Zo, ik heb juist het kalenderblaadje van gisteren afgetrokken, we zijn alweer de 24° november, er komt nu een mailtje binnen, dat wordt aangekondigd door zo'n butler die komt zeggen heel statig "you have mail sir," dat gaan we dan eerst even open doen. Zo dat is fijn een berichtje van Thea, die blij is dat ik weer op het net zit, bedankt Thea, dat geeft me weer nieuwe moed, ik moet eerlijk bekennen dat die afbeelding op mijn blog niet van mij is, ik ga er zeker van de week een paar van mij opzetten speciaal voor jou,dan weer een vraag om ondersteuning van een of ander project, de prullemand in. Zo vandaag gaan we nog wat Spzksteen bewerken bij een groepje in Wildert, ik mag niet meer zeggen, op de Wildert, bij ons aller Marjolein, een zeer lieve jonge dame met nederlandse roots, het is weer hetzelfde 8 vrouwen en ik alleen als man. Straks komt ook de dierenarts, want ons kleinste hondje Annabel, is al enkele dagen ziek. Ook komt de hondenkapster voor mijn andere deugnieten ik heb er drie, schatten van honden trouwens. Vanavond misschien naar een gedichtenavond ingericht door Karumi, zal nog wel zien, daag je hoort vanavond hoe alles verlopen is. Dag Tea nogmaals bedankt.
Blues om klokslag 8.00 u in de morgend, het krieken is begonnen.
Ik heb ooit mijn beste interesantste djob gekregen omdat ik een dwarsligger ben, dat viel bij de toenmalige personeelschef in zo'n goede aarde, dat ik prompt werd aangenomen, ik had hem gezegd," ik ben een dwarsligger en daar ben ik fier op." Punt andere lijn.
De afbeelding hieronder, die sterrenhemel, heeft als titel " the birth of the blues", ik ga hem veranderen en schrijven, "the rebirth of the blues." Als je voelt wat ik bedoel.
Hee vrienden, ik heb verleden week een mailtje gekregen van een zeer goede blog- en chatvriendin, ik zeg tegen jullie ook wat ik tegen haar heb geantwoord. Ik vind het zo, werken voor niets, wanneer er maar enkele lezers uw blog lezen. Dat is tijd die ik vroeger heel graag aan jullie verspeelde maar nu kan ik toch zoveel andere dingen nog doen, zeker wanneer men weet dat maar enkele geïntreseerden mijn artikels en gedichten lezen. Ik was van manier van opstellen verandert, meer foto's verschillende andere onderwerpen enz. maar maar het bleek allemaal op niets uittelopen. Ik ga nog verschijnen op mijn blog, maar niet zo veel meer. Wanneer ik sommige van de topblogs lees die vol staan met onnozele moppen, dan zakt echt de moed in mijn schoenen, dan moet het voor mij ook nie meer. Ja, blues is nog steeds gezond en mijn vriendinnetje ook, godzijdank, ik schilder nog steeds werk nu voor een tentoonstelling in mei 2007, ben ondertussen peningmeester van een plaatselijke schilderskring geworden, ben me nog meer, gaan toeleggen in het bewerken van Spek- of zeepsteen en ben overgeschakeld van aquarel op acryl, dat wil niet zeggen dat ik aquarel geheel op zij schuif doorvoor heb ik er al te veel gemaakt, volg trouwens nog wekelijks wanneer ik niet moet arbitreren, de aquarelklas op zaterdagmorgend, maar acryl is ook zo een geheimzinnig medium dat ik dat ook eens wil proberen. Zo "its good to be back", tot nog eens tot blues.
Wel vrienden chatters en die enkele trouwe lezers van mijn blog, het ga jullie goed. Wanneer je dit leest zal den blues misschien al niet meer bestaan...Blijf in elkaar geloven stop met die huichelarij, wees lief voor elkaar en zeker voor de minderbedeelde, het was fijn om met jullie te chatten en te bloggen,( is dit een werkwoord???) misschien zien of horen we mekaar wel eens terug, want ik geloof in een leven na de..........
Bezie het werk hier onder. Zie je de scherpe lijnen en de holle en bolle vlakken, de scherpe lijnen toveren een zeer mooie schaduwspel moesten dit afgeronde vlakken zijn dus zonder die scherpelijnen dan zou het zeker zo geen mooie beeld zijn.
Dit samenbrengen van scherpe lijnen en holle en bolle vlakken, dit samenbrengen noemt men SPANNING brengen in een beeld.
Hier enkele zeer mooie voorbeelden, van afgewerkte speksteenwerken. Let wel deze werken zijn niet van mij, maar zodra mijn foto's af zijn zet ik ze hier op mijn blog.
Langs "Kunstwerkt" geef ik hier in Kapellen een cursus "Intuïtief beeldhouwen". We zijn nu aan de voorlaatste les, er waren 13 leerlingen, en allemaal waren ze even enthouisiast over de speksteen. Maar wat was INTUÏTIEF beeldhouwen. Wel wanneer we als bewerker van speksteen een mooie exemplaar in handen krijgen, heb je twee mogelijkheden, ofwel zie je een afbeelding in de steen, van een dier een torso of iets dergelijks of anders begin je de steen, en die methode gebruik ik zeer dikwijls, begin je de steen proper te maken je begint er aan te raspen en met schuurpapier te bewerken en zo met je blik urenlang op die eene kei gericht, ga je er iets in zien, dat is dan wel dikwijls iets abstracts, maar dat bedoel ik met intuïtief werken, je handen laten leiden door je geest door je gedachten.
Zo dit is iets heel anders dan schilderen met olieverf, gedaan met al die chemische middeltjes. Nu kun je gewoon water beruiken om uw verf te verdunnen. En wat een verschil met aquarel, hier kun je blijven verbeteren daar bij aquarel moest het praktisch van de eerste keer juist zijn.
We zijn met een nieuwe cursus begonnen acrylschilderen in het cultureel centrum van de Luchtbal. Chatters Katyn en Boris hadden beloofd om eens te komen zien maar ik heb er nog niets van gemerkt.
Speksteen is een zachte steen soort. Men kan het met een gewone handzaag doorzagen. Wanneer men het bewerkt en glad schuurt komen er zeer mooie beelden te voorschijn.
Het is met intuitief werken in speksteen in eerste instantie de bedoeling vanuit de vorm van de steen te werken. Het is jezelf laten leiden door de steen, je intuïtie volgen.
Mijn vader heeft, zeker 75 jaar geleden deze prent, een vissershaven in Normandië, op glas gezet. Toen ik eens verplicht moest rusten na een spierscheuring heb ik deze schilderij ook gemaakt.
