haar man Steven Humphrey bewerkte ze tevens twee romans van Agatha Christie, namelijk "Caribbean Mystery" en "Sparkling Cyanide". Samen met haar man schreef ze "Killer In The Family" en "Love On The Run".
In 1982 schreef ze het boek "A Is For Alibi", met in de hoofdrol de vrouwelijke privé-detective Kinsey Millhone. Het boek bleek het begin van een uiterst succesvolle serie die inmiddels in 22 talen uitgebracht. Grafton is getrouwd met Steven F. Humphrey en heeft drie kinderen (dochters Leslie en Jamie en zoon Jay) en twee kleindochters (Erin en ..... Kinsey).
Sue Grafton werd meerdere malen bekroond, onder meer met de Shamus Award, de Mysterious Stranger Award en drie keer met de Anthony Award.
HET MAGDALENA COMPLOT 2006, Amsterdam: Luitingh, 366pag., 23cm, ISBN 90-245-5435-7, 1e druk augustus 2006 vert.van: The Magdalene Cipher (London: Arrow Books, 2005), oorspr. titel: Kingdom Come (New York: Ballantine, 2000), vert.uit het Engels: Laura van Campenhout, omslagontwerp: Wouter van der Struys, omslagillustratie: Larry Rostant
Voor de CIA observeert agent Jack Dunphy een doodnormale man, een Londense hoogleraar psychologie. Als deze op gruwelijke wijze wordt vermoord, krijgt Jack opdracht onmiddellijk terug te keren naar de VS, waardoor hij zijn vriendin Clementine moet verlaten. In Washington wordt hij urenlang ondervraagd en vervolgens opgezadeld met een oersaaie kantoorbaan. Jack wil weten waarom zijn werkgever zich tegen hem heeft gekeerd. Zijn zoektocht leidt naar een oud-CIA'er die hem een verhaal vertelt dat zo bizar is, dat hij het weigert te geloven.
Maar als de bewijzen zich opstapelen, blijkt de werkelijkheid elk voorstellingsvermogen te boven te gaan. Jack komt een ultrageheime organisatie op het spoor, en een immense samenzwering die teruggaat tot de tijd van Christus. En als Jacks huisgenoot onder verdachte omstandigheden sterft, weet Jack dat er met zijn tegenstanders niet te spotten valt. Ongewild wordt ook Clementine bij het kat-en-muis-spel betrokken. In een zenuwslopende poging hun leven te redden, doorkruisen ze samen Europa. Maar er is een macht aan het werk die zo groot is, dat zelfs de kleinste misstap hun fataal kan worden...
Jim Hougan is een bekroond onderzoeksjournalist die een drietal non-fictieboeken op zijn naam heeft staan.: Decadence, over de sixties en seventies; Spooks, over de wereld van de Amerikaanse inlichtingendiensten, en Secret Agenda, over Watergate. Het Magdalena Complot is zijn eerste thriller.
Hougan is politiek redacteur van Harper's Magazine geweest in Washington ,reporter voor het National Public Radio-programma" All Things Considered" en heeft documentaires geproduceerd voor Frontline, 60 Minutes, A&E en Discovery Channel. Samen met zijn vrouw , Carolyn Hougan schreef hij een serie thrillers onder de schuilnaam John Case ( John Case is de naam van Carolyn's grootvader een "newspaperman" die zelf verscheidene romans schreef) waaronder de New York Times bestseller The Genesis Code.(De achtste dag, 1997, als De Jezidi tombe in 2003) The First Horseman (Dreiging van het licht, 1999), The Syndrome (Het Jericho Plan, 2001) en The Murder Artist (Moordkunstenaar, 2005
Zij wonen in Afton, Virginia ..
REVIEWS :
'Hij schrijft krachtig en sober; zijn personages zijn levendig.' Publishers Weekly
'...vol vaart en zeer onderhoudend.' Library Journal
'Ironische spionagethriller vol mysterieuze voortekenen en met net genoeg gemeen geweld om het een scherp randje te geven.' Kirkus Reviews
"The pacing is brisk...a highly entertaining tale."
Jos Vandeloo - 5 romans Uitgave : Manteau , Antwerpen -1998 -538 pag. ISBN 90 223 1461 8
* De Muggen * De coladrinkers * Het gevaar
* De Engelse les * De weg naar de Ardennen.
'Beter ijs aan de noordpool venten dan toneel aan de man te brengen in België.' CITAAT van de schrijver. *** De Muggen : -1973
David Wijsman is een jood uit de diaspora , bedrijvig in de Antwerpse diamantnijverheid.Drie vrouwen beïnvloeden zijn leven : zijn onverschillige niet-joodse vrouw Nora , het meisje Greet en zijn moeder.
Het gevaar: -1960
Dit is de beklemmende geschiedenis van drie mannen die door radioactieve straling worden besmet.Het is een sombere, profetische allegorie van een nucleaire ramp en de nasleep ervan.
De coladrinkers : - 1968
Een vrijmoedige roman over de problematiek van jongeren in de late jaren zestig. ' Het is leerzaam te zien hoe men als begaafd auteur erotische scénes met de nodige vrijmoedigheid kan beschrijven zonder dat dit direct vilgair en ordinair wordt '.
De Engelse les : -1980
In deze meeslepende roman wordt indringend de vreemde relatie tussen een wat oudere vrouw en een jongeman beschreven. De jongen gaat nog naar school. De alleenstaande vrouw geeft avondles Engels. Zo komen ze met elkaar in aanraking.
De weg naar de Ardennen : -1988
Een man loopt bij een verkeersongeval zware verwondingen op. Tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis heeft hij een zee van tijd om na te denken over zijn leven. Steeds meer blijven zijn gedachten echter hangen bij een vroegere geliefde. Hij besluit , als hij hersteld is , naar haar op zoek te gaan. Het wordt een reis vol verrassingen.
Jos Vandeloo : -1925
Jos Vandeloo werd geboren te Zonhoven in Belgisch Limburg , op 5 september 1925 in een mijnwerkersgezin. Hij is de oudste zoon (na hem volgen nog drie zoons - waarvan er een bij geboorte overlijdt - en een dochter) van Jules Ferdinand Vandeloo en Maria-Catharina Bielen. Na de lagere school in Zonhoven volgt hij middelbaar onderwijs aan het St. Jozef College te Hasselt, terwijl de Fraters in Zonhoven hem onderricht geven in Frans en algemene ontwikkeling. Zoals het een toekomstig auteur betaamt, schrijft hij bij tijd en wijle bijdragen (o.a. gedichten) voor de schoolkrant. Hij is negentien als hij zich in het najaar van 1944 als vrijwilliger aansluit bij het tweede Britse leger. Bij de opmars door Nederland en het zuiden van Duitsland wordt hij vooral als tolk ingezet, tot hij na drie maanden betrokken raakt bij een ongeval en weer thuis belandt. Hij zet zich dan aan de studie en volgt achtereenvolgens in Luik, Charleroi en Duitsland een opleiding tot steenkooldeskundige. In 1947 onderbreekt hij zijn studie om zijn militaire dienstplicht te vervullen. Na een opleiding in Hoogboom en Antwerpen wordt hij als infanterist gekazerneerd bij verschillende garnizoenen in Duitsland. De laatste twee van de in totaal twaalf maanden van zijn diensttijd is hij redakteur van het blad Soldatenpost. Na dit tweede militaire intermezzo vervolgt hij zijn opleiding tot steenkooldeskundige. Eenmaal als dusdanig bevoegd, wordt hij uitgezonden om steenkoolanalyses bij te wonen of zelf te verrichten in de laboratoria van verscheidene Europese mijnbekkens, o.a. in het Ruhrgebied, waar hij het gehele jaar 1953 verblijft. Als in december van dat jaar evenwel de eerste tekenen zichtbaar worden van de dreigende crisis in de mijnbouw, oordeelt hij dat de steenkolen-scheikunde een te smalle basis is voor een bestaan. Herinneringen aan de tijd in de mijnen vindt men veelvuldig terug in zijn verhalen en romans, b.v. in het verhaal Een mannetje uit Polen en in de roman De Muggen. Na tussen 1945 en 1955 reeds tientallen korte verhalen geschreven te hebben, debuteerde hij in 1955 voorgoed met de dichtbundel "Speelse parade". Hij is immers intussen getrouwd en vader geworden van een zoon (Ferdy). Later zullen nog een dochter (Anita) en een zoon (Dirk) volgen. Hij verlegt zijn werkterrein van de steenkolen naar de letteren en treedt in dienst bij de uitgeverij Manteau te Brussel. Weliswaar een ongebruikelijke maar voor Vandeloo bepaald geen onlogische overstap, gezien zijn voorliefde voor lezen en schrijven. In 1955 verschenen zijn eerste boeken. Hij maakte naam met het verhaal De muur (1958) en de korte roman over de kernkrachtrisico's, Het gevaar (1960). , Het Gevaar is in zoverre wel zeer opmerkelijk omdat Vandeloo al in 1960 als een van de weinigen nadenkt over de gevaren van atoomenergie. Wat hij in dit boek weergeeft ( het speelt naar we moeten aannemen in de Belgische plaats Doel) lijkt in 1986 in de Sovjet Unie realiteit te worden. In de jaren '60 was Jos Vandeloo een tijdlang 's zaterdags sportverslaggever bij de toenmalige BRT. Om zijn kennis van de literatuur aan te scherpen heeft hij inmiddels aan de Koninklijke Academie en het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen drie jaar lang Nederlandse en Franse letterkunde gestudeerd. Enkele jaren na de studie geeft hij er zelf in één van de afdelingen, het Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedenbouw, gedurende twee jaar literatuurlessen aan jonge architekten in opleiding. Lange tijd is hij werkzaam geweest bij uitgeverij De Standaard, maar sinds 1983 wijdt hij zich geheel aan het schrijven. Zijn literaire loopbaan wordt tweemaal onderbroken door een inzinking, nl. in 1963 toen zijn oudste zoon een ernstig verkeersongeval meemaakte, en in 1969 toen hij zelf het slachtoffer werd van een verkeersongeval. De voornaamste thema's in het werk van Jos Vandeloo zijn de eenzaamheid, de vervreemding, de angst, de gevaren van de moderne maatschappij, dit alles doorweven met een drang naar een soort irreële paradijselijke leefwereld. Op een sobere doch doordringende wijze heeft hij het over de belaging van onze maatschappij door de toenemende technische mogelijkheden. Vandeloo is te beschouwen als een heel geëngageerd schrijver. Zijn korte verhalen werden tot ver in Oost-Europa bekend. In zijn verhalen treft men nauwelijks menselijk geluk aan, 'menselijk geluk is zo zeldzaam'. Ook zijn de personen in zijn boeken vaak machteloos. Het gevaar en angst zijn vaak een kernbegrip in zijn werken. De natuur kan het gevaar zijn, maar het gaat ook van de mens zelf uit. Hij primeert het geestelijk avontuur van zijn (anti-) helden. Zijn grootste kracht en verdienste als auteur ligt in de veelal minutieuze penetratie in denk- en gevoelswereld van zijn personages, in het uitdiepen van hun reakties op bepaalde situaties en toestanden. Dat hij daarbij de emotie niet schuwt, is wellicht inherent aan een zekere graad van romantisme die bij hem te onderkennen valt: het verlangen naar vrijheid, naar een dorpsgemeenschap, het verlangen ook naareen toevlucht in de liefde, die 'misschien' de enige vorm is van kort stondig geluk. Zijn werk is uitgegroeid uit een sterke bekommernis om de mens en getuigt van een gevoel van lotsverbondenheid en van deernis met de ongelukkigen en de verdrukten die hij tot leven wekt. Hij opereert in een soort niemandsland tussen werkelijkheid en illusie, en al getuigen de meeste van zijn boeken van een voortschrijdende illusieloosheid, toch blijft hij blijkbaar geloven in de positieve krachten van de mens en in een betere toekomst. Hij behoort tot één van de meest gelezen auteurs van zijn generatie met o.a. "De croton" (1962), "De coladrinkers" (1968), "Mannen" (1975), "Les Hollandais sont là" (1985), "De vogelvrouw" (1993). Naast romans, verhalen en gedichten schreef hij een groot aantal scenario's voor de Vlaamse en Nederlandse televisie, toneelstukken en kinderverhalen. Zijn werk werd bekroond met verscheidene literaire prijzen.
Bibliografie :
* Speelse parade (gedichten, 1955) *Wij waren twee soldaten 1955 *Woorden met doofstommen 1957 *De muur (1958, verhalen) *Wachten op het groene licht (gedichten, 1959) * Het gevaar (roman, 1960) * De muur (televisiespel, 1960) * Zeng (gedichten, 1962) * De vijand (verhalen, 1962) * Het huis der onbekenden (roman, 1963) * De croton en andere verhalen (1964) * Een mannetje uit Polen (verhalen, 1965) * De coladrinkers (roman, 1968) * De muggen (roman, 1973) * De Engelse les (roman, 1980) * Sarah (roman, 1982) * De weg naar de Ardennen (roman, 1988) * De beklimming van de Mont Ventoux (roman, 1990) * De vogelvrouw (roman, 1993) * De liefdesboom (roman, 1998) * 5 romans (1998) (Omvattend : De muggen, Het gevaar, De coladrinkers, De Engelse les, De weg naar de Ardennen)
* Vijf romans (2000) (Omvattend : Het huis der onbekenden, De vijand, Sarah, De vogelvrouw, De beklimming van de Mont Ventoux)
Oorspronkelijke titel : " The Lazarus child " Uitgeverij : De Boekerij - Paperback | 312 Pagina's |
***
Lazaruskind is een ingrijpend en meeslepend verhaal over liefde, beproeving en opoffering- een onvergetelijke roman over de werkelijke zin van het leven.
In een periode waarin het bergafwaarts gaat met zowel hun huwelijk als hun bedrijf, beleven Jack en Allison Heywood de nachtmerrie van elke ouder. Hun twee kinderen krijgen een verkeersongeluk waarbij hun 7-jarig dochtertje Frankie in coma raakt. Getraumatiseerd en overladen met schuldgevoelens verandert Ben , de oudste van de twee , in een teruggetrokken en onbereikbaar kind. Na drie uitzichtloze maanden is Frankie voor het verplegend personeel nog slechts het coma geval van de vijfde verdieping, kamer vier. Als haar "bestaan" nog veel langer duurt, zou dit voor Ben, die zich in een andere werld lijkt te hebben terug getrokken, vreselijke gevolgen kunnen hebben. Jack en Alison staan voor een gruwelijk dilemma.Dan als alle hoop verloren lijkt, horen de ouders van een experimentele kliniek , die geleid wordt door een briljante neuroloog Elizabeth Chase. Zij weet wat het is om als kind afgesloten te zijn van de werkelijkheid. Daarin ligt haar motivatie om dit risicovolle werk te doen, ook al beweegt ze zich daarmee aan de rand van de medische ethiek en ondervindt ze veel kritiek en tegenwerking. Aan Elizabeth Chase zullen de Heywoods uiteindelijk het leven van hun kinderen toe vertrouwen.. Maar als zij aankomen, ligt de kliniek net onder vuur van actievoerders, de wet en de politiek, en moet ze haar deuren sluiten. Via illegale wegen wordt de behandeling voortgezet "Lazaruskind" is een indrukwekkende vertelling over hoop en wanhoop, beproeving en genezing.Maar bovenal is dit een onvergetelijk en schitterend verhaal over grenzeloze moed en het vermogen tot het brengen van offers.
Een boek voor diegene die geraakt werden door De paardenfluisteraar.
Robert Mawson -1956 De auteur is geboren in Londen en bezocht de Westminster school. Hij was eerst tien jaar lang piloot en journalist alvorens zich helemaal op het schrijven toe te leggen. Zijn romans werden internationale bestsellers. Robert Mawson leeft afwisselend in Suffolk en in Frankrijk.
James Redfield Oorspronkelijke titel: "The Celestine prophecy"
Uitgeverij : -Hoover: Satori Publishing,1993 Warner Books, New York, 1994,- 246 pages Nederlandse uitgave: De Boekerij bv, Amsterdam(1998)
" Maak van jezelf het middelpunt "
*** De roman De Celestijnse Belofte beschrijft de zoektocht naar een manuscript dat diep in het regenwoud van Peru ligt te wachten op ontdekking . Onmiskenbaar bevat het manuscript een schat aan wijsheid , maar er zijn mensen die de verspreiding van deze kennis willen tegenhouden.De hoofdpersoon wordt in zijn zoektocht dan ook tegengewerkt door vertegenwoordigers van het gezag , die afbrokkeling van hun macht vrezen wanneer de inzichten uit het geschrift zouden worden ontsluierd. Ondanks het steeds weer dreigende gevaar wordt de tocht voortgezet en geeft het manuscript zijn uitzonderlijke geheimen één voor één prijs aan de hoofdpersoon, maar ook aan de lezer.
De Celestijnse Belofte geeft inzicht in de onschatbare waarde van het toeval en in de cruciale veranderingen die de mensheid te wachten staan. Auteur James Redfield geeft blijk van groot psychologisch inzicht en verbindt dat op unieke wijze met de eeuwenoude mystieke traditie. Zo ontsluiert de roman de ideeën die op dit moment de wereld in verandering brengen. Het is een betoverende avonturenroman waarin de lezer met eeuwenoude wijsheid en spirituele ervaringen op een herkenbare en persoonlijke manier in contact wordt gebracht.
Redfields eerste avonturenroman speelt zich grotendeels af in het Peru. Door dat fantasieland zwervend, verwerft de naamloze mannelijke hoofdpersoon één voor één de "negen inzichten". Die zijn opgeschreven in een 2600 jaar oud manuscript dat de overheid en de kerken proberen te verbergen. De inzichten komen er in het kort op neer dat er een soort "subtiele energie" is die alleen door helderzienden waar te nemen is. Die energie laat de planten groeien, is de drager van onze emoties en de basis van alle materie. Elk conflict op aarde zou slechts een strijd om deze energie zijn, want iedereen probeert voortdurend energie van de anderen af te pikken
Laten we om te beginnen vaststellen dat we hier met een religieus boek te maken hebben, een boek met een boodschap. En als het om een boodschap gaat , dan kijkt men niet te nauw, dan wil de wereld bedrogen worden . Vroeger leefde en stierf men in en voor het geloof. Men vocht ervoor, richtte kerken op. Het geloof in de Celestijnse belofte is echter een heel ander soort geloof. Men leeft er niet in, sterft er niet voor. Men gelooft het wél.
De inhoud is beslist niet te moeilijk. Centraal staat een manuscript waarin negen inzichten worden beschreven. Wie zich deze negen inzichten heeft eigen gemaakt, kan zó de hemel binnenlopen, zoals Jezus ook met huid en haar de hemel inging.
Samengevat zeggen deze inzichten dat de evolutie van het bewustzijn het doel is van de wereldgeschiedenis. De geschiedenis is als een stuk muziek waarvan de laatste noot de vervulling en afsluiting is van alle vorige en waarin elke noot zijn eigen plaats en betekenis heeft. De Verlichting was een periode van egoïsme en materialisme en staat nu op het punt over te gaan in een nieuw tijdperk dat in het teken staat van altruïsme en manipulatie van energie.
Wat in deze samenvatting verloren gaat, is de overtuigingskracht van het verhaal. Die zit 'm niet in een ingenieuze plot, een levendige beschrijving, of treffende overeenkomsten met de werkelijke wereld. Ik vermoed dat deze gebaseerd is op een zekere herkenbaarheid. Thema's die als losse vaagheden in de herinnering van de lezer rondzwerven worden door het boek opeens op elkaar aangesloten. De lezer krijgt weer dat gevoel van 'zie je wel dat heb ik altijd al gedacht!' en bovendien het behaaglijke gevoel dat we een prachtige toekomst tegemoet gaan.
Eind goed al goed. Alsof het leven een goedkope roman is. Er wordt een goedkope verklaring gegeven voor de conflicten van deze tijd met de belofte dat die spoedig voorbij zullen zijn. Je kunt er zelfs persoonlijk al 'aan werken' door de negen inzichten te leren begrijpen. En het goeie ouwe christendom kun je gewoon aanhouden. Overigens ademt het boek een uitdrukkelijk katholiek sfeertje. De 'goeden' zijn allemaal mystiekerige missionarissen en 'de kwaden' rechtzinnige kardinalen en bisschoppen. De toon wordt al gezet in het begin van het boek, als blijkt dat het manuscript met de inzichten, dat eens in het bezit van de Maya's is geweest, in het Aramees is geschreven, de taal van het Nieuwe Testament
Daarmee wordt de Mayacultuur in verband gebracht met het Israél van het jaar een. Misschien is dit tevens een poging om een oud hartzeer van vele Amerikaanse christenen te verlichten: het feit dat het Heilig Land zover af ligt van het heilige land waar men woont
.De moegeploeterde middenklasser wil, als hij of zij thuiskomt van zijn werk, geen gezeur, geen slecht nieuws, maar iets moois om in te geloven. Daarom leest men De Celestijnse belofte. Daarom doet men in het weekend met een clubje soortgenoten aan de positieve oefeningen van Het Celestijnse werkboek. Dat is nu eenmaal de levenshouding van de calculerende burger van vandaag: met het hoofd in de wolken, met de voeten in het chemische afval en met de handen in de zakken. Marx zei het al: religie is de opium van het volk.
Het idee dat er nu eindelijk een betere wereld gaat komen spreekt ook veel linkse en voormalig linkse mensen aan. In hun machteloosheid, op het diepst van de crisis van links, hebben ze kennelijk behoefte aan iets 'positiefs', iets dat de huidige ellende uitlegt als een teken van een komend paradijs.
Het boek wordt dan ook juist in die kringen massaal aangeschaft, gelezen en enthousiast doorgegeven. Wie wil niet de held zijn, die zonder veel moeite of lijden in zijn vrije tijd de wereld redt?
We leven in een tijd waarin gecentraliseerde machtsstructuren door netwerken worden vervangen; waarschijnlijk omdat de oude hiërarchische machtsstructuren inefficiënt zijn geworden, vanwege de grotere mobiliteit en de ontwikkeling van de media. Er is geen sprake van één waarheid die men moet onderschrijven of één stel principes die men moet navolgen. De postmoderne mens wil niet meer kiezen, hij wil niet meer willen; hij wil verleid worden. Hij is bang voor de eenzaamheid van de beslissing en te moe om een standpunt vol te houden. Liever laat hij zich in de boot nemen en meevoeren op de stroom van een nieuwe therapie of geleide fantasie. De eisen van waarheid en integriteit gelden alleen als het zo uitkomt, ad hoc en voorlopig. De hoofdzaak is dat men voortdrijft, onderhouden wordt en de verveling en de vermoeidheid even achter de horizon verdwijnen.
This book is very simply about how we get and use energy. When we get enough energy, in the right ways, we can "raise our vibration." With a higher vibration we are better able to tap into our psychic and intuitive skills, and thus are better able to discover and live our true purpose in life.
James Redfield -1950
De auteur is geboren op 19 maart 1950 in een landelijke omgeving ,dichtbij Birmingham (Alabama). Reeds op jeugdige leeftijd bleek hij geinteresseerd en zocht hij klaarheid te verwerven in spirituele zaken. Als jonge man studeerde hij Oosterse filosofie , zoals Taoisme en Zen en behaalde zijn diploma in sociologie aan de Auburn University.Later behaalde hij een M.D. in counseling en besteedde de volgende 15 jaar als therapeut en opvoeder van misbruikte adolescenten. In 1989 verliet hij deze job om full-time schrijver te worden. Hij verdeelde hierbij zijn interesse in interactieve psychologie ,Oosterse en Westerse filosofie, wetenschap, futurisme, ecologie, geschiedenis en mystiek.
Van de 3000 copies van zijn boek "The Celestine prophecy ", die hij in een zelf-uitgave liet printen ,gaf hij er samen met zijn latere vrouw Salle Merrill -1500 gratis weg . In maart 1994 bracht Warner Books een hard-cover versie uit. Het boek bereikte een nummer één plaats op The New-York bestsellers-lijst en bleef er drie jaar lang op staan. Met Het tiende inzichtbereikte hij hetzelfde resultaat Redfield was ook heel erg betrokken in het vrijwaren van de laatste Amerikaanse wildernis .Hij ontmoette hiervoor senatoren en vertegenwoordigers en steunde hun in de promotie om de Amerikaanse wouden van de ondergang te redden. Samen met Carol Adrienne schreef hij ook een praktische gids : "Het Celestijnse werkboek "voor wie zich verder wil verdiepen in de uitdagende denkwereld van James Redfield en op zoek is naar een nieuw en inspirerend levensavontuur. Van zijn vrouw Salle Merrill-Redfield verscheen : "De Celestijnse meditaties ", waarin ze de lezer meeneemt op een fascinerende reis .In dit boek laat ze zien hoe mediteren een ware vreugde kan zijn en kan helpen een rustiger en waardevoller leven te leiden. James Redfield en zijn vrouw , beiden geboortig van Alabama wonen nu in Florida. Bibliografie :
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
De schrijver werd geboren in
In zijn totaliteit is Wie Niet Horen Wil weer een klassieke Patterson geworden. Verplichte aanschaf dus voor alle liefhebbers van zijn boeken en dat zijn er inmiddels heel erg veel. Het lijkt ook wel of zijn boeken de laatste jaren steeds beter gaan worden en die stelling kan met dit achtste deel zeker weer onderschreven worden. Mijn advies is dan ook simpel: ga naar de dichtstbijzijnde boekwinkel, koop dit boek, begin snel met lezen
