Nadat eerder al bleek dat het aantal asielaanvragen in dit land – tegen de algemene Europese trend in – in een stijgende lijn zit (+ 19 procent), tonen nieuwe cijfers aan dat zich op het vlak van het terugkeerbeleid precies de omgekeerde beweging voltrekt.
In flagrante tegenspraak met wat ons vier jaar lang door toenmalig N-VA-staatssecretaris Theo Francken werd voorgehouden en bij herhaling werd beloofd, daalde de effectieve terugkeer (repatriëringen naar het land van herkomst + vrijwillige terugkeer) vorig jaar met liefst 15 procent. In vergelijking met 2015 gaat het zelfs om een daling van bijna 20 procent.
Zowel het pieken van het aantal asielaanvragen als het kelderen van de terugkeercijfers tonen op onmiskenbare wijze aan dat er de afgelopen vier jaar onder Theo Francken absoluut geen sprake was van de nochtans noodzakelijke trendbreuk in het Belgische asiel- en immigratiebeleid.
Maatregelen die een impact zouden kunnen hebben – waaronder de verstrenging van de gezinshereniging, het optrekken van de plaatsen in de terugkeercentra en een daadwerkelijke verstrakking van het uitwijzingsbeleid – bleven uit. De resultaten zijn ernaar. Ook de beste publiciteitscampagne zal niet kunnen verhullen dat de immigratiekranen in dit land meer dan ooit openstaan en dit land meer dan ooit een bestemming is voor immigratie vanuit alle windstreken.
