Daar ligt een portemonnee ! Wat zou u doen !
Jaren geleden deed Reader’s Digest een onderzoek hierover in 16 steden over de hele wereld.
Ik ga niet uitweiden over het resultaat. Wat ik wel kan doen is vertellen wat mezelf overkomen , is zo’n 30 jaar geleden tijdens mijn werkuren op de luchthaven.
Nadat ik een paar mensen geholpen had zag ik dat een klant zijn portefeuille vergeten was. Om deze te recupereren verliet ik het kantoor. Samen met een rijkswachter, die gezien had dat ik de portefeuille ter hand nam, deed ik de portefeuille open en vonden we het kassabewijs dat hij bij ons geld had gewisseld. Het stak vol met dollarbiljetten. Ik herinnerde me het gesprek dat ik had met die persoon en wist dus zijn bestemming. Samen met de rijkswachter vond ik de persoon. Hij stond klaar om in te schepen. In plaats van een bedankje deed hij de portefeuille open en zei dat er 300 dollar mankeerde. Net zoals ik kon de rijkswachter zijn oren niet geloven. Dit kon niet want de rijkswachter was getuige dat ik het kantoor verlaten had om de portefeuille op te rapen en dat deze pas opengemaakt werd in zijn bijzijn.
Mijn ongeloof over zulk een reactie sloeg om in regelrechte woede toen die persoon er bij bleef dat er geld ontbrak. Gelukkig was de rijkswachters erbij om mijn vuist tegen te houden toen ik hem een peer op zijn gezicht wilde geven. De oplossing kwam er snel toen de rijkswachter de persoon mee wilde nemen naar het politiekantoor. Dat wilde hij niet omdat zijn vliegtuig klaar stond om op te stijgen. Daar kon de ordehandhaver niets aan doen en zei dat de zaak daar en daar alleen kon opgeklaard worden. Bij het aandringen van de rijkswachter herinnerde de persoon zich opeens dat hij voor 300 dollar inkomen gedaan had in de Tax Freeskyshop. Van een ommekeer gesproken. Toen draaide de rijkswachter zich naar mij en vroeg me met een knipoogje of ik de zaak wilde verder zetten en klacht wilde indienen tegen deze leugenaar. Ik deed of ik aarzelde en vroeg wat een klacht ik tegen deze …. kon indienen. Toen werd hij bleek in zijn gezicht en stamelde dat hij onmogelijk zijn vlucht kon missen en begon eerst met excuses om finaal zelfs me een beloning van 100 dollar te willen geven. Vol walging sloeg ik alles af, draaide me om en samen met de ordehandhaver keerde ik terug naar kantoor. Onderweg vroeg de rijkswachter me of ik wel degelijk een vuistslag zou gegeven hebben. Ik bezag hem eens en bedankte hem voor zijn tussenkomst.
Eerlijk duurt het langst. Maar als ik nu nog een portemonnee of portefeuille zie liggen zal ik toch twee keer nadenken en ze zeer waarschijnlijk laten liggen?.
Eddy