Vandaag is de situatie van onze gepensioneerden totaal anders dan vroeger. Moderne senioren zijn "bezige bijen". De ene sluit zich aan bij een seniorenvereniging. Anderen besluiten om zich persoonlijk verdienstelijk te maken voor de gemeenschap waarin ze zich bevinden om ook op politiek vlak concrete situaties tot een goed einde te brengen. Een voorbeeld volgt hier: Inspraak is een lachertje in Lubbeek ! Tot op heden (08/07/2022) verwaardigde de beidsploeg van NVA/CD&V geen antwoord te geven op een verzoek van 29/06/2022. Ontharding behalve in Lubbeek - het voorstel voor de aanleg van een parking gebeurde , volgens de aanplakbrief door een lid van ... jawel, NATUUR EN BOS . Hieronder mijn verzoek aan onze Schepen met als Bevoegheden : Ruimtelijke ordening, mobiliteit, personeel , milieu en natuur, waterlopen, trage wegen en landbouw. Betreft : aanleg parkeerplaatsen - Lindenweg - toegang naast de nabijgelegen woning Zavelstraat 24, volgens de plannen 26 op 12 meter groot. Geachte mevrouw, In alle steden en gemeenten is men bezig met wat men noemt "ontharding". Hier gebeurt dan juist het tegenovergestelde. Met de aanleg van betonnen parkeerplaatsen doet men aan een "verharding" van de natuur. De uitleg als zou het een aanleg zijn van waterdoorlatende betonlagen blijkt op zijn minst een utopie te zijn. Bovendien wordt er aan de natuur- door het hakken van de op dat terrein aanwezige bomen - gemorreld. Een uitleg als zou de gemeente Lubbeek weinig tot niets kan doen is naar mijn bescheiden mening niet aan de orde. De gemeente Lubbeek kan ook ageren tegen deze aanleg en druk zetten op de inrichters ervan. Mag ik u vriendelijk verzoeken om terplaatse te komen kijken en een gesprek aan te gaan met de omwonenden. Tenslotte blijkt uit de bovenvermelde bevoegdheden dat u uitstekend geplaatst bent om u ter plaatse te komen verzekeren van de opgeworpen bezwaren. Met aandrang verzoek ik u - van uit mijn bezorgdheid voor de natuur - met mij een praktische afspraak te maken. Op mijn beurd zal ik dan de bewoners verwittigen van uw mogelijke passage. Hoogachtend Eddy
Ik werd verkracht - durfde het thuis niet zeggen - maar moest het wel vertellen toen mijn moeder vroeg hoe het zat met mijn maandstonden - ik bleek zwanger - dat was in de tijd dat een zwanger meisje opgeladen werd met alle zonden - ik moest stoppen met mijn studies want "wat moeten je vrienden van de school en de buren wel niet over ons denken" - ons ma en onze pa schaamden zich voor mij en weigerden het woord verkrachting in de mond te nemen - wat een schande toch - wat moest ik doen: naar een "engeltjesmaakster" gaan ? Neen, ik droeg dus de gevolgen: vreselijke stress mijn leven lang en nagekeken door iedereen. Ik verloor de baby. Aan wie kon ik dit allemaal vertellen? Zelfs mijn echtgenoot heeft het nooit geweten.
Maar Eddy, na zovele jaren kwam alles nu terug en barstte ik in tranen uit. Een meisje jonger dan 10 die door haar vader met medeweten van de moeder jaren werd misbruikt, groepsverkrachtingen en nog meer van zulke zaken. Maar vooral Eddy, die strafbepalingen: ik schaam me in de plaats van die rechters die zulke misdaden amper bestraffen.
En nu ook de paus, las ik, die tijdens een persconferentie durfde zeggen dat "abortus" maar moord is.
T., je vraagt naar mijn mening en die geef ik je hierbij. Blijkbaar heeft de paus Belgisch Congo vergeten. Vrouwen, waaronder ook vele kloosterzusters werden verkracht door onafhankelijkheidstrijders. Toen was abortus ineens wel toegelaten.
Abortus is en blijft als vrouwenrecht bespreekbaar. Bij verkrachting, als het leven van de vrouw in gevaar is, als het ongeboren kindje niet levensvatbaar is. En bij uitbreiding: als de pil of het condoom hun werk niet gedaan hebben. Een meisje of vrouw is geen broedmachine die men al naar gelang hun naaste omgeving of de mening van anderen kan in- of uitschakelen.
Albert Einstein zei het reeds : "The more I learn, the more I realize how much I don't know."
Na het op pensioen gesteld te zijn ijn er vele gepensioneerden die beseffen dat ze nieuwe uitdagingen in de schoot geworpen krijgen.Nieuwe uitdagingen die losstaan van leeftijd. Een nieuwe levensfase wacht: O.K. ik word ouder, desondanks neem ik toe in waarde.
Nieuwe kansen bieden zich aan. Men droomde vroeger van iets die men toen door omstandigheden niet kon uitvoeren of bekomen maar die nu voor het grijpen zijn.
Men kan zich aansluiten bij vele goedwerkende seniorenverenigingen, vele gemeentelijke seniorenraden of men kan besluiten om zich persoonlijk in te zetten en een behulpzame hand te bieden aan concrete situaties uit de buurt die om een dringende oplossing vragen.
De technische vooruitgang van de laatste jaren is er helaas nooit in geslaagd armoede, verdrukking en eenzaamheid uit de weg te ruimen. De politiek kon of wilde geen antwoord geven en doet dikwijls het tegenovergestelde. Hoe klaar en duidelijk dat is blijkt uit de maatregelen die de laatste beleidsploegen van de Vivaldi-coalitie en de Vlaamse regering bekokstoofden en blijven verder doen bij de beleidsdomeinen van welzijn, volksgezondheid, zorg e.a.
De maatschappelijke toestand van de senioren werd veranderd. Vroeger konden ze meestal terugvallen op kinderen, familie en vrienden. Dat alles werd hen ontnomen door de huidige beleidspersonen. Het wordt hoogbejaarden die zolang mogelijke zelfredzaam willen blijven in de eigen woning moeilijk gemaakt.
De toekomstvisie van zo'n 25 % kiesgerechtigden (senioren, ouderen) bij Vivaldi en de Vlaamse regering bieden geen enkel positief uitzicht voor de ouderenzorg.
