Chauffeur na incident met meisje dat klem zat tussen de deuren : “Ze hing toch maar enkele seconden aan m’n bus ?” 

Na zo’n reactie zou ik hem dadelijk zijn A4 gegeven hebben.

Mijn echtgenote en ik kregen onmiddellijk een niet zo’n aangename déjà vu bij het lezen van dit voorval.

Jaren geleden wou mijn hoogzwangere echtgenote van de bus stappen als plotseling de deuren zich sloten.  Haar buik kwam gekneld te zitten tussen beide deuren.  En die paljas zette zonder kijken zijn bus terug in gang.  Vol woede en wanhoop begon ik ( ik stond haar op te wachten ) met beide vuisten op de bus te slaan.  Waarop er andere busreizigers begonnen te schreeuwen.  En pas ettelijke meters verder stopte de bus, de deuren werden open gedaan en als mijn echtgenote uitgestapt was gingen de deuren dicht en vertrok die paljas zonder boe of ba verder.   Op dat moment speelden er moordgedachten door mijn hoofd en had hij op dat moment voor mij gestaan ...

Tot aan haar bevalling zaten we met de schrik voor onze boreling.  Gelukkig bleef er van onze angst niets meer over: het was een blakende snotneusje.

Maar zo iets vergeet je nooit.

Eddy