CHEERY , reist even de grens over naar de Ahrvallei in Duitsland gaan jullie mee..........
Wijndorpjes net over de grens
.
Het mooiste stuk van de Ahrvallei, Mittel-Ahrtal, bevindt zich tussen Altenahr en Bad Neuenahr. De steile hellingen van de vallei zijn volledig beplant met wijngaarden. Het is een landschap dat je veeleer in Frankrijk of Italië verwacht. Begin je verkenning in Altenahr, een gezellig stadje vlak bij de snelweg. Het telt maar een paar straatjes, maar je vindt er tal van fraaie vakwerkhuizen, hotels, souvenirwinkels, cafés, restaurants en snackbars.
Erheen : Brussel - Altenahr (Duitsland) 240 km
Venlo - Altenahr 1uur met de wagen.
Altenahr aan de rivier de Arh.
Winzergenossenschaft Mayschoss-Altenahr
De grootste en oudste wijncoöperatie in het Ahrtal is het Winzergenossenschaft Mayschoss Ahrtal. De coöperatie werd in 1868 opgericht, bestaat dus inmiddels meer dan 150 jaar, verwerkt de druivenproductie van 121 hectare en heeft 320 leden. Een groot assortiment aan witte, rode en rosé wijnen wordt in diverse kwaliteiten geproduceerd, van wijn voor het dagelijkse glas wijn tot heel goede, die minimaal vergezeld moet gaan van een mooie maaltijd. Een coöperatie die ook veel promotionele activiteiten initieert voor het promoten van de Ahr wijnen. Altijd de moeite waard om te bezoeken. Haar eiswein is uniek in het Ahrdal. Door het uitblijven van de vorst wordt deze niet elk jaar geproduceerd. Voor een warme zomeravond produceert men een heerlijke rosé, een Spätburgunder Weissherbst. Deze heeft een typische frisse smaak met duidelijk aanwezige zuren. Altijd weer een genoegen om er een glas van te drinken. De witte wijnen zijn meestal gebaseerd op riesling of weissburgunder, lekkere wijnen doch halen niet de kwaliteit van een broertje of zusje uit de Pfalz of Elzas. De Ahr-Spätburgunder Klassiker trocken is een lekker glas wijn bij rood vlees of zomaar. De 2007er Edition Ponsart Nr. 17 -Goldkapsel biedt meer kwaliteit. Meerdere jaargangen van deze wijn zijn bekroond met de Goldener Preis der Landwirtschaftskammer. Prijs kwaliteit voor beide Spätburgunder wijnen is goed.
Een wijn van uitzonderlijke klasse is de zogenaamde Selektion XII. Deze Spätburgunder wordt gemaakt van druiven waarbij aan de druivenstokken de productie teruggesnoeid is naar 12 druiven. Dit komt overeen met een beperkte productie van ongeveer 0,5 liter wijn per stok. De wijn heeft een dieprode kleur, een volle smaak, is fruitig, versterken elkaar in harmonie voor neus, smaakpapillen en oog.
Arh wijnen, hier nog niet direct te vinden want de wijn is zo lekker dat het echt een aanrader is deze wijn ter plaatse gaan te proeven en dan kan men daar zijn voorraad inkopen. Maar de Ahr wijnen zijn duur omdat de productie arbeidsintensief is.
Heb je nu echt teveel gedronken dan gaan we iets verder naar het kuuroord.
Kuuroord Van een heel ander kaliber is Bad Neuen - ahr, een prestigieus kuuroord dat met Ahrweiler één gemeente vormt, maar er in niets op lijkt. Het dankt zijn faam aan de wereldberoemde Apollinarisbronnen, die in 1852 werden ontdekt in het gehucht Wadenheim. Bad Neuenahr heeft prachtige parken en plantsoenen langs de Ahr, een theater, een concertzaal en een Kurhaus met casino, dat het middelpunt vormt van het kuurleven.
.
Zicht op het dorpje Altenahr.
Apollinaris bron
In de Apollinaris-bron in Bad Neuenahr ontspringt een bijzonder tafelwater. Als ambassadeur vertegenwoordigt het een kuuroord dat bijna 150 jaar badplaatstraditie heeft. Op een veiling in 1852 kocht de wijnbouwer Georg Kreuzberg voor 15 daalders een wijnberg in de buurt van Bad Neuenahr. Maar vanwege de zure bodem mislukte de aanplant van wijnstokken. Toen hij de zaak wilde onderzoeken en opdracht gaf opgravingen te verrichten, ontdekte hij dat op een diepte van 50 voet koolzuurhoudend mineraalwater uit de rots borrelde. Een onderaardse bron met mineraalwater van topkwaliteit. Kreuzberg liet toen een broninstallatie aanleggen en sloot zo de kring hij vernoemde de bron naar de Heilige Apollinaris, eigenlijk een schutspatroon van de wijn.
Zo'n egeltje, dat in november slapen gaat en dromend alles mist: de Sint als kreupelrijmer, de kerstcommercie en het oudejaarsgemijmer, de nieuwjaarsborrels en de nieuwjaarsleuterpraat,
fantastisch toch? En wat hem verder blijft bespaard: sneeuw, ijs en hagelbuien, biberen en rillen en carnaval... Zoiets zou u toch ook wel willen? Pas als de lente terugkomt in de loop van maart
ontwaakt hij fit en fris na bijna twintig weken. En daarna gaat hij een verkeersweg oversteken.
Je zou je regelrecht in Artis wanen: een kleine kikker kwaakt en blaast zich op, luid toegejuicht door kippen zonder kop, de ezels huilen krokodilletranen.
Een zevenslaper zit discreet te snurken, een zwartekousenkraai krast ach en wee, de ratelslang heeft weer eens geen idee, maar wijt in stilte alles aan de Turken.
Ziedaar een blik in 's lands vergaderzaal, het onderwerp is de cultuur ditmaal.
CHEERY , met een gedicht van Armand van Assche - Zwanen..
Zwanen.
Zwanen zien er altijd zo nieuw uit zo zondags, zo pas in bad geweest; Maar spelen of spetteren in het water, dat doen ze niet. Zwanen zijn niet vrolijk.
Zij willen ook altijd weg. Daarom wiegen zij met hun lange hals als met een witte zakdoek en zo droevig dat ze kijken. Zwanen kunnen geen tranen laten.
Maar zwemmen, dat kunnen zij, statig drijven altijd recht vooruit als witte bootjes met onzichtbare roeispanen.
En opeens verandert alles van kleur als zij hun vleugels openslaan en zich languit rekken in de spiegel van de vijver. Dan kraait het water van plezier en klapt in zijn handen.
uit' De zee is een orkest'. 1978 Altiora -Averbode
CHEERY , met een gedicht van Patty Scholten - Otters.
De otters
Acht otters, bot- en graatvrij, draaien dol en hoepelen en tollen door het water. Wat de een doet, kan de ander acrobater met maar één oogmerk: louter voor de lol.
Doen nooit iets rustig, altijd kwiek kwiek kwiek, voelen aan alles met hun drukke handjes, krabben hun jeuk, gapen met spitse tandjes en steeds met een verhoogde motoriek.
Een otter bijt of proeft een ander beestje als uitdaging of test - spelen of eten - waarna ze buitelend het hol in gaan.
Hun leven is een altijd durend feestje. Hun kommer heet komkommer en ze weten: Depressies komen van de oceaan.
Ik heb vanavond, met de poes op schoot, de onrust uit het beestje weggestreken, waarbij de goedzak mij heeft aangekeken met ogen zo onpeilbaar diep en groot, dat het mij één moment heeft toegeleken als was hij eeuwen lang al deelgenoot van het geheim van leven en van dood en nu dan op het punt stond om te spreken.
Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken, omdat hij langzaamaan de ogen sloot en nog een lome haal gaf met zijn poot als halve aai en onzachtzinnig teken dat men hem ooit nadrukkelijk verbood het zwijgen rond die zaken te verbreken.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
