Titels – ach titels :

Prof – meester – dokter – advocaat – architect – graaf –baron enz.

Titels zeggen mij niets.  Titels zijn etiketten, stalen zonder waarde in leven geroepen om onderscheid tussen de mensen te scheppen.   Ik kijk altijd naar de mens achter zo’n titel. Inhoud gaat immers altijd boven de verpakking.  Zoals bij de titels van een boek met een ronkende en veelbelovende titel maar waarbij de inhoud op niets trekt.

Het zal me altijd een raadsel blijven hoe mensen – met titels – hun integriteit en hun door de jaren heen opgedane expertise te grabbel gooien om tegemoet te komen aan personen die hun vriendschap uit eigen dunk voorop stellen.  Later begrijpen deze personen pas dat onverantwoordelijkheid leidt tot medeplichtigheid.   Het egocentrische en het eigen ik-persoontje komen bij zulke “vriendschap-van-ene-kant” pas later naar boven.

Een muntstuk heeft twee kanten. Bijgevolg is je oordeel baseren op één enkel gegeven net zoiets als het kijken naar de teennagel van een olifant en denken dat je de hele olifant ziet.

De leugens overnemen in bepaalde zaken om tegemoet te komen aan een vriendschap werpt vragen op. 

Het loyaliteitsmisbruik is niet ver af.  Het ontkenningsproces speelt zich af wanneer iemand niet wil erkennen dat hij/zij een verkeerde keuze hebben gemaakten daar dan niet de verantwoordelijkheid voor wil nemen.  Zulke personen deinzen er niet voor terug om zaken te blijven uitmelken en zichzelf als slachtoffer te blijven gedragen. 

Men kan zulke personen catalogiseren onder de noemer “bedelaars”.

Eddy