Onderwijs en kranten

Terug van een tijdje weg geweest : Kranten in het onderwijs ?

Kranten lezen ... op papier of digitaal ... op school ... ?

Ik ben er geen voorstander van.  Want wat krijgen de kinderen dan voorgeschoteld ?  Een opjectieve mening ?  Absoluut niet ... de opinie van de leerkracht, natuurlijk ! En meer dan waarschijnlijk zal dat een gekleurde mening zijn.  Of het nu een rode, groene, orange of geel-zwarte kleur is ... het is en blijft brainwashing van jonge mensen die geen verhaal kunnen geven aan wat men hen voorschotelt.

En dan is het nog de berichtgeving van journalisten die om den brode schrijven ... " wiens brood men eet , diens woord men spreekt", zo klinkt het spreekwoord.  Dus brainwashing langs twee wegen.

Men probeert de bevolking wijs te maken dat dit opvoeding is met een grote O.  Maar deze opvoeding is meer een vorm van hersenspoeling waarbij vele geavanceerde tecnieken via de media worden gebruikt, om zodoende volwassenen te creëeren die alles geloven wat de politiekers hun voorspiegelen.  De media ( TV, kranten,weekbladen enz;) zijn daarbij van zeer groot belang.  En dat weten ze maar al te goed.  De indoctrinatie en de hersenspoeling gaat nu dus al zo ver dat men nu ook de kinderen er mee gaat overspoelen.  Zodanig zelfs dat ze slaafs alles geloven wat men hen voorschotelt.  

Moeilijk om te geloven ?  Wel, vraag dan eens aan je kinderen en/of kleinkinderen wat ze op school geleerd hebben.  Je zult er gegarandeerd van achter over vallen.

Als politieker heb ik er steeds voor gezorgd dat er thuis in de aanwezigheid van kinderen en kleinkinderen geen woord over de politiek gesproken werd.  En ik begin me nu toch serieus af te vragen of dit wel verstandig is.  

En ik spreek van ondervinding.  Zovele jaren terug en nu deze week nog toen één van onze kleinkinderen me vroeg of het waar was wat de juf vertelde over wat er in de kranten stond.  Zonder de juf te willen afvallen heb ik getracht een niet gekleurd maar meer genuanceerder beeld van de werkelijkheid neer te zetten.  

Eddy   

Mijn artikel over Kranten in het Onderwijs (12/10) heeft nogal reacties opgebracht !

Eén van de vragen die regelmatig terugkwam ging over het feit of ik niet een beetje overdreef.  Met een gerust hart kan ik daarop neen zeggen.  Integendeel.

Wij worden allemaal beïnvloedt door gezagspersonen of personen in onze omgeving naar wie we opkijken.   Dat gaat van de ouders, tot broers en zusters tot leerkrachten en andere ...

Als volwassene kunnen we ons nog ietwat kritisch opstellen maar als kind absoluut niet.  

En dan begint van wat ik noem inprenting.  De effecten van suggesties kunnen het beste vergeleken worden met inprentingen.  Als je bijv. in de lagere school 100 maal het alfabet moet instuderen zul je het nooit meer vergeten.  Werd je toen bijgebracht dat 2 x 2 = 5  juist was, zou je er nooit anders over gedacht hebben.  M.a.w. negatieve inprentingen hebben dus een nadelige invloed op het denken en handelen van de persoon ( hier de kinderen ) in kwestie.

In de fase van inprentingen komt men dan terecht bij de grootste opslagplaats van iedere persoon.  Met name het onderbewustzijn.  Het onderbewustzijn is dit deel van de menselijke geest dat als opslagplaats van beelden, gewaarwordingen , geluiden en gevoelens werkt.  Het is eigenlijk onze computer die denkt, redeneert, aanneemt of verwerpt.  Dit in zich opnemen gebeurt door eigen interpretaties van situaties.  En hier kom ik dan op mijn punt :  schoolkinderen  nemen voor waarheid op wat men hen zegt terwijl de redenering, het aannemen of verwerpen van datgene wat men hen op deze leeftijd vertelt niet aan de orde komt.

 Graag een voorbeeld daarvan :  een meisje die schrikt bij het hebben van haar eerste menstruatie roept haar moeder.  Grootmoeder zit erbij en alle twee de gezagspersonen beamen hetzelfde:  ach , ja schatje van nu af aan zul je dat elke maand krijgen.  De pijn die je daarbij krijgt hoort erbij, je mémé en je mama hebben dat ook zo.     Dit is dus een suggestie die zich inprent in het onderbewustzijn van dat meisje. En, tenzij er geen medisch probleem is, zal dat meisje, vanuit die inprenting dus elke maand pijn beleven op dat gebied.

Graag nog een voorbeeld van interpretatie van het onderbewustzijn :  hoe dikwijls moeten mensen niet horen van " u zult ermee moeten leren leven". Het onderbewustzijn neemt alles letterlijk op.  En Letterlijk betekent dit dus:  " u leeft ermee en je zult er dus ook mee sterven"  Als u geen pijn meer heeft, ja, dan bent u er niet meer.  Onbewust is de ziekte dus een noodzaak om verder te leven.  Het levensbehoud heeft de ziekte symptomen nodig om te overleven. 

Veel van de op vroegere leeftijd, in de opvoeding ... thuis, op school en andere omgevingen ... opgevangen inprentingen, zullen dus op latere leeftijd hun invloed op de persoonlijkheid uitoefenen.

De Prof en de student

Professor/politicus Vande Lanotte neemt het middagmaal in de kantine van de universiteit. Een student zet zich tegenover hem aan dezelfde tafel. Vande Lanotte ergert zich hieraan en zegt:
“Een varken en een vogel lunchen niet samen.”
Zegt de student: “Oké, ik vlieg wel naar een andere tafel.”
Vande Lanotte is razend om dit antwoord en besluit om de student bij zijn volgend examen te buizen.

Op het volgende examen kan de student echter perfect op alle vragen antwoorden en de Vande Lanotte besluit, door ervaring gelouterd, om een meerkeuze vraag te stellen. Hij vraagt: “Op straat tref je twee zakken aan, in de ene steekt een stapel bankbiljetten en in de andere steekt verstand, welke kies je?”
“De zak met het geld”, zegt de student.
Waarop Vande Lanotte zegt: “In uw plaats zou ik die met verstand genomen hebben.” Waarop de student zegt: “De mensen nemen meestal datgene dat ze niet hebben.”

Vande Lanotte wordt nog razender om dit antwoord, neemt het examenblad van de student en schrijft er “onnozelaar” op.
De student gaat weg, doch keert terug op zijn stappen. Hij geeft het blad terug aan de Vande Lanotte en zegt: “Meneer, u heeft mijn examen wel ondertekend, maar vergat er de punten op te vermelden.”

Eddy