Elf britse officieren, brachten een bezoek aan West-Berlijn. Ze werden zeer gul onthaald, er werd afgesproken om de muur te gaan bezoeken. De oostduitsers toonden de gebruikelijke belangstelling voor Uniformen, een van beide haalde een camera met telelens te voorschijn. De Britse soldaten waren door het dolle heen, en poseerden als een voetbalteam, 5 mannen staande op de achtergrond, en zes hurkend op de voorgrond. De oostduitser tuurde door zijn zoeker terwijl zijn gezicht strak in de plooi bleef, toen gebaarde hij met zijn armen dat we dichter bij elkaar moesten gaan staan, zodat we allemaal op de foto konden. Die middag deed zich een zeldzaam verschijnsel voor: er werd geglimlacht aan weerszijden van de muur.
Ik heb opgemerkt dat er tegenwoordig weer een stroom van nieuwe chatters toestroomt op het dagelijkse chatscherm. Is er dan echt geen systeem dat men slechts eenmaal kan inloggen, voor men op de chat gaat. Zoals ik al eerder heb gemeld weet ik zeker dat er verschillende personen onder andere namen chatten. Ik denk wel dat het amusant moet zijn voor die personen die de eene persoon kennen die achter verschillende namen schuil gaat. Vroeger heb ik al de namen eens opgeschreven hun ouderdom hun geslacht maar dat word nu zulk een omvangrijke lijst dat ik echt niet meer volgen kan. Ik heb eens een gedicht gemaakt waar al de toenmalige chatters op reim werden vernoemd. Moest ik dat nu nog eens proberen, zou dat onbegonnen werk zijn. Ik heb de laatste dagen verschillende mailtjes gekregen, onder deze ook verschillende die vroegen om als Blues terug op de chat te komen, het spijt me lieve vrienden maar laat ons over den blues op de chat maar zwijgen, ik kom misschien nog wel eens terug, maar dan als iets heel anders een heel ander type, geheimzinnig hee. Misschien ben ik al terug onder u wie weet. Dag schatterkes allemaal 't was plezant als blues samen met u te mogen chatten maar blues is nu gewist, uitgestrooid, misschien hebben er toch enkele een goede herinnering aan blues, bedankt daarvoor ik draag enkele ook zeer diep in mijn hart, en dat weten zij, en die zullen wel voelen wie de plaats van blues heeft ingenomen. Tot Chat, tot weldra.
Botermelk is de melk die men overhoudt na de productie van de boter. Botermelk smaakt zuur omdat de melksuiker (lactose) door gisting afgebroken werd. Botermelk is vetarm en rijk aan waardevolle eiwitten. Een glas koude botermelk met daarin enkele lepels kandijsiroop is zeer verfrissend gezond en lekker.
Toen ik nog onder Blues op de chat kwam, zegde ik expres "ik lust botermelk. " En dan zegde Jen altijd," Beueueueurk !!! ". Ze zal nooit geen groot maske weurre.
Voor je dit artikeltje leest ga je beter eerst neerzitten, want....... IK HEB VANDAAG GEKOOKT. Verleden week had ik al eens bloemkool klaar gemaakt, vandaag heb ik Spaanse mosselen in de wok klaar gemaakt. En lekker, hee fijnproevers probeer het ook eens. Voor mijn kookdemonstratie had ik het volgende nodig:
2 kg mosselen 1 ui 2 teentjes knoflook 1 rode peper 3 eetlepels olijfolie 3 takjes tijm 1 dl medium dry sherry 1/2 blik tomatenstukjes (à 400 gr )
Was de mosselen onder koud stromend water. Gooi kapotte mosselen of mosselen die wijd open staan weg. Pel ui en tenen knoflook. Snijd de ui in dunne stukjes en het knoflook in plakjes. Verwijder de zaadjes uit de peper en snijd de peper in dunne reepjes. Verhit de olijfolie in een wok en roerbak de ui, het knoflook en de rode peper ca. 2 minuten. Rits de tijm van de takjes en schep ze erdoor. Leg de mosselen in de pan en schep ze voorzichtig om. Sprenkel de sherry er over en schep de tomaatstukjes erdoor. Roerbak de mosselen op hoog vuur ca. 6-8 minuten tot ze allemaal open staan. Lekker met rijst volkorenbrood en een salade.
Tijdens onze wekelijkse kreatieve bijeenkomst, de donderdagnamiddag, had een van de grootmoeders hun kleinkind meegebracht, dat gebeurt al meer in deze vacantieperiode. Ik vroeg,"Wel Anneke en wat kom jij hier doen ?" "Ik ga vandaag een tekening van de Goede God maken." Waarschijnlijk speelde de eerste kennismaking met God en al zijn apostelen, nog in haar hoofd."'Maar Anneke, niemand weet toch hoe God er uitziet?" zei ik. "Als ik mijn tekening af heb wel." zegde de kleine kunstenaares.
Een blinde man stond te wachten bij de bushalte. De bus had er al moeten zijn, een dame vroeg aan de blinde hoe laat het was, de man die geknield zat om, om het tuig van zijn blinde geleidehond te verstellen, raadpleegde zijn braillehorloge, en zegde:"8 uur en 05, mevrouw." Onder de indruk fluisterde de dame tegen haar metgezel:"Heb je dat gezien hij heeft het aan zijn hond gevraagd."
Carnaval, dan is het de gewoonte dat men in de sportclub een gemaskerd bal houdt. Na enkele dagen van naaien en stikken, op de naaimachine natuurlijk, waren onze kostuums in orde. De grote dag was aangebroken, en verkleed, ik in een tovenaar en mijn vriendin, in een heks met punthoed en kromme neus, reden we naar het bal. Mijn vriendin stuurde en waarschijnlijk zag ze door die grote neus de politieagent niet staan en stoof hem veel te snel voorbij, toen hij ons inhaalde, kwam hij naast de wagen staan, bekeek mijn vriendin, en zegde zonder aarzellen:"Rijbewijs, verzekeringspapieren en het kenteken van de bezemsteel, graag."
Een van mijn collegas, kwam regelmatig met de fiets naar het werk. Het gebeurde al eens dat hij door overmacht te laat kwam, deze keer ook weer," ik fietste; op het fietspad en plots sprong er een grote hond voor mijn wiel, met natuurlijk het gevolg dat ik viel. Toen hij dit vertelde gaf hij de grote aan van een reuzehond, waarop een van de collegas zei," had je gebukt dan had je er onder door kunnen rijden."
Op een bijeenkomst van de "Weight Watchers" was een nieuw lid teleurgesteld, omdat zij in de eerste week maar één kilo was afgevallen. Ze klaagde:" Een vriendin van mij die ook bij de "Weight Watchers "is geweest, was de eerste week 5 kilo afgevallen zij beweerde dat ik ook zoveel zou afvallen de eerste week." De leidster benadrukte het idee dat geleidelijk afvallen, permanent afvallen betekent en vroeg,"Wie is die vriendin dat ze dat zo stellig kan beweren, is ze arts?" "Nee," was het antwoord. "Is ze verpleegkundige." "Nee." "Is ze diëtiste? Leidster van de Weight Watchers? Of wat?" Het nieuwe clublid dacht even na en zei toen:"Leugenaarster, denk ik."
En dan wordt je weer, met een mokerslag met je neus op de harde feiten gedrukt. G.....verdomme, Ondervind dat we toch maar kleine, sukkels petieterige wezens zijn, die moeten blijven ademen om in leven te blijven. Ademen, iets wat we onwillekeurig, als robotten doen. In en uit, in en uit, in........ tot er......... geen uit meer is.
Rivieren zijn misschien wel de enige elementen van het aardoppervlak die vanuit de lucht op hun best zijn. Bergketens verschrompelen tot mierenhopen,zeeën verliezen hun horizon.Maar rivieren strekken zich in alle rust uit, zo ver het oog reikt. Rievieren zie je dan op ware groote.
Een test voor vriendschap: Als u merkt dat u niet met iemand samen kunt zijn als u niet samen iets doet - skiën, naar de schouwburg gaan, met andere woorden iets buiten uwaarop u allebei uw aandacht richt- dan is die ander misschien niet zo'n goede vriend(in) als u denkt. De ware test voor vriendschap is: Kunt u samen met die andere niets doen? Kunt u samen genieten van die ogenblikken van absolute eenvoud in het leven? Dat zijn de ogenblikken waarop mensen aan het eind van hun leven terrugzien en die ze tot hun dierbaarste ervaringen rekenen.
Elf britse officieren, brachten een bezoek aan West-Berlijn. Ze werden zeer gul onthaald, er werd afgesproken om de muur te gaan bezoeken. De oostduitsers toonden de gebruikelijke belangstelling voor Uniformen, een van beide haalde een camera met telelens te voorschijn. De Britse soldaten waren door het dolle heen, en poseerden als een voetbalteam, 5 mannen staande op de achtergrond, en zes hurkend op de voorgrond. De oostduitser tuurde door zijn zoeker terwijl zijn gezicht strak in de plooi bleef, toen gebaarde hij met zijn armen dat we dichter bij elkaar moesten gaan staan, zodat we allemaal op de foto konden.
Wist je dat bij 20 procent van de ongevallen in Zweden, een eland betrokken is.
Wist ge dat een drietenige luiaard zich zo traag vooet beweegt dat er planten op zijn rug groeien.
Ik heb opgemerkt dat er tegenwoordig weer een stroom van nieuwe chatters toestroomt op het dagelijkse chatscherm. 
Een blinde man stond te wachten bij de bushalte. De bus had er al moeten zijn, een dame vroeg aan de blinde hoe laat het was, de man die geknield zat om, om het tuig van zijn blinde geleidehond te verstellen, raadpleegde zijn braillehorloge, en zegde:"8 uur en 05, mevrouw." Onder de indruk fluisterde de dame tegen haar metgezel:"Heb je dat gezien hij heeft het aan zijn hond gevraagd."
