"Het lijkt onwaarschijnlijk. Een bedrijf dat zijn fabrieken naar een uithoek van de wereld verplaatst omdat het daar al voor een prikje kinderarbeiders kan in dienst nemen, dat een viscerale afkeer heeft van alles wat naar sociale rechten zweemt en iedereen de deur wijst die voor zjn rechten op komt, dat afval water ongezuiverd in het plaatselijke meer loost, giftige dampen kwistig de atmosfoor injaagt en zo stilaan in het centrum van een uitdijende ecologische woestijn komt te liggen... Zo'n bedrijf zou niet beduidend beter presteren dan een concurrent die proactief bezig is met de milieu- en sociale wetgeving en die probeert om de lijn met de vakbonden optimaal open te houden. En toch is het zo, zeggen de marketeers van het ethisch beleggen al jaren. De cijfers lijken hen de jongste tijd gelijk te geven."
Luc Coppens in De Standaard van maandag 27 november 2006, p. E5.
CHRISTENEN ZIJN GEEN TWEEDERANGSBURGERS
BRUSSEL (Kerknet/KathNet) - "Christenen willen in geen enkel land tweederangsburgers zijn", stelt bisschop Franz Kamphaus van het Duitse Limburg. "Christenen willen dat moslims zich in de westerse landen echt thuis kunnen voelen. Maar ze verwachten dat ook voor zichzelf in moslimlanden, waar ze niet als tweederangsburgers willen behandeld worden." Volgens Mgr. Kamphaus is het momenteel de opdracht van elke wereldgodsdienst om haar houding tegenover geweld uit te klaren. "Alleen God is Heer en meester van leven en dood." En ook godsdiensten hebben volgens hem dus niet het recht om hierbij zelf voor God te spelen.
Franstalige bibliografie ove sociale leer van de Kerk
SOCIALE WEEK IN FRANKRIJK
BRUSSEL (Kerknet/SIR) - Van 24 tot 26 november a.s. vinden voor de 81ste keer de 'Semaines Sociales de France' plaats. De Sociale Week werd al op het einde van de negentiende eeuw gehouden om een impuls te geven aan de sociale leer van de katholieke kerk en die beter bekend te maken. Later volgden ook landen als Italië, Spanje of Portugal het Franse voorbeeld. Michel Camdessus, de voorzitter van de 'Semaines Sociales de France', stelt dat de strijd tegen het onrecht in Europa en de rest van de wereld dit keer centraal staat. De deelnemers, die samenkomen in Paris-La Défense, buigen zich vooral over de vraag: 'Wat is een rechtvaardige samenleving?'. Volgens Camdessus is die vraag meer dan ooit relevant, vooral met het oog op de komende Franse verkiezingen in de lente van volgend jaar. Uitgangspunt van de gesprekken zijn de voorstellen die worden aangereikt door de plaatselijke groepen van leken, die samen een netwerk vormen en die nauwe cont acten onderhouden met de nationale coördinatie van de 'Semaines Sociales'. Voor de bijeenkomst verwacht men tal van vooraanstaande theologen, filosofen, politici, maar evenzeer duizenden leken. Alles over de 'Semaines Sociales de France' via de website: http://www.ssf-fr.org/
81° semaine sociale de France Une société juste ? 24, 25 et 26 novembre 2006 CNIT (Paris-La Défense)
Foucauld (Jean-Baptiste de) et Affichard (Joëlle), sous la direction de, Pluralisme et équité. La justice sociale dans les démocraties, 1995 (Ed. Esprit) ;
Viveret (Patrick), Delmas-Marty (Mireille), Morin (Edgar), Passet (René) et Petrella (Riccardo), Pour un nouvel imaginaire politique, janvier 2006 (Fayard)
Ce n'est pas juste, dossier de la revue Projet, n° 289, novembre 2005 (articles de F. Dubet, B. Eme, J. Costa-Lascoux, L. Boltanski, P.Gibert, J-M. Bélorgey).
Mellon (Christian), «Inde: où en sont les Dalits ?», Le Journal de la Paix, avril 2006
Sabeg (Yazid) et Méhaignerie (Laurence), Les oubliés de l'égalité des chances, mars 2006 (Hachette Pluriel, daprès le rapport homonyme de lInstitut Montaigne, 2004)
UNVERSITEITEN MOETEN MEER AANDACHT HEBBEN VOOR SOCIALE LEER VAN DE KATHOLIEKE KERK
BRUSSEL (Kerknet/CISA/Zenit/Fides/CNS) - De katholieke universiteiten moeten in al hun studierichtingen meer rekening houden met de sociale leer van de katholieke kerk. Dat was wel vaker te horen op de pas afgelopen conferentie met afgevaardigden van de katholieke universiteiten in Rome. Volgens de deelnemers zal een grotere aandacht voor de sociale leer van de katholieke kerk ook ervoor zorgen dat die leer sterker kan doordringen in het sociale weefsel en een impuls kan geven aan de menselijke waardigheid, het algemeen welzijn, solidariteit, rechtvaardigheid en vrede.
Sociale leer Thema van de conferentie in Rome was: 'Universiteiten en de sociale leer'. Een 150-tal afgevaardigden van katholieke universiteiten uit de hele wereld nam eraan deel. In zijn openingstoespraak riep kardinaal Renator Martino, de voorzitter van de pauselijke Raad 'Rechtvaardigheid en Vrede', de katholieke universiteiten op meer aandacht te hebben voor de sociale leer van de katholieke kerk. Op die manier kunnen ze een integraal humanisme bevorderen. De kardinaal onderstreepte de noodzaak van samenwerking tussen specialisten uit verschillende disciplines. "Met zijn theologische en filosofische basis, die toepassingen vindt in de economie, de wet, de mensenrechten, rechtvaardigheid en vrede, is de katholieke sociale leer een uitgelezen domein voor interdisciplinaire samenwerking."
Geen versplintering Kardinaal Zenon Grocholewski, de prefect van de Congregatie voor het Katholieke Onderwijs, stelde dat die sociale leer van de katholieke kerk niet op zichzelf mag beschouwd worden, maar dat die in de verschillende onderwerpen, die aan de katholieke universiteiten onderwezen worden, moet kunnen doordringen. Hij onderstreepte dat de katholieke sociale leer niet alleen moet bestudeerd, maar ook daadwerkelijk beleefd moet worden. Kardinaal Ruini van zijn kant onderlijnde de plicht van christenen om de waardigheid van de menselijke persoon te bevorderen. Daarbij moet men zich steeds voor ogen houden dat elke mens beeld en gelijkenis is van God. Kardinaal en staatssecretaris Tarcisio Bertone sprak in een brief aan de deelnemers van het congres zijn tevredenheid uit over het feit dat specialisatie in verschillende wetenschappelijke disciplines niet leidde tot een 'versplintering van de kennis'. Hij voegde eraan toe dat wetensc happers altijd op anderen een beroep kunnen doen als ze op een of ander domein minder beslagen zijn. Tot slot vroeg hij hen ook om steeds hun doel voor ogen te houden.
"Een boer verving zijn paard door een traktor en had bedrijfsoverschotten aan weggeefprijzen op de veiling. Een fabriek verving arbeiders door een computer en het 'verlies' werd door de Staat bijgepast."
"Elk bedrijf heeft bepaalde mensen onder de hoofding: verliespost."
BRUSSEL (Kerknet) - Psychologe Ria Grommen stelt voor anders met de tijd om te gaan. In plaats van voortdurend tegen de klok te leven kunnen wij proberen opnieuw in de tijd te gaan leven. Leven in de tijd betekent bv. de levensritmes respecteren, de seizoenen een plaats geven, aan mensen bij verlies een periode van rouwen gunnen, tijd nemen en het geduld hebben om ideeën te laten rijpen, om vaardig te worden, om uit te groeien tot de vrouw die je ten diepste bent, tijd delen met anderen en zo je leven met hen verweven. Een pleidooi dus voor een cultuur van de aandacht als voorwaarde voor kwaliteitsvol leven. Leven in de tijd geeft kwali-tijd. Ria Grommen(° 1947) is psychologe en docente aan het Hoger Instituut van Gezinswetenschappen. Zij is gehuwd, moeder en grootmoeder. Zij publiceerde o.m. met Marc Desmet het boek 'Moe van het moeten kiezen. Op zoek naar een spiritualiteit van de zelfbeschikking', een uitgave van Lannoo uit 2005. De KAV-avond start telkens om 20 u ur en heeft plaats op verschillende plaatsen in Vlaanderen. De reeks opent op 25 januari 2007 in de Gildezaal, Joris Van Oostenrijkstraat 65 in Kuringen. Daarna volgen nog avonden in Antwerpen (1 februari 2007, in het auditorium 'de Stroming', Nationalestraat 111), in Lokeren (op 8 februari 2007 in het CC Torenzaal, Torenstraat 1), in Wemmel (op 13 februari 2007 in het CC De Zandloper, Kaasmarkt 75) en op 22 februari 2007 in CC 't Hofland, Oude Lichterveldestraat 13 in Ardooie. De toegangsprijs bedraagt 7 euro (of 5 euro voor KAV-leden). Info en inschrijven via tel: 02 220 30 60 en e-mail: buitengewoneactiviteiten@kav.be.
"Wanneer een kind zich bezeert zegt het: 'stoute tafel' - Wanneer een volwassene zich bezeert zegt hij: 'onrechtvaardige wereld' - Het voorwerp wordt ruimer gezien - het accent blijft hetzelfde!"
BRUSSEL (Kerknet) - Namens de bisschoppen van België en onder de titel: 'Katholieke kerk leeft mee met het personeel van VW-Vorst', heeft kardinaal Godfried Danneels vanavond een korte verklaring gepubliceerd naar aanleiding van de gebeurtenissen in de Volkswagen-vestiging van Vorst. Hierna volgt de integrale tekst. "De bisschoppen zijn erg geschokt door het sociale drama dat zich momenteel bij VW-Vorst aan het voltrekken is. De economische herstructurering die vandaag werd aangekondigd zal duizenden werknemers uit het bedrijf en daarbuiten hun werk ontnemen en brengt even zovele families in financiële onzekerheid. Wij roepen op alles te doen wat in de mogelijkheden ligt om de werknemers die hun baan verliezen zo goed mogelijk bij te staan op economisch, sociaal en menselijk vlak. Op weg naar Kerstmis nodigen wij iedereen uit solidair te zijn met de slachtoffers van dit drama en met alle mensen in nood."
HET IPB OVER DE SITUATIE IN VW-VORST
BRUSSEL (Kerknet/IPB) - "Het Interdiocesaan Pastoraal Beraad (IPB), een overleg- en adviesorgaan met een ruime vertegenwoordiging uit alle sectoren van de pastoraal en van het christelijk organisatieleven in Vlaanderen, kan niet ongevoelig blijven voor wat zich de voorbije dagen heeft voorgedaan bij VW Vorst. Zeker de beslissing die vandaag werd bekendgemaakt is niet goed te keuren", stelt het IPB bij monde van zijn voorzitter Guido Vos, in een vanavond vrijgegeven perscommuniqué. "Het ontslag van duizenden werknemers kan terecht een 'persoonlijke ramp' genoemd worden voor elk van hen. Ieder ziet een levenszekerheid en een toekomst bedreigd door het verlies van hun arbeid en inkomen. De inzet van elk van die mensen wordt miskend en uitgewist alsof het van geen tel was. Maar het is evenzeer een klap in het gezicht van een samenleving. Eens te meer maken dergelijke beslissingen duidelijk dat rechtmatige belangen van mensen, gezinnen en gemeenscha ppen moeten wijken voor economische en nationalistische beslissingen. In een Europese en geglobaliseerde cultuur vinden wij dit onaanvaardbaar. Basiswaarden van een samenleving worden met de voeten getreden. Respect voor mensen, aandacht voor de meest kwetsbaren, solidariteit en algemeen welzijn verdwijnen naar de achtergrond." "Een verantwoord sociaal begeleidingsplan lijkt een minimumeis van rechtvaardigheid, maar het kan niet opwegen tegen het onrecht, de woede, de onmacht en het leed van de betrokkenen. Als IPB vragen wij dat de belangen van mensen en het algemeen welzijn primeren in het economische proces. Het IPB wijst de beleidsverantwoordelijken en de politici er op dat er dringend werk dient gemaakt te worden van een eerlijker en humaner socio-economisch model, met een duidelijke wetgeving op Europees vlak en bijhorende sanctioneringsmogelijkheden. Het IPB zegt de werknemers van VW Vorst en zijn toeleveringsbedrijven, en al degenen die hun belangen behartigen, z ijn volle steun toe."
Het oudste huis van Erondegem werd afgebroken om er appartementen op te bouwen. Links zie je de 'vrijheidsboom' en rechts een deel van het stamhuis der 'Temmermannen', het 'Schaeck'.
De kerk van Erondegem opnieuw! Het laatste of is het eerste deel van de kerk, rechts van de foto, is de Calvarieberg, ook de Kruis-Lieven-Heer genoemd. Recht daartegenover, 'vis-à-vis' staat 'het Schaeck', het stamhuis van de Te(i)mmermannen. Tussen het kerkhof - nu een aangelegd parkje - en het stamhuis, ligt de straat, de vroegere hoofdweg Gent-Brussel. In 1704 werd de steenweg Brussel - Aalst - Gent voltooid.
Suggesties voor de verdere opvolging van het jaar van de diaconie [1] en de diakengemeenschap
De diaken, de dekenale conferentie en de dekenale stuurgroep
In de werkmap 2005 2006 vinden wij onder Themas dekenale conferenties 2006 2007, p. 4: November: Wij geloven in de Liefde. Het is de bedoeling om tijdens conferentie van de maand november,aan de hand van de eerste encycliek van paus Benedictus XVI Deus caritas est, te zorgen voor een verdere opvolging van het jaar van de diaconie. Onder het hoofdstuk Suggesties voor de jaarplanning 2006 2007[2], worden voor elke maand suggesties tot verwerking gegeven. Voor de maand november vinden wij de suggesties op de bladzijden 10 11 en vier bijlagen in de gele bladzijden van p. 19 tot en met 25. In bijlage 1 vinden wij drie bladzijden citaten uit Deus caritas est. In bijlage 2 wordt ons de schilderij van Sieger Köder met als titel Voetwassing voorgesteld. Op bladzijde 22 tot 23 vinden bij een reproductie van die schilderij en een prachtig commentaar op de schilderij. Op bladzijde 24 vinden wij in bijlage 3 het verloop geschetst van een contemplatieve dialoog, bijvoorbeeld bij de schilderij en de tekst van de Voetwassing. Op bladzijde 25 tenslotte vinden wij bijlage 4: Suggesties voor de verdere opvolging van het jaar van de diaconie.
Wij wijzen hier op de laatste suggestie: Diaken: diaconaal en dekenaal. Hier lezen wij: Jaarlijkse samenkomst van de diakens van het dekenaat en de dekenale stuurgroep rond de concrete invulling van het ambt van de diakens.
Vraag aan de diakens
Hier heeft de redactie een vraag aan jullie: Heeft er in jullie decanaat zon samenkomst plaats gehad en kunnen en willen jullie ons daarvan een bericht sturen?
Misschien gebeurt zon samenkomst later, kunnen jullie ons dan alsnog een verslag sturen?
Twee motivatieteksten die het belang van die samenkomst aantonen.
1. Enkele uitspraken over de diakens in Testamentum Domini[3]
1.31,10 : Zoals het goed en passend is, gaat de priester samen met de diaken in de huizen van de zieken en brengt hen een bezoek. Hij bezint zich over wat passend en nuttig is om aan de zieken te zeggen, vooral aan de gelovige zieken.
I.33,1: De diaken doet en deelt alleen dat mee wat de bisschop hem opdraagt. Hij is de raadgever van heel de clerus en is zodoende het zinnebeeld van de hele kerk.
Hij verpleegt de zieken, bekommert zich om de vreemdelingen, is de toeverlaat van de weduwen.
Op vaderlijke wijze ontfermt hij zich over de wezen, gaat de huizen van de armen in en uit om na te gaan of er iemand is die in angst leeft, ziek is of in nood is geraakt.
Hij gaat in de woningen van de catechumenen op bezoek om diegenen die twijfelen te bemoedigen en om de onwetenden te onderrichten.
Hij kleedt de overleden mannen aan en baart hen op. Hij begraaft de vreemdelingen en ontfermt zich over degenen die hun vaderland hebben verlaten of eruit verdreven werden.
Hij maakt aan de gemeente (= christelijke gemeenschap) de namen bekend van degenen die in nood verkeren.
Daarbij zal hij de bisschop (het dekenaal team) niet lastig vallen en hem alleen s zondags verslag uitbrengen, opdat hij daardoor over alles op de hoogte is.
1.34,3: Als een diaken werkzaam is in een stad die aan de zee ligt, zal hij zorgvuldig de oevers afzoeken, of er geen lijken van schipbreukelingen zijn aangespoeld.
Hij zal de drenkelingen aankleden en begraven.
In het onderkomen ( het opvanghuis) voor vreemdelingen zal hij er zich van gewissen of er daar geen zieken, armen of overledenen zijn, en hij zal de gemeente ( = de christelijke gemeenschap) meedelen, wat voor iedereen moeten gedaan worden, wat nodig is.
De verlamden en zieken zal hij een bad geven, waardoor zij in hun ziekte (in hun noodsituatie) even op adem kunnen komen.
Allen die in nood verkeren moet hij melden aan de gemeente.
1.34,4: De diaken zal in alles als het oog van de kerk zijn; hij zal zich inspannen om een voorbeeld van vroomheid te zijn. (Hier volgen nog waarschuwingen voor degenen die nog niet tot het eucharistievieren bekwaam zijn en over de voorbeden die de diaken moet voordragen).
Het is allereerst de kerk zelf die dianaar en diaken moet zijn. Maar binnen zon diakonale kerkgemeenschap heeft de ambtelijke diaken een eigen en onvervreemdbare zending en taak. In nummer 29 van Lumen Gentium wordt gezegd dat de diakens de handen worden opgelegd niet voor het priesterschap, maar voor het dienstbetoon.
In de kerk van de Oudheid was de diaken inderdaad verantwoordelijk voor alle initiatieven die een kerkgemeenschap ondernam voor armen, zieken en behoeftigen.
Het is duidelijk dat de kerk ook vandaag haar diakonale zending slechts kan vervullen, als er mensen zijn die op het terrein van de armenzorg, de ziekenzorg en van de dienst aan de medemens initiatieven nemen of die anderen tot initiatief aanzetten en motiveren.
Het zijn déze mensen die dan ook door handoplegging en onder aanroeping van de heilige Geest ambtelijk tot diaken worden aangesteld en gewijd.
Deze diakens moeten de kerkgemeenschap er voortduren aan herinneren dat God een voorkeurliefde heeft voor de armen en voor allen die zonder uitzicht zijn. Ze moeten ervoor zorgen dat de kerkgemeenschap haar verantwoordelijkheid op dat terrein niet vlucht. Ze moeten niet alles zelf doen en ook niet alles alleen doen. Zij moeten andere christenen en uiteindelijk de hele gemeenschap erin betrekken.
Hier is te denken aan de vele initiatieven die binnen een kerkgemeenschap kunnen genomen worden voor de armen en materieel behoeftigen, zowel in eigen land als in de Derde Wereld. Hun welzijn moet onze zorg zijn en we moeten broederlijk (en zusterlijk) met hen delen.
Er zijn de zieken en de bejaarden.
Er zijn de migranten en gastarbeiders, de vreemdelingen en mensen in de marge.
Er is de strijd voor gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping.
Altijd weer zijn er ook nieuwe concrete noden te ontdekken, zoals in het verhaal van de zeven in Hand 6 , 1 7, die de achteruitstelling van de hellenistische weduwen bij de hulpverlening moeten opvangen.
Er is in onze dagen de nood van asielzoekers en vluchtelingen, drugverslaafden, affectief ontwrichte jongeren, vereenzaamde bejaarden, aids-patiënten.
Hoeveel materieel én geestelijk lijden is er niet aanwezig in een moderne welvaartsmaatschappij?
De kerk kan het evangelie niet verkondigen, als ze niet metterdaad een teken van hoop is voor zon mensen.
Voor het diakonaat moeten we ook niet uitsluitend denken aan binnenkerkelijke pastoraal. Diakens meten ook te vinden zijn in de diaspora, in de alternatieve circuits van buurtwerk, opbouwwerk, opvang en preventie.
De suggesties voor november, als opvolging van het jaar van de diaconie, moeten door ons ter harte genomen worden.
Dmt
[1] Werkmap voor de dekenale stuurgroepen: Volwassen worden in geloof. Suggesties voor de dekenale werking, van het Centrum voor Christelijk Vormingswerk, mei 2006, p. 25, bijlage 4: Suggesties voor de verdere opvolging van het jaar van de diaconie(uit de werkmap voor de dekenale stuurgroepen mei 2002).
